Η επένδυση τεράστιων κεφαλαίων από τα ΗΑΕ στον ιδιωτικό τομέα Υγείας, με την εξαγορά 10 νοσοκομείων, 16 κλινικών και διαγνωστικών κέντρων σε Ελλάδα και Κύπρο, είναι τρανή επιβεβαίωση των προσδοκιών που τρέφουν τα μεγαθήρια του κλάδου για τα κέρδη από την Υγεία - εμπόρευμα, στο έδαφος της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης που «καλπάζει», από τη σημερινή και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Τα τελευταία χρόνια οι επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα Υγείας ξεπερνούν τα 200 - 300 εκατ. ευρώ ετησίως σε εξαγορές και νέες δομές, από κλινικές και διαγνωστικά κέντρα μέχρι οίκους ευγηρίας και υπηρεσίες τηλεϊατρικής. Τα πετροδόλαρα από το Αμπού Ντάμπι θα φτάσουν τα 2,3 δισ. δολάρια, και με αυτά ο νέος ιδιοκτήτης «αγοράζει» πελατεία που αγγίζει τους 1,3 εκατ. ασθενείς τον χρόνο. Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η αθλιότητα του δημόσιου συστήματος Υγείας, όπου γιατροί και νοσηλευτές ξεπερνούν καθημερινά τον εαυτό τους για να περιθάλψουν τους ασθενείς, με την κυβέρνηση να τους συκοφαντεί από πάνω επειδή διεκδικούν χρηματοδότηση και προσλήψεις στο ύψος των πραγματικών αναγκών. Το ποιος αποθεώνει την κυβέρνηση για την πολιτική της στην Υγεία δείχνει και ποιος ωφελείται από αυτή: Εργαζόμενοι και ασθενείς «υποδέχονται» «στα κάγκελα» τα κυβερνητικά στελέχη όταν εμφανίζονται στα νοσοκομεία, ενώ οι όμιλοι της ιδιωτικής Υγείας τούς στρώνουν κόκκινα χαλιά σε κάθε νέα μονάδα που εγκαινιάζουν.
Πολλοί ήταν αυτοί που «σοκαρίστηκαν» από τη βουτιά του αμερικανικού χρηματιστηρίου, με «οδηγό» τις εταιρείες νέων τεχνολογιών, μετά την παρουσίαση του «Deepseek», ενός κινέζικου μεγάλου γλωσσικού μοντέλου AI, πιο εξελιγμένου και οικονομικού από τα αμερικανικά. Για τους «πεφτοσυννεφάκηδες» βέβαια αυτή δεν είναι η πρώτη φορά... Το περασμένο καλοκαίρι, όταν και πάλι τα χρηματιστήρια σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ασία κατρακυλούσαν, με «βατερλό» τις μετοχές των ίδιων εταιρειών, διαβεβαίωναν πως το φαινόμενο ήταν ...τυχαίο. Οπως πιο πριν διαβεβαίωναν για τη «σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος», όταν μια σειρά τράπεζες που συνδέονται με τον κλάδο της τεχνολογίας αιχμής χρεοκοπούσαν η μία πίσω από την άλλη. Τι κρύβουν λοιπόν; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τα αγιάτρευτα αδιέξοδα του σάπιου συστήματός τους...
Εν προκειμένω, την τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν βρίσκει κερδοφόρες διεξόδους, ούτε στην «πράσινη μετάβαση», ούτε στον θαυμαστό «νέο κόσμο» της τεχνητής νοημοσύνης και των υπόλοιπων τεχνολογιών. Αντιθέτως, επιβεβαιώνεται ότι στον καπιταλισμό, όπου η ανάπτυξη όλων αυτών γίνεται με γνώμονα το μέγιστο κέρδος και τις ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις, καμία μορφή διαχείρισης δεν μπορεί να «παρακάμψει» τα αδιέξοδα, τα οποία δυναμώνουν ακόμα πιο πολύ τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα - πρώτα απ' όλα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα. Για άλλη μια φορά αναδεικνύεται πως η νέα εποχή στην τεχνολογία χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια νέα εποχή στην κοινωνία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου τα σύγχρονα αυτά εργαλεία θα βρίσκονται στα χέρια των εργαζομένων, του λαού, θα εντάσσονται μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό στην παραγωγή με σκοπό την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και όχι τα συμφέροντα μιας χούφτας κηφήνων - μετόχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου