Αντίθετα, επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για έναν σχεδιασμό που κόβει από τις ανάγκες των πυρόπληκτων και ράβει για τα μεγάλα συμφέροντα, που μέσω της συμμετοχής τους στην αναδάσωση, στη διαχείριση και την προστασία των δασών της περιοχής αποκτούν τον πρώτο λόγο στη μελλοντική επιχειρηματική τους εκμετάλλευση, παράλληλα βέβαια με τις συνολικότερες αλλαγές που προωθούνται στην οικονομία της περιοχής, μέσω των λεγόμενων «Ολοκληρωμένων Χωρικών Επενδύσεων» και τα παχυλά κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Η κυβέρνηση και η διορισμένη «επιτροπή ανασυγκρότησης» προσπαθούν να αποσπάσουν συναίνεση σ' αυτόν τον σχεδιασμό από τους κατοίκους, που έχουν ήδη καταθέσει τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, συλλογικά διαμορφωμένες και μαζικά εγκεκριμένες από το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Στροφυλιάς. Οι διεκδικήσεις αυτές ήταν γνωστές στην κυβέρνηση από τις πρώτες κιόλας μέρες μετά τις πυρκαγιές. Αντιπροσωπείες των πυρόπληκτων τις μετέφεραν σε υπουργούς, εκπροσώπους της Τοπικής Διοίκησης, τεχνοκράτες που περιφέρονται στα καμένα για να προετοιμάσουν τα επιμέρους κεφάλαια του «ολιστικού σχεδίου ανασυγκρότησης» της περιοχής.
Αυτά τα δίκαια αιτήματα όμως και οι διεκδικήσεις δεν χώρεσαν στο «ανθρωποκεντρικό» σχέδιο που παρουσίασε τις προάλλες στη Λίμνη ο επικεφαλής της επιτροπής ανασυγκρότησης Στ. Μπένος. Δεν χώρεσαν οι αποζημιώσεις 100%, ως ελάχιστη προϋπόθεση για να μπορέσουν οι κάτοικοι να ξαναστήσουν από την αρχή τη ζωή τους, να μπορέσουν οι κτηνοτρόφοι να αντικαταστήσουν το χαμένο ζωικό κεφάλαιο και τις σταυλικές τους εγκαταστάσεις, οι μελισσοπαραγωγοί τα σμήνη και τις κυψέλες, να καλυφθεί το κενό που αφήνει η απαγόρευση της βόσκησης στις αναδασωτέες εκτάσεις. Δεν χώρεσαν ούτε τα δίκαια αιτήματα για άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, που θα έπρεπε να είχαν ήδη ξεκινήσει, ειδικά τώρα που μπήκε το φθινόπωρο και μεγαλώνει η αγωνία για τα πρωτοβρόχια.
Οι αγωνίες και τα αιτήματα των κατοίκων δεν υπήρχαν σε καμιά από τις διαφάνειες που παρουσίασε προχτές η επιτροπή ανασυγκρότησης, αφού το πρώτο κεφάλαιο στο σχέδιο που εκπόνησε είναι η αντιλαϊκή ΠΝΠ που ψήφισε η κυβέρνηση και προβλέπει αποζημιώσεις και μέτρα στήριξης - αποκατάστασης πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των πληγέντων και σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από τη λαχτάρα και το αίτημά τους να παραμείνουν στον τόπο τους, κυρίως οι νέοι.
Τόσο «ανθρωποκεντρικό» είναι το σχέδιο της κυβέρνησης και της επιτροπής, που ενσωματώνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες τις απάνθρωπες διατάξεις που εξαιρούν δεκάδες λαϊκές οικογένειες ακόμα και από τα ελάχιστα των αποζημιώσεων και των επιδοτήσεων. Που αποζημιώνει με ψίχουλα κτηνοτρόφους και αγρότες, που στέλνει στα νύχια των τραπεζών τους ιδιοκτήτες των κατεστραμμένων και μισοκατεστραμμένων σπιτιών. Που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στους επιχειρηματικούς ομίλους να πατήσουν πόδι σε δασικές εκτάσεις, εγγράφοντας υποθήκες για μελλοντική εκμετάλλευση.
Σ' αυτόν το σχεδιασμό, κυβέρνηση και επιτροπή θεωρούν προϋπόθεση να υπάρξει συναίνεση από την «τοπική κοινωνία», τα κόμματα, την Τοπική Διοίκηση και τους άλλους φορείς. Ως προς τα άλλα αστικά κόμματα, η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει κανένα παράπονο. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε από την πρώτη στιγμή το σχέδιο ανασυγκρότησης στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης» και του Ταμείου Ανάκαμψης, εκφράζοντας μάλιστα την απογοήτευσή του επειδή αυτό δεν έγινε με μεγαλύτερη διακομματική συνεννόηση και συνεργασία. Η Τοπική Διοίκηση επίσης πρωτοστατεί σ' αυτόν τον σχεδιασμό, επιχειρώντας και με αυτόν τον τρόπο να βάλει κάτω από το χαλί και τις δικές της τεράστιες ευθύνες για την καταστροφή που έζησε ο λαός.
Οσο για τους πυρόπληκτους και τους άλλους κατοίκους της περιοχής, ο στόχος της κυβέρνησης είναι καθαρός: Να βγάλει το νερό από το αυλάκι της αγωνιστικής οργάνωσης και διεκδίκησης, που έχει μπει με τη συγκρότηση των Επιτροπών Αγώνα, και να το κάνει «νερό στο μύλο» των αντιλαϊκών της σχεδιασμών, που δεν εξασφαλίζουν ούτε τα στοιχειώδη για τους κατοίκους και κυρίως υπονομεύουν το βασικό τους αίτημα, να μην ξεσπιτωθούν, να συνεχίσουν τη ζωή τους στη Β. Εύβοια.
Αξιοποιεί γι' αυτόν το σκοπό σαν «τυράκι στη φάκα» τα κονδύλια από διάφορα ευρωπαϊκά και άλλα προγράμματα, τα οποία όμως εξαφανίζονται με έναν ...μαγικό τρόπο όταν οι πυρόπληκτοι ζητούν αποζημιώσεις και ουσιαστικά μέτρα αποκατάστασης και προστασίας. Πρόκειται για κονδύλια, όπως αυτά του Ταμείου Ανάκαμψης, που δεν προορίζονται για να καλυφθούν οξυμένες ανάγκες σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, υποδομές, στήριξη εργαζομένων και ανέργων, αλλά σε πράσινες και ψηφιακές επενδύσεις, απ' αυτές που περισσεύουν στο «ολιστικό» σχέδιο ανασυγκρότησης της κυβέρνησης.
Το γεγονός εξάλλου ότι αυτό «σπάει» σε φάσεις και στάδια που εκτείνονται πολύ βαθιά στο χρόνο, δείχνει ότι η κυβέρνηση ποντάρει στην κούραση και στην απογοήτευση των κατοίκων για να κάμψει τις διεκδικήσεις τους, που την ανησυχούν και τις θεωρεί εμπόδιο στον σχεδιασμό της. Είναι κι αυτό ένα σινιάλο για το ποια πρέπει να είναι η απάντηση των κατοίκων απέναντι σ' ένα κράτος και μια κυβέρνηση που δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει ούτε το ελάχιστο μέτρο ανακούφισης, χωρίς την πίεση του οργανωμένου αγώνα.
Το σχέδιο που παρουσιάζουν κυβέρνηση και επιτροπή δεν είναι τίποτα καινούργιο. Είναι φτιαγμένο από τα ίδια υλικά του ενιαίου αναπτυξιακού σχεδιασμού που υλοποιείται ήδη στην Εύβοια και σε όλη τη χώρα, για τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι του λαού. Αυτό ακριβώς κρύβεται κάτω από τους άξονες του σχεδίου για «νέες μορφές ποιοτικής γεωργίας και γαστρονομίας», «νέες μορφές επιχειρηματικότητας με επίκεντρο την πράσινη οικονομία και καινοτομία», «δημιουργία Cluster», «δημιουργία νέας τουριστικής ταυτότητας».
Αυτόν τον σχεδιασμό θα προωθήσουν «ιδρύματα», οργανισμοί, ακόμα μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που αναλαμβάνουν τις σχετικές μελέτες, μεταξύ αυτών και η «ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ», το «think tank» του ΣΕΒ. Αυτόν τον σχεδιασμό θα στηρίξουν οι διάφορες πηγές χρηματοδότησης, εθνικές και ευρωπαϊκές, αλλά και οι δωρεές ιδιωτών, που έχουν εξέχουσα θέση στο πρόγραμμα.
Είναι αυτός ακριβώς ο σχεδιασμός που έχει σπείρει εκατοντάδες ανεμογεννήτριες σε όλη την Εύβοια, ενώ οι κάτοικοι μετράνε αποψιλωμένα δάση, πληρώνουν πανάκριβα το ρεύμα και πολλοί απ' αυτούς ζουν σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας.
Είναι αυτός ο σχεδιασμός που κάνει τους βιοπαλαιστές αγρότες και ΕΒΕ να δίνουν μάχη επιβίωσης και πριν τις πυρκαγιές, την ώρα που τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού τομέα στην Εύβοια και στην ευρύτερη περιοχή αναπτύσσονται με ταχύτατους ρυθμούς, μαζί και η κερδοφορία τους.
Φταίει αυτός ο σχεδιασμός που δεν περισσεύει φράγκο για την προστασία των δασών της περιοχής, για το γεγονός ότι το κράτος δεν θέλει και δεν μπορεί να διαχειριστεί και να προστατεύσει τα δάση με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και τα αναγκαία μέσα, αφού αντιμετωπίζει τον δασικό πλούτο, τους αιγιαλούς και συνολικά το περιβάλλον ως πηγή κέρδους και πεδίο επιχειρηματικής δράσης, στο πλαίσιο της διαχρονικής πολικής εμπορευματοποίησης της γης.
Είναι φανερό λοιπόν ότι, όπως πριν, έτσι και μετά τις πυρκαγιές, στην περιοχή συγκρούονται δυο σχέδια, εντελώς αντίθετα, που δεν συναντιούνται πουθενά μεταξύ τους: Αυτό που έχει στην προμετωπίδα του τις ανάγκες του κεφαλαίου κι αυτό που βγάζει μπροστά τις ανάγκες του λαού. Ο οργανωμένος αγώνας γι' αυτό το «άλλο» σχέδιο φωτίζει σήμερα τον δρόμο της ελπίδας και της προοπτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου