Πομπώδης εργαλειοποίηση

Οι πρόσφυγες έγιναν προ πολλού res. Δηλαδή αντικείμενο. Εμπορίου. Διαπραγμάτευσης. Πυρομαχικό σ' εναν βαθιά ταξικό κοινωνικό πόλεμο, που μοιάζει οριζοντίως και καθέτως με τα μαύρα τετραγωνάκια στο γεωπολιτικό ιμπεριαλιστικό σταυρόλεξο.

 

Τα συνδικάτα είναι, εδώ κι ενάμιση αιώνα ήδη, τα ίδια μαύρα κουτάκια αντίστασης στα διασταυρούμενα συμφέροντα των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών.

Οι στρατιωτικές βάσεις, εκτός εθνικού εδάφους, συντριπτικά σε όλη την Υδρόγειο, κυρίως αμερικανικές, έχουν μετατραπεί σε ελατήρια και καταλύτες πολιτικών και κοινωνικών ανασκολοπίσεων και λειτουργούν ως βιτρίνα του ιμπεριαλισμού, όπου πωλούνται πανάκριβα «κοσμήματα» θωράκισης και ασφάλειας και μπαινοβγαίνουν στα πολιτικά χρηματοκιβώτια ανάλογα με τη γεωπολιτική συγκυρία.


Ολα αυτά, κι άλλα πολλά παρόμοια, και εκ πρώτης όψεως λιγότερο ορατά, αλλά εξίσου τραυματικά, έχουν συμπυκνωθεί σε μια λέξη της μόδας, απ' αυτές που η στήλη εδώ χρόνια εντοπίζει ως λέξεις - καραμέλες που πιπιλίζονται άκριτα, αδόκιμα, αλλά εντέλει δυστυχώς αποτελεσματικά από προπαγανδιστικής άποψης. Η λέξη είναι η ...εργαλειοποίηση.

Στις ύστερες μέρες η κυβέρνηση Τσίπρα και ήδη στις πρώτες μέρες της η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εργαλειοποιούν κυριολεκτικά κάθε θλιβερή τους απόφαση, βαθιά αντιλαϊκή, έως και επικίνδυνη, με μια συνέπεια, κυρίως δε οι νέοι κυβερνώντες, που θυμίζει ευαγγελιστές, προτεσταντικής ηθικολογίας σε ρόλο πλασιέ στις οθόνες αμερικανικών τηλεοπτικών δικτύων.

 

Ετσι οι νόμοι που εξαρθρώνουν τα σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία, την ουσία αυτή καθαυτή του συνδικαλισμού, μετατρέπονται σε εργαλείο, άκουσον άκουσον (!), των ίδιων των συνδικαλιστών απ' τον κακό και τεμπέλικο εαυτό τους. Με την ιδιοτέλεια στη χρήση του μαύρου ως άσπρο, που κρύβει ως δηλητήριο η λέξη εργαλειοποίηση, πλασάρουν με αυτοκρατορική θρασύτητα έναν εκφασισμένο λαϊκίστικο λόγο ως πεμπτουσία της μετριοπάθειας και της λογικής. Κι εκεί που ο πρωθυπουργός μιλάει ανερυθρίαστα για λίγους εναντίον των πολλών, έρχεται ο υπουργός Αμυνας στη Βουλή, σαν πλασιέ που μόλις τελείωσε ταχύρρυθμη δίμηνη εκπαίδευση στο μάρκετινγκ και πουλάει (απαντώντας σε Ερώτηση του Γ. Μαρίνου για το ΚΚΕ) την επικείμενη νέα Στρατιωτική Συμφωνία με τις ΗΠΑ ως αδιαπέραστη αμυντική θωράκιση της χώρας μας, χωρίς ημερομηνία λήξης! Δηλαδή σπέρνοντας στρατιώτες, ελικόπτερα, αεροπλάνα, πυραύλους, σήμερα αύριο πυρηνικά, απ' άκρο σ' άκρο της ελληνικής επικράτειας, κοντολογίς Σουδοποιώντας κάμπους, ακτές, πόλεις και χωριά, παρουσίασε ως καλύτερη άμυνα της χώρας τη μετατροπή της σε στόχο. Μας βάζει δηλαδή στην προκεχωρημένη θέση της χώρας που θα φάει το πρώτο πλήγμα κατακούτελα στην πρώτη θερμή όξυνση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.

Τέτοια πομπώδης εργαλειοποίηση της καλλιεργημένης απ' τη φτώχεια των μνημονίων και τα κύματα των εξαθλιωμένων προσφύγων ανασφάλειας των Ελλήνων δεν χρησιμοποίησε ούτε ο Πομπέο. Που σήμερα είναι βέβαιο ότι θα πάρει όχι πομπώδη, αλλά τρανταχτή απάντηση απ' το λαό στους δρόμους, που ξέρει να αντιστέκεται καβάλα στον καιρό. Οι αγώνες δεν εργαλειοποιούνται ούτε απ' αυτούς που τους φοβούνται.

 

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

 

 Αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 5 – 6/10/2019