Μέχρι και τις 50 ώρες φτάνει η αναμονή στα βρετανικά νοσοκομεία, με το BBC να αναφέρει ότι 12.200 ασθενείς την προηγούμενη βδομάδα ανέμεναν ασθενοφόρο κοντά μία ώρα. Αυτά εν μέσω έξαρσης των ιώσεων, με το πολυδιαφημισμένο σύστημα Υγείας (NHS) να γονατίζει για άλλη μια φορά και να βρίσκεται σε κατάσταση «εθνικής ευπάθειας», σύμφωνα με τα βρετανικά ΜΜΕ. Αυτά συμβαίνουν σε ένα από τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη, φέρνοντας ξανά στην επιφάνεια τις συνέπειες από την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας. Γιατί την ίδια στιγμή που οι υπηρεσίες καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα, το κράτος στη Μ. Βρετανία αποτελεί διαχρονικό πρωτεργάτη της πολιτικής εμπορευματοποίησης της Υγείας στο όνομα της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας».
Ως επιβεβαίωση αυτής της άθλιας πολιτικής, που είναι στο DNA του καπιταλισμού, πρέπει να διαβαστούν και οι άθλιες συγκρίσεις που κάνει ο υπουργός Υγείας στη χώρα μας, για να «ξεπλύνει» την κυβέρνηση και τις ευθύνες της για το χάλι στο δημόσιο σύστημα Υγείας. «Ακόμα και στη Μ. Βρετανία» τα ίδια συμβαίνουν, οπότε «μη ζητάτε και πολλά πολλά», λέει ο Αδ. Γεωργιάδης, ομολογώντας ότι αυτό το ξεχαρβαλωμένο σύστημα είναι το καλύτερο που μπορεί να προσφέρει το αστικό κράτος, είτε μιλάμε για τη Βρετανία είτε για την Ελλάδα είτε για κάποια άλλη χώρα. Αλλη μια επιβεβαίωση ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από το σάπιο σύστημα του κέρδους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του. Και ότι η πάλη για προσλήψεις και χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας μπορεί να ανοίξει δρόμο προς τα μπρος αν δεθεί με τον αγώνα για την ανατροπή της βαρβαρότητας που κάνει την Υγεία εμπόρευμα.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ανακοίνωσε την καταδίκη του ελληνικού κράτους για δύο περιπτώσεις επαναπροωθήσεων προσφύγων στην Τουρκία. Η πρώτη αφορά μια γυναίκα που συνελήφθη τον Μάη του 2019 στη Νέα Βύσσα και αφού της κατασχέθηκαν τα προσωπικά της είδη στάλθηκε πίσω στην Τουρκία. Η δεύτερη αφορά έναν 15χρονο Αφγανό, που τον Σεπτέμβρη του 2023 έπεσε θύμα απαγωγής από το καμπ της Σάμου και βρέθηκε 8 ώρες μετά στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας, όπου συνελήφθη από το Λιμενικό. Σε αυτήν την περίπτωση, το Δικαστήριο επικαλέστηκε αμφιβολίες για την παρουσία του Αφγανού στη Σάμο και την αναγκαστική επιστροφή στην Τουρκία τις ημερομηνίες που ισχυριζόταν. Το κοινό στις δύο υποθέσεις είναι ότι το Δικαστήριο κρίνει για πρώτη φορά με «σοβαρές ενδείξεις» πως οι ελληνικές αρχές επιδίδονται σε «μια συστηματική πρακτική επαναπροωθήσεων πολιτών τρίτων χωρών» προς την Τουρκία. Βέβαια, οι πρακτικές αυτές δεν προκύπτουν στο κενό. Η κατασταλτική πολιτική της ΕΕ απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες και το ανοιγοκλείσιμο των ροών ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου βρίσκονται πίσω από τις επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, την αυστηροποίηση της νομοθεσίας για το άσυλο απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις. Και μια απορία: Πριν από λίγες μέρες ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε τον ρόλο συγκεκριμένου πλοίου του Λιμενικού στις επαναπροωθήσεις. Από τότε όμως ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τις αρμόδιες αρχές. Σαν να χάθηκε η μιλιά τους...
Στο στόχαστρο βάζει τη Γροιλανδία με δηλώσεις του ο Ντ. Τραμπ και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο κατάληψης με στρατιωτική βία. Με οικονομικό καταναγκασμό σκοπεύει να υποχρεώσει τον Καναδά να ενσωματωθεί στις ΗΠΑ, ενώ απειλεί και με στρατιωτική ανάκτηση της κυριαρχίας στη Διώρυγα του Παναμά. Οσο «εξωφρενικά» κι αν ακούγονται όλα αυτά, είναι σημάδια των καιρών... Η απειλή της Κίνας, που διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, κάνει τις ΗΠΑ ανήμερο θηρίο, που δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε όπλο μπορεί να τους δώσει έστω και προσωρινά πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Η Γροιλανδία και ο Καναδάς είναι περιοχές κρίσιμες για τον έλεγχο του αρκτικού κύκλου, όπου η Ρωσία διατηρεί το προβάδισμα και είναι σίγουρο ότι οι ΗΠΑ θα διεκδικήσουν μεγαλύτερο ρόλο με κάθε τρόπο. Αυτό κρύβεται κατά βάση πίσω από το ενδιαφέρον τους για την αγορά της πρώτης και την ενσωμάτωση του δεύτερου. Οσο για τη Διώρυγα του Παναμά, η σημασία της στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα είναι τεράστια και όποιος την ελέγχει αποκτά τεράστια ισχύ. Αν πάντως προκύπτει κάτι από τη ρητορική Τραμπ, είναι πως τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο σε μια εποχή που οι συμβιβασμοί του παρελθόντος σπάνε και οι ιμπεριαλιστές ξαναμοιράζουν σφαίρες επιρροής, αγορές και δρόμους. Από τον ζόφο που διαγράφεται μπροστά τους, διέξοδο μπορούν να δώσουν μόνοι οι λαοί, με την πάλη τους ενάντια στον γερασμένο κόσμο, που γεννάει μόνο τέρατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου