Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Περίεργη... επιμονή


«Το κράτος δικαίου φάνηκε. Αν οι πολίτες συνεχίσουν να το βλέπουν, λιγότεροι θα γοητεύονται απ' όσους ανεμίζουν "αντισυστημικά" λάβαρα για να υποδαυλίσουν την επιθετικότητα, την καχυποψία και τον φθόνο που υπάρχει μεταξύ ομάδων». Τα παραπάνω είναι μερικά από όσα γράφτηκαν στον αστικό Τύπο μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης για τη Χρυσή Αυγή. Αλήθεια, από πού προκύπτει ότι η φασιστική συμμορία σήκωνε «αντισυστημικά λάβαρα»; Από τις διασυνδέσεις της με τμήματα του κρατικού μηχανισμού, που άλλωστε αποδείχθηκαν και με τη δίκη; Από τις φανερές και αθέατες επαφές της με πανίσχυρα τμήματα του κεφαλαίου, όπως του εφοπλιστικού; Από την αυξημένη επιρροή που είχε η φασιστική οργάνωση στον πιο σκληρό πυρήνα του κράτους (σε τμήμα των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων); Είδε μήπως ποτέ κανείς τους χρυσαυγίτες, πρώην και νυν, να τα βάζουν με τους επιχειρηματικούς ομίλους, με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να κυνηγάνε κανέναν εργοδότη, επειδή άφησε απλήρωτους ή απέλυσε εργάτες;
 

Εκτός αν ως «σύστημα» εννοούν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους πρωτοπόρους συνδικαλιστές, τους αγωνιστές του εργατικού κινήματος. Γιατί αυτοί ήταν τα θύματα της φασιστικής εγκληματικής βίας και όχι οι μεγιστάνες του πλούτου. Αυτή η περίεργη επιμονή, να βαφτίζονται ως «αντισυστημικοί» τα πιο γνήσια τέκνα του καπιταλιστικού συστήματος, εξηγείται μόνο από τη στόχευση που έχουν τέτοιου είδους αναλύσεις: Από τη μία, να συκοφαντηθεί η πραγματική αντισυστημική πάλη, η πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που συγκρούεται με την εξουσία του κεφαλαίου. Από την άλλη, να εξωραϊστεί το ίδιο το σάπιο σύστημα, να κρυφτεί ότι η σημερινή εξουσία των καπιταλιστών αποτελεί τη «μήτρα» του φασισμού.


Τι μαθαίνει κανείς...

«Η μεγαλύτερη πηγή διασποράς του ιού είναι μέσα στους χώρους εργασίας. Πάρα πολλά κρούσματα προέρχονται μέσα από εκεί». Να τι μαθαίνει κανείς παρακολουθώντας τις συνεντεύξεις του κυβερνητικού εκπροσώπου! Γιατί μέχρι σήμερα, είχαμε την εντύπωση ότι ο κορονοϊός κολλάει οπουδήποτε αλλού εκτός από τα γκέτο της εργοδοσίας, από τις βιοτεχνίες του ιματισμού στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι τα κονσερβοποιεία με τους εκατοντάδες απροστάτευτους εποχικούς εργάτες στη Β. Ελλάδα. Τι μέτρα παίρνει όμως η κυβέρνηση γι' αυτές τις εστίες υπερμετάδοσης, δηλαδή τους χώρους δουλειάς που εμφανίζουν κρούσματα με αυξανόμενους ρυθμούς; Οχι μόνο δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο συλλογικής προστασίας των εργαζομένων (π.χ. συχνότερα δρομολόγια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς), αλλά δεν ελέγχει ούτε και την τήρηση των πιο στοιχειωδών μέτρων που πρέπει να εφαρμόζονται με ευθύνη της εργοδοσίας, η οποία σε πολλές περιπτώσεις μεταθέτει στην ατομική ευθύνη ακόμα και το κόστος των τεστ! Αλλά και το κράτος ως εργοδότης κάνει τα ίδια και χειρότερα: Ελλιπή μέτρα προστασίας, απόκρυψη κρουσμάτων ή διαχείρισή τους με τρόπο που εκθέτει κι άλλους εργαζόμενους στον ιό και πάει λέγοντας. Οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις της κυβέρνησης μεγαλώνουν όσο αποκαλύπτονται οι συνέπειες από τη διαχείριση της πανδημίας με προτεραιότητα τα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι την υγεία των εργαζομένων και του λαού. Γι' αυτό τα συλλαλητήρια στις 13 Οκτώβρη πρέπει να σημάνουν κυριολεκτικά συναγερμό!


Με τη γίδα

«Με τη γίδα στην πλάτη» πιάστηκαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τις προάλλες στη Βουλή, όταν μετά τη δικαστική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, επανήλθε το θέμα των αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα και το ενδεχόμενο να είναι επιεικέστερη η αντιμετώπιση των εγκληματιών ναζί, σε ό,τι αφορά τις ποινές τους. Την αρχή έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθώντας να πετάξει από πάνω του την ευθύνη, ζήτησε από την κυβέρνηση να φέρει ρύθμιση που να παρακάμπτει όσα είχε νομοθετήσει ο ίδιος το 2019! Παίρνοντας την πάσα, η ΝΔ έριξε το ανάθεμα στον ΣΥΡΙΖΑ που οι καταδικασμένοι ναζιστές μπορεί και να γλιτώσουν τη στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Η ΝΔ όμως παρέλαβε τον αλλαγμένο Κώδικα και τον διατήρησε έτσι όλο τον ενάμιση χρόνο που κυβερνά. Και δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν πήρε χαμπάρι, γιατί την περίοδο που ψηφίζονταν οι αλλαγές επί ΣΥΡΙΖΑ, είχε γίνει μεγάλος ντόρος και είχαν υπάρξει προειδοποιήσεις ειδικά για το ζήτημα των ποινών στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Θυμίζουμε ότι το ΚΚΕ είχε αναδείξει από την πρώτη στιγμή το θέμα και αν δεν υπήρχαν οι αντιδράσεις που στη συνέχεια γενικεύτηκαν, ο Κώδικας θα ήταν ακόμα χειρότερος, με βάση την αρχική εκδοχή που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η στάση και των δυο έρχεται να επιβεβαιώσει το διαχρονικό ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής από το αστικό πολιτικό σύστημα. Και η υποκρισία απογειώνεται ακόμα περισσότερο, από την απόφαση της κυβέρνησης να παραπέμψει στο μέλλον τις όποιες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, απορρίπτοντας άρον άρον την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ με μέτρα για τη συνολική καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης.

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου