Δανία: Θα κατάσχονται τα περιουσιακά στοιχεία των προσφύγων! Δεν είναι και ναζί!

Η κυβέρνηση της Δανίας ψήφισε την Κυριακή έναν νόμο με βάση τον οποίο η κυβέρνηση θα προχωρά στην κατάσχεση κάθε αντικειμένου αξίας που έχουν μαζί τους οι πρόσφυγες που εισέρχονται στη χώρα, ώστε να «καλυφθεί μέρος των εξόδων» της υποδοχής τους, μετέδωσε το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο της Σουηδίας STV.
«Είναι απαράδεκτο για τους Δανούς φορολογούμενους να πληρώνουν για αιτούντες άσυλο που μεταφέρουν μαζί τους πλούτο», δήλωσε ο Νάσερ Κάντερ, επίτροπος μετανάστευσης του Συντηρητικού Κόμματος.
Αυτά γράφουν τα ΜΜΕ σήμερα, ασχολίαστα στις περισσότερες περιπτώσεις. Σα να είναι κάτι το φυσιολογικό!

Ακολουθεί εκτίμηση, για το μέλλον, δική μας:
Επόμενο βήμα θα είναι να κατάσχουν τα χρυσά τους δόντια, τα μαλλιά τους, ίσως και τα υπόλοιπα δόντια. Αν χρειαστεί δε θα τους παίρνουν και τα νύχια, τα πλατινένια προσθετικά μέλη, αν έχουν κάποιοι, και άμα λάχει και τα φυσικά. Το τι θα τους κατάσχουν οι κατά τα άλλα δημοκράτες Δανοί ηγέτες θα εξαρτάται πάντα από το κόστος της "φιλοξενείας". Δεν αποκλείονται δε ειδικοί χώροι εργασίας, μιας και η εργασία απελευθερώνει ως γνωστόν, στα οποία θα υπάρχουν και ειδικοί χώροι "περιποίησης" των μη ικανών για εργασία καθώς και αποτεφρωτήρες, νεκροί ή ζωντανοί δεν έχει σημασία, όσων καλομαθημένων από τη ζέστη και τον ήλιο των χωρών τους δεν αντέχουν στο κρύο και την υγρασία της Δανίας, μη πληρώνουν οι φορολογούμενοι και τα έξοδα νοσηλείας τους αφού δεν θα μπορούν οι ανίκανοι πρόσφυγες να προσφέρουν πια τίποτ' άλλο, κρίμα είναι! Θα πλένονται δε ομαδικά κάτω από ειδικές ντουζιέρες! Μέχρι εξαφάνισης!

Είναι ναζί; Όχι! Ακόμη τουλάχιστον! Άλλωστε η ναζιστική προπαγάνδα απαγορεύεται στην Ενώμενη Ευρώπη, σε αντίθεση με τις ναζιστικές πρακτικές!
Η ως άνω φωτογραφία είναι η πρότασή μας προς τους Δανούς κυβερνήτες για τον καλωπισμό της εισόδου των χώρων φιλοξενείας προσφύγων. Παλιό αλλά δοκιμασμένο! 

από Αντίσταση στις γειτονιές

“Ένα παιδί που πήρε την κουδουνίστρα του”…

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Ένας μέγας θεατράνθρωπος του καιρού μας, ο Βασίλης Παπαβασιλείου, είχε περιγράψει τα όσα ζούμε από το καλοκαίρι και μετά με τον εξής τρόπο:

«Ένας πρωθυπουργός – παιδί πήρε την κουδουνίστρα του και πήγε στην Ευρώπη»… 

    Από την πλευρά του, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, σε μια νέα συνέντευξή του προχτές, έδωσε για μια ακόμα φορά την δική του εξήγηση: Αν στις 12 Ιουλίου, όταν και υπέγραψε το Μνημόνιο, έφευγε από τις Βρυξέλλες και από την σύνοδο της ΕΕ, τότε – όπως λέει ο κ.Τσίπρας - θα γινόταν ήρωας για μια μέρα, αλλά μετά η χώρα θα καταστρεφόταν. Κι έτσι επέλεξε να μη γίνει ήρωας…

    Παρατήρηση πρώτη: Ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι ο κ.Τσίπρας, όπως ακριβώς ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως ακριβώς ο Σαμαράς, όπως ακριβώς ο Βενιζέλος, «θυσιάστηκε» κι αυτός για να μην καταστραφεί η χώρα. Αλλά τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι εκείνη η κίνησή του και τα όσα έχουν ακολουθήσει, κινούνται στην άλλη κατεύθυνση: Της «ανόρθωσης» της χώρας.

    Όμως, και μάλιστα μετά από 6 χρόνια λεηλασίας, να ισχυρίζεται κανείς για τα Μνημόνια - τόσο για το τρίτο όσο και για τα προηγούμενα Μνημόνια που έχουν ενσωματωθεί σε αυτό - ότι δεν καταστρέφουν τη χώρα και ότι αντιθέτως είναι η έξοδος από τα Μνημόνια που θα καταστρέψει τη χώρα, τότε υποψιαζόμαστε πως μια τέτοια προσέγγιση προδίδει - από… «ανορθωτικής» απόψεως - μια μάλλον «σαμαροβενιζελική» αντίληψη.

Συμβαίνει παντού.

 Και δεν φταίει η μοίρα μας και το κακό το ριζικό μας, αλλά αυτό που δεν θέλουμε να δούμε, ότι είναι Καπιταλισμός που τον αφήνουμε να ρυθμίζει του πλανήτη τις στροφές.

E l v a

Σχόλια,Ειδήσεις,Μουσική & Aπόψεις από Βορρά, χωρις να ξεχνάμε και το Νότο..

''Σήμερα ειναι η δική μας εταιρεία, αύριο είναι κάποια άλλη''

Υγιεινες σαλατες, με ...ανθυγιεινους μισθους!

Το παραρτημα της Σκανδιναβικης αλυσιδας Σουπερμαρκετ ''Coop'', στη Δανια, μπουκοταρει τις πωλήσεις προϊόντων της εταιρείας Sunsalats, με βαση το Malmö, (Σουηδια). Αυτό ξεκινησε απο τοτε που το συνδικατο εργαζομένων Τροφίμων κατήγγειλε τις παραβιάσεις εις βαρος των εργαζομένων, στο εργοστάσιο.

Ειναι πανω απο ένας μήνας τωρα που δύο εργαζομενοι-μελη του συνδικατου, συνεχιζουν  την απεργία.

-Η εταιρεια Sunsalat κανει ''μισθολογικο ντάμπινγκ'' (ριχνει τους μισθους) στη Σουηδία για ν ανταγωνιστεί την αγορά της Δανίας. ''Δεν θεωρουμε λογικό να είναι κακοπληρωμένοι οι εργαζόμενοι και να κερδίζουν 8000-10.000 κορωνες/μήνα, oταν οι συλλογικες συμβασεις καθοριζουν τον μισθο στις 20.700 κορώνες, λέει σε δελτίο Τύπου, ο διαμεσολαβητής του συνδικατου εργαζομενων, στο Malmö, Benny Kolnby.

  

-Πέρα απ αυτα, πιεζεται το  προσωπικο να εργαστεί δωρεάν τις Κυριακές, δεν πληρώνονται υπερωρίες, και ο κατάλογος συνεχίζεται με το πόσο άσχημα ειναι τα πράγματα για τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο.

Από τις 9 Νοεμβρίου, το συνδικατο  μπουκοταρει την Sunsalat, λόγω του ότι η εταιρεία αρνείται να υπογράψει συλλογική σύμβαση. Μονο δύο εργαζομενoι-μέλη του συνδικάτου της εταιρείας ειναι σε απεργία.

Στο καναλι SVT στη Νοτια Σουηδια, (Skåne), δήλωσαν ότι βρίσκονται σε απεργία για τους ανοργάνωτους συναδελφους τους, που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδεχθουν την κατάσταση εφ οσον εχουν συμβολαια απο Ισπανια και Ιταλια και δεν τολμούν να μιλησουν.

- Ως μετανάστης στη χώρα αυτή, είσαι ένα τίποτα, αν έχεις προβλήματα στη δουλεια σου. Σήμερα ειναι η δικη μας εταιρεία, αύριο είναι κάποια άλλη. Θα πηγαινει απο το κακο στο χειρότερο, αν δεν κάνουμε κάτι γι 'αυτό, λέει ένας από τους απεργούς εργάτες, ο Guarab Adhikari, στο καναλι SVT.

Η εταιρεία ειχε επισης ακουστει και τα προηγουμενα χρονια. Το 2013 κατεβαλλε μαύρους μισθους  και ενω οι εργαζόμενοι υποχρεωνονταν να εργάζονται 80 ώρες την εβδομάδα, πληρωνονταν μονο για ..25!

Κώστας Βάρναλης (14 Φεβρουαρίου 1884 – 16 Δεκεμβρίου 1974)

«Ἢ ποίηση τοῦ Βάρναλη, γράφει ὁ Μενέλαος Λουντέμης, δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱ λυρικοί του καιροῦ του. Ὄχι. Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ».

«Ἡ πεῖρα τῆς κοινωνικῆς θεωρίας, γράφει ὁ Μιχαὴλ Περάνθης, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ ἀγωγή, μαζὶ μὲ μία ἐκτάκτως λεπτὴ ἕλξη πρὸς τὸ αἰσθητικὸ καὶ τὸ ὡραῖο, τὸ καλλιτεχνικὸ ὡραῖο, ποὺ ρέει στὸ αἷμα του, διαμόρφωσαν ἕνα προσωπικὸ καὶ φιλοσοφημένο λογοτεχνικὸ χαρακτῆρα, -ποὺ συγκέντρωσε τὶς ἐλπίδες γιὰ τὴν καλλιέργεια καὶ στὸν τόπο μας τῆς ἀριστερῆς τέχνης».

---

Οἱ Μοιραῖοι Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου Τσιγγάνικο Οἱ πόνοι τῆς Παναγιᾶς Θυσία Ζούγκλα Πρόλογος (Σκλάβοι Πολιορκημένοι) Ἀρχὴ σοφίας Ἀνάσταση Πρωτοχρονιάτικο Ἡ Μάνα τοῦ Χριστοῦ Ἡ Μαγδαληνή Πρόλογος «Στὸ φῶς ποὺ καίει» Τὸ ἀηδόνι Παράδεισος Τυχερός Τάκης Φίτσος Αὐτονεκρολογία Πρόλογος «Ἐθνικὴ Παιδεία» Πῶς μᾶς θέλει ἡ «ἀληθὴς δημοκρατία» Στὸ γιό του Τὰ λοίσθια Τρεῖς θάνατοι Πάνθεον ἐθνικοφροσύνης Ὀρέστης

Οἱ μοιραῖοι Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα, μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιές, (ἀπάνου ἐστρίγγλιζε ἡ λατέρνα) ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές, ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια, νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια. Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάι στὸν ἄλλο καὶ κάπου ἐφτυοῦσε καταγῆς, ὤ! πόσο βάσανο μεγάλο τὸ βάσανο εἶναι τῆς ζωῆς! Ὅσο κι ὁ νοῦς ἂν τυραννιέται ἄσπρην ἡμέρα δὲ θυμιέται! (Ἥλιε καὶ θάλασσα γαλάζα καὶ βάθος τοῦ ἄσωτου οὐρανοῦ, ὤ! τῆς αὐγῆς κροκάτη γάζα γαρούφαλλα τοῦ δειλινοῦ, λάμπετε-σβήνετε μακριά μας, χωρὶς νὰ μπεῖτε στὴν καρδιά μας!) Τοῦ ἑνοῦ ὁ πατέρας χρόνια δέκα παράλυτος - ἴδιο στοιχειὸ τοῦ ἄλλου κοντόμερη ἡ γυναῖκα στὸ σπίτι λιώνει ἀπὸ χτικιό, στὸ Παλαμήδι ὁ γυιὸς τοῦ Μάζη κ᾿ ἡ κόρη τοῦ γιαβῆ στὸ Γκάζι. -Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας! -Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ! -Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας! -Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί! «Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα. Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί, σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ: δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα! προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!

Η απαραίτητη βία 

Γράφει ο Cogito ergo sum // Ατέχνως

 

Χαράζοντας τις γενικές φάσεις της εξέλιξης τον προλεταριάτου, παρακολουθήσαμε τον λίγο-πολύ καλυμμένο εμφύλιο πόλεμο μέσα στην υπάρχουσα κοινωνία, ως το σημείο που o πόλεμος αυτός ξεσπάει σε ανοιχτή επανάσταση και το προλεταριάτο θεμελιώνει την κυριαρχία του με τη βίαιη ανατροπή της αστικής τάξης.

(…) Όλες οι προηγούμενες κοινωνίες στηρίζονταν στην αντίθεση ανάμεσα σε τάξεις που καταπιέζουν και σε τάξεις που καταπιέζονται. Για να μπορεί όμως κανείς να καταπιέζει μια τάξη, πρέπει να εξασφαλίσει στην τάξη αυτή τέτοιους όρους ύπαρξης, που να της δίνουν τη δυνατότητα να ζει τουλάχιστον τη ζωή του σκλάβου. Ο δουλοπάροικος στην εποχή της φεουδαρχίας κατάφερε ν’ ανέβει με τη δουλειά του και να γίνει μέλος της κοινότητας, όπως και o μικροαστός κατάφερε να γίνει αστός κάτω από το ζυγό του φεουδαρχικού απολυταρχισμού. Αντίθετα, ο σύγχρονος εργάτης, αντί ν’ ανυψώνεται με την πρόοδο της βιομηχανίας, βυθίζεται όλο και πιο χαμηλά, πιο κάτω ακόμα κι από τις συνθήκες ζωής της ίδιας του της τάξης. Ο εργάτης πέφτει στην αθλιότητα και η μαζική αθλιότητα αυξάνει ακόμα πιο γρήγορα από τον πληθυσμό και τον πλούτο. Έτσι γίνεται φανερό ότι η αστική τάξη είναι ανίκανη να παραμείνει άλλο κυρίαρχη τάξη της κοινωνίας και να επιβάλει στην κοινωνία σαν ρυθμιστικό νόμο τους όρους ύπαρξης της τάξης της. Είναι ανίκανη να κυριαρχεί γιατί είναι ανίκανη να εξασφαλίσει στο σκλάβο της την ύπαρξη, ακόμα και μέσα στη σκλαβιά του, γιατί είναι υποχρεωμένη να τον ρίξει ως την κατάσταση που θα χρειάζεται να τον τρέφει αυτή αντί να τρέφεται η ίδια απ’ αυτόν. Η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από την κυριαρχία της αστικής τάξης, δηλαδή η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν συμβιβάζεται άλλο με την κοινωνία.

Επέστρεψε ως απαράδεκτο έγγραφο του υπουργείου για αντικομμουνιστικό πρόγραμμα της ΕΕ

 

 

Ως απαράδεκτο επέστρεψε ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης ένα έγγραφο του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, με το οποίο καλούνται οι Δήμοι και οι Περιφέρειες να υλοποιήσουν ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα στο πλαίσιο της αντικομμουνιστικής εκστρατείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Πρόκειται για το «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα "Ευρώπη για τους πολίτες, 2014-2020"» που προωθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το οποίο επιχειρείται η ανιστόρητη ταύτιση της ναζιστικής θηριωδίας με τον κομμουνισμό και τις σοσιαλιστικές χώρες και με προφανή επιδίωξη να χτυπήσουν μέσω της αλλοίωσης της ιστορικής μνήμης τις αγωνιστικές ριζοσπαστικές διαθέσεις, για να θωρακίσουν την εξουσία των μονοπωλίων, με το λαό υποταγμένο.

Στην επιστολή του ο δήμαρχος Πατρέων αναφέρει τα εξής:

Αν δε φαντάζεσαι φωτιές, με κάρβουνα μην παίζεις..

Ο ΤΡΕΛΟΣ- ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ. 

Για να είμαστε όμως ανταγωνιστικοί, πρέπει να γίνουμε… Μπαγκλαντές!

9 Δεκεμβρίου 2015 στις 19:34 Δια Χειρός Αλιθέρση

Όλες οι κυβερνήσεις, τουλάχιστον της τελευταίας πενταετίας, ισχυρίζονται ότι η λύση στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας θα δοθεί μέσα από την ανάπτυξη. Για να πετύχουμε όμως αυτήν την πολυπόθητη ανάπτυξη, όπως πάλι οι ίδιοι ισχυρίζονται, πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Δηλαδή να μειώσουμε το κόστος παραγωγής στο ελάχιστο και βέβαια πιο κάτω από τους άλλους ανταγωνιστές.

Αυτό, όμως, μπορεί να συμβεί προφανώς μόνον, όταν μειωθούν οι αμοιβές των εργαζόμενων στο ελάχιστο, όταν καταργηθεί η ασφάλεια που πρέπει να πληρώνει ο εργοδότης γι αυτούς, όταν μειωθούν κι άλλο οι φόροι των εργοδοτών, όταν ευτελιστούν κι  άλλο οι συνθήκες εργασίας, όταν οι εργαζόμενοι αποκτήσουν … δικαιώματα δούλου!

Για να γίνουμε λοιπόν ανταγωνιστικοί, πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες, αν όχι χειρότερες, τις ίδιες μ’ αυτές που επικρατούν πχ στο Μπαγκλαντές και σ’ άλλες τριτοκοσμικές χώρες, όπου η… ανάπτυξη πραγματικά θριαμβεύει, μόνο που οι εργαζόμενοι-δούλοι δεν έχουν χρόνο να τη… δουν!

Από τα στοιχεία που βγαίνουν στη δημοσιότητα απ’ τις χώρες που θέλουμε να ανταγωνιστούμε προκύπτει ότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός από μεριάς των κυβερνήσεων αυτών των χωρών προς τους εργοδότες, που χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους-δούλους κυριολεκτικά ως αντικείμενα (res), εκεί όπου ανήλικα παιδιά εργάζονται στις συνθήκες που δείχνουν οι φωτογραφίες, ακόμη και με 10 ευρώ το μήνα, ράβοντας ρούχα που κατακλύζουν τις αγορές Ανατολής και Δύσης.

25 χρόνια ιδιωτική τηλεόραση 

Γράφει ο Σφυροδρέπανος απο Ατέχνως

Πας λοιπόν στο χωριό μερικές μέρες, για να κάνεις ένα διάλειμμα από τους κρύους, αποξενωμένους ανθρώπους της πόλης, και συναντάς τελικά μια μικρογραφία τους, πιο γκροτέσκα, ίσως και πιο χαριτωμένη, αν έρχεσαι μαζί της σε επαφή, λίγες φορές το χρόνο. Κι αναρωτιέσαι πότε χώρεσε τόσο πολλή πόλη μες στο χωριό και δεν το πήρες είδηση.

Ώσπου κάθεστε να δείτε τις ειδήσεις κι εκεί βλέπεις το φως το αληθινό για τη βασική πηγή του σκοταδιού. Γιατί πιάνουν να αναλύσουν οι ασώματες κεφαλές ένα ζήτημα και οι πιστοί υπήκοοι-τηλεθεατές αρχίζουν από κάτω να αναμασούν τηλεπαθητικά τα μηνύματα, που ακούν τόσο καιρό, τα έχουν εσωτερικεύσει, και τα πιστεύουν τώρα για δικά τους, δικές τους απόψεις και συμπεράσματα, όπου έφτασαν μόνοι τους, αυθόρμητα. Γιατί μπορεί το μυαλό του τηλεοπτικού υπηκόου να σταματάει και να πέφτει σε λήθαργο, αλλά δεν παύει εντελώς να λειτουργεί κι έχουμε έτσι μια μορφή υπνοπαιδείας, με το από οθόνης κήρυγμα να αποθηκεύεται υποσυνείδητα. Κι είναι πολύ τυπική στάση να δανείζεσαι την κυρίαρχη άποψη των δελτίων, που την έχεις αποστηθίσει κι εμπεδώσει, για να μη φανεί πως δεν έχεις δική σου στην ομήγυρη του καφενείου ή στην παρέα με τις γειτόνισσες. Κι έτσι γίνεται διανομή ρόλων, ο ένας Ευαγγελάτος, ο άλλος Πρετεντέρης, κόβοντας και ράβοντας για όποιο θέμα προκύψει.

«ΘΕΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΑΜΕ;»

 Θα γίνει του Σύριζα!

Ο ένας (Λαζόπουλος) κάνει τον ηθοποιό και ο άλλος (Τσίπας) θα το παίζει χαρούμενος θεατής. 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΘΕΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΑΜΕ;»

Ο Τσίπρας με την Περιστέρα, το μισό υπουργικό και η Γιάννα Αγγελοπούλου πήγαν να δουν Λαζόπουλο [εικόνες]

Το μισό υπουργικό συμβούλιο, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, η Γιάννα Αγγελοπούλου, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, πολιτικοί και επώνυμοι βρέθηκαν στη θεατρική πρεμιέρα του Λάκη Λαζόπουλου.
Επρόκειτο για μια παράσταση του νέου έργου του Λαζόπουλου «Θεέ μου, τι σου κάναμε;», στο θέατρο «Γκλόρια», ειδικά για τους «υψηλούς προσκεκλημένους».
Το «παρών» έδωσαν, μεταξύ άλλων, ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τη σύζυγό του Περιστέρα Μπαζιάνα, ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης, ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Κουρουμπλής και ο πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ Παύλος Χαϊκάλης με τη σύζυγό του.
Επίσης, παρόντες ήταν η Γιάννα Αγγελοπούλου, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ Λάμπης Ταγματάρχης, η Ελένη Μενεγάκη με τον αδελφό της Θοδωρή Μισόκαλο και η Ζέτα Μακρυπούλια μαζί με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Σιγά τα λάχανα

Αν μιλήσεις για τον αμύθητο πλούτο που παράγουν οι εργάτες και λυμαίνονται αφορολόγητα οι κεφαλαιοκράτες, μιλάς ξύλινη γλώσσα. Αν επικαλεστείς τους υπουργούς που ξεχνούν ή δεν ήξεραν να δηλώσουν τα δεκάδες ακίνητα και τα εκατομμύριά τους, είσαι λαϊκιστής. Το ίδιο και αν επιμένεις να θυμάσαι τα κλεμμένα. Αν πάλι αρχίσεις τα καντήλια μη μπορώντας να κατευνάσεις την οργή σου με αυτά που ζεις, βλέπεις και ακούς, είσαι χαμηλού επιπέδου, δεν έχεις τρόπους, δεν ξέρεις να συνδιαλέγεσαι.

«Τρόπους» σαν αυτούς που βρήκαν τους τελευταίους μήνες όλα αυτά τα τυχάρπαστα τυπάκια που πριν γίνουν βουλευτές δεν τα ’ξερε ούτε η μάνα τους και σήμερα βγαίνουν στα κανάλια και συναγωνίζονται στην παραγωγή αηδίας και την τέχνη του ψεύδους αυτούς που μέχρι χτες έβριζαν. Με την ίδια προβλέψιμη ορολογία, τις ίδιες εκφράσεις, τις ίδιες αναπνοές πριν ξεστομίσουν τα δικά τους ψέματα, ακόμα και τον ίδιο τρόπο αντίδρασης όταν νιώσουν ότι θίγονται. Στα τηλεοπτικά παράθυρα όλα αυτά, γιατί στις δημόσιες συναθροίσεις δεν τολμούν (ακόμα) να το δοκιμάσουν. Εκεί χρησιμοποιούν την παλιά γλώσσα, αυτή που τους έφερε στην εξουσία και τους έκανε σήμερα να νιώθουν «κάποιοι».

Χάνει και σε …«στημένο»!

  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ  Ημεροδρόμος

Το γεγονός  ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παίζει μόνος του μπάλα χωρίς πολιτικό αντίπαλο στο ελληνικό… τοπικό πρωτάθλημα  δε σημαίνει ότι μπορεί να «γυρίσει»  ένα ήδη χαμένο ματς. Και το ματσάκι χάθηκε όπως ρητά και με κάθε λεπτομέρεια  αναγράφεται στο «φύλο αγώνος» – το Τρίτο μνημόνιο—που αποδέχτηκε , μαζί με τους «συμπαίκτες» του της ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΠΟΤΑΜΙ, τον περασμένο Αύγουστο. Όλα τα υπόλοιπα όπως η   συνέντευξη που έδωσε  στην ΕΡΤ είναι ντρίπλες γύρω από τον εαυτό του…

Χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο στο εσωτερικό- για την ακρίβεια με ενοχικούς αντιπάλους καθώς ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ  έχουν συνυπογράψει όλα όσα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ υλοποιούν, ο κ. Τσίπρας θαμπώνει ακόμα το κοινό με τους περίτεχνους ελιγμούς του.  Καλές οι ντρίπλες, δε λέμε, ωστόσο,  από ένα παιχνίδι αυτό που μένει είναι το αποτέλεσμα και τα γκολ. Ήδη μετράμε πολλά (γκολ) σε βάρος μας  και έχουμε να μετρήσουμε ακόμη περισσότερα.  Τα σημαντικότερα που έχουμε να «εισπράξουμε» μέσα στο επόμενο μόλις δεκαήμερο είναι:

• Η δημιουργία του υπέρ ταμείου αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας 
• Η θωράκιση της ανεξαρτησίας (από την εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.

Το αυθόρμητο του Δεκέμβρη

Πρόσφατα έτυχε να διαβάσω ένα κείμενο του Μαυροειδή στο Πριν, που επαναφέρει ένα γνωστό και διαδομένο μύθο, αυτόν του αυθόρμητου ξεσπάσματος του Δεκέμβρη και της ανεπαρκούς επίσημης Αριστεράς, που δεν το εξέφρασε και δεν κατάφερε να του δώσει άλλα, βαθύτερα χαρακτηριστικά. Εκεί κολλάει συνήθως μια μπηχτή για την Αλέκα και τη δήλωση για το Σύριζα που χαϊδεύει τα αυτιά αντιεξουσιαστών και την ατάκα της για την πραγματική εξέγερση, όπου δε θα σπάσει ούτε ένα τζάμι. Λες και η Οχτωβριανή δηλ –για να πάρουμε τη μεγαλύτερη των επαναστάσεων- δεν επικράτησε εύκολα και σχετικά αναίμακτα, σε πρώτη φάση, προτού δοθεί διεθνής χείρα βοηθείας στη μαύρη αντίδραση των λευκοφρουρών.

Ένας βασικός περιορισμός τέτοιων αναλύσεων από το συγκεκριμένο χώρο, που πρέπει πάντα να μετριούνται με κριτήριο την πράξη, είναι πως το εξωκοινοβούλιο πάσχει από το σύνδρομο του χαρταετού, γαντζώνεται από το αυθόρμητο, ζει και πεθαίνει μαζί του, γίνεται ουρά του, ενώ βαυκαλίζεται πως το καθοδηγεί, κι είναι καταδικασμένο να πέσει μαζί με το χαρταετό, μόλις εξαντληθεί η αρχική δυναμική του, ή αρχίσει να φυσάει κόντρα, και να περιμένει καρτερικά το επόμενο φύσημα του ανέμου, για να ανέβει, να νιώσει πως ταξιδεύει ή ότι εφοδεύει στον ουρανό.

Διάλειμμα για διαφημίσεις 

 

Γράφει ο 2310net  απο Ατέχνως

Οι διαφημίσεις δεν είναι τίποτα  άλλο από το πνεύμα του καπιταλισμού συμπυκνωμένο σε μερικά δευτερόλεπτα.  Θεματολογία, το ύφος, η αισθητική τους βρωμοκοπάνε καπιταλισμό. Μεταφέρουν το μήνυμα σε υποσυνείδητη μορφή, έχοντας την ευελιξία να δηλώνουν χαριτωμένα την αθωότητά τους.

Σε γενικές γραμμές οι διαφημίσεις ακολουθούν και αναπαράγουν στερεότυπα. Από την χαρούμενη οικογένεια του εισαγόμενου American dream που χαμογελαστή κάθεται και παίρνει το πρωινό της, μέχρι τη «χαζή ξανθιά» ή τη «γυναίκα-ξέκωλο», πάντα το μάρκετινγκ είχε είτε το χαρακτήρα του λαγού είτε αυτόν του «δικαιολογητή» μιας υπάρχουσας κατάστασης.

Η διαφήμιση που σαρώνει τελευταία είναι αυτή με το θείο και το Τζόκερ. Όσο αργεί να βρεθεί νικητής στο τζόκερ και γεμίζουν τα ταμεία του ιδιωτικοποιημένου ΟΠΑΠ, τόσο θα βλέπουμε στις οθόνες μας τη διαφήμιση με τον νεαρό που θέλει να σκοτώσει τον θείο του για να κληρονομήσει την περιουσία του.

Δημήτρη Μπάτση: Γιατί δεν άρχισε η ανοικοδόμηση! 

 Επιμέλεια: ofisofi απο Ατέχνως 

Τελειώνοντας το 1945, ο Δημήτρης Μπάτσης έγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό «Ανταίος» με τίτλο «Γιατί δεν άρχισε η ανοικοδόμηση!». Διαβάζοντας  σήμερα αυτό το άρθρο διαπιστώνουμε την επικαιρότητά του ως προς τις βασικές του θέσεις για την ανάλυση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας και τον ορισμό των ουσιαστικών και αντικειμενικών αιτίων που ματαίωσαν την μεταπολεμική ανοικοδόμηση και οδήγησαν τη χώρα στην εξάρτηση και την καθυστέρηση με τις συνέπειες να γίνονται ορατές με ακόμη πιο τραγικό τρόπο εβδομήντα χρόνια μετά.

 

Ο Δημήτρης Μπάτσης ήταν νομικός και οικονομολόγος. Δικάστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε μαζί με το Νίκο Μπελογιάννη.

Ήταν μέλος της επιστημονικής εταιρείας  ΕΠ – ΑΝ (Επιστήμη – Ανοικοδόμηση) που ιδρύθηκε το Σεπτέμβρη του 1945 και είχε σκοπό να συμβάλει στην ανοικοδόμηση  της  Ελλάδας  πραγματοποιώντας ριζοσπαστικές και βαθιές μεταβολές θέτοντας την επιστήμη στην υπηρεσία του λαού με απώτερο στόχο την εκβιομηχάνιση της χώρας, την οικονομική και πνευματική της αποκατάσταση και το πέρασμα στο  σοσιαλισμό.

Το περιοδικό «Ανταίος» ήταν ένα δεκαπενθήμερο αρχικά και μηνιαίο αργότερα περιοδικό για τη μελέτη των προβλημάτων της ανοικοδόμησης. Σε αυτό συμμετείχαν κορυφαίοι επιστήμονες και διανοούμενοι της Ελλάδας από το χώρο του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και άλλων αριστερών δυνάμεων που συνεργάζονταν με το ΕΑΜ. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Μάη του 1945 και εκδόθηκε για τελευταία φορά τον Ιούνη του 1951.