Εμπόδιο

 

 

Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, που στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση για τα Τέμπη αξιοποιούν για δικές τους σκοπιμότητες το πάνδημο αίτημα να μην συγκαλυφθούν οι ένοχοι, καταπίνουν τη γλώσσα τους και παραμερίζουν τις διαφορές τους με τη ΝΔ όταν η συζήτηση φτάνει στις ευθύνες της ΕΕ και στη στρατηγική της για τους σιδηρόδρομους, που όλοι μαζί στηρίζουν και προωθούν.

Το έγκλημα στα Τέμπη δεν προέκυψε από το πουθενά. Ηταν προδιαγεγραμμένο. Και οι αιτίες που παραμένουν προειδοποιούν για τα επόμενα Τέμπη, στον σιδηρόδρομο και παντού, όπου η ασφάλεια του λαού υπονομεύεται από την αδίστακτη πολιτική του κέρδους.

Για το έγκλημα στα Τέμπη δεν προειδοποιούσαν μόνο οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο, που κατήγγειλαν ελλείψεις στην ασφάλεια, υποστελέχωση, το απαρχαιωμένο υλικό και τις άλλες συνέπειες της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων. Ούτε μόνο οι απανωτές βλάβες και οι εκτροχιασμοί. Μαζί με αυτά προειδοποιούσε και η αύξηση των σιδηροδρομικών ατυχημάτων σε όλη την ΕΕ.

Χαρακτηριστική είναι η αναφορά «για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων και τη διαλειτουργικότητα στην ΕΕ», που συνέταξε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τους Σιδηροδρόμους. Εκεί σημειωνόταν ότι το 2021 και το 2022 ο αριθμός ατυχημάτων και θυμάτων «επέστρεψε στα προ COVID-19 επίπεδα».

Μάλιστα, η πολύνεκρη σύγκρουση στα Τέμπη δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Παρόμοια «μεγάλα ατυχήματα», με 5 ή περισσότερους νεκρούς, έγιναν συνολικά πέντε το 2022 και το 2023. Το 2022 ο αριθμός των θανατηφόρων συγκρούσεων και εκτροχιασμών αυξήθηκε στην ΕΕ και καταγράφηκαν συνολικά 1.569 σημαντικά ατυχήματα, 805 θάνατοι και 594 σοβαροί τραυματισμοί.

Πίσω από όλα αυτά τα εγκλήματα βρίσκεται η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων, που αντιμετωπίζει με όρους «κόστους - οφέλους» την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών. Με το ίδιο κριτήριο αποτιμούνται και οι συνέπειες αυτής της πολιτικής. Με ανατριχίλα διαβάζει κανείς στην έκθεση ότι «το συνολικό κόστος των σημαντικών σιδηροδρομικών ατυχημάτων το 2022 υπολογίζεται σε περίπου 4 δισ. ευρώ στην ΕΕ-27» και ότι οι θάνατοι αντιπροσωπεύουν «περίπου το 65% του συνολικού κόστους».

Μάλλον τους πέφτει κομματάκι ...ακριβή η ανθρώπινη ζωή και γι' αυτό προειδοποιούν ότι «οι πραγματικότητες απαιτούν την προσοχή τόσο του σιδηροδρομικού τομέα, όσο και των υπευθύνων χάραξης πολιτικής». Εξαρτούν δηλαδή τα μέτρα για την ασφάλεια από το αν και πόσο μειώνουν το «κόστος» των ατυχημάτων.

Ο κυνισμός και το θράσος τους δεν μπορεί να μην εξοργίζουν όσους αγωνιούν και αγωνίζονται να μην υπάρξει καμιά συγκάλυψη, να τιμωρηθούν οι πολιτικοί και φυσικοί αυτουργοί, να δικαιωθούν τα θύματα και οι συγγενείς τους. Ταυτόχρονα, δείχνουν τον πραγματικό ένοχο που πρέπει να μπει στο στόχαστρο της πάλης του λαού, για να υπάρξει πραγματική δικαίωση. Κι αυτός δεν είναι άλλος από την πολιτική του κέρδους, που οι ράγες της οδηγούν στα επόμενα Τέμπη.

Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες και τα μέσα για φτηνές, ασφαλείς και σύγχρονες σιδηροδρομικές μεταφορές. Η πρόοδος της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει υψηλά επίπεδα ασφάλειας, να περιορίσει στο ελάχιστο την πιθανότητα ανθρώπινου λάθους στη διαχείριση του δικτύου. Εμπόδιο στέκεται το σάπιο σύστημα που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στον βωμό του κέρδους και υπονομεύει τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής. Με αυτό πρέπει να συγκρουστεί αποφασιστικά ο λαός και να το ανατρέψει.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 29 Γενάρη 2025.

902gr