Της Κανέλλας Γεωργοπούλου*
Στο τέλος κάθε χρονιάς και στην αρχή της επόμενης, συντάσσονται ο κρατικός προϋπολογισμός και οι προϋπολογισμοί των δήμων, των Περιφερειών και των διαφόρων φορέων τους. Είναι η περίοδος που γίνεται απολογισμός από τα αστικά επιτελεία και εφευρίσκονται νέοι και παλιοί τρόποι αφαίμαξης του λαού μας, έτσι ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα το deal για την κερδοφορία μεγάλων ομίλων που ασκούνται στους διάφορους κλάδους της οικονομίας.
Η σύνταξη των προϋπολογισμών στους δήμους και στις Περιφέρειες δεν είναι κυρίως μια τεχνική αποτύπωση, αλλά ένα εργαλείο του αστικού κράτους στην προώθηση της κεντρικής του πολιτικής, όπως αυτή περιγράφεται και στον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό.
Για τον λόγο αυτό εκδίδονται πυκνές και εξειδικευμένες οδηγίες για τη σύνταξη των προϋπολογισμών των ΟΤΑ, εξελίσσεται μία καταιγίδα νομοθετημάτων που δίνουν σαφή καθήκοντα στην Τοπική Διοίκηση για την εξυπηρέτηση επενδυτικών σχεδίων, π.χ. νερό, Ενέργεια, απορρίμματα, ενώ πάνω στους κοντά 50 δημοτικούς φόρους, τέλη, εισφορές και δικαιώματα που έχουν θεσμοθετηθεί, εφευρίσκονται και νέοι τρόποι για τη λαϊκή αφαίμαξη, με κάθε αφορμή.
Κοντά σ' αυτές τις τακτικές έχουμε επιπρόσθετα και τη μετατόπιση των βαρών από το κεντρικό κράτος προς τους δήμους με ενδιάμεσους διάφορους Συνδέσμους, Οργανισμούς των ΟΤΑ α' και β' βαθμού, που απαιτούν αυξημένες εισφορές από τους δήμους, όπως ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης του Υμηττού (ΣΠΑΥ) ή ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) κ.λπ.
Κοινή η στάση όλων των αστικών δυνάμεων
Στη συντριπτική πλειοψηφία των δήμων η σύνταξη των προϋπολογισμών είναι μια περίοδος συζήτησης που μπορεί να παρουσιάζονται στον έναν ή στον άλλον βαθμό οι επιπτώσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά τελικά καλλιεργείται ο μονόδρομος της υποχρηματοδότησης, της ανταποδοτικότητας, της υποστελέχωσης, η λογική τού «τίποτα δεν μπορεί να γίνει»!
Είναι χαρακτηριστική η στάση της πλειοψηφίας της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Λίγες μέρες πριν από το ετήσιο συνέδριό της τον Οκτώβρη ακούγονταν μεγαλοστομίες για το κράτος - οφειλέτη των δήμων που τους χρωστάει 6 δισ. ευρώ, για την ανάγκη ακόμα και κινητοποίησης για τον τρόπο μεταχείρισης (;) των δήμων από την κυβέρνηση κ.λπ.
Μεγαλοστομίες που ακούστηκαν από στελέχη όλων των αστικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνητικών. Στο τέλος αυτών των λεονταρισμών το διά ταύτα ήταν το ίδιο: Μπαράζ σε αυξήσεις τελών και φόρων που κυμαίνονται από 20% έως και 250%.
Το κοινό ψήφισμα που στήριξαν όλες αυτές οι δυνάμεις επικύρωσε την τελική σύμπλευσή τους, η οποία συμπυκνώνεται με την εκτίμησή τους ότι «η επανεκκίνηση της αυτοδιοίκησης στηρίζεται σε ισχυρές βάσεις. Το προηγούμενο διάστημα έγιναν σημαντικά βήματα, που καθιστούν σήμερα τους δήμους μας πιο ισχυρούς και πιο αποτελεσματικούς, σε σχέση με το παρελθόν».
Το σήμα για την «επανεκκίνηση της αυτοδιοίκησης» το είχε δώσει ο ίδιος ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ και δήμαρχος Αμπελοκήπων - Μενεμένης (ΝΔ), όταν λίγες μέρες πριν από το συνέδριο, προχωρούσε σε αύξηση των δημοτικών τελών κατά 20%, λέγοντας ότι είμαστε και πρέπει να μείνουμε στις ράγες της ανάπτυξης. Από τότε ενδεικτικά μετράμε:
- Στον δήμο Αθήνας, η δημοτική αρχή του Δούκα (ΠΑΣΟΚ) αποζητά την είσπραξη - ρεκόρ πλέον των 210 εκατ. ευρώ, διατηρώντας υψηλούς συντελεστές δημοτικών τελών και αυξάνοντας σημαντικά τη φορολογία στους επαγγελματίες της εστίασης, παρέχοντας προκλητική ασυλία στο μεγάλο ξενοδοχειακό και τουριστικό κεφάλαιο.
- Στον δήμο Θεσσαλονίκης μέσα σε δύο χρόνια γίνεται οριζόντια αύξηση κατά 70% περίπου των εσόδων από τα δημοτικά τέλη.- Στον δήμο Περιστερίου, η δημοτική αρχή Παχατουρίδη αυξάνει τον οικιακό συντελεστή στα δημοτικά τέλη από 1,32 ευρώ σε 1,62 ευρώ και μαζί με τον κεφαλικό φόρο προκύπτει αύξηση κατά 65% των δημοτικών τελών.
- Στον δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού, η δημοτική αρχή Τσίρμπα (ΝΔ) προχώρησε σε αύξηση στον οικιακό συντελεστή στα δημοτικά τέλη ηλεκτροφωτισμού και καθαριότητας από 1,20 ευρώ/τ.μ. σε 1,54 ευρώ/τ.μ., ενώ θα μπορούσε να επιβάλει στα σούπερ μάρκετ συντελεστή 15,4 ευρώ/τ.μ. έναντι 8 ευρώ/τ.μ. που είναι σήμερα.
- Στον δήμο Αιγάλεω, η δημοτική αρχή Σκλαβούνου (ΠΑΣΟΚ) αυξάνει μισό εκατομμύριο τα δημοτικά τέλη, ενώ φοροαπαλλάσσει μισό εκατομμύριο το «River West».
- Στον δήμο Μεγάρων αυξάνεται το οικιακό τιμολόγιο κατά 35%, ενώ αφήνει στο απυρόβλητο τις τράπεζες, τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, τους ενεργειακούς ομίλους, την «Ολυμπία Οδό».
- Στον δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων διακήρυξε αύξηση - ρεκόρ πάνω από 100%, ενώ για πρώτη φορά επιβάλλει δημοτικά τέλη σε ακίνητα που χρησιμοποιούνται για κοινωφελείς, μη κερδοσκοπικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς, πλην όμως των ιδιωτικών κλινικών(!) κ.ο.κ.
Όλες αυτές οι αποφάσεις έχουν κοινά στοιχεία:
1. Κανένας δήμαρχος και δημοτική αρχή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ ή όποιας σύμμειξής τους δεν είδε και δεν άκουσε για το τσακισμένο εισόδημα των δημοτών του, να πάρει μέτρα ανακούφισης για τον λαό, ο οποίος πληρώνει διαρκώς τα ματωμένα πλεονάσματα και τη δημοσιονομική σταθερότητα.
2. Όλοι μαζί δεν αγγίζουν τα «κεκτημένα» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ακόμα και όταν ξιφουλκούν για το μοίρασμα και τις αρμοδιότητες, τελικά πίνουν νερό στο όνομα της ανάπτυξης, «πράσινης» ή «ψηφιακής», και της στήριξης της επιχειρηματικότητας. Επικαλούνται «αναγκαίες θυσίες» για να καλυφθούν οι τρύπες στους προϋπολογισμούς από το ενεργειακό κόστος, τα ευρωενωσιακά «πράσινα» χαράτσια, την κούρσα τιμών σε αγαθά πρώτης ανάγκης.
3. Έχουν όλες αυτές οι δυνάμεις μεγάλη έγνοια να μην κλονιστεί στα μάτια του λαού το μοντέλο των ΟΤΑ, των «βιώσιμων», των «ισχυρών δήμων» κ.λπ. που γίνονται το άρμα για την προώθηση των στρατηγικών σχεδίων της χώρας και της ΕΕ σε κρίσιμους τομείς, όπως η εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών όπως η Υγεία, η Παιδεία, το νερό, η Ενέργεια κ.ά.
4. Ταυτόχρονα, έχουν τον φόβο της λαϊκής οργής, γι' αυτό επιδιώκουν να χτίζουν ένα αφήγημα, ανάλογα και την κομματική τους τοποθέτηση, για πιο «δίκαιη κατανομή» των βαρών ή για «εθνική συναίνεση».
Μέτρα για την «εισπραξιμότητα»
Βέβαια, δεν αρκεί να θέλεις, πρέπει και να μπορείς να επιβάλλεις την είσπραξη των φόρων - τελών, με δεδομένη την αδυναμία της λαϊκής οικογένειας να ανταποκριθεί ακόμα και στις στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας, σε συνδυασμό με τα συσσωρευμένα χρέη. Ετσι εξηγούνται οι διαδοχικές τροποποιήσεις του ισχύοντος νομικού πλαισίου που παρέχουν και στην Τοπική Διοίκηση τα ίδια «εργαλεία» που έχουν οι τράπεζες, τα funds και η εφορία για το κυνήγι των μικροοφειλετών.
Κρίσιμοι αποδείχτηκαν οι Ν. 4978/2023 και 5027/23 της κυβέρνησης της ΝΔ, σύμφωνα με τους οποίους οι υπάλληλοι των Οικονομικών Υπηρεσιών των δήμων υποχρεώνονται να υλοποιούν «αμελητί» την αντιλαϊκή πολιτική, βεβαιώνοντας χρέη και να λογοδοτούν σε ΥΠΕΣ και Ελεγκτικό Συνέδριο αν δεν εξάντλησαν όλα τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης (δεσμεύσεις ΑΦΜ σε εφορίες και αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας τρίτων σε πιστωτικά ιδρύματα).
Σε περίπτωση μη εκτέλεσης αναγκαστικών μέτρων προβλέπεται ακόμα και ο καταλογισμός των ποσών σε βάρος των αρμόδιων υπαλλήλων! Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγινε μέσα στα Χριστούγεννα στον δήμο Αθήνας με την εντολή πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας άνεργου πρώην μαγαζάτορα.
Η διέξοδος βρίσκεται στη δύναμη του οργανωμένου λαού
Είναι φανερό ότι ενιαία κεντρικό και τοπικό κράτος θα θωρακίζονται για να πληρώσει πάλι ο λαός και αυτήν την ανάπτυξη και την όποια ύφεση έρθει, το κόστος για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και τους διεθνείς ανταγωνισμούς. Δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει αν ο ίδιος ο λαός, οι εργαζόμενοι και οι μαζικοί τους φορείς δεν αναλάβουν οργανωμένα να τους χαλάσουν τα σχέδια, να βάλουν εμπόδια σ' αυτήν την πολιτική.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση», το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ με τα μέλη και τους συνοδοιπόρους στον αγώνα, παλεύει για:
- Πλήρη χρηματοδότηση των δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό και κατάργηση των άδικων έμμεσων φόρων, τελών, αντίτιμων για τις υπηρεσίες που παρέχουν στα λαϊκά στρώματα.
- Κατάργηση του αντιδραστικού και καταναγκαστικού πλαισίου λειτουργίας των ΟΤΑ, που βάζει στο στόχαστρο, πέρα από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, και τους εργαζόμενους των δήμων.
- Να υπάρξουν άμεσα νομοθετικές ρυθμίσεις που θα δίνουν τη δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο να απαλλάσσει ή να μειώνει χρέη οφειλετών με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια.
- Κανένα περιουσιακό στοιχείο φτωχών, άνεργων νοικοκυριών σε πλειστηριασμό και προστασία της λαϊκής στέγης.
Στους 6 δήμους που η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι δημοτική αρχή αποτυπώνονται και άλλες προτεραιότητες στη διαδικασία σύνταξης των προϋπολογισμών, παρά τα διαρκώς πιο ασφυκτικά θεσμικά και οικονομικά πλαίσια (π.χ. σχεδιασμός στο Τεχνικό Πρόγραμμα με άξονα τις ανάγκες των πολλών, των σχολείων, της Πολιτικής Προστασίας, των έργων υποδομής). Αποτυπώνεται η στήριξη των εργαζομένων, όπως η απειθαρχία στον νόμο Βορίδη κ.λπ.
Ταυτόχρονα, εξαντλούνται οι δυνατότητες φοροελάφρυνσης για να πάρουν ανάσα τα λαϊκά στρώματα, π.χ. παίρνονται αποφάσεις για τα δημοτικά τέλη και τα διάφορα αντίτιμα που όχι μόνο κρατούν χαμηλά το κόστος για τα λαϊκά στρώματα, αλλά εξαντλείται κάθε πρόβλεψη που υπάρχει - παρότι είναι προκλητικά ευνοϊκή η νομοθεσία - για την επιβάρυνση των μεγάλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
Έτσι, ο δήμος Πετρούπολης έχει από τα χαμηλότερα τέλη οικιακού τιμολογίου, ο δήμος Πάτρας από τα χαμηλότερα δημοτικά τέλη στην οικιακή κατηγορία και στην επαγγελματική στέγη, η Καισαριανή έβαλε τέλος στο airbnb και μηδενικά τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, στο Χαϊδάρι δίνουμε μάχη για την απόδοση των τελών από τα ναυπηγεία κ.ο.κ.
Ταυτόχρονα, παίρνονται πρωτοβουλίες - ασπίδα στις εξελίξεις π.χ. με τις αποφάσεις στις ΔΕΥΑ Πάτρας και Τυρνάβου για τη μη εφαρμογή της νέας τιμολόγησης στο νερό κ.ο.κ.
Ο λαός πρέπει να βγάλει συμπεράσματα για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που και οι τοπικοί άρχοντες του πούλησαν. Μόνο το ΚΚΕ προειδοποίησε για τον χαρακτήρα της Τοπικής Διοίκησης, που δεν είναι άλλος από το να υπηρετεί το αστικό κράτος, τους νόμους του και την οικονομική του πολιτική, να υλοποιεί τις προτεραιότητες της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να αναλαμβάνει ρόλο στην καταστολή, στην εξαπάτηση και χειραγώγηση του λαού όποτε απαιτείται.
Ο λαός έχει κάθε λόγο να βρεθεί στο πλάι των δημοτικών αρχών της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που λειτουργούν ως λαϊκή αντιπολίτευση στο κεντρικό κράτος, συγκρούονται με νόμους χωρίς να υπολογίζουν διώξεις και ποινές, για να μπορεί να δίνει ανάσες στα λαϊκά στρώματα και να κερδίζεται χρόνος για την ανασύνταξή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου