Ενταγμένη στους αντιλαϊκούς στόχους και τους κανόνες της ανάπτυξης για το κεφάλαιο
Ζητήματα
όπως αυτό της Υγείας, που είναι άλυτα στη σύγχρονη καπιταλιστική Ελλάδα
και όχι μόνο, λύθηκαν ή άρχισαν να λύνονται στο σοσιαλισμό πριν από 90
χρόνια
|
Από την αρχή που νομοθετήθηκε το μέτρο αυτό, η μεν
κυβέρνηση του προσέδωσε «επαναστατικό» χαρακτήρα, διότι έρχεται να
καλύψει ένα «έλλειμμα» που υπήρχε στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η δε
«αντιπολίτευση» προβάλλει την «προχειρότητα», τη «βιασύνη» και τον
ανεπαρκή σχεδιασμό της κυβέρνησης για την υλοποίησή του. Ορισμένοι
φτάνουν στο σημείο να την κατηγορούν για την προώθηση ενός «σοβιετικού»
μοντέλου στην ΠΦΥ.
Αλλοι αξιοποιούν το γεγονός ότι από τις 239 ΤΟΜΥ, που ήταν ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, έχουν συγκροτηθεί μόνο οι 101, άλλοι αξιοποιούν ότι υπάρχουν δήμοι και περιοχές όπου δεν υπάρχουν καθόλου οικογενειακοί γιατροί και άλλοι προσθέτουν ότι με τον τρόπο που εφαρμόζεται το μέτρο, καταργείται για τους ασθενείς η «ελευθερία επιλογής του γιατρού της αρεσκείας τους».
Η αλήθεια είναι ότι διαχρονικά - απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις - υπήρξαν μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Αυτό είναι αντικειμενικό, διότι ένα σύστημα Υγείας, ανεξαρτήτως κοινωνικού - οικονομικού συστήματος, δεν μπορεί να μένει «ακίνητο». Αλλάζουν οι ανάγκες, εμφανίζονται νέες, οι οποίες απαιτούν τις αντίστοιχες προσαρμογές.
Οσο αυτό το γεγονός είναι αντικειμενικό, άλλο τόσο είναι αντικειμενικό οι μεταρρυθμίσεις να καθορίζονται από το χαρακτήρα της ανάπτυξης. Αν δηλαδή αυτή υπηρετεί τις κοινωνικές - λαϊκές ανάγκες ή την ανταγωνιστικότητα και τη μέγιστη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, όπως συμβαίνει σήμερα στον καπιταλισμό. Μεταρρυθμίσεις «ουδέτερες» δεν υπάρχουν.
Με
βάση το παραπάνω κριτήριο, με όσες «φιοριτούρες» κι αν περιτυλίξει η
κυβέρνηση τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, από χέρι θα είναι σε
αντιδραστική - αντιλαϊκή κατεύθυνση.
Αλλοι αξιοποιούν το γεγονός ότι από τις 239 ΤΟΜΥ, που ήταν ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, έχουν συγκροτηθεί μόνο οι 101, άλλοι αξιοποιούν ότι υπάρχουν δήμοι και περιοχές όπου δεν υπάρχουν καθόλου οικογενειακοί γιατροί και άλλοι προσθέτουν ότι με τον τρόπο που εφαρμόζεται το μέτρο, καταργείται για τους ασθενείς η «ελευθερία επιλογής του γιατρού της αρεσκείας τους».
Η αλήθεια είναι ότι διαχρονικά - απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις - υπήρξαν μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Αυτό είναι αντικειμενικό, διότι ένα σύστημα Υγείας, ανεξαρτήτως κοινωνικού - οικονομικού συστήματος, δεν μπορεί να μένει «ακίνητο». Αλλάζουν οι ανάγκες, εμφανίζονται νέες, οι οποίες απαιτούν τις αντίστοιχες προσαρμογές.
Οσο αυτό το γεγονός είναι αντικειμενικό, άλλο τόσο είναι αντικειμενικό οι μεταρρυθμίσεις να καθορίζονται από το χαρακτήρα της ανάπτυξης. Αν δηλαδή αυτή υπηρετεί τις κοινωνικές - λαϊκές ανάγκες ή την ανταγωνιστικότητα και τη μέγιστη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, όπως συμβαίνει σήμερα στον καπιταλισμό. Μεταρρυθμίσεις «ουδέτερες» δεν υπάρχουν.
Eurokinissi
|
Από παλιότερη κινητοποίηση εργαζομένων στην Υγεία
|
Δεν είναι το πρόβλημα ότι
δεν θα ήθελε - όπως και όλες οι άλλες αστικές κυβερνήσεις - να
δημιουργήσει ένα δημόσιο σύστημα ΠΦΥ που να ανταποκρίνεται στις
σύγχρονες και συνεχώς μεταβαλλόμενες λαϊκές ανάγκες, και στο κάτω - κάτω
να μη συσσωρεύει εναντίον της τη λαϊκή δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία.
Από τη στιγμή όμως που έχει ως «κορόνα στο κεφάλι της» την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας και κερδοφορίας, αυτό προϋποθέτει ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, επομένως και ένα «φτηνό» για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους δημόσιο σύστημα ΠΦΥ, με ελάχιστες και ανεπαρκείς παροχές, προσαρμοσμένες στους αντιλαϊκούς δημοσιονομικούς στόχους.
Με αυτόν τον κανόνα χτίστηκαν όλες οι «μεταρρυθμίσεις» στην ΠΦΥ, και γι' αυτό, παρά τις «τυμπανοκρουσίες» για τις μεγάλες «τομές» στο σύστημα Υγείας, πάντα επιβεβαιωνόταν η λαϊκή ρήση «με τον ήλιο τα βάζουμε, με τον ήλιο τα βγάζουμε, τι έχουνε τα έρμα και ψοφάνε...».
Ως
γνωστόν οι διακηρύξεις είναι δωρεάν, δεν κοστίζουν. Αυτό το αξιοποιεί η
κυβέρνηση στο έπακρο. Εξαγγέλλει την καθιέρωση των οικογενειακών
γιατρών, αλλά δεν φταίει η ίδια που δεν «βρίσκει» γιατρούς για να
στελεχώσει το σύστημα!
Εξαγγέλλει τον οικογενειακό γιατρό κοντά στον τόπο κατοικίας, αλλά αφού δεν υπάρχει, μπορούν οι λαϊκές οικογένειες να επιλέξουν κάποιον γιατρό από το διπλανό δήμο, που δεν είναι και «τόσο μακριά»!
Εξαγγέλλει ως ενιαία και ισότιμη εργασιακή σχέση την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών στην ΠΦΥ, και γι' αυτό όσοι γιατροί διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο πρέπει να το κλείσουν για να ενταχθούν. Αλλά την ίδια στιγμή, το καθεστώς των επικουρικών γιατρών, των γιατρών με δελτία παροχής υπηρεσιών κ.λπ., αποτελεί τη σχεδόν αποκλειστική μέθοδο «προσλήψεων» στο δημόσιο σύστημα Υγείας!
Εξαγγέλλει ότι οι οικογενειακοί γιατροί δεν έχουν αποστολή την περικοπή των δαπανών στην Υγεία, όμως την ίδια στιγμή καμαρώνει για τα θεραπευτικά, φαρμακευτικά, διαγνωστικά «πρωτόκολλα», δηλαδή τους «επιστημονικούς τυφλοσούρτες», οι οποίοι θεσπίστηκαν με κύριο κριτήριο την περιστολή των δαπανών!
Είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας σε συνέντευξη που έδωσε μαζί με τον υπουργό Υγείας για την ΠΦΥ και τις ΤΟΜΥ: «Οι πόροι είναι συγκεκριμένοι, άρα υπάρχει και ένα ταβάνι, που το ορίζει ο κλειστός προϋπολογισμός».
Οι «πόροι» ασφαλώς και είναι συγκεκριμένοι, αλλά αυτοί δεν «φύτρωσαν» μόνοι τους. Καθορίστηκαν με βάση τις περικοπές σε ό,τι αφορά τις λαϊκές ανάγκες, προκειμένου να υπάρξει αυξημένο «περίσσευμα» για την παντός είδους ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων με κίνητρα.
Στη βάση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, για τη χρηματοδότηση της ΠΦΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2019 προβλέφθηκαν επιπλέον 35 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία «βρέθηκαν» από τα 65 εκατ. που περικόπηκαν από τη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, ενώ για πρώτη φορά καθιερώθηκε και χρηματοδότηση ύψους 12 εκατ. από τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή από τους εργαζόμενους.
Πρόκειται για μια επιπλέον χρηματοδότηση - «σταγόνα στον ωκεανό», αν σκεφτεί κανείς τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και στελέχωση των ΚΥ και των περιφερειακών ιατρείων σε πανελλαδικό επίπεδο.
Στην
ίδια συνέντευξη, ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας είπε: «Νομίζω ότι η
επαρχία και οι δημόσιες δομές έχουν μπει σε μια πολύ καλή σειρά και στις
περισσότερες περιπτώσεις θα ενισχυθούν ιδιαίτερα και με τις μόνιμες
προσλήψεις».
Η ενίσχυση αφορά την πρόσληψη - παίρνουμε την περίπτωση ότι θα γίνουν - 450 μόνιμων ειδικευμένων γιατρών για όλα τα Κέντρα Υγείας αστικού και αγροτικού τύπου. Τι σημαίνει αυτό;
Ο νόμος για τη «μεταρρύθμιση» της ΠΦΥ προβλέπει ένα τουλάχιστον ΚΥ σε κάθε δήμο. Αυτό σημαίνει ότι «η πολύ καλή σειρά που έχουν μπει οι δημόσιες δομές», κατά τα κυβερνητικά στελέχη, επιτυγχάνεται - στην καλύτερη περίπτωση - με την πρόσληψη 1,3 γιατρών σε κάθε ΚΥ!
Και καλά, να υπήρχαν έστω οι γιατροί που προβλέπονται από τους υπάρχοντες - ανεπαρκείς - οργανισμούς, θα ήταν μια ενίσχυση αυτές οι προσλήψεις. Οταν όμως ήδη στα ΚΥ λείπει τεράστιος αριθμός γιατρών βασικών ειδικοτήτων, αυτά που ανακοινώθηκαν δεν αποτελούν ενίσχυση, αλλά διατήρηση της άθλιας κατάστασης για την οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να της το αναγνωρίσουμε και ως θετική - φιλολαϊκή προσπάθεια...
Αυτό δεν αποτελεί απλά εμπαιγμό της κυβέρνησης. Πρόκειται για μια ολόκληρη αντίληψη που επιδιώκει να αναπαραγάγει το καθεστώς των ελάχιστων απαιτήσεων στα λαϊκά στρώματα.
Αυτήν την αντίληψη την εξέφρασε ακόμα πιο χαρακτηριστικά ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, όταν αναφέρθηκε στους συμβεβλημένους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς που θα στελεχώσουν το σύστημα των οικογενειακών γιατρών.
Είπε συγκεκριμένα: «Οι συμβεβλημένοι (...) έχουν 320 επισκέψεις το μήνα γιατί είναι περίπου 4 επισκέψεις την ώρα για 20 ώρες τη βδομάδα». Ετσι εννοεί η κυβέρνηση τις «αναβαθμισμένες» υπηρεσίες ΠΦΥ για το λαό και το επιστημονικό έργο των γιατρών, οι οποίες πιο πολύ μοιάζουν με τη χρονοχρέωση στις θέσεις στάθμευσης των αυτοκινήτων στους δήμους παρά με τις ανάγκες εξέτασης ενός ανθρώπου για την υγεία του. Ο,τι «χωράει» στο 1/4 της ώρας, δηλαδή μια συνταγογράφηση και το πολύ ένα μέτρημα της πίεσης!
Ο υπουργός Υγείας αναφέρθηκε και στην 24ωρη λειτουργία των ΚΥ: «Εχουμε δύο τέτοια (ΚΥ) μόνο σε όλη την Ελλάδα, εκτός από τα Κέντρα Υγείας της υπαίθρου τα οποία εφημέρευαν σε 24ωρη βάση. Εχουμε ένα στη Θεσσαλονίκη, το Κέντρο Υγείας αστικού τύπου Ευόσμου, και το Κέντρο Υγείας εδώ, το παλιό ΠΕΔΥ της Αλεξάνδρας.
Υπάρχει ένας σχεδιασμός στους επόμενους μήνες στο λεκανοπέδιο να βάλουμε άλλα 4 - 5 τέτοια Κέντρα Υγείας σε 24ωρη εφημερία. Και στα όρια της Α' ΥΠΕ αλλά και της Β' ΥΠΕ και στον Πειραιά κ.λπ., έτσι ώστε με την κατάλληλη γεωγραφική διασπορά να δημιουργήσουμε συνθήκες αποσυμφόρησης των μεγάλων νοσοκομείων του κέντρου».
Σίγουρα οι ασθενείς των αγροτικών περιοχών - κατά τα λεγόμενα του υπουργού - πρέπει να αισθάνονται προνομιούχοι, αφού όλο το 24ωρο, όταν πάνε στο ΚΥ, τους περιμένει ο παιδίατρος για τα παιδιά, ο γυναικολόγος για τις γυναίκες, ο καρδιολόγος για τους εμφραγματίες, ο ορθοπεδικός για αυτούς που έχουν κάταγμα κ.λπ. Κατά τον υπουργό, αρκεί που εφημερεύει καθημερινά το ΚΥ αγροτικού τύπου. Το αν έχει και γιατρούς ειδικοτήτων είναι δευτερεύον θέμα.
Τώρα έχει σειρά το λεκανοπέδιο της Αττικής. Κοροϊδεύει τον κόσμο ότι με 4 - 5 ΚΥ στο λεκανοπέδιο (ακόμα κι αν έχουν πλήρη στελέχωση και εργαστηριακό εξοπλισμό) θα καλύπτονται οι ανάγκες ενός πληθυσμού τουλάχιστον 5 εκατομμυρίων σε έκτακτες υπηρεσίες ΠΦΥ το βράδυ!
Η
κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι οι ΤΟΜΥ αποτελούν επιπλέον ενίσχυση της
δημόσιας ΠΦΥ. Πρόκειται για κοροϊδία, διότι αυτό θα ίσχυε αν αποτελούσαν
αποκεντρωμένες μονάδες ενός ανεπτυγμένου κρατικού συστήματος ΠΦΥ, με
επαρκή σε αριθμό, στελέχωση και εξοπλισμό Κέντρα Υγείας, με 24ωρη
λειτουργία όλες τις μέρες του χρόνου, για να μπορούν να ανταποκριθούν
στις σύγχρονες ανάγκες της πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης,
εξειδικευμένα κατά φύλο, ηλικία, πάθηση, έγκαιρα και αποτελεσματικά,
κοντά στον τόπο κατοικίας, σπουδών, άθλησης, εργασίας κ.λπ.
Κάτι τέτοιο όμως όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα με το κυβερνητικό σχέδιο ενισχύεται ως καρικατούρα και υποκατάστατο «σύστημα» ΠΦΥ.
Η «μεταρρύθμιση» στην ΠΦΥ που προωθεί η κυβέρνηση εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική της προκειμένου να μειωθούν παραπέρα οι κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες για την ανάπτυξη, τη στελέχωση και τις παροχές των δημόσιων μονάδων ΠΦΥ.
Η ίδια η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι κυβερνήσεις, επιστημονικοί σύλλογοι και εταιρείες, αστοί επιστήμονες με αντικείμενο τα οικονομικά της Υγείας, έχουν κοινή θέση ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών αποκατάστασης της υγείας για το λαό.
Στη βάση αυτή, η κυβέρνηση αλλάζει τον τρόπο που θα γίνεται «η αγορά υπηρεσιών Υγείας» μέσω του οικογενειακού γιατρού, προκειμένου, όπως λένε, να περιοριστεί το «κόστος» που προκαλεί στο σύστημα ο ασφαλισμένος. Ομως η λογική του κόστους, είτε αφορά την πρόληψη είτε τη θεραπεία και αποκατάσταση, οδηγεί σε αδιέξοδο για την υγεία του λαού.
«Κόφτη» των αναγκών σε υπηρεσίες Υγείας του λαού αποτελεί το συνολικό πλαίσιο του κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ και των περικομμένων κρατικών παροχών. Σε αυτό το πλαίσιο περιορίζεται η δυνατότητα των δωρεάν παροχών τόσο από τις δημόσιες μονάδες ΠΦΥ, όσο και από τους συμβεβλημένους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς όλων των ειδικοτήτων.
Γι' αυτό - στο πλαίσιο της μείωσης του «κόστους» της υγείας του λαού - αυξάνει το μέρος των υπηρεσιών που οι λαϊκές οικογένειες πρέπει να εξασφαλίσουν με πλήρη ατομική ευθύνη.
Η «καθολικότητα» και η «ισότιμη πρόσβαση», που ισχυρίζεται ότι εξασφαλίζει η κυβέρνηση, δεν σημαίνουν τίποτα άλλο από το ότι καθολικά και ισότιμα τα λαϊκά στρώματα θα έχουν δωρεάν ελάχιστες και ανεπαρκείς υπηρεσίες ΠΦΥ.
Υπηρεσίες και παροχές που είναι σε όλο και μεγαλύτερη διάσταση από τις τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας και της ύπαρξης ενός σχετικά μεγάλου αριθμού υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.
Ολα αυτά, ακριβώς επειδή εντάσσονται στους στόχους και τους κανόνες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού, γιατί κοστίζουν στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Σε αυτήν την ανάπτυξη εντάσσεται και ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την ΠΦΥ. Γι' αυτό για το λαό και τους εργαζόμενους στην Υγεία σημαίνει επιδείνωση των παροχών και των συνθηκών δουλειάς. Με ποιοτικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους ασθενείς και τις λαϊκές οικογένειες και με χαμηλά αμειβόμενους και περιστασιακά εργαζόμενους υγειονομικούς.
Η
εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πατήσουν την
μπανανόφλουδα που τους πετάει η κυβέρνηση, ότι δήθεν θα φτιάξει ΠΦΥ προς
όφελός τους, αλλά και των «αντιπολιτευόμενων», που την κατηγορούν για
«κρατισμό» και στέρηση των ασθενών από την «ελεύθερη επιλογή γιατρού».
Ολοι αυτοί έχουν συμφωνήσει στη μείωση των κρατικών δαπανών στην Υγεία, στην αύξηση της συμμετοχής των ασθενών στις πληρωμές, με εξαίρεση τους πιο εξαθλιωμένους, και οι διαφορές τους περιορίζονται στον τρόπο υλοποίησής τους, ανάλογα και με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που εκφράζουν.
Για ποιον «κρατισμό» μιλάνε, όταν και με αυτό το κυβερνητικό σχέδιο, όπως και πριν, ιδιαίτερα στην ΠΦΥ, όχι μόνο θα κυριαρχεί, αλλά θα ενισχύεται ακόμα παραπέρα ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας;
Τα περί «κρατισμού» αποτελούν «πάσα» στην κυβέρνηση για να παρουσιάζει το αντιλαϊκό της σχέδιο ως δήθεν φιλολαϊκή κρατική στήριξη σε βάρος των επιχειρηματιών. Να εγκλωβίζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση στην προσδοκία από την ανάπτυξη του «υγιούς επιχειρηματικού τομέα στην Υγεία» και του εμπορευματοποιημένου δημόσιου τομέα, που και οι δύο σημαίνουν επιδείνωση των λαϊκών αναγκών.
Για ποια «ελεύθερη επιλογή γιατρού» μιλάνε στους ανέργους, στους μισθωτούς των 500 ευρώ και στους συνταξιούχους που δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμα και το 10ευρο για τη συνταγογράφηση;
Πίσω από την «ελεύθερη επιλογή» κρύβεται η ατομική ευθύνη του κάθε ασθενούς να διαχειριστεί το πρόβλημα της υγείας του. «Ελεύθερα», δηλαδή ατομικά, να βρει νοσοκομείο, γιατρό, εργαστήριο και «ουαί και αλίμονο» αν πρέπει να αντιμετωπιστεί από 2η ή και 3η ειδικότητα.
Ελεύθερος είναι αυτός που μπορεί να ικανοποιήσει πλήρως και δωρεάν τις ανάγκες του σε υπηρεσίες Υγείας, στην προκειμένη περίπτωση. Η προάσπιση και η προαγωγή της Υγείας να είναι κρατική και όχι ατομική ευθύνη. Να είναι χαρακτηριστικό της ανάπτυξης του συστήματος Υγείας που θα διασφαλίζει τη συλλογική - διεπιστημονική αντιμετώπιση των ασθενών. Ομως, στο πλαίσιο αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος, ούτε το κράτος τού δίνει αυτήν την ελευθερία, αφού δεν αναπτύσσει τέτοιες υποδομές και παροχές, ούτε ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας, γιατί θα πρέπει να τον χρυσοπληρώνει.
Οι εργαζόμενοι να απορρίψουν στην πράξη το νέο αντιλαϊκό σχέδιο, τις παραλλαγές του και τα ιδεολογήματα που τα συνοδεύουν. Να μη συμβιβαστούν με το «ελάχιστο» και με τις μειωμένες απαιτήσεις για ό,τι σχετίζεται με την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση της υγείας τους.
Στην ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος να κυριαρχήσει η διεκδίκηση από το κράτος όλων όσα χρειάζονται, χωρίς πλαφόν και περικοπές, χωρίς καμία πληρωμή, για να έχει ο λαός όλες τις σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας.
Να διεκδικήσουν την πλήρη ανάπτυξη ενός κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος Υγείας και ΠΦΥ, με Κέντρα Υγείας και περιφερειακά ιατρεία με πλήρη στελέχωση με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και οικογενειακούς γιατρούς, με υγειονομικούς όλων των κλάδων και σύγχρονο εξοπλισμό που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου.
Οι διεκδικήσεις αυτές και η πάλη για να κατακτηθούν, να εντάσσονται στην προοπτική βαθύτερων ανατροπών στην οικονομία και στην κοινωνία, για μια ανάπτυξη όπου όλες οι σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας θα μπαίνουν στην υπηρεσία της λαϊκής Υγείας, δωρεάν και καθολικά, διασφαλισμένες από την εργατική εξουσία μέσω του κράτους της.
Αντί
επιλόγου, ας δούμε πώς περιγράφει ο γιατρός Γιάννης Αντωνιάδης το
Πρότυπο Γενικό Ιατρείο στη Μόσχα (αντίστοιχο με Κέντρο Υγείας εκείνης
της περιόδου), την οποία επισκέφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920,
μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Γράφει στο βιβλίο του ο Αντωνιάδης (στο απόσπασμα διατηρούνται η ορθογραφία και η σύνταξη του πρωτότυπου):
«Ο διευθυντής του Πρότυπου Γενικού Ιατρείου γιατρός σ. Gomberg αναφέρει ότι "η ιατρική προφύλαξη μπήκε πειά σ' όλες τις επιχειρήσεις. Το γενικό αυτό ιατρείο είναι αποτέλεσμα της σκέψης ότι ο γιατρός ενός ιατρείου πρέπει σκόπιμα να είναι και ο γιατρός του σπητιού του κάθε αρρώστου. Η κύρια βοήθεια στον εργάτη είναι η προφύλαξή του από την αρρώστεια. Γι' αυτό ο γιατρός πρέπει να ξέρη το σπήτι του, το περιβάλλον του, έμψυχο και άψυχο, τη δουλειά του, της απολαβές του, όλα".
"Δεν είναι μονάχα τα μικρόβια που κάνουν της αρρώστειες" μας λέει ο σ. Gomberg.
"Υπάρχουν 10 τμήματα Παθολογικά και κάθε τμήμα εξυπηρετεί 3.000 άτομα. Οι άρρωστοι στέλνονται σε κλινικές ή νοσοκομεία όπου τους παρακολουθεί ο γιατρός του Πρότυπου Γενικού Ιατρείου, ο γιατρός του δηλαδή, ως εξωτερικός. Καταλαβαίνεται ως ειδικός, πόσο τούτο είναι πολύτιμο για τη γιατριά του ατόμου, αλλά και πόσο βοηθά επιστημονικά το γιατρό.
Εκτός από αυτά τα 10 τμήματα υπάρχουν και άλλα πολλά. Ενα νυκτερινό και ένα ημερήσιο σανατόριο, ένα παιδικό κήπο και 2 τμήματα παιδαγωγικής και φυσικής αγωγής. Επίσης συγκεντρώνουμε στο ιατρείο μας τούτο, παθολόγους, παιδιάτρους, ωτορινολαρυγγολόγους, οφθαλμολόγους κ.λπ. ακτίνες Χ και φυσικοθεραπευτάς. Εχομε ειδικά τμήματα για φυματικούς, άλλα για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού, αφροδίσια κ.λπ.
Το ίδρυμά μας είναι για τη γιατρική περίθαλψη του εργατικού πληθυσμού και των παιδιών του που ζεί στην περιφέρεια αυτή. Αλλοι βλέπονται εδώ και άλλοι στα σπίτια τους. Εξυπηρετούμε συνολικά 80.000 κατοίκους.
Στον οικονομικό τομέα έχουμε μια αύξηση των δαπανών 50% γιατί ο σκοπός μας είναι να διαπιστώσουμε την υγιεινή κατάσταση του κάθε ατόμου, κάθε φαμίλιας, κάθε σπητιού και διαμερίσματος, κάθε γειτονιάς. Κυττάτε τους υγειονομικούς χάρτες του τομέα μας".
Πραγματικά μας πηγαίνει σε ένα δωμάτιο γεμάτο σ' όλους τους τοίχους με χάρτες λεπτομερείς. Κάθε δρόμος με τα σπήτια του και χιλιάδες καρφίτσες με κεφαλάκια άσπρα, μαύρα, κόκκινα, κίτρινα, όλων των χρωμάτων. Κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει μιαν αρρώστεια ή ένα θάνατο που έγινε στο 24ωρο. Εδώ μπαίνοντας οι γιατροί μας προσανατολίζονται αμέσως στην υγειονομική κίνηση του τομέα μας με τους 80.000 κατοίκους. Ετσι, σαν ένα γενικό επιτελείο, το ίδρυμά μας στρέφει την προσοχή του με τους γιατρούς, τις επισκέπτριες νοσοκόμες, τους απολυμαντές, παντού όπου παρουσιάζεται ανάγκη.
"-- Εχετε στατιστικές;
-- Βεβαιώτατα. Το επαγγελματικό απόρρητο είναι απόλυτα σεβαστό. Να, κάθε θυρίδα έχει το σπήτι της, τα διαμερίσματά του, τις φαμίλιες, τα άτομα που το κατοικούν, το ιστορικό τους, κοινωνικό, παθολογικό κ.λπ., όλα για να διευκολυνόμεθα στο γρήγορο διάβασμα με χαρτιά χρωματιστά, ανάλογα προς τις αρρώστειες, όπως και με τις καρφίτσες. Σαν υγειονολόγος καταλαβαίνεται τη μεγάλη σημασία για την πολιτεία και το άτομο αυτής της μεθόδου"».
Μπορούμε να διακρίνουμε από αυτήν την περιγραφή τι σημαίνει σύστημα Υγείας, οικονομία και ανάπτυξη που έχει ως κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, να σχεδιάζεται, να υλοποιείται και να ελέγχεται από την ίδια την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Γιατί ζητήματα που το 2019 στη σύγχρονη καπιταλιστική Ελλάδα - και όχι μόνο - είναι άλυτα, στο σοσιαλισμό πριν από 90 χρόνια λύθηκαν ή άρχισαν να λύνονται.
Αν τότε, με προίκα τη μεγάλη καθυστέρηση και τις περιορισμένες αρχικά δυνατότητες, έγιναν τόσα, μπορούμε να αντιληφθούμε σήμερα, με τελείως διαφορετικές συνθήκες, με τεράστιες δυνατότητες, τι άλματα μπορούν να γίνουν.
Για παράδειγμα, υπάρχει ένα πολυάριθμο ειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό όλων των κλάδων, υπάρχει βάση έρευνας και παραγωγής φαρμάκων με τα 21 εργοστάσια που υπάρχουν στη χώρα, υπάρχει προσωπικό στην Ερευνα, στην Ιατρική, στη Βιολογία κ.α., αλλά και προσωπικό για το σχεδιασμό και την παραγωγή τεχνικών - επιστημονικών μέσων και εργαλείων.
Να κατανοηθεί ότι έχοντας η εξουσία της εργατικής τάξης τα «κλειδιά» της οικονομίας, μπορεί να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί αυτό που λέμε αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας - Φαρμάκου, που θα αξιοποιεί και θα αναπτύσσει ανάλογα όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις - προσωπικό, γνώση, τεχνικά μέσα.
Εχοντας καθαρό πού πρέπει να πάει η «δουλειά», έχοντας πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης ως φορέα του καινούργιου, υπάρχουν αστείρευτες δυνάμεις με πρωτοβουλία, φαντασία, πείσμα, που κάθε δυσκολία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αυτό άλλωστε αποτελεί και ένα από τα διδάγματα της σκληρής και ηρωικής 100χρονης ζωής του Κόμματός μας, του ΚΚΕ.
Από τη στιγμή όμως που έχει ως «κορόνα στο κεφάλι της» την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας και κερδοφορίας, αυτό προϋποθέτει ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, επομένως και ένα «φτηνό» για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους δημόσιο σύστημα ΠΦΥ, με ελάχιστες και ανεπαρκείς παροχές, προσαρμοσμένες στους αντιλαϊκούς δημοσιονομικούς στόχους.
Με αυτόν τον κανόνα χτίστηκαν όλες οι «μεταρρυθμίσεις» στην ΠΦΥ, και γι' αυτό, παρά τις «τυμπανοκρουσίες» για τις μεγάλες «τομές» στο σύστημα Υγείας, πάντα επιβεβαιωνόταν η λαϊκή ρήση «με τον ήλιο τα βάζουμε, με τον ήλιο τα βγάζουμε, τι έχουνε τα έρμα και ψοφάνε...».
Οι ανάγκες του κεφαλαίου καθορίζουν τους «συγκεκριμένους πόρους»
Εξαγγέλλει τον οικογενειακό γιατρό κοντά στον τόπο κατοικίας, αλλά αφού δεν υπάρχει, μπορούν οι λαϊκές οικογένειες να επιλέξουν κάποιον γιατρό από το διπλανό δήμο, που δεν είναι και «τόσο μακριά»!
Εξαγγέλλει ως ενιαία και ισότιμη εργασιακή σχέση την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών στην ΠΦΥ, και γι' αυτό όσοι γιατροί διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο πρέπει να το κλείσουν για να ενταχθούν. Αλλά την ίδια στιγμή, το καθεστώς των επικουρικών γιατρών, των γιατρών με δελτία παροχής υπηρεσιών κ.λπ., αποτελεί τη σχεδόν αποκλειστική μέθοδο «προσλήψεων» στο δημόσιο σύστημα Υγείας!
Εξαγγέλλει ότι οι οικογενειακοί γιατροί δεν έχουν αποστολή την περικοπή των δαπανών στην Υγεία, όμως την ίδια στιγμή καμαρώνει για τα θεραπευτικά, φαρμακευτικά, διαγνωστικά «πρωτόκολλα», δηλαδή τους «επιστημονικούς τυφλοσούρτες», οι οποίοι θεσπίστηκαν με κύριο κριτήριο την περιστολή των δαπανών!
Είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας σε συνέντευξη που έδωσε μαζί με τον υπουργό Υγείας για την ΠΦΥ και τις ΤΟΜΥ: «Οι πόροι είναι συγκεκριμένοι, άρα υπάρχει και ένα ταβάνι, που το ορίζει ο κλειστός προϋπολογισμός».
Οι «πόροι» ασφαλώς και είναι συγκεκριμένοι, αλλά αυτοί δεν «φύτρωσαν» μόνοι τους. Καθορίστηκαν με βάση τις περικοπές σε ό,τι αφορά τις λαϊκές ανάγκες, προκειμένου να υπάρξει αυξημένο «περίσσευμα» για την παντός είδους ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων με κίνητρα.
Στη βάση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, για τη χρηματοδότηση της ΠΦΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2019 προβλέφθηκαν επιπλέον 35 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία «βρέθηκαν» από τα 65 εκατ. που περικόπηκαν από τη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, ενώ για πρώτη φορά καθιερώθηκε και χρηματοδότηση ύψους 12 εκατ. από τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή από τους εργαζόμενους.
Πρόκειται για μια επιπλέον χρηματοδότηση - «σταγόνα στον ωκεανό», αν σκεφτεί κανείς τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και στελέχωση των ΚΥ και των περιφερειακών ιατρείων σε πανελλαδικό επίπεδο.
Καλλιεργούν τη λογική των ελάχιστων απαιτήσεων στο λαό
Η ενίσχυση αφορά την πρόσληψη - παίρνουμε την περίπτωση ότι θα γίνουν - 450 μόνιμων ειδικευμένων γιατρών για όλα τα Κέντρα Υγείας αστικού και αγροτικού τύπου. Τι σημαίνει αυτό;
Ο νόμος για τη «μεταρρύθμιση» της ΠΦΥ προβλέπει ένα τουλάχιστον ΚΥ σε κάθε δήμο. Αυτό σημαίνει ότι «η πολύ καλή σειρά που έχουν μπει οι δημόσιες δομές», κατά τα κυβερνητικά στελέχη, επιτυγχάνεται - στην καλύτερη περίπτωση - με την πρόσληψη 1,3 γιατρών σε κάθε ΚΥ!
Και καλά, να υπήρχαν έστω οι γιατροί που προβλέπονται από τους υπάρχοντες - ανεπαρκείς - οργανισμούς, θα ήταν μια ενίσχυση αυτές οι προσλήψεις. Οταν όμως ήδη στα ΚΥ λείπει τεράστιος αριθμός γιατρών βασικών ειδικοτήτων, αυτά που ανακοινώθηκαν δεν αποτελούν ενίσχυση, αλλά διατήρηση της άθλιας κατάστασης για την οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να της το αναγνωρίσουμε και ως θετική - φιλολαϊκή προσπάθεια...
Αυτό δεν αποτελεί απλά εμπαιγμό της κυβέρνησης. Πρόκειται για μια ολόκληρη αντίληψη που επιδιώκει να αναπαραγάγει το καθεστώς των ελάχιστων απαιτήσεων στα λαϊκά στρώματα.
Αυτήν την αντίληψη την εξέφρασε ακόμα πιο χαρακτηριστικά ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, όταν αναφέρθηκε στους συμβεβλημένους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς που θα στελεχώσουν το σύστημα των οικογενειακών γιατρών.
Είπε συγκεκριμένα: «Οι συμβεβλημένοι (...) έχουν 320 επισκέψεις το μήνα γιατί είναι περίπου 4 επισκέψεις την ώρα για 20 ώρες τη βδομάδα». Ετσι εννοεί η κυβέρνηση τις «αναβαθμισμένες» υπηρεσίες ΠΦΥ για το λαό και το επιστημονικό έργο των γιατρών, οι οποίες πιο πολύ μοιάζουν με τη χρονοχρέωση στις θέσεις στάθμευσης των αυτοκινήτων στους δήμους παρά με τις ανάγκες εξέτασης ενός ανθρώπου για την υγεία του. Ο,τι «χωράει» στο 1/4 της ώρας, δηλαδή μια συνταγογράφηση και το πολύ ένα μέτρημα της πίεσης!
Ο υπουργός Υγείας αναφέρθηκε και στην 24ωρη λειτουργία των ΚΥ: «Εχουμε δύο τέτοια (ΚΥ) μόνο σε όλη την Ελλάδα, εκτός από τα Κέντρα Υγείας της υπαίθρου τα οποία εφημέρευαν σε 24ωρη βάση. Εχουμε ένα στη Θεσσαλονίκη, το Κέντρο Υγείας αστικού τύπου Ευόσμου, και το Κέντρο Υγείας εδώ, το παλιό ΠΕΔΥ της Αλεξάνδρας.
Υπάρχει ένας σχεδιασμός στους επόμενους μήνες στο λεκανοπέδιο να βάλουμε άλλα 4 - 5 τέτοια Κέντρα Υγείας σε 24ωρη εφημερία. Και στα όρια της Α' ΥΠΕ αλλά και της Β' ΥΠΕ και στον Πειραιά κ.λπ., έτσι ώστε με την κατάλληλη γεωγραφική διασπορά να δημιουργήσουμε συνθήκες αποσυμφόρησης των μεγάλων νοσοκομείων του κέντρου».
Σίγουρα οι ασθενείς των αγροτικών περιοχών - κατά τα λεγόμενα του υπουργού - πρέπει να αισθάνονται προνομιούχοι, αφού όλο το 24ωρο, όταν πάνε στο ΚΥ, τους περιμένει ο παιδίατρος για τα παιδιά, ο γυναικολόγος για τις γυναίκες, ο καρδιολόγος για τους εμφραγματίες, ο ορθοπεδικός για αυτούς που έχουν κάταγμα κ.λπ. Κατά τον υπουργό, αρκεί που εφημερεύει καθημερινά το ΚΥ αγροτικού τύπου. Το αν έχει και γιατρούς ειδικοτήτων είναι δευτερεύον θέμα.
Τώρα έχει σειρά το λεκανοπέδιο της Αττικής. Κοροϊδεύει τον κόσμο ότι με 4 - 5 ΚΥ στο λεκανοπέδιο (ακόμα κι αν έχουν πλήρη στελέχωση και εργαστηριακό εξοπλισμό) θα καλύπτονται οι ανάγκες ενός πληθυσμού τουλάχιστον 5 εκατομμυρίων σε έκτακτες υπηρεσίες ΠΦΥ το βράδυ!
«Κόφτες» παντού για παραπέρα μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών
Κάτι τέτοιο όμως όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα με το κυβερνητικό σχέδιο ενισχύεται ως καρικατούρα και υποκατάστατο «σύστημα» ΠΦΥ.
Η «μεταρρύθμιση» στην ΠΦΥ που προωθεί η κυβέρνηση εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική της προκειμένου να μειωθούν παραπέρα οι κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες για την ανάπτυξη, τη στελέχωση και τις παροχές των δημόσιων μονάδων ΠΦΥ.
Η ίδια η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι κυβερνήσεις, επιστημονικοί σύλλογοι και εταιρείες, αστοί επιστήμονες με αντικείμενο τα οικονομικά της Υγείας, έχουν κοινή θέση ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών αποκατάστασης της υγείας για το λαό.
Στη βάση αυτή, η κυβέρνηση αλλάζει τον τρόπο που θα γίνεται «η αγορά υπηρεσιών Υγείας» μέσω του οικογενειακού γιατρού, προκειμένου, όπως λένε, να περιοριστεί το «κόστος» που προκαλεί στο σύστημα ο ασφαλισμένος. Ομως η λογική του κόστους, είτε αφορά την πρόληψη είτε τη θεραπεία και αποκατάσταση, οδηγεί σε αδιέξοδο για την υγεία του λαού.
«Κόφτη» των αναγκών σε υπηρεσίες Υγείας του λαού αποτελεί το συνολικό πλαίσιο του κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ και των περικομμένων κρατικών παροχών. Σε αυτό το πλαίσιο περιορίζεται η δυνατότητα των δωρεάν παροχών τόσο από τις δημόσιες μονάδες ΠΦΥ, όσο και από τους συμβεβλημένους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς όλων των ειδικοτήτων.
Γι' αυτό - στο πλαίσιο της μείωσης του «κόστους» της υγείας του λαού - αυξάνει το μέρος των υπηρεσιών που οι λαϊκές οικογένειες πρέπει να εξασφαλίσουν με πλήρη ατομική ευθύνη.
Η «καθολικότητα» και η «ισότιμη πρόσβαση», που ισχυρίζεται ότι εξασφαλίζει η κυβέρνηση, δεν σημαίνουν τίποτα άλλο από το ότι καθολικά και ισότιμα τα λαϊκά στρώματα θα έχουν δωρεάν ελάχιστες και ανεπαρκείς υπηρεσίες ΠΦΥ.
Υπηρεσίες και παροχές που είναι σε όλο και μεγαλύτερη διάσταση από τις τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας και της ύπαρξης ενός σχετικά μεγάλου αριθμού υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.
Ολα αυτά, ακριβώς επειδή εντάσσονται στους στόχους και τους κανόνες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού, γιατί κοστίζουν στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Σε αυτήν την ανάπτυξη εντάσσεται και ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την ΠΦΥ. Γι' αυτό για το λαό και τους εργαζόμενους στην Υγεία σημαίνει επιδείνωση των παροχών και των συνθηκών δουλειάς. Με ποιοτικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους ασθενείς και τις λαϊκές οικογένειες και με χαμηλά αμειβόμενους και περιστασιακά εργαζόμενους υγειονομικούς.
Οι εργαζόμενοι να απορρίψουν στην πράξη το νέο αντιλαϊκό σχέδιο
Ολοι αυτοί έχουν συμφωνήσει στη μείωση των κρατικών δαπανών στην Υγεία, στην αύξηση της συμμετοχής των ασθενών στις πληρωμές, με εξαίρεση τους πιο εξαθλιωμένους, και οι διαφορές τους περιορίζονται στον τρόπο υλοποίησής τους, ανάλογα και με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που εκφράζουν.
Για ποιον «κρατισμό» μιλάνε, όταν και με αυτό το κυβερνητικό σχέδιο, όπως και πριν, ιδιαίτερα στην ΠΦΥ, όχι μόνο θα κυριαρχεί, αλλά θα ενισχύεται ακόμα παραπέρα ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας;
Τα περί «κρατισμού» αποτελούν «πάσα» στην κυβέρνηση για να παρουσιάζει το αντιλαϊκό της σχέδιο ως δήθεν φιλολαϊκή κρατική στήριξη σε βάρος των επιχειρηματιών. Να εγκλωβίζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση στην προσδοκία από την ανάπτυξη του «υγιούς επιχειρηματικού τομέα στην Υγεία» και του εμπορευματοποιημένου δημόσιου τομέα, που και οι δύο σημαίνουν επιδείνωση των λαϊκών αναγκών.
Για ποια «ελεύθερη επιλογή γιατρού» μιλάνε στους ανέργους, στους μισθωτούς των 500 ευρώ και στους συνταξιούχους που δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμα και το 10ευρο για τη συνταγογράφηση;
Πίσω από την «ελεύθερη επιλογή» κρύβεται η ατομική ευθύνη του κάθε ασθενούς να διαχειριστεί το πρόβλημα της υγείας του. «Ελεύθερα», δηλαδή ατομικά, να βρει νοσοκομείο, γιατρό, εργαστήριο και «ουαί και αλίμονο» αν πρέπει να αντιμετωπιστεί από 2η ή και 3η ειδικότητα.
Ελεύθερος είναι αυτός που μπορεί να ικανοποιήσει πλήρως και δωρεάν τις ανάγκες του σε υπηρεσίες Υγείας, στην προκειμένη περίπτωση. Η προάσπιση και η προαγωγή της Υγείας να είναι κρατική και όχι ατομική ευθύνη. Να είναι χαρακτηριστικό της ανάπτυξης του συστήματος Υγείας που θα διασφαλίζει τη συλλογική - διεπιστημονική αντιμετώπιση των ασθενών. Ομως, στο πλαίσιο αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος, ούτε το κράτος τού δίνει αυτήν την ελευθερία, αφού δεν αναπτύσσει τέτοιες υποδομές και παροχές, ούτε ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας, γιατί θα πρέπει να τον χρυσοπληρώνει.
Οι εργαζόμενοι να απορρίψουν στην πράξη το νέο αντιλαϊκό σχέδιο, τις παραλλαγές του και τα ιδεολογήματα που τα συνοδεύουν. Να μη συμβιβαστούν με το «ελάχιστο» και με τις μειωμένες απαιτήσεις για ό,τι σχετίζεται με την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση της υγείας τους.
Στην ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος να κυριαρχήσει η διεκδίκηση από το κράτος όλων όσα χρειάζονται, χωρίς πλαφόν και περικοπές, χωρίς καμία πληρωμή, για να έχει ο λαός όλες τις σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας.
Να διεκδικήσουν την πλήρη ανάπτυξη ενός κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος Υγείας και ΠΦΥ, με Κέντρα Υγείας και περιφερειακά ιατρεία με πλήρη στελέχωση με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και οικογενειακούς γιατρούς, με υγειονομικούς όλων των κλάδων και σύγχρονο εξοπλισμό που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου.
Οι διεκδικήσεις αυτές και η πάλη για να κατακτηθούν, να εντάσσονται στην προοπτική βαθύτερων ανατροπών στην οικονομία και στην κοινωνία, για μια ανάπτυξη όπου όλες οι σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας θα μπαίνουν στην υπηρεσία της λαϊκής Υγείας, δωρεάν και καθολικά, διασφαλισμένες από την εργατική εξουσία μέσω του κράτους της.
Αντί επιλόγου...
Γράφει στο βιβλίο του ο Αντωνιάδης (στο απόσπασμα διατηρούνται η ορθογραφία και η σύνταξη του πρωτότυπου):
«Ο διευθυντής του Πρότυπου Γενικού Ιατρείου γιατρός σ. Gomberg αναφέρει ότι "η ιατρική προφύλαξη μπήκε πειά σ' όλες τις επιχειρήσεις. Το γενικό αυτό ιατρείο είναι αποτέλεσμα της σκέψης ότι ο γιατρός ενός ιατρείου πρέπει σκόπιμα να είναι και ο γιατρός του σπητιού του κάθε αρρώστου. Η κύρια βοήθεια στον εργάτη είναι η προφύλαξή του από την αρρώστεια. Γι' αυτό ο γιατρός πρέπει να ξέρη το σπήτι του, το περιβάλλον του, έμψυχο και άψυχο, τη δουλειά του, της απολαβές του, όλα".
"Δεν είναι μονάχα τα μικρόβια που κάνουν της αρρώστειες" μας λέει ο σ. Gomberg.
"Υπάρχουν 10 τμήματα Παθολογικά και κάθε τμήμα εξυπηρετεί 3.000 άτομα. Οι άρρωστοι στέλνονται σε κλινικές ή νοσοκομεία όπου τους παρακολουθεί ο γιατρός του Πρότυπου Γενικού Ιατρείου, ο γιατρός του δηλαδή, ως εξωτερικός. Καταλαβαίνεται ως ειδικός, πόσο τούτο είναι πολύτιμο για τη γιατριά του ατόμου, αλλά και πόσο βοηθά επιστημονικά το γιατρό.
Εκτός από αυτά τα 10 τμήματα υπάρχουν και άλλα πολλά. Ενα νυκτερινό και ένα ημερήσιο σανατόριο, ένα παιδικό κήπο και 2 τμήματα παιδαγωγικής και φυσικής αγωγής. Επίσης συγκεντρώνουμε στο ιατρείο μας τούτο, παθολόγους, παιδιάτρους, ωτορινολαρυγγολόγους, οφθαλμολόγους κ.λπ. ακτίνες Χ και φυσικοθεραπευτάς. Εχομε ειδικά τμήματα για φυματικούς, άλλα για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού, αφροδίσια κ.λπ.
Το ίδρυμά μας είναι για τη γιατρική περίθαλψη του εργατικού πληθυσμού και των παιδιών του που ζεί στην περιφέρεια αυτή. Αλλοι βλέπονται εδώ και άλλοι στα σπίτια τους. Εξυπηρετούμε συνολικά 80.000 κατοίκους.
Στον οικονομικό τομέα έχουμε μια αύξηση των δαπανών 50% γιατί ο σκοπός μας είναι να διαπιστώσουμε την υγιεινή κατάσταση του κάθε ατόμου, κάθε φαμίλιας, κάθε σπητιού και διαμερίσματος, κάθε γειτονιάς. Κυττάτε τους υγειονομικούς χάρτες του τομέα μας".
Πραγματικά μας πηγαίνει σε ένα δωμάτιο γεμάτο σ' όλους τους τοίχους με χάρτες λεπτομερείς. Κάθε δρόμος με τα σπήτια του και χιλιάδες καρφίτσες με κεφαλάκια άσπρα, μαύρα, κόκκινα, κίτρινα, όλων των χρωμάτων. Κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει μιαν αρρώστεια ή ένα θάνατο που έγινε στο 24ωρο. Εδώ μπαίνοντας οι γιατροί μας προσανατολίζονται αμέσως στην υγειονομική κίνηση του τομέα μας με τους 80.000 κατοίκους. Ετσι, σαν ένα γενικό επιτελείο, το ίδρυμά μας στρέφει την προσοχή του με τους γιατρούς, τις επισκέπτριες νοσοκόμες, τους απολυμαντές, παντού όπου παρουσιάζεται ανάγκη.
"-- Εχετε στατιστικές;
-- Βεβαιώτατα. Το επαγγελματικό απόρρητο είναι απόλυτα σεβαστό. Να, κάθε θυρίδα έχει το σπήτι της, τα διαμερίσματά του, τις φαμίλιες, τα άτομα που το κατοικούν, το ιστορικό τους, κοινωνικό, παθολογικό κ.λπ., όλα για να διευκολυνόμεθα στο γρήγορο διάβασμα με χαρτιά χρωματιστά, ανάλογα προς τις αρρώστειες, όπως και με τις καρφίτσες. Σαν υγειονολόγος καταλαβαίνεται τη μεγάλη σημασία για την πολιτεία και το άτομο αυτής της μεθόδου"».
Μπορούμε να διακρίνουμε από αυτήν την περιγραφή τι σημαίνει σύστημα Υγείας, οικονομία και ανάπτυξη που έχει ως κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, να σχεδιάζεται, να υλοποιείται και να ελέγχεται από την ίδια την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Γιατί ζητήματα που το 2019 στη σύγχρονη καπιταλιστική Ελλάδα - και όχι μόνο - είναι άλυτα, στο σοσιαλισμό πριν από 90 χρόνια λύθηκαν ή άρχισαν να λύνονται.
Αν τότε, με προίκα τη μεγάλη καθυστέρηση και τις περιορισμένες αρχικά δυνατότητες, έγιναν τόσα, μπορούμε να αντιληφθούμε σήμερα, με τελείως διαφορετικές συνθήκες, με τεράστιες δυνατότητες, τι άλματα μπορούν να γίνουν.
Για παράδειγμα, υπάρχει ένα πολυάριθμο ειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό όλων των κλάδων, υπάρχει βάση έρευνας και παραγωγής φαρμάκων με τα 21 εργοστάσια που υπάρχουν στη χώρα, υπάρχει προσωπικό στην Ερευνα, στην Ιατρική, στη Βιολογία κ.α., αλλά και προσωπικό για το σχεδιασμό και την παραγωγή τεχνικών - επιστημονικών μέσων και εργαλείων.
Να κατανοηθεί ότι έχοντας η εξουσία της εργατικής τάξης τα «κλειδιά» της οικονομίας, μπορεί να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί αυτό που λέμε αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας - Φαρμάκου, που θα αξιοποιεί και θα αναπτύσσει ανάλογα όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις - προσωπικό, γνώση, τεχνικά μέσα.
Εχοντας καθαρό πού πρέπει να πάει η «δουλειά», έχοντας πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης ως φορέα του καινούργιου, υπάρχουν αστείρευτες δυνάμεις με πρωτοβουλία, φαντασία, πείσμα, που κάθε δυσκολία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αυτό άλλωστε αποτελεί και ένα από τα διδάγματα της σκληρής και ηρωικής 100χρονης ζωής του Κόμματός μας, του ΚΚΕ.
Του Γιώργου ΝΑΝΟΥ*
* Ο Γ. Νάνος είναι μέλος της ΚΕΟΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ
* Ο Γ. Νάνος είναι μέλος της ΚΕΟΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ
Ριζοσπάστης Σάββατο 5 Γενάρη 2019 - Κυριακή 6 Γενάρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου