ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Καταγγέλλει την κλιμάκωση της επιθετικότητας της ΕΕ με αφορμή το ψήφισμα για τη Βενεζουέλα

 

Πηγή: Associated Press

Σε δήλωσή της η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σχετικά το ψήφισμα για τις εκλογές στη Βενεζουέλα τονίζει:

«Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε το απαράδεκτο και προκλητικό κοινό ψήφισμα Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλδημοκρατών και Φιλελεύθερων που συνιστά ακόμα μια επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Βενεζουέλας, ζητώντας την αναβολή των επικείμενων εκλογών στη χώρα αυτή και τη διεξαγωγή τους με τους όρους που βάζει η ΕΕ.

Το ψήφισμα αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ ενάντια στο λαό της χώρας αυτής, με στόχο την προώθηση των θέσεων και των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων στην ευρύτερη περιοχή της Λατινικής Αμερικής.

Το Ευρωκοινοβούλιο έχει ...επάξια κατακτήσει το ρόλο του σημαιοφόρου όλων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων της ΕΕ και των συμμάχων της, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία, σε ολόκληρο τον κόσμο. Νομιμοποιεί και "ξεπλένει" όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα κάτω από τα γνωστά πλέον στους λαούς υποκριτικά προσχήματα περί "δημοκρατίας" και "ανθρωπίνων δικαιωμάτων".

Το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει στους ιμπεριαλιστές, την ΕΕ και τα όργανά της, που πρωτοστατούν στις επεμβάσεις, στους πολέμους, στο αιματοκύλισμα των λαών, να παριστάνουν τον "υπερασπιστή" των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, να αναμειγνύονται στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών. Εκφράζει τη σταθερή αλληλεγγύη του στον εργαζόμενο λαό της Βενεζουέλας και υπερασπίζεται το δικαίωμά του να αποφασίζει ο ίδιος για τα συμφέροντά του».

 902.gr

Η πραγματική σύγκρουση

 

Πηγή: Eurokinissi

«Δυο κόσμους» που συγκρούονται βλέπει η κυβέρνηση στην αντιπαράθεσή της με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, τοποθετώντας στη μια μεριά τα «τζάκια» και τα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα «στα οχτώ μαύρα χρόνια» της κρίσης και στην άλλη τη διακυβέρνηση της «αριστεράς», η οποία, με το «ήθος», τη «δικαιοσύνη» και την «πολιτική της εντιμότητα», πορεύεται στο δρόμο της ανάκαμψης «χωρίς υποδείξεις, βαρόνους, νταβατζήδες, διαπλεκόμενους, προστάτες». Καλεί, μάλιστα, το λαό να την στηρίξει στη μάχη της με το «παλιό».

Η κυβέρνηση αναφέρεται στο «παλιό και το διεφθαρμένο», που υποτίθεται υπηρετούν μόνο η ΝΔ και άλλα αστικά κόμματα, θέλοντας έτσι επιμελώς να κρύψει ότι αποτελεί και η ίδια τμήμα του. Γιατί το «παλιό» είναι ένα και ονομάζεται οικονομία που λειτουργεί με κριτήριο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών που βγαίνουν από το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Δηλαδή ο καπιταλισμός, που υπηρετούν οι κυβερνήσεις με την αντιλαϊκή πολιτική τους. Οι αντιλαϊκοί νόμοι που διατήρησε, οι νέοι που ψήφισε, τα μνημόνια που συνεχίζονται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι ακριβώς το «παλιό» που υπηρετεί και η ίδια για λογαριασμό της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου και για αυτό παίρνει τα συγχαρητήρια από τους αρμόδιους (ΕΕ, επιχειρηματίες, ΔΝΤ, ΗΠΑ κ.ά.).

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σουαζιλάνδης και ο ρόλος του στον αγώνα για το σοσιαλισμό

 

Άρθρο του Njabulo Dlamini, Υπεύθυνου Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σουαζιλάνδης.

Παναγιώτης Μανιάτης

του Njabulo Dlamini*

Εισαγωγή

Το 2018 συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε που η Σουαζιλάνδη απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία. Αυτή η ανεξαρτησία, από απόσταση, φαίνεται να είναι του λαού μα στην πραγματικότητα αφορά την κυρίαρχη βασιλική οικογένεια.

Ο Βασιλιάς Mswati III κυβερνά τη Σουαζιλάνδη σαν απόλυτος μονάρχης. Τα πολιτικά κόμματα και οι δραστηριότητες απαγορεύτηκαν από το νεκρό σήμερα πατέρα του Sobhuza II, στις 12 Απρίλη 1973. Στη διακήρυξή του ο Sobhuza παρέδωσε όλες τις νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές αρμοδιότητες στο μονάρχη.

Σήμερα, παρόλο που η Σουαζιλάνδη απέφυγε τους εμφύλιους πολέμους, περίπου το 70% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας· διαθέτει μικρή πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη και πολύ λίγες πιθανότητες αυτό-ανάπτυξης. Αρκετοί άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και από ιάσιμες ασθένειες όπως φυματίωση. Έτσι, στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία του λαού βιώνει τη βία της πείνας και της ασθένειας την ώρα που η μειοψηφούσα άρχουσα τάξη απολαμβάνει εις βάρος των φτωχών τα πλούτη της χώρας.

Ταυτίζονται (και) στη διαχείριση της φτώχειας

Στον απόηχο της έρευνας του ΙΟΒΕ για τη φτώχεια και της ομιλίας του Κυρ. Μητσοτάκη στο «Ιδρυμα Καραμανλή», εξελίσσεται η κόντρα με την κυβέρνηση για το ποιος μπορεί καλύτερα να διαχειριστεί τη φτωχοποίηση του λαού, που είναι βέβαια μεγαλύτερη από ό,τι καταγράφουν τα στοιχεία των διαφόρων στατιστικών. Θυμίζουμε ότι η έρευνα του ιδρύματος των βιομηχάνων (τέτοιο είναι το ΙΟΒΕ) διαπιστώνει ότι το 70% του πληθυσμού (7 στους 10 δηλαδή) «μόλις τα βγάζει πέρα» με τις υποχρεώσεις του νοικοκυριού, ενώ περίπου 6 στους 10 αναμένουν επιδείνωση της οικονομικής τους κατάστασης τους επόμενους 12 μήνες, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής παλιών και νέων μέτρων, όπως για παράδειγμα η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, η νέα μείωση στις συντάξεις και πάει λέγοντας.

Κούβα: Επιχείρηση Θαύμα (Misión Milagro)

Κούβα: Επιχείρηση Θαύμα(Misión Milagro)

Από Panos

  

Επιμέλεια: Πάνος Αλεπλιώτης //

Πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι με προβλήματα όρασης βρήκαν περίθαλψη και είδαν το “φως” τους στα πλαίσια της θαυματουργής επιχείρησης των Κουβανών γιατρών.

Η Επιχείρηση ξεκίνησε το 2004 μετά από συμφωνία του Τσάβες και του Φιντέλ Κάστρο. Οι Κουβανοί το επέκτειναν σε όλη την Λ. Αμερική.

ΝΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ Παρέμβαση με αφορμή τις αντιδραστικές αλλαγές στην Τοπική Διοίκηση με τον «Κλεισθένη»

Η τοποθέτηση του μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και δημοτικού συμβούλου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας

Eurokinissi

Ο Νίκος Σοφιανός

Παρέμβαση για το σχέδιο νόμου «Κλεισθένης 1», που έχει θέσει σε δημόσια διαβούλευση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, έκανε χτες στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Αθηναίων ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Συγκεκριμένα, ο Ν. Σοφιανός ανέφερε:

«Με αφετηρία τον νέο κύκλο των αναδιαρθρώσεων στο χώρο της τοπικής διοίκησης που φέρνει με το νομοσχέδιο "Κλεισθένης 1" η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στήνεται διευρυμένα ένα πλαίσιο αποπροσανατολισμού και καθυπόταξης των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων εν μέσω διευρυμένης φτώχειας, ανεργίας και γενικευμένης ανασφάλειας, που κλιμακώνεται και προσαρμόζεται στις ανάγκες της νέας φάσης του κύκλου της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Οι λεονταρισμοί και οι σκιαμαχίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από τη μια μεριά, και της ΝΔ και του πρώην ΠΑΣΟΚ από την άλλη, γύρω από το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής για τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, είναι ένα ακόμη επεισόδιο αποπροσανατολισμού. Πέρα από αντιπαραθέσεις, υπαρκτές και ανύπαρκτες, επιδιώκεται από τη μεριά της κυβέρνησης προσπάθεια ευρύτατων συναινέσεων για να υπηρετηθεί πιο στέρεα η αντιλαϊκή ρότα.
  Για παράδειγμα, τα κυβερνητικά επιτελεία δεν βρίσκουν καμία δυσκολία να είναι συνδαιτυμόνες στα "αναπτυξιακά" συνέδρια με τους "αντιπολιτευόμενους" περιφερειάρχες και δημάρχους. Το σύνολο των αστικών κομμάτων - ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ - και τα στελέχη τους σε ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ διαγκωνίζονται για το ποιος θα σηκώσει πιο ψηλά τη σημαία "της αποκέντρωσης και της επιχειρηματικότητας".

Δεδομένα

«Επισκέψεις» και όχι «αξιολογήσεις» θα κάνουν κατά τον υπουργό Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτο, οι EE, EKT και ΔΝΤ, μετά το πέρας του τρέχοντος μνημονίου. Κι όσο για το περιεχόμενο των... επισκέψεων, η μεγάλη διαφορά σύμφωνα με τον υπουργό είναι ότι «μετά το πρόγραμμα θα έχουν λόγο σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις, αλλά όχι πολύ μεγάλο λόγο στο πώς θα φτάνουμε το στόχο για τα πλεονάσματα. Οι στόχοι είναι δεδομένοι, αλλά θα έχουμε λόγο στα μέσα». Στα κάλπικα βαφτίσια, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αριστεύσει προ πολλού. Την ίδια ώρα, όμως, με όλους τους τρόπους υπηρετεί τα «δεδομένα» του κεφαλαίου, δηλαδή την αντεργατική κλιμάκωση, με παραπέρα ανατροπές σε ασφαλιστικά δικαιώματα, γενίκευση της «ευελιξίας», φοροαπαλλαγές και μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, μαζί βέβαια με τους στόχους για τα ματωμένα πλεονάσματα σε βάθος δεκαετιών. Ολα αυτά περιγράφονται με ακρίβεια στις εκθέσεις της Κομισιόν και του ΟΟΣΑ και αποτελούν προϋπόθεση για να θωρακιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά, όπως και η βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή, είναι τα «δεδομένα» τους και μικρή σημασία έχει για το λαό το ποιος θα πρωτοβάζει την «τζίφρα» για την εφαρμογή τους. Για τους εργαζόμενους και το λαό είναι ακριβώς αυτά που δεν πρέπει να αποδεχτούν ως δεδομένα, βάζοντας στο στόχαστρο τη στρατηγική του κεφαλαίου και διεκδικώντας ανάκτηση απωλειών και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Νέες αντεργατικές ανατροπές το «ελατήριο» της ανάκαμψης

Copyright 2018 The Associated

«Οδηγίες χρήσης» για κλιμάκωση της αντεργατικής πολιτικής περιλαμβάνονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ

Μια ακόμα «ηχηρή» επιβεβαίωση ότι οι αντεργατικές ανατροπές είναι η «ραχοκοκαλιά» της επιχείρησης ανάκαμψης του κεφαλαίου, και κάθε άλλο παρά θα μείνουν «πίσω» μετά τον Αύγουστο του 2018 και την αναμενόμενη τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου, δίνουν οι πρόσφατες εκθέσεις τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και του ΟΟΣΑ.

 Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι οι εκθέσεις των δύο οργανισμών έρχονται να συμπληρώσουν η μία την άλλη σε ζητήματα όπως το εκ νέου «άνοιγμα» του Ασφαλιστικού με περαιτέρω αύξηση των ηλικιακών ορίων, την περαιτέρω ευελιξία στην «αγορά εργασίας», τη διάλυση των κοινωνικών επιδομάτων και την απογείωση της φοροληστείας απέναντι στη λαϊκή οικογένεια. Ολα αυτά, όπως ρητά και κατηγορηματικά ξεκαθαρίζει και η έκθεση του ΟΟΣΑ, αποτελούν το «ελατήριο» της ανάκαμψης προς όφελος βέβαια των επιχειρηματικών ομίλων.

«Ραχοκοκαλιά» τα νέα αντιλαϊκά μέτρα

 

Μεταξύ άλλων, ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του «προτείνει»:

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ

«Αποποίηση» της ευθύνης του κράτους για την παιδική προστασία

Υπερψηφίστηκε στην αρμόδια Επιτροπή. «Παρών» από το ΚΚΕ

Με την ψήφιση επί της αρχής και τη διαδικασία επί των άρθρων, συνεχίστηκε χτες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Μέτρα για την Προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας».

 Το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» επί της αρχής, καθώς όπως επισήμανε ο ειδικός αγορητής του Κόμματος, Μανώλης Συντυχάκης, «η αντίληψη του ΚΚΕ για την παιδική προστασία έχει αφετηρία τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες του παιδιού και όχι την εκπλήρωση με κάθε τρόπο της επιθυμίας ενός ενήλικα, ενός ζευγαριού να αποκτήσει παιδί. Που σημαίνει ότι πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας, μέσω του κράτους, να εξασφαλίσει τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές συνθήκες για την όσο το δυνατόν ομαλή ψυχοσωματική - κοινωνική ανάπτυξη όλων των παιδιών».

Πρόσθεσε ότι το κύριο είναι «η εξασφάλιση από το κράτος κοινωνικών υπηρεσιών οικογενειακού προγραμματισμού, σεξουαλικής αγωγής, στήριξης της οικογένειας», κάτι που θα περιόριζε δραματικά τις περιπτώσεις των παιδιών όπου απαιτείται υιοθεσία ή αναδοχή.

Η κανονικότητα του καπιταλισμού

Κι αν στα λεξικά κανονικότητα είναι η ακριβής τήρηση του κανόνα, η συμφωνία προς τους κανονισμούς, να συμβαίνουν τα γεγονότα όπως συνηθίζουν ή όπως έχει οριστεί, για να κατανοηθεί όμως η σημασία της δεν αρκεί το νόημά της να αναζητείται με όρους του γλωσσικού συστήματος, αλλά σε συσχετισμό με τις ιδεολογικές αφετηρίες, τις διακηρυσσόμενες θέσεις αλλά και τις επιδιώξεις του πολιτικού φορέα που την χρησιμοποιεί.  

 

Dies Brumalis

Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας στη συνέντευξη τύπου με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζ.Κ. Γιούνκερ διαβεβαίωσε για την «αποκατάσταση της κανονικότητας» στη χώρα, ενώ  μιλώντας προ ημερών στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επέμενε για καθαρή έξοδο της χώρας τον Αύγουστο από το καθεστώς των προγραμμάτων και για επιστροφή της σε καθεστώς κανονικότητας, προσφέροντάς μας έτσι την ευκαιρία να… προβληματιστούμε και να αυτοσχεδιάσουμε αναζητώντας τα χαρακτηριστικά της «κανονικότητας». 

Όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων –και όχι μόνο– μέσα από το μετασχηματισμό  της σημασίας πολλών λέξεων προωθούνται ιδέες, προτείνονται αλλαγές, επιβάλλονται νέες καταστάσεις, ελέγχονται ή επιδοκιμάζονται ασκούμενες πολιτικές. Η λέξη κανονικότητα με την ασάφεια του εύρους της μπορεί να πάρει μια τέτοια σημασία, ώστε να συμβάλλει στην πειστικότητα του πολιτικού λόγου της κυβέρνησης που επιδιώκεται να τεκμηριωθεί με την κατάλληλη επίκληση δεδομένων, είτε πραγματικών (ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος τον Αύγουστο) ή υποθετικών (έξοδος από την επιτροπεία, εξασφάλιση ευημερίας)

Σιγή ιχθύος για το ξεπούλημα του στρατοπέδου Ζιάκα…

Μία ημέρα μετά τη δημοσίευση της κυβερνητικής απόφασης να νοικιάσει το στρατόπεδο Ζιάκα σε εταιρεία, αντί να το κάνει όαση πρασίνου, αθλητισμού και πολιτισμού και να το αποδώσει στους κατοίκους των όμορων δήμων, δεν ακούγεται «κιχ» στην περιοχή! Καμία κινητικότητα από πλευράς όμορων δήμων, καμία κινητικότητα από τοπικούς παράγοντες ώστε μία εν δυνάμει όαση πρασίνου να μη γίνει γιουσουρούμ! Για να δούμε τι θα δούμε και για να δούμε εάν θα αντιδράσει η περιοχή ή κάποιοι θα τη βυθίσουν στην μοιρολατρία ότι η κυβερνητική απόφαση δεν αλλάζει. Στην κατεύθυνση αυτή ήδη άρχισαν να «τιτιβίζουν» κάποιοι καλοθελητές οι οποίοι λένε ότι το στρατόπεδο πρέπει να δοθεί προς ενοικίαση γιατί το κράτος δεν μπορεί να το συντηρήσει! Κάτι τέτοιες φωνές, ακόμα και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Κορδελιού – Ευόσμου, έβαλαν «πλάτη» ώστε να ρημάζουν πάνω από την περιφερειακή οδό το στάδιο και το κολυμβητήριο που χτίστηκαν με τα λεφτά του Ελληνικού λαού και εγκαταλείφθηκαν πριν καν ολοκληρωθούν! Για να δούμε τι θα γίνει τελικά με όλους αυτούς που με μεγάλη ευκολία θέλουν ν’ αφήσουν το στρατόπεδο Ζιάκα να νοικιαστεί σε εταιρεία, που αφήνουν το στάδιο και το κολυμβητήριο να ρημάζουν, που θέλουν να αφήσουν να γκρεμιστεί το ΕΑΚ Ευόσμου που έγινε με τα λεφτά του Ελληνικού λαού! Για να δούμε…

Δύο κόσμοι

Μέσα από τον φετινό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, αναδείχθηκαν για μια ακόμα φορά δύο διαφορετικοί κόσμοι.

Από τη μια, οι χιλιάδες εργαζομένων και λαού που διαδήλωσαν με τις σημαίες του ΠΑΜΕ σε δεκάδες πόλεις όλης της χώρας, στις συγκεντρώσεις των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Σε συγκεντρώσεις ζωντανές, γεμάτες αγωνιστές όλων των ηλικιών, με μάχες μέσα στους χώρους δουλειάς και σε κάθε χώρο όπου δραστηριοποιούνται.

Από την άλλη, η γύμνια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, με τις «συγκεντρώσεις» των διοικήσεων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και όσων Εργατικών Κέντρων ελέγχουν να μη μαζεύουν παρά λίγες δεκάδες εργατοπατέρες...

Από τη μια, τα αιτήματα και τα συνθήματα του ταξικού κινήματος για ενίσχυση της εργατικής - λαϊκής πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, οι πολύμορφοι αγώνες για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων, η ανάδειξη της προοπτικής όπου ο εργαζόμενος λαός θα γίνει πραγματικός κύριος του πλούτου που παράγει.

Βάθος

«Ο ρόλος μιας περίκλειστης Ελλάδας, που διαιωνίζει τις εκκρεμότητες και γίνεται μέρος των προβλημάτων της περιοχής, δεν είναι μόνο αντιπαραγωγικός, αλλά και επικίνδυνος για τα ευρύτερα εθνικά μας συμφέροντα. Αντίθετα, η ενεργή στρατηγική πολυδιάστατων συμμαχιών, ειρήνης, συνεργασίας και συνανάπτυξης στην περιοχή, με δραστήρια συμμετοχή στην επίλυση των προβλημάτων της, μπορεί να συμβάλει τόσο στην εδραίωση της ειρήνης και της ασφάλειας όσο και στην αναβάθμιση του διεθνούς ρόλου της χώρας». Την ανάλυση αυτή κάνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, σε άρθρο του στους «New York Times». Πρόκειται για έναν ύμνο στη μέχρι τώρα ...«εδραίωση της ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, την ώρα που η κυβέρνηση σπέρνει αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη τη χώρα και στηρίζει τις κάθε είδους πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή. Και ο λόγος που το κάνει αυτό, είναι για να διασφαλίσει την αναβάθμιση της χώρας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο, που σημαίνει νέες κερδοφόρες επενδύσεις για το ελληνικό κεφάλαιο και συμπράξεις με πολυεθνικούς ομίλους σε μεγάλα έργα και υποδομές. Αντίθετα, για το λαό, οι 600 και πλέον μνημονιακοί νόμοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν, ενώ ακολουθούν και άλλοι, όπως δείχνουν οι συστάσεις του ΟΟΣΑ. Επομένως, οικονομική ανάκαμψη και ιμπεριαλιστική εμπλοκή πάνε χέρι χέρι για την ελληνική αστική τάξη. Μάλιστα, η τοποθέτηση αυτή του Γ. Δραγασάκη (μαζί με πολλά ακόμα) τιτλοφορείται «Το πλάνο για την Ελλάδα του 2030», δείχνοντας ότι ο αντιλαϊκός σχεδιασμός προχωράει σε βάθος χρόνου και καμιά προσδοκία για «καλύτερες μέρες» δεν πρέπει να έχει ο λαός, αν δεν παλέψει ενάντια σ' αυτόν το σχεδιασμό του κεφαλαίου.

“δικαίωμα στην αυτοάμυνα”, σύμφωνα με ΗΠΑ και ΕΕ, οι μαζικές δολοφονίες Παλαιστίνιων από το Ισραήλ

 

“δικαίωμα στην αυτοάμυνα”, σύμφωνα με ΗΠΑ και ΕΕ, οι μαζικές δολοφονίες Παλαιστίνιων από το Ισραήλ

«Πιστεύουμε πράγματι ότι οι Ισραηλινοί έχουν το δικαίωμα στην αυτοάμυνα», δήλωσε τη Δευτέρα 30-4-2018 ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο τη δολοφονία 47 Παλαιστινίων τον τελευταίο μήνα από τον ισραηλινό στρατό στη Λωρίδα της Γάζας.

Για την ευρωβουλή πάλι, ο αριθμός των δεκάδων εν ψυχρώ δολοφονημένων από τα ισραηλινά πυρά Παλαιστίνιων είναι δικαιολογημένος, αφού «οι ισραηλινές αρχές ανέφεραν ότι οι ένοπλες δυνάμεις τους δέχτηκαν πέτρες και βόμβες μολότοφ και ότι ορισμένοι διαδηλωτές επιχείρησαν να χαλάσουν και να περάσουν το φράχτη για να εισέλθουν στο έδαφος του Ισραήλ» (φυσικά με το «έδαφος του Ισραήλ» εννοούνται τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη).

Συγκοινωνούντα δοχεία

Αν θέλει κανείς να πάρει μια γεύση για το πώς το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους συνδέεται ευθέως όχι μόνο με την υλοποίηση όλων των αντεργατικών μέτρων που διασφαλίζουν ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στην ομιλία που έκανε την περασμένη Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, όπου παρουσίασε για μια ακόμα φορά τόσο τα σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή, όσο και τους ρόλους του περιβόητου «μεντεσέ» που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα.

***

 

Από την ομιλία θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς πολλά. Και τον «στρατηγικό στόχο» η ΔΕΘ να σηματοδοτήσει την «επιστροφή» των αμερικανικών επιχειρηματικών ομίλων και «επενδυτών», δίνοντας ως χαρακτηριστικά παραδείγματα του αμερικανικού ενδιαφέροντος, που «είναι υψηλότερο από ποτέ» κατά τη διάρκεια της θητείας του, την πώληση των ναυπηγείων Σύρου στην ONEX, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης («Εχω δει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης από πρώτο χέρι και γνωρίζω ότι μπορεί να χρησιμεύσει ως στρατηγικό σημείο διέλευσης»), τον τουριστικό κλάδο ή τις περιλάλητες «start-up» (νεοσύστατες) επιχειρήσεις, όπου ψάχνουν «συνέργειες» οι Αμερικανοί, «αξιοποιώντας το ισχυρό ανθρώπινο κεφάλαιο που έχει η Ελλάδα». Αλλά και - με τη βοήθεια της αναβαθμισμένης αμερικανικής αντιπροσωπείας - η ΔΕΘ «να σηματοδοτήσει το τέλος του τρίτου προγράμματος διάσωσης και την ουσιαστική πρόοδο που έχει κάνει η Ελλάδα, για να μεταρρυθμίσει την οικονομία της και να επιστρέψει στη βιώσιμη ανάπτυξη».