Γελούν

 

Γελούν και οι πέτρες με τις «ερμηνείες» και τα «παρασκήνια» που εφευρίσκουν τα κυβερνητικά επιτελεία για να δικαιολογήσουν την ακύρωση της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν. Ενοχλήθηκε λέει η Τουρκία από τη μεγάλη αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, τις ανακοινώσεις για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, τις συμφωνίες με τη «Chevron» και εν γένει την «αναβάθμιση» της Ελλάδας στον αμερικανικό σχεδιασμό, εξ ου και η «απρέπεια». Στο μεταξύ, και ενώ η φαντασία τους οργίαζε, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας συναντιόταν με τον πρόεδρο του ευρασιατικού τομέα της «Chevron» για να συζητήσουν νέες συμφωνίες και «ντιλ», όπως και με στελέχη του ομίλου «Hartree» για τις πρόσφατες συμφωνίες που έκλεισαν με τον Αμερικανό υπουργό «ενεργειακής κυριαρχίας». Επίσης, η κρατική εταιρεία BOTAS υπέγραφε συμβόλαια προμήθειας LNG για 20 χρόνια από αμερικανικές πηγές, ενώ όπως γραφόταν στον Τύπο - χωρίς να διαψευστεί - ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία έκανε κρούσεις για διάσκεψη «διευθετήσεων» στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς να συμμετέχει καν η Κύπρος! Η επικίνδυνη πραγματικότητα λοιπόν δεν κρύβεται με τίποτα: Οι ενεργειακοί σχεδιασμοί των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ανατ. Μεσόγειο, απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, και η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς, ανταγωνιστικά προς τη ΝΑΤΟική «σύμμαχο» Τουρκία, είναι που οξύνουν τα παζάρια και τις εντάσεις, κάνοντας φύλλο και φτερό τα παραμύθια περί «ήρεμων νερών».

Συμβόλαια...

Με ένα μνημόνιο 17 σελίδων, το αμερικανικό Πεντάγωνο απαιτεί από τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους να υπογράψουν έναν «όρκο σιωπής» και να αποδεχτούν ότι δεν θα συλλέγουν ούτε θα χρησιμοποιούν οποιαδήποτε πληροφορία, αν η δημοσιοποίησή της δεν έχει πρώτα εγκριθεί από αρμόδιο αξιωματούχο, ακόμα και αν είναι μη απόρρητη ή κυκλοφορεί δημόσια. Αν κάποιος αρνηθεί να υπογράψει αυτό το «συμβόλαιο λογοκρισίας», χάνει το δημοσιογραφικό του πάσο και την πρόσβαση στο κτίριο του Πενταγώνου. Το υπουργείο Πολέμου, όπως μετονομάστηκε το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας, υποστηρίζει πως όλα αυτά γίνονται «για τη διασφάλιση της διαφάνειας» και «για την οικοδόμηση δημόσιας εμπιστοσύνης». Οι δημοσιογράφοι δεσμεύονται ότι δεν θα αναζητούν ούτε θα χρησιμοποιούν «μη εξουσιοδοτημένες πληροφορίες», στις οποίες κατατάσσονται όχι μόνο τα απόρρητα έγγραφα, αλλά και οι «ελεγχόμενες μη απόρρητες πληροφορίες», ένας εξαιρετικά θολός όρος που μπορεί να περιλάβει σχεδόν τα πάντα, ακόμα και υλικό που είναι ευρέως γνωστό, αλλά το Πεντάγωνο κρίνει ότι «θα μπορούσε να βλάψει την εθνική ασφάλεια» αν δημοσιοποιηθεί.

... λογοκρισίας

Αρση της διαπίστευσης μπορεί να γίνει ακόμα και για «προσπάθεια συλλογής μη εγκεκριμένης πληροφορίας», που σημαίνει ότι ποινικοποιείται μέχρι και η πρόθεση του δημοσιογράφου να ερευνήσει κάτι που δεν είναι «εγκεκριμένο»! Η φίμωση αυτή δεν είναι βέβαια τυχαία, ούτε αφορά μόνο τις ΗΠΑ, αφού και στην ΕΕ ενισχύεται το πλαίσιο της λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας των δημοσιογράφων, ειδικά για ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση «κρίσεων» από το κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Ακόμα και ο αντιρατσιστικός νόμος, με τις κατηγορίες περί «αντισημιτισμού», λειτουργεί ως λογοκριτής σε όποιον υπερασπίζεται τον Παλαιστινιακό λαό. Η κρατική λογοκρισία σε όλες τις εκδοχές εντείνεται στη σκιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της πολεμικής προετοιμασίας, κάνοντας φύλλο και φτερό τις κάλπικες αστικές διακηρύξεις περί «αντικειμενικότητας», «ανεξαρτησίας» και «ελευθερίας» στην ενημέρωση, η οποία φτάνει μέχρι εκεί που δεν θίγονται και δεν αμφισβητούνται τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των συμμάχων της. Κραυγαλέο παράδειγμα είναι το Ισραήλ: Ο,τι βγαίνει προς τα έξω είναι ελεγχόμενο από το κράτος και τον στρατό, κι ό,τι ενοχλεί φιμώνεται για πάντα με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Πρότυπο

Δεν προλαβαίνει να μαζεύει συχαρίκια η κυβέρνηση για τα αντεργατικά της μέτρα... Μετά τους επαίνους του Γερμανού Μερτς στον Μητσοτάκη για την 6ήμερη δουλειά, τώρα εισπράττει εύσημα και από την Κομισιόν. Συγκεκριμένα, σε ευρωπαϊκό φόρουμ όπου συμμετείχε ο υφυπουργός Εργασίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτήρισε τις μεταρρυθμίσεις στα Εργασιακά «υπόδειγμα προόδου στην ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική». Δηλαδή το νομοσχέδιο - έκτρωμα για δουλειά έως και 13 ώρες τη μέρα, όπως και όλες οι προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις που κάνουν λάστιχο τον εργάσιμο χρόνο, χαρακτηρίζονται από την ΕΕ «πρότυπα»! Επιβεβαιώνεται έτσι και στην πράξη ότι η κυβέρνηση ακολουθεί πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ για ακόμα μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης μέσα από το χτύπημα στον χρόνο εργασίας, για λογαριασμό του κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας και των κερδών του. Στον «κουβά» πάνε όμως και οι γελοιότητες της σοσιαλδημοκρατίας ότι η Ελλάδα «παρεκκλίνει» τάχα από την «ευρωπαϊκή κανονικότητα». Αυτή η βάρβαρη κανονικότητα είναι που πρέπει να καταλήξει στα σκουπίδια, μαζί με το εκτρωματικό νομοσχέδιο, με επόμενο μεγάλο σταθμό την πανεργατική απεργία την 1η Οκτώβρη.

Στη γωνία

«Τώρα μας σκοτώνουν ως πολίτες του κράτους της Παλαιστίνης;», διερωτάται κάτοικος της αιματοβαμμένης Γάζας, την ώρα που τα ισραηλινά άρματα μάχης προελαύνουν. «Αυτές οι χώρες που ξαφνικά θυμήθηκαν ότι η Παλαιστίνη είναι υπό κατοχή, ξέχασαν ότι η Γάζα σβήνεται από τον χάρτη. Θέλουμε να τελειώσει ο πόλεμος, θέλουμε να σταματήσει η σφαγή μας, αυτό χρειαζόμαστε τώρα, όχι ανακοινώσεις», προσθέτει. Μέσα σε αυτές τις λίγες λέξεις χώρεσε όλη η υποκρισία των καπιταλιστικών κρατών και κυβερνήσεων, που ενώ συνυπογράφουν την καταδίκη του παλαιστινιακού λαού, επιδίδονται τώρα σε θολές διακηρύξεις αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους, με αστερίσκους και προϋποθέσεις, που ταυτόχρονα βάζουν στο στόχαστρο τον αντικατοχικό αγώνα των Παλαιστινίων. Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι - όπως η κυβέρνηση της ΝΔ - που κυνικά ομολογούν πως «το ζήτημα είναι ο χρονισμός» και πως «η αναγνώριση θα έρθει στο τέλος της πολιτικής διαδικασίας», όταν δηλαδή το Ισραήλ θα έχει ολοκληρώσει τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και η Γάζα θα είναι κρανίου τόπος, βορά στα αρπαχτικά της «ανοικοδόμησης» και της διαμόρφωσης της «επόμενης μέρας» με τον Παλαιστινιακό λαό στη γωνία.

 

Ριζοσπάστης