Αμφισβητείται η συμφωνία που είχε υπογραφεί με τη Σοβιετική Ενωση για την εξερεύνηση και αξιοποίηση του Διαστήματος
Ποια Συνθήκη;
Αφρική
Πάνω
κατανομή συγκεντρώσεων σιδήρου στην επιφάνεια της Σελήνης, όπως
καταγράφηκε από το σκάφος «Κλημεντίνη» το 1994 και κάτω σχέδιο της
σεληνακάτου «Μπλε Φεγγάρι», που αναπτύσσει η εταιρεία «Blue Origin»
|
Το «πετρέλαιο» του Διαστήματος
Χάρτης
των συγκεντρώσεων θορίου στην επιφάνεια της Σελήνης με βάση τα δεδομένα
που συνέλεξε το «Lunar Prospector» της NASA. Το θόριο μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε πυρηνικούς αντιδραστήρες σχάσης και
αποτελεί έναν πιθανό στόχο εξόρυξης
|
Ορισμένες επιφανειακές δομές, όπως κάποιοι κρατήρες, θα
μπορούσαν να προσφέρουν στους αστροναύτες προστασία από τη
ραδιενέργεια. Αλλά βραχυπρόθεσμα, ο πολυτιμότερος πόρος είναι το νερό.
Οι αστροναύτες μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να το πιουν ή να το
διασπάσουν στα συστατικά του, μετασχηματίζοντάς το έτσι σε καύσιμο και
οξειδωτικό για τους πυραύλους τους. Το νερό έχει βάσιμα χαρακτηριστεί ως
το «πετρέλαιο» του Διαστήματος.
Μερικές
από τις πιο πρόσφορες τοποθεσίες για εξαγωγή νερού είναι οι
αποκαλούμενες Κορυφές του Αιώνιου Φωτός, στον βόρειο και τον νότιο πόλο.
Αυτές είναι κορυφές κρατήρων, γεωγραφικά χαρακτηριστικά που
σχηματίζονται συχνά πάνω ή κοντά στους κρατήρες πρόσκρουσης που
δημιουργούν οι αστεροειδείς όταν χτυπούν με ταχύτητα την επιφάνεια,
σπρώχνοντας υλικά προς τα πλάγια. Τα υλικά αυτά ανασηκώνονται,
δημιουργώντας ένα υπερυψωμένο στεφάνι στην άκρη του κρατήρα. Εξαιτίας
της ουράνιας μηχανικής της Σελήνης, ο ήλιος λάμπει σχεδόν πάντα σε αυτές
τις κορυφές, προσφέροντας σχεδόν διαρκώς διαθέσιμη πηγή Ενέργειας σε
φωτοβολταϊκά κύτταρα που θα αναπτυχθούν εκεί. Οι αστροναύτες θα
μπορούσαν να κατασκευάσουν βάσεις σε αυτά τα σημεία, ώστε να εξάγουν το
νερό που βρίσκεται με τη μορφή πάγου μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες μέτρα
μακριά, στον πάτο του κρατήρα, σε περιοχές που αντιθέτως βρίσκονται υπό
μόνιμη σκιά.
Κάθε πόλος της Σελήνης διαθέτει 5-6 Κορυφές του Αιώνιου Φωτός, καθεμιά από τις οποίες έχει διάμετρο μερικών εκατοντάδων μέτρων. Με δεδομένη τη σπανιότητά τους, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς την αρχή της μη επέμβασης να χρησιμοποιείται από κράτη και ιδιώτες για να τις διεκδικήσουν, επειδή έφτασαν εκεί πρώτοι. Είναι τόσο μικρές, που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να αποπειραθεί να προσσεληνωθεί σε αυτές, χωρίς να διακινδυνεύσει να προκαλέσει ζημιά σε σκάφη και εγκαταστάσεις που θα υπάρχουν ήδη εκεί.
Το
2015, το Κογκρέσο των ΗΠΑ πυροδότησε διεθνή διαμάχη, όταν ψήφισε τον
νόμο για την ανταγωνιστικότητα των αμερικανικών Εμπορικών Διαστημικών
Αποστολών, που ανέφερε ότι αν και κανείς δεν μπορεί να διεκδικήσει εδάφη
σε ένα ουράνιο σώμα, κάθε υλικό που θα εξαχθεί από ένα τέτοιο σώμα,
ανήκει νόμιμα στην οντότητα που έκανε την εξόρυξη και γι' αυτό μπορεί να
διατεθεί προς πώληση. Οι αντιπρόσωποι της Ρωσίας και της Βραζιλίας
διαμαρτυρήθηκαν έντονα το 2017 στη συνάντηση της επιτροπής του ΟΗΕ για
τις Ειρηνικές Χρήσεις του Διαστήματος, δηλώνοντας ότι οι εξορυκτικές
δραστηριότητες σε άλλα ουράνια σώματα είναι ένα είδος ντε φάκτο
σφετερισμού και ότι χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο
κονσόρτσιουμ για τη ρύθμιση των εξορυκτικών λειτουργιών. Αντί να
προχωρήσει η εξερεύνηση και αξιοποίηση του Διαστήματος προς όφελος
ολόκληρης της ανθρωπότητας, οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνήσεις τους
έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα να βρωμίσουν και τα άλλα ουράνια σώματα με
τον απάνθρωπο και καταστροφικό για το περιβάλλον τρόπο οργάνωσης της
καπιταλιστικής παραγωγής. Σε αυτόν τον αγώνα ξεκινούν με νομικό πόλεμο,
ενώ οι πιο ισχυροί απ' αυτούς προσπαθούν να πάνε πρώτοι και να «πιάσουν»
τις καλύτερες θέσεις...
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»
Φιλέτα
Κάθε πόλος της Σελήνης διαθέτει 5-6 Κορυφές του Αιώνιου Φωτός, καθεμιά από τις οποίες έχει διάμετρο μερικών εκατοντάδων μέτρων. Με δεδομένη τη σπανιότητά τους, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς την αρχή της μη επέμβασης να χρησιμοποιείται από κράτη και ιδιώτες για να τις διεκδικήσουν, επειδή έφτασαν εκεί πρώτοι. Είναι τόσο μικρές, που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να αποπειραθεί να προσσεληνωθεί σε αυτές, χωρίς να διακινδυνεύσει να προκαλέσει ζημιά σε σκάφη και εγκαταστάσεις που θα υπάρχουν ήδη εκεί.
Μάχη για τα εδάφη
Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»
Ριζοσπάστης Σάββατο 7 Σεπτέμβρη 2019 - Κυριακή 8 Σεπτέμβρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου