Πακέτο

 

Μια «ευτυχής συγκυρία» αναμένεται να ξεδιπλωθεί στη Βουλή, με την κυβέρνηση σήμερα Τρίτη και αύριο Τετάρτη να ψηφίζει το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τη 13ωρη δουλειά και την Πέμπτη να ενημερώνει για τα «εθνικά θέματα», όπως ονομάζουν την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στα ΝΑΤΟικής κοπής παζάρια στα Ελληνοτουρκικά. Θα μπορούσαν βέβαια για την οικονομία του χρόνου να τα συγχωνεύσουν σε μια συζήτηση, αφού πολεμική προπαρασκευή και ένταση της εκμετάλλευσης «πάνε πακέτο». Ποιος δεν θυμάται το καλοκαίρι τον Ευρωπαίο επίτροπο, που παρουσίαζε το «Γενικό Πλαίσιο Αμυντικής Ικανότητας» της Κομισιόν, να λέει ότι χρειάζεται «να εξεταστεί η Οδηγία για τον χρόνο εργασίας όσον αφορά το στρατιωτικό προσωπικό για την υποστήριξη της αμυντικής ετοιμότητας», ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην εργασιακή «ευελιξία», στην υπηρεσία της πολεμικής προετοιμασίας της ιμπεριαλιστικής Ενωσης; Επιπλέον, τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης έχουν ψηφίσει τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και έχουν προσυπογράψει την επέκταση του εργάσιμου χρόνου. Οπότε θα γλιτώσουν και τον κόπο να δικαιολογούν τη ...σκληρή αντιπολίτευση που θα κάνουν στην κυβέρνηση. «Πακέτο» είναι όμως και η απάντηση των εργαζομένων και του λαού, που θα ακουστεί ξανά δυνατά στη σημερινή πανελλαδική απεργία: Καμία θυσία για τα κέρδη και τους πολέμους των καπιταλιστών!

Δεν γίνεται

«Διάλεξα εν πλήρει συνειδήσει τον δρόμο έξω απ' το σύστημα», είπε ο Τσίπρας στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και πέσαν απ' τα γέλια ακόμα και τα τσιμέντα σε ΕΕ, Λευκό Οίκο και όπου αλλού ο πρώην πρωθυπουργός έκλεινε τα ντιλ των μνημονίων με τους «εταίρους» και των συμφωνιών με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ. Οσο κι αν παριστάνει τον Μεσσία που αποσύρθηκε στην έρημο του «αντισυστημισμού» (τρομάρα του) για να αναβαπτιστεί - ξεπλυθεί «στην κολυμπήθρα της κοινωνίας», κάθε λέξη της συνέντευξης βγάζει την αγωνία του συστήματος για την «παράλυση των θεσμών» του αστικού κράτους, τη «φθορά» του πολιτικού συστήματος και ιδιαίτερα της σοσιαλδημοκρατίας που δυσκολεύεται να «ανοίξει έναν δρόμο διαφυγής» (όπως ο ίδιος λέει), σε συνθήκες μάλιστα «αναταραχών» και πολεμικής προετοιμασίας. Αποτυπώνονται έτσι τα αδιέξοδα από τη στρατηγική σύμπλευση όλων, με την τρισέλιδη συνέντευξη να μοιάζει περισσότερο με ...οδηγό αυτοβελτίωσης και τον Τσίπρα να μοιράζει συμβουλές κι ορμήνιες «να αλλάξουμε εμείς πρωτίστως ηθικά, αξιακά, πολιτισμικά» και άλλα τέτοια. Ο,τι χρειαστεί δηλαδή, αρκεί να μην αποφασίσει ο λαός να αλλάξει τη βάρβαρη πραγματικότητα, να οργανωθεί και να παλέψει σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την κυβέρνηση, το αστικό κράτος και όσους τα υπερασπίζονται. Σαν να λέμε ...πιο σύστημα δεν γίνεται.

Φωτοστέφανο

«Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» η σοσιαλδημοκρατία για την Παλαιστίνη, καθώς στα λόγια υπερασπίζεται τον αγώνα του λαού της, από την άλλη όμως φυλάει σαν κόρη οφθαλμού τη στρατηγική σχέση της Ελλάδας με το κράτος - δολοφόνο. Μετά τις αμίμητες δηλώσεις του Κώστα Ζαχαριάδη, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν μπορεί να διακοπεί η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ γιατί είναι σχέσεις «με βάθος», σειρά παίρνει ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης. Σε συνέντευξή του δήλωσε ότι βλέπει θετικά την «εκεχειρία» και πιστώνει θετικό πρόσημο στον Τραμπ για την κατάπαυση του πυρός. Ξέπλυμα κανονικό δηλαδή των ΗΠΑ, που με τη στήριξή τους το Ισραήλ αιματοκυλάει δυο χρόνια τώρα τον λαό της Γάζας και διαπράττει γενοκτονία! Τα «προοδευτικά» εξαπτέρυγα του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού δεν είναι απαραίτητα μόνο για να περιβάλλονται με φωτοστέφανο οι πιο στυγνοί χασάπηδες, αλλά και για να νομιμοποιείται το σχέδιο Αμερικανών και Ισραηλινών να μετατρέψουν τη Γάζα σε προτεκτοράτο τους, όπως προβλέπει το λεγόμενο «σχέδιο Τραμπ». Ο λαός δεν θα τους κάνει τη χάρη να γίνει λιβανιστήρι των ΗΠΑ και του κράτους - τρομοκράτη στη Μέση Ανατολή. Η αλληλεγγύη του στον Παλαιστινιακό λαό και στον αγώνα του να αποκτήσει ανεξάρτητο κράτος είναι αδιαπραγμάτευτη και δεν νοθεύεται από κανένα σοσιαλδημοκρατικό τερτίπι, που στο τέλος της ημέρας φοράει την προβιά του «ειρηνιστή» στους μεγαλύτερους εγκληματίες.

Δόξες

Ποιο είναι το πρόβλημα του αντεργατικού νομοσχεδίου που συζητιέται από σήμερα στην Ολομέλεια, σύμφωνα με τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας; Οτι ...καταστρατηγείται η 11ωρη ανάπαυση! Αυτό επαναλαμβάνουν εδώ και μια βδομάδα στη Βουλή εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, εγκαλώντας ουσιαστικά την κυβέρνηση ότι «παραβιάζει» την ευρωπαϊκή Οδηγία της 13ωρης δουλειάς, αφού το 13ωρο μαζί με τα διαλείμματα δεν αφήνει «χώρο» για 11 ώρες ανάπαυσης τη μέρα... Μόνο που η ίδια η ύπαρξη του 11ωρου ως «ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης» είναι που κατοχυρώνει στην πράξη το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου. Η ύπαρξη της Οδηγίας της ΕΕ, που όλοι μαζί έχουν ψηφίσει, είναι που δίνει «κάλυψη» στη 13ωρη εργασία, μετατρέποντας το 8ωρο σε «μουσειακό είδος». Αραγε, υπάρχει τρόπος «υπεράσπισης» των εργασιακών δικαιωμάτων μέσω αυτής της ευρωενωσιακής βαρβαρότητας; Υπάρχει «υπεράσπιση του 8ωρου» και ταυτόχρονα «υπεράσπιση της 11ωρης ανάπαυσης», που στην πράξη σημαίνει 13 ώρες δουλειάς την ημέρα; Τα μαθηματικά δεν βγαίνουν. Γι' αυτό η σοσιαλδημοκρατία αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά «υπουργείο αντιπολίτευσης» της κυβέρνησης. Γι' αυτό οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουν υπογράψει μέχρι και 16 ώρες δουλειάς την ημέρα, ενώ έχουν βαλθεί να υπονομεύσουν τη σημερινή απεργία, π.χ. μέσω της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό «ούτε ψύλλος στον κόρφο τους» οι διεκδικήσεις για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για σταθερό εργάσιμο χρόνο χωρίς «αστερίσκους» και «μέσους όρους» που σμπαραλιάζουν τη ζωή των εργαζομένων. Και, βέβαια, γι' αυτό οι εργαζόμενοι με τη σημερινή τους απεργία δίνουν αποφασιστική απάντηση τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους «σωτήρες» των υπόλοιπων αστικών κομμάτων που μοιράζονται τις «δόξες» στο θάψιμο εργασιακών δικαιωμάτων.

 

Ριζοσπάστης