Οπως προκύπτει, όμως, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν οι εμπνευστές της «πράσινης μετάβασης». Πέρα από το γεγονός ότι η κινεζική καπιταλιστική οικονομία αποδείχτηκε πιο «ώριμη» να ενσωματώσει «πράσινες» προδιαγραφές και να διατηρήσει τις επιδόσεις της (π.χ. η κυριαρχία της στην ηλεκτροκίνηση οδηγεί σε κλυδωνισμούς μεγαθήρια όπως η «Volkswagen»), οι «πράσινες» επενδύσεις σε ΗΠΑ και ΕΕ - για πολλούς και διάφορους λόγους - δεν «περπάτησαν» σύμφωνα με το σχέδιο και δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, με τρανότερη απόδειξη την ύφεση που απειλεί όλο και περισσότερο την ευρωπαϊκή οικονομία. Πού βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα; Οι μεγαλύτερες ευρωατλαντικές οικονομίες αναθεωρούν προς τα κάτω τους στόχους της «πράσινης μετάβασης», η πολεμική οικονομία γίνεται το νέο Ελντοράντο για συσσωρευμένα κεφάλαια, ενώ οι ανταγωνισμοί για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα κλιμακώνονται και περνούν σε νέα φάση. Σε αυτήν την επικίνδυνη για τους λαούς μεταβλητή, η μόνη σταθερά είναι το κέρδος: Το μεδούλι του καπιταλισμού που σάπισε και «παράγει» μόνο φτώχεια, ένταση της εκμετάλλευσης και πόλεμο.
«Καθώς πραγματοποιήθηκε η πολυαναμενόμενη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, οι μηχανές θανάτου του Ισραήλ κλιμάκωσαν τα πυρά τους στη Δυτική Οχθη, σκοτώνοντας 10 άτομα στην Τζενίν», έγραψε σε ανάρτησή της η ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα παλαιστινιακά εδάφη, προειδοποιώντας ότι «η γενοκτονία του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων δεν θα περιοριστεί στη Γάζα. Θυμηθείτε τα λόγια μου». Η ανάρτηση αυτή έγινε στον απόηχο της εκεχειρίας, αλλά και της πολύνεκρης επίθεσης στην Τζενίν, που δείχνει ότι τίποτα δεν άλλαξε για το Ισραήλ και τον σχεδιασμό του να αφανίσει τους Παλαιστίνιους και μαζί τον αγώνα τους για να έχουν πατρίδα. Η πολιτική του Ισραήλ και των Ευρωατλαντικών συμμάχων του στην περιοχή είναι η πηγή όλων των κακών για τους λαούς της Μέσης Ανατολής, στο έδαφος των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η πρόσφατη εκεχειρία, για την οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο η ένοπλη αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού και η διεθνής αλληλεγγύη, είναι ένα επεισόδιο μόνο στη μακρά αλυσίδα των εγκλημάτων του Ισραήλ που συνεχίζονται και θα κλιμακωθούν, στην προσπάθεια να ελέγξει τη Μέση Ανατολή και να επιβεβαιώσει τον ρόλο του ως προμαχώνα της αμερικανοΝΑΤΟικής πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή. Γι' αυτό δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. Ενταση της αλληλεγγύης, δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στα ευρωατλαντικά σχέδια και στην ελληνική εμπλοκή: Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.
Πολλή φασαρία για το τίποτα! Οι ίδιοι (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) που τσακώνονταν μέχρι χτες με αφορμή την υποψηφιότητα του Κ. Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας, στήνοντας κάλπικα δίπολα «προόδου» και «συντήρησης», ομονόησαν χτες στη Βουλή και ...με έναν πόνο ψήφισαν όλοι μαζί για πρόεδρό της τον επίσης υποψήφιο της ΝΔ, Ν. Κακλαμάνη. Θεωρούν προφανώς την υποψηφιότητα Κακλαμάνη πιο «προοδευτική» από του Τασούλα και γι' αυτό την υπερψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αθροίζοντας τις ψήφους τους σ' αυτές της ΝΔ, της Ελληνικής Λύσης, των «Σπαρτιατών» και ορισμένων άλλων ανεξάρτητων βουλευτών. Για τέτοιο παπατζιλίκι μιλάμε, που ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να διευκρινίσει ότι ψηφίζει μεν τον υποψήφιο της ΝΔ, διαφωνεί όμως με την πολιτική της και με τους χειρισμούς στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου θα «προτιμούσε» να προταθεί κάποιος προοδευτικός υποψήφιος, για να μπορέσει να πει κι εκεί «ναι». Παρακαλάνε τη ΝΔ να διαμορφώσει καλύτερες προϋποθέσεις συναίνεσης και συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος την επιδιώκει περισσότερο. Μοστράρουν δηλαδή στην αστική τάξη τη διαθεσιμότητά τους να βάλουν πλάτη στα δύσκολα που έρχονται, ταυτόχρονα με την ικανότητά τους να εγκλωβίζουν σε ψευτοδιλήμματα τη λαϊκή δυσαρέσκεια που μεγαλώνει.
Ο Ράφι Μπεργκ, επικεφαλής του γραφείου Μέσης Ανατολής του BBC, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός νέου σκανδάλου που αναδεικνύει πως τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης (κρατικά και ιδιωτικά) χειραγωγούν την ενημέρωση με κριτήριο τα μονοπωλιακά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Ερευνα που βασίστηκε σε συνεντεύξεις με εργαζόμενους του BBC, αποκάλυψε πως ο Μπεργκ «εμποδίζει συστηματικά την κάλυψη που ασκεί κριτική στο Ισραήλ και χειραγωγεί τις ιστορίες ώστε να ταιριάζουν σε φιλοϊσραηλινές αφηγήσεις». Μεταξύ άλλων, οι συνάδελφοί του ανέφεραν ότι «όλη του η δουλειά είναι να αποδυναμώνει οτιδήποτε είναι πολύ επικριτικό για το Ισραήλ» και ότι υπάρχει μια κουλτούρα «ακραίου φόβου» στο BBC σχετικά με τη δημοσίευση οτιδήποτε επικριτικού για το Ισραήλ. Επίσης, ότι ο ίδιος ο Μπεργκ παίζει βασικό ρόλο στη μετατροπή της κάλυψής του σε «συστηματική ισραηλινή προπαγάνδα». Διόλου τυχαία, ο ίδιος πέρασε έναν χρόνο ως συντάκτης ειδήσεων για την Υπηρεσία Ενημέρωσης Ξένων Ραδιοφωνικών Εκπομπών του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, μια υπηρεσία που, όπως έχει παραδεχθεί και ο ίδιος, ήταν οργάνωση - βιτρίνα της CIA. Το αφήγημα της «αντικειμενικότητας» και της «ελευθερίας του λόγου» στη «σφαίρα της πληροφόρησης» μπάζει από όλες τις τρύπες. Τόσο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όσο και στα «παραδοσιακά» αστικά ΜΜΕ, όπου περισσεύουν οι έμπειροι προπαγανδιστές των ιμπεριαλιστικών επιτελείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου