Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Οταν η υγεία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα...


Σε ορισμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, επιχειρείται προσεκτικά ενορχηστρωμένο κουκούλωμα των πληροφοριών για την εξέλιξη της πανδημίας, με περιορισμό έως εξάλειψη της πρωτογενούς πληροφόρησης από τη μεριά των υγειονομικών αρχών, αλλά συνέχιση της προπαγάνδισης της ατομικής ευθύνης ως της μόνης υπεύθυνης για τυχόν αρνητική εξέλιξη, ενώ την ίδια ώρα προχωρά το πετσόκομμα των όποιων υγειονομικών πρωτοκόλλων στον Τουρισμό και τις Μεταφορές, υποτάσσοντας την υγεία του λαού και των ταξιδιωτών στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
 Στην καπιταλιστική μητρόπολη, τις ΗΠΑ, τα πράγματα κινούνται στο ίδιο μοτίβο, αλλά με πολύ πιο ακραίες μορφές. Η αμερικανική κυβέρνηση εξαρχής άφησε τους κυβερνήτες των Πολιτειών να αποφασίζουν όπως καταλαβαίνουν για το πότε θα άρχιζε και θα τελείωνε η καραντίνα και όσες βιάστηκαν να επαναλειτουργήσουν πλήρως οικονομικά, οι κάτοικοί τους το πληρώνουν με χιλιάδες νέα θύματα και εκατοντάδες χιλιάδες νέα κρούσματα κορονοϊού. Διεθνώς έχει διαπιστωθεί ότι σημαντικό εργαλείο ενάντια στην πανδημία είναι η ιχνηλάτηση των επαφών των διαπιστωμένων κρουσμάτων. Ομως παρά τις εκκλήσεις των Αμερικανών υγειονομικών, η κυβέρνηση της χώρας όχι μόνο δεν φρόντισε γι' αυτή σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αλλά προσπαθεί να την περιορίσει, κόβοντας κονδύλια, ενώ τα κρούσματα πλησιάζουν τα 4 εκατομμύρια και οι θάνατοι τις 150.000.


Από το 2008 έως σήμερα έχουν μειωθεί κατά 25% οι εργαζόμενοι στη δημόσια Υγεία. Στη Φλόριντα, όπου η πανδημία σαρώνει, υπολογίζεται ότι χρειάζονται 291 εργαζόμενοι ανά 100.000 κατοίκους στην ιχνηλάτηση, διατίθενται, όμως, μόλις 7. Αλλά το πρόβλημα δεν περιορίζεται εκεί. Η ιχνηλάτηση επαφών στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ δεν υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη απέναντι στο κράτος, πολλοί αρνούνται να δώσουν τα απαραίτητα στοιχεία ή δίνουν παραπλανητικά. Σε μια χώρα όπου εκδηλώνεται σταθερά ρατσισμός, πόσο εύκολο είναι να συνεργαστούν άνθρωποι από τις μειονότητες, οι οποίοι αρρώστησαν από Covid-19; Πόσο εύκολο είναι να συνεργαστεί ο απολυμένος εργάτης με τον υπάλληλο του κράτους του κεφαλαίου; Και ποιος θα μείνει σε καραντίνα για 14 μέρες, όταν μπορεί να χάσει τη δουλειά του ή το εισόδημά του, ή όταν δεν θα έχει κανέναν να προσέξει τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς του;

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πριν λίγες μέρες η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε εντολή στα νοσοκομεία να πάψουν να ενημερώνουν τη βάση δεδομένων της κρατικής υπηρεσίας δημόσιας Υγείας και να καταχωρούν τα στοιχεία στο σύστημα μιας ιδιωτικής εταιρείας, που είναι κατασκευασμένο με διαφορετικές προδιαγραφές. Πέρα από την αναστάτωση που προκαλεί αυτό στη λειτουργία των νοσοκομείων και στην επεξεργασία των στοιχείων από την αρμόδια υπηρεσία, ενώ η πανδημία φουσκώνει, είναι προφανές ότι προσφέρει και καλύτερη δυνατότητα στην αμερικανική κυβέρνηση να ελέγχει τη ροή των πληροφοριών προς το κοινό.

Στο μεταξύ, η κούρσα των φαρμακευτικών εταιρειών για το πιο γρήγορα διαθέσιμο και αποτελεσματικότερο εμβόλιο για την πρόληψη της Covid-19 συνεχίζεται εντατικά, καθώς υπάρχει το δέλεαρ της πώλησης όχι εκατομμυρίων, αλλά δισεκατομμυρίων δόσεων του εμβολίου, αλλά και της διάκρισης που θα σημαίνει η ανακάλυψή του και θα ωθεί εμπορικά για καιρό την πρώτη ή τις πρώτες εταιρείες, που θα το προσφέρουν. Μέχρι πριν από λίγες μέρες, τουλάχιστον 165 εμβόλια βρίσκονταν σε διάφορα στάδια ανάπτυξης, με μια χούφτα απ' αυτά ήδη στο στάδιο 3, των δοκιμών μεγάλης κλίμακας, αν και σύμφωνα με τους ειδικούς ασφαλές εμβόλιο για χρήση σε όλο τον πληθυσμό δεν πρέπει να αναμένεται μέσα στο έτος. Η έρευνα γίνεται ανεξάρτητα και ανταγωνιστικά, όχι μόνο μεταξύ των μονοπωλίων, αλλά και των κρατών, καθώς η ανακάλυψη εμβολίου θα σημαίνει οικονομικό πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές, που δεν θα το διαθέτουν, αλλά και γεωπολιτικά οφέλη, με εκβιασμούς ή ...μεγαλόκαρδες παραχωρήσεις ενός αριθμού δόσεων, όταν τα απαραίτητα για την Υγεία θα έπρεπε να ήταν εξασφαλισμένα για όλους τους ανθρώπους μιας χώρας και κάθε χώρας.

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου