Ολοι «ομού και αντάμα» λοιπόν (ΝΑΤΟ, ΕΕ, μεγαλοεργοδότες, κράτος, λαός και Ενοπλες Δυνάμεις) στον ...κοινό αγώνα για την «πρόοδο της χώρας», που χώνεται όλο και πιο βαθιά στα ΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς! Η «ενότητα», που η κυβέρνηση έκλινε σε όλες τις πτώσεις στις παρελάσεις, διαφημίζοντας τα νέα, σύγχρονα όπλα σε συνθήκες εντατικής πολεμικής προετοιμασίας, έγινε «κοινωνική συνοχή» στον λόγο της αστικής τάξης, με τους ίδιους ακριβώς στόχους: Την υπεράσπιση, από το κράτος, των συμφερόντων και της κερδοφορίας της, ακόμα και με τα όπλα. Αυτό ακριβώς ζητούν και προβάλλουν ως «αναγκαιότητα» στον λαό: Τη συστράτευση σε «εθνικούς στόχους» που τον θέλουν κρέας για τα κανόνια στα πεδία των ιμπεριαλιστικών μαχών. Δεν λένε όμως: Ποια «άμυνα» υπερασπίζονται οι Ενοπλες Δυνάμεις στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Σαουδική Αραβία, στον Ινδικό Ωκεανό; Ποια «ειρήνη» διαφυλάττει η κυβέρνηση στέλνοντας όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι, στηρίζοντας τα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα, διεκδικώντας μερτικό από τη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής λείας σε Ουκρανία και Παλαιστίνη; Καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα δεν έχουν η «ενότητα» και η «συνοχή» πάνω σε τέτοιους στόχους, που μετατρέπουν τον ελληνικό λαό και τη νεολαία σε θύτες σε βάρος άλλων λαών και ταυτόχρονα σε θύματα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων.
Η επικείμενη επίσκεψη των υπουργών Ενέργειας και Εσωτερικών των ΗΠΑ στην Ελλάδα και η προοπτική να αποτελέσει η χώρα «πύλη» εισόδου και εμπορίας αμερικανικού LNG στην Ευρώπη παρουσιάζονται ως μεγάλη «εθνική επιτυχία», με την κυβέρνηση να πανηγυρίζει για τις «καλύτερες όλων των εποχών» σχέσεις με τις ΗΠΑ. Πίσω από όλα αυτά όμως κρύβεται η επικίνδυνη πραγματικότητα: Ο λαός μπλέκεται ακόμα πιο βαθιά στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και στις αντιθέσεις τους, που δεν χωράνε σε παλιούς συμβιβασμούς και λύνονται πλέον με τα όπλα. Οι ενεργειακοί αγωγοί, τα πλωτά τερματικά LNG και οι «στρατηγικές συνεργασίες» δεν υπηρετούν τις ανάγκες του λαού για φτηνή Ενέργεια, αλλά την κερδοφορία του κεφαλαίου και τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία και την Κίνα. Τέτοιος είναι ο σχεδιασμός και του κάθετου διαδρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ελλάδα στην Ουκρανία μέσω της «Διαβαλκανικής Οδού» (Trans - Balkan) μέχρι τον Απρίλη του 2026, που προβάλλεται ως έργο - ορόσημο για την αναβάθμιση του ρόλου της αστικής τάξης στην περιοχή. Το αντίτιμο για τον λαό όμως είναι πάντα χρεωστικό: Ενεργειακή φτώχεια και ακόμα μεγαλύτεροι κίνδυνοι εμπλοκής στα σενάρια ενός γενικευμένου πολέμου, που φουντώνουν περισσότερο από ποτέ.
Στον απόηχο της αγοράς 44 μαχητικών αεροσκαφών «Eurofighter» από τους συμπαραγωγούς Βρετανία, Ισπανία, Γερμανία και Ιταλία, η Τουρκία ετοιμάζεται τώρα να πουλήσει στην Ισπανία 45 εκπαιδευτικά αεροσκάφη «Hurjet», ύψους 3,1 δισ. δολαρίων. Το υπουργικό συμβούλιο του σοσιαλδημοκράτη Σάντσεθ πήρε τη σχετική απόφαση, ενώ και οι άλλες τρεις χώρες ετοιμάζονται να αναβαθμίσουν τις διμερείς σχέσεις τους με την Τουρκία στις αγοραπωλησίες όπλων και σε συμπράξεις στην πολεμική βιομηχανία. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι αστείες οι αναλύσεις που εμφανίζουν την Τουρκία «ριγμένη» στην κούρσα των εξοπλισμών ή εστιάζουν στην «υπεροπλία» της Ελλάδας στον αέρα, επειδή η ΝΑΤΟική σύμμαχος Τουρκία δεν έχει ακόμα πρόσβαση στα αμερικανικά F-35 και «αναγκάζεται» να ...ξεπέσει στα ευρωπαϊκά «Eurofighter». Είναι φανερό ότι η αγορά τους δεν εξυπηρετεί μόνο την αναβάθμιση της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο - ενώ συνεχίζεται το παζάρι με τις ΗΠΑ - αλλά και την ενεργότερη συμμετοχή της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας στα εξοπλιστικά προγράμματα ύψους εκατοντάδων δισ. ευρώ που χρηματοδοτεί η ΕΕ για να αυξήσει τις πολεμικές της ικανότητες. Επομένως, ούτε κατά διάνοια δεν πρέπει ο λαός να συμμεριστεί τον εφησυχασμό που καλλιεργούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα. Οι εξελίξεις φορτώνουν νέους κινδύνους και επιβάλλουν εγρήγορση και επιφυλακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου