Κυριακή 20 Μαρτίου 2022

Χώρα σε μηχανική υποστήριξη

 

Φτώχεια, ψέματα και εξαθλίωση. Αυτό είναι το τρίπτυχο (και) αυτής της ζοφερής χρονιάς. Της δέκατης στη σειρά, στη διάρκεια της οποίας όχι μόνο πληρώνουμε τα σπασμένα των απανωτών κρίσεων, όχι μόνο η φτωχοποίηση είναι όλη δική μας, όχι μόνο διαλυθήκαμε από μνημόνια και εκατοντάδες νόμους όλους εναντίον μας, αλλά χρεωνόμαστε και αυτό που - ανερυθρίαστα - αποκαλούν «ανάκαμψη», λες και δεν καταλαβαίνουμε πως στην πράξη σημαίνει, θυσιάζονται οι πολλοί για να κερδίζουν οι λίγοι και ισχυροί.

Η μέγγενη της πραγματικότητας σφίγγει κάθε μέρα και πιο πολύ και η χώρα, για την οποία ο πρωθυπουργός κομπάζει ότι... ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, δεν είναι παρά μια χώρα σε μηχανική υποστήριξη!

Με φτώχεια που καλπάζει, με κατακόρυφες αυξήσεις και ανατιμήσεις σε Ενέργεια και σε βασικά προϊόντα, με το κόστος ζωής να αυξάνεται ιλιγγιωδώς. Κι ενώ βρίσκονται στα ύψη το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, τα τρόφιμα και οι μετακινήσεις, όλα δείχνουν πως οι επόμενοι λογαριασμοί ρεύματος θα είναι ακόμα πιο τρομακτικοί!

Με ψέματα, που αναίσχυντα πολυδιαφημίζονται από τα ΜΜΕ, με τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί ξεδιάντροπα να καλύψει τις πληγές μιας διαλυμένης κοινωνίας.

Με εξαθλίωση, γιατί οι πενιχροί μισθοί και οι συντάξεις δεν φτάνουν για να ζήσει κάποιος με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ενώ οι ζωτικές ανάγκες έχουν μπει, καιρό τώρα, στο περιθώριο. Οι προβλέψεις αναφέρουν ότι οι τιμές θα ξεφύγουν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα, πλήττοντας τους φτωχούς ανθρώπους, όχι μόνο εδώ αλλά και σ' όλο τον κόσμο.

«Στήριξη» με «ψίχουλα»

Κι ενώ όλα δείχνουν πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα, ο πρωθυπουργός επανέλαβε το κακόγουστο σόου του, με ανακοινώσεις νέων μέτρων «στήριξης» νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Πάλι τα γνωστά «ψίχουλα», αλλά ούτε λέξη για το ποιες είναι οι αιτίες της ενεργειακής φτώχειας και της αδιανόητης ακρίβειας. Κιχ για λήψη ουσιαστικών μέτρων, που ν' αντιμετωπίζουν την αύξηση των τιμών και το καταβυθισμένο επίπεδο διαβίωσης των πολιτών.


Τίποτε δε θ' αλλάξει, όσο το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση, είναι να συνεχίζει η Ενέργεια να αποτελεί «εμπόρευμα» και να διασφαλίζονται τα κέρδη των λίγων. Στην Ελλάδα μιας ακόμη καπιταλιστικής κρίσης, το πλάνο της βαρβαρότητας περιέχει ανθρώπους στους δρόμους, χωρίς σπίτι, εισόδημα και προοπτική.

Πάνω από 20.000 οι άστεγοι, χιλιάδες αυτοί που επιβιώνουν με συσσίτια και εκατομμύρια οι εργαζόμενοι που παλεύουν να ζήσουν, ακόμη κι αν έχουν δουλειά. 82 νεκρούς από το κρύο είχε το 2021. Εξι στα δέκα νοικοκυριά αδυνατούν σήμερα να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς του ρεύματος. Το 82% των πολιτών δεν έχει σχεδόν τίποτε στην άκρη. Το 80% έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές. Το 43,4% δεν τα βγάζει πέρα από τα μέσα του μήνα και μετά.

Κι όπως έλεγε, στις αρχές του 1900, ο Αμερικανός ηθοποιός John Barrymore: «Περισσεύει τόσο πολύς μήνας στο τέλος των χρημάτων!»

Πρωταθλητές στην ανέχεια

Πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων - σε όλη την ΕΕ - αναδείχθηκε η Ελλάδα της ακραίας λιτότητας, τον Νοέμβρη, με 39,1%, ενώ οι άνεργοι τον Δεκέμβρη ανήλθαν σε 1.109.366 άτομα, σημειώνοντας νέα αύξηση της τάξης του 1,63% από τον Νοέμβρη (χωρίς να υπολογίζονται ως άνεργοι αυτοί που έχουν δουλέψει έστω και μία ώρα τον μήνα). Από τον Γενάρη μέχρι τον Νοέμβρη του 2021, οι απολύσεις έφτασαν τις 2.066.741, δηλαδή έχασαν τη δουλειά τους, περίπου όσοι αποτελούν το σύνολο των μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτό είναι το αποτρόπαιο πρόσωπο της «παγκοσμιοποιημένης» οικονομίας και αυτός είναι ο κόσμος που χτίζει για να την υπηρετεί. Ενας κόσμος σκλάβων (αν κάποιος θυμάται την ταινία «Μetropolis» του Φριτς Λανγκ, θα έχει τη σωστή εικόνα και ατμόσφαιρα).

Η γιγάντωση της ακρίβειας σε Ενέργεια και βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, βάζει το μαχαίρι στο λαιμό εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων στην Ελλάδα. Για να ζήσουν χρειάζονται επίδομα ανεργίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, στο ύψος του 80% του βασικού μισθού, έκτακτο επίδομα ενίσχυσης, αναστολή καταβολής χρεών προς Δημόσιο, τράπεζες, ΔΕΚΟ, κατάργηση όλων των πλειστηριασμών και κατασχέσεων σε βάρος τους, καθώς επίσης κάθε μέτρου αναγκαστικής είσπραξης και απαγόρευση κάθε διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στα σπίτια τους.

Στην Ελλάδα του 2022 τα ενοίκια φτάνουν σήμερα στο 70% ενός μέσου μισθού, που δεν ξεπερνάει τα 500 - 600 ευρώ, ενώ το κόστος διατροφής αυξήθηκε κατά 25%. Το ένα τρίτο των νοικοκυριών δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες του. Και μέσα σ' όλα αυτά, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Μ. Κεφαλογιάννης, προχθές, μας... καθησύχασε στην τηλεόραση πως «ευτυχώς ζούμε καλύτερα από τους ανθρώπους στο Ιράκ και στη Συρία!».

Παγκοσμιοποίηση της εξαθλίωσης

Φτώχεια, ψέματα και εξαθλίωση είναι, λοιπόν, το επίτευγμα της «νέας τάξης πραγμάτων» και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, δηλαδή της δικτατορίας των αγορών. Κι αυτά που περιγράψαμε λίγο πριν, είναι - σε περίληψη - τα «επιτεύγματα» του καπιταλισμού, ενός συστήματος σε αποσύνθεση, που γεννά φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους και που οι συνέπειες των επιλογών του επεκτείνονται σε όλους τους οικονομικούς χώρους και σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Είναι άμεσες, έμμεσες, οριζόντιες, κάθετες, απάνθρωπες και ματωμένες...


Της
Σεμίνας ΔΙΓΕΝΗ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου