Η εναλλακτική δεξιά στον κόσμο και η ελληνική εκδοχή της

 

03-10-2025

Γράφει ο Ανδρέας Μάζης

Κατιούσα

Το μακρινό 2008 προέκυψε  ο όρος “εναλλακτική  δεξιά” που  στην  ουσία αναφέρονταν σε ακροδεξιά  κόμματα, που  αυξάνονταν η επιρροή τους σε πολλές χώρες του κόσμου και έγινε γνωστή με τον τίτλο Alt-Right (Alternative Right), που σημαίνει εναλλακτική δεξιά.

Υπάρχει  μεγάλος αριθμός ακροδεξιών  ηγετών στον  κόσμο. Ο πρώην  της  Βραζιλίας  Μπολσονάρο, προστατευόμενος του  Τράμπ, ο  Ναρέντρα  Μόντι στην  Ινδία και  η  Μελόνι  στην Ιταλία, για  να αναφέρω  μερικούς. Στις ΗΠΑ σήμερα η ακροδεξιά εκφράζεται από  τον Τράμπ, που  έχει προμετωπίδα της πολιτικής του την αντι-woke  ατζέντα, και πέρασε από πολλά  στάδια (χλωρίνη για τον covid, αντιεμβολιαστικές απόψεις και  πρόσφατα  με ένα  ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο, την ακεταμινοφαίνη (Tylenol), που  όπως  δήλωσε  σαν “επιστήμων” της υγείας, προκαλεί βλάβη στον άνθρωπο!!  

Σήμερα, στην δεύτερη θητεία του, έχει κατασταλάξει. Αύξηση πολεμικής παραγωγής, επεμβάσεις   παντού, κυνήγι των μεταναστών, κυρίως των  λατίνων (Latinx) , δασμούς στα εισαγόμενα  των ανταγωνιστών όπου  γης, ανακήρυξη  του πρόσφατα δολοφονηθέντος ακροδεξιού Τσάρλυ Κέρκ σε  “χριστιανό  μάρτυρα”, και  έκκληση για εξορύξεις πετρελαίου  και φυσικού αερίου παντού (Drill baby drill).

ΚΝΕ «Δώστε λεφτά για τα σχολεία, σε λίγο θα πληρώνουμε για να έχουμε θρανία» Καλεί σε αγωνιστικό ξεσηκωμό τους μαθητές για τα εκρηκτικά προβλήματα στα σχολεία

 

 

Σε αγωνιστικό ξεσηκωμό, με «δυναμικές κινητοποιήσεις όπως τις αποφασίσουν και οργανώσουν συλλογικά μέσα στα σχολεία τους» καλεί τους μαθητές και τις μαθήτριες η ΚΝΕ για τα εκρηκτικά προβλήματα που υπάρχουν στα σχολεία, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. 

Επισημαίνει πως «τίποτα δε χαρίστηκε από καμία κυβέρνηση στους μαθητές, παρά μόνο όταν αγωνίστηκαν, συγκρούστηκαν με την πολιτική που κάνει τα σχολεία τους κάθε χρόνο και χειρότερα, δε συμβιβάστηκαν με τα προβλήματα και τις ελλείψεις και διεκδίκησαν το σχολείο που έχουν ανάγκη και τους αξίζει» και ξεκαθαρίζει πως «η δύναμη τους βρίσκεται στην οργάνωση και τον συντονισμό τους με τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς τους, με όλο το λαό. Μέσα από το να δυναμώσει η ΚΝΕ σε κάθε σχολείο, μέσα από την εκλογή χιλιάδων μελών της ΚΝΕ και άλλων αγωνιστών μαθητών στα μαθητικά συμβούλια αυτός ο αγώνας μπορεί να δυναμώσει, να φοβίσει και να μπλοκάρει τα σχέδια της κυβέρνησης».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

ΕΝΕΔΕΠ - ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ - ΕΚ ΠΕΙΡΑΙΑ Παρέμβαση στον νέο μώλο στη Δραπετσώνα ενάντια στη μεταφορά οπλικών συστημάτων - Οι υποδομές του Πειραιά δεν θα γίνουν «κρίκοι» πολεμικής μηχανής Η κυβέρνηση οφείλει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα

 

 

Η ΕΝΕΔΕΠ, εν μέσω απεργίας με σύνθημα «Δεν θα γίνουμε γρανάζια της πολεμικής μηχανής», δίνοντας το μαχητικό στίγμα της οργανωμένης εργατικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ένταση της εκμετάλλευσης, πραγματοποίησε και παρέμβαση σε στρατόπεδο που χρησιμοποιείται ως βάση logistics του ΝΑΤΟ στο Κερατσίνι λόγω μεταφοράς οπλικών συστημάτων. 

Μαζί με την ΕΝΕΔΕΠ ήταν το Συνδικάτο Μετάλλου και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά ενώ παρευρέθηκε ο Νίκος Αμπατιέλος, βουλευτής του ΚΚΕ. 

Τα Συνδικάτα κατήγγειλαν πως ξεφορτώθηκαν αντιπυραυλικά αντιαεροπορικά συστήματα HAWK που σύμφωνα με πληροφορίες ερχόντουσαν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και θα κατευθύνονταν στον Βόλο. 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΟΚΑΝΗΣ Η Λ. Κοβέσι είναι μέρος ενός συστήματος που έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα τον λαό (VIDEO)

 

 

«Στάχτη στα μάτια» χαρακτήρισε ο Χρήστος Τσοκάνης, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας το βράδυ της Πέμπτης στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra, την παρέμβαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ν. Δένδια για τον απεργό πείνας και πατέρα θύματος του εγκλήματος των Τεμπών Π. Ρούτσι. 

Υπενθυμίζοντας τις τεράστιες ευθύνες που βαραίνουν την κυβέρνηση για το έγκλημα των Τεμπών και την προσπάθεια συγκάλυψής του, αλλά και τις ευθύνες των αστικών κομμάτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εγκληματική πολιτική που έχει ακολουθηθεί στον σιδηρόδρομο, ο Χρ. Τσοκάνης σημείωσε, επίσης, ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τον λαό και «να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι υπάρχουν κομμάτια που ευαισθητοποιούνται». Παράλληλα, εξέφρασε τη στήριξη του ΚΚΕ στον Π. Ρούτσι και σε όλους τους συγγενείς των θυμάτων «που παλεύουν να χυθεί άπλετο φως» στην υπόθεση, επισημαίνοντας πως «μόνο ο λαός μπορεί μέσα από τον οργανωμένο αγώνα να επιβάλλει να χυθεί άπλετο φως». 

Οι σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας και η αναμόρφωση του ενεργειακού χάρτη στην περιοχή

 

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν ήταν ένας από τους λίγους που συνάντησε ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ σε διμερές επίπεδο με αφορμή τη σύνοδο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Και αν οι συμβολισμοί έχουν τη σημασία τους στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συμμαχιών, το περιεχόμενο της συνάντησης έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όπως καταγράφεται στον διεθνή Τύπο. Πέρα από τις συμφωνίες για τα εξοπλιστικά, το θέμα της Ενέργειας κυριάρχησε στις μεταξύ τους συνομιλίες και όσα συζητήθηκαν - αν τελικά εφαρμοστούν - διαμορφώνουν μια νέα κατάσταση στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και ευρύτερα, με τον ρόλο της Τουρκίας να αναβαθμίζεται σημαντικά στον ενεργειακό - και όχι μόνο - χάρτη.

Οπως παρατηρεί το «Atlantic Council», πέρα από τις οικονομικές προεκτάσεις των συμφωνιών «ο Τραμπ αναγνωρίζει την περιφερειακή επιρροή» της Τουρκίας, ενώ το περιοδικό «Essydo» επεσήμανε ότι οι ενεργειακές μπίζνες ΗΠΑ - Τουρκίας «δεν μπορούν απλά να αναγνωστούν ως εμπορικό ζήτημα (...) Στην περίπτωση της Τουρκίας, η μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο, μέσω μακροπρόθεσμων συμβολαίων με τις ΗΠΑ, και η επένδυση σε τεχνολογία νέας γενιάς για την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας, αποτελούν κινήσεις που αλληλεπιδρούν απευθείας με τις αμυντικές της σχέσεις εντός και εκτός του ΝΑΤΟ».

* * *

Με άλλα λόγια, οι συμφωνίες για την Ενέργεια - στον βαθμό που θα προχωρήσουν - γίνονται όχημα για στενότερη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, προωθώντας τον κοινό στόχο όλων των ευρωατλαντικών δυνάμεων (μεταξύ τους της ελληνικής κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων) για ενεργότερη δέσμευση της Τουρκίας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Για παράδειγμα, με αφορμή τις συμφωνίες ΗΠΑ - Τουρκίας για την πυρηνική ενέργεια, εμπειρογνώμονες σημειώνουν ότι «η επέκταση της συνεργασίας στην πυρηνική τεχνολογία ενισχύει στρατηγικούς δεσμούς πέραν των συμβατικών αμυντικών εργαλείων, δημιουργώντας νέα πεδία αλληλεξάρτησης, που είναι λιγότερο ευάλωτα σε απευθείας πολιτικές διαφωνίες».