Πράσινος Καπιταλισμός και πράσινα άλογα

Πράσινος Καπιταλισμός καιπράσινα άλογα 

Από Panos στο Οκτ 29, 2018 Διεθνή

 

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

«Ο καπιταλισμός είναι υποχρεωμένος στην συνεχή εκμετάλλευση της φύσης» Κ. Μαρξ

Κάθε πρόταση νέας επένδυσης πρέπει να κρίνεται και βάσει των επιπτώσεών της στο περιβάλλον, όπως και κάθε επιχείρηση που πήρε άδεια λειτουργίας πριν να ισχύσουν οι Νόμοι για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να ανανεώσει τις άδειες της σύμφωνα με τα νέα κριτήρια, λέει η νομοθεσία της ΕΕ και σε άλλες μεγάλες ιδίως βιομηχανικές χώρες. Όσοι ακολουθούν την νομοθεσία, στον βαθμό που εφαρμόζεται:

·        παίρνουν και επιδοτήσεις για πχ ένα καινούργιο βιολογικό σταθμό ή για αλλαγή ενεργειακού συστήματος ( γεωθερμία, ηλιακή ενέργεια,αιολική κλπ) ή πχ αλλαγή κουφωμάτων για εξοικονόμηση ενέργειας.

·        δικαιούνται ενισχύσεις για πχ αντικατάσταση συμβατικών αυτοκινήτων με υβριδιακά  και ηλεκτρικά και άλλα με προχωρημένα συστήματα απορύπανσης.

·        Πρέπει να ακολουθούν τις επιβαλλόμενες ποσοστώσεις εκπομπής ρύπων, ανακύκλωσης, επιβάρυνσης στα υπόγεια και επιφανειακά ύδατα όπου οι παραβάσεις λύνονται συνήθως με επιβολή προστίμων.

Είναι όμως αυτό πράσινη οικονομία; Δεν υπάρχει ακριβής ορισμός της πράσινης οικονομίας στον καπιταλισμό, ούτε πράσινη οικονομική θεωρία. Κάποιοι “πράσινοι” οικονομολόγοι μιλάνε

·        για οικονομία των τόκων, δηλαδή να μην επιβαρύνονται με τόκους οι πράσινες επενδύσεις όταν γίνονται με δάνεια

·        άλλοι να εισαχθεί στην τοπική οικονομία το «πράσινο ανταλλακτικό χρήμα» και

·        άλλοι να περιορίσουν οι άνθρωποι την κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών όπως και να έχουν μειωμένο ωράριο για να προσφέρουν εθελοντικά στην μείωση των ρύπων!

Όλα αυτά για να σώσουμε τον πλανήτη από την καταστροφή του περιβάλλοντος μέσα στα πλαίσια ενός ρυπογενούς συστήματος από την ίδια του την φύση.

Οι αντίθετοι στα περί πράσινης οικονομίας και υπέρ της ανάπτυξης με κάθε κόστος πιστεύουν ότι η επιστήμη θα λύσει την ρύπανση με νέες ανακαλύψεις όπως με την Γεωμηχανική, θεωρία του Bill Gates και του Richard Branson,και επιχειρήσεων όπως την Exxon Mobil, Shell, och BP. Μεταξύ των προτάσεων στο τραπέζι περιλαμβάνονται

• ρύθμιση της ηλιακής ενέργειας με ψεκασμό θειούχων στοιχείων στην Ατμόσφαιρα ώστε να μοιάζουν με έκρηξη υφαιστείου,
• το ίδιο και στην θάλασσα με ψεκασμό άλλων υλικών ( aluminium sulfat) για να καταπολεμηθεί το αυξημένο από την ρύπανση ποσοστό φωσφόρου
• να γίνουν με τεχνικές μεθόδους τα σύννεφα φωτεινότερα ώστε να αντανακλούν περισσότερο φως του ήλιου στο διάστημα και
• προσπάθειες να αφαιρεθεί η ρύπανση από τον αέρα με τη φύτευση δένδρων και βιομηχανική αποθήκευση του άνθρακα. Είναι θέμα ανάπτυξης, διακηρύσσουν, θέμα ζήτησης προιόντων που θέλει ο κόσμος και άρα και ρύπανσης.

 

Οι Διεθνείς συνθήκες που τόσος λόγος γίνεται πριν και μετά την λήψη των αποφάσεων τους δεν έχουν καταφέρει να μειώσουν, πόσο μάλλον να λύσουν τα προβλήματα της ρύπανσης του περιβάλλοντος και τα οικολογικά πρόβλήματα όπως τις πετρελαιοκηλίδες, την αποψίλωση των δασών, την συρίκνωση της βιοποικιλότητας, την χημική ρύπανση και την κλιματική αλλαγή με την άνοδο της θερμοκρασίας και το λείωσιμο των πάγων με την ίδια λογική που τα δημιούργησαν. Φυσικά ούτε κουβέντα στις Διεθνείς συνθήκες που είναι ένα κενό χαρτί, για τους πολέμους, τις ρίψεις βομβών ακόμη και με ουράνιο, την χρήση χημικών όπλων σαν στοιχεία καταστροφής και του περιβάλλοντος.Γιαυτό ανθίζουν και νέες ιδιωτικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, με σημαντικά κέρδη, όπως

• αυξημένη ζήτηση για προιόντα απορυπαντικών συστημάτων, ιδιωτικών εταιριών ασφαλείας και ιδιωτικών επιχειρήσεων ανακούφιση και ψυχολογικής στήριξης στις περιοχές που επλήγησαν από θεομηνίες
• Νέα ασφαλιστικά προϊόντα για τα όλο και πιο ακραία καιρικά φαινόμενα
• Προτάσεις σχετικά με κατασκευή γιγάντιων έργων για την προστασία από την ανερχόμενη στάθμη της θάλασσας.

 

Συγκεκριμένο πλάνο πράσινης ανάπτυξης δεν υπάρχει. Και δεν μπορεί να υπάρξει στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό του κέρδους. Βέβαια έχει παρατηρηθεί αύξηση επιχειρήσεων συμβούλων και ΜΚΟ που ζουν από τα ΕΕ- και ΟΗΕ κονδύλια και διοργανώνουν διαλέξεις, εκπαιδεύσεις, τρόπους για να αποκτηθούν κονδύλια και επιχορηγήσεις από τις ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις αλλά συγκεκριμένη πράσινη ανάπτυξη και οικονομία δεν υπάρχει.

Σε επίπεδο απλού εργαζόμενου η συνέπεια είναι περισσότεροι νόμοι, κατασταλτικοί επι το πλείστον, για να ακολουθείται μιά νομοθεσία που δεν οδηγεί πουθενά και δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Η ρύπανση των ρυπογόνων επιχειρήσεων αλλά και οι εξαιρετικά ρυπογόνες στρατιωτικές ασκήσεις με πρώτο το ΝΑΤΟ και οι πόλεμοι,  συνεχίζονται ασταμάτητα και χωρίς συνέπειες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να καλλιεργείται η ευαισθησία της προστασίας του περιβάλλοντος ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά αλλά να υπάρχει και συνειδητοποίηση πως δεν μπορει να υπάρξει αποτέλεσμα στο υπάρχον σύστημα.

Τα περί πράσινης ευαισθησίας και οικονομίας είναι ένα πάρεργο και ένα δεκανίκι ψεύτικης ευαισθησίας του καπιταλισμού που στην καλύτερη περίπτωση γεμίζει με άγχος και ατομική ευθύνη τον εργαζόμενο και την οικογενειά του ακόμη και να αισθάνεται ενοχές για το ότι δεν κάνει ότι θάπρεπε για την προστασία του περιβάλλοντος και στην τελική ότι είναι και συνυπεύθυνος.