Κυριακή 26 Μαΐου 2024

Παράδειγμα

 

Η μείωση της τιμής της μεγαβατώρας στη χονδρεμπορική αγορά του ρεύματος το τελευταίο διάστημα περιορίζει τα έσοδα των επιχειρηματικών ομίλων των ΑΠΕ, που απολαμβάνουν με νόμο εγγυημένες τιμές. Και επειδή το κράτος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη όταν πρόκειται για τα κέρδη των ομίλων, η «χασούρα» αυτή των «πράσινων αρπακτικών» καλύπτεται από τον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ). Ο ΕΛΑΠΕ όμως προβλέπεται να καταγράψει «τρύπα» στο τέλος του 2024, γύρω στα 600 εκατ. ευρώ. Και επειδή η κύρια πηγή εσόδων του είναι το τέλος για τις ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ), που καταβάλλουν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών ρεύματος, τα λαϊκά νοικοκυριά θα πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο. Από το 2019 το ΕΤΜΕΑΡ βρίσκεται στα 17 ευρώ/MWh και πλέον συζητιέται η αύξησή του στα 24 ευρώ/MWh, που σημαίνει 25% πάνω για τους οικιακούς καταναλωτές και 35% για τους λοιπούς (χαμηλής τάσης). Σύμφωνα με τα σενάρια που διακινούνται, οι αυξήσεις θα αποφασιστούν αμέσως μετά τις ευρωεκλογές - γιατί άραγε; - και θα περάσουν στην κατανάλωση το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου. Οσοι ψάχνουν λοιπόν τις αιτίες της ακρίβειας στο ρεύμα - παρά τις εξαγγελίες ότι οι ΑΠΕ θα έφερναν τάχα φτηνότερη Ενέργεια - έχουν μπροστά τους ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα: Τα «εγγυημένα» κέρδη των ΑΠΕτζήδων, σε συνδυασμό με τους μηχανισμούς της «απελευθερωμένης» αγοράς Ενέργειας και τα κρατικά χαράτσια, απογειώνουν το κόστος για τον λαό.

Απορίες...

«Ελλειψη πολιτικής ηγετικότητας, ηγεσίας και ευθιξίας». Αυτό είναι σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ το τρίπτυχο της ελληνικής ...κακοδαιμονίας, που δεν επιτρέπει στη χώρα μας να συγκλίνει με την υπόλοιπη ΕΕ. Το ανέλυσε με μεγάλο οίστρο κατά την επίσκεψή του στη ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ημασταν η πρώτη φτωχή χώρα που έγινε μέλος. Εχουμε πάρει τόσα κονδύλια, τόση υποστήριξη και οικονομική στήριξη. Για ποιο λόγο παραμένουμε δεύτεροι από τον πάτο σε αγοραστική δύναμη και δεύτεροι από την κορυφή σε έμμεσους φόρους; Για ποιο λόγο έχουμε το περισσότερο χρέος στην Ευρώπη; Δεν έχουν υπάρξει ιδέες και προτάσεις;». Αφού λοιπόν η «καλή» ΕΕ έχει κάνει τόσα για εμάς, κάτι στραβό κάνει η κυβέρνηση και δεν πιάνει τόπο η ευρωπαϊκή βοήθεια! Θα μπορούσε όλα αυτά να τα συζητήσει με τον ...«δουλευταρά» Μητσοτάκη, που δεν δείχνει να στερείται ιδέες όταν πρόκειται να «ματώσει» τον λαό. Αλλά εν πάση περιπτώσει...


... και απαντήσεις

Η χώρα βέβαια καταγράφει και πολλές πρωτιές, τις οποίες γνωρίζει ο Κασσελάκης: Στην απορρόφηση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, για να ...λούζονται με «ζεστό» χρήμα τα μονοπώλια. Στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, που «τρέχει» με χίλια σε όλη την ΕΕ. Στην κερδοφορία των εισηγμένων στο χρηματιστήριο, που αποδείχθηκαν από τις πιο ...παραγωγικές τον προηγούμενο χρόνο. Στις εξοπλιστικές δαπάνες, στην πολεμική εμπλοκή. Η ζωή «στον πάτο» για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία είναι προαπαιτούμενο για τις πρωτιές του κεφαλαίου. Σ' αυτήν τη βάρβαρη πολιτική συγκλίνουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί. Γι' αυτό η ζωή του λαού αποκλίνει ολοένα και περισσότερο από το πώς θα μπορούσε να είναι με βάση τις δυνατότητες της εποχής. Αυτό κι αν είναι κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις 9 Ιούνη!


Αλώνι

Μια καγκελόπορτα πέφτει και καταπλακώνει μαθητή την ώρα που σχολούσε. Σοβάδες πέφτουν από τα ταβάνια Δημοτικών, πρεβάζια καταρρέουν από τα μπαλκόνια Γυμνασίων. Λέβητας σκάει και σκοτώνει μαθητή. Δεκάδες άλλοι δηλητηριάζονται από αλλοιωμένα «σχολικά γεύματα». Ειδικά η τελευταία είδηση φέρνει στην επιφάνεια όλη τη βρώμα και δυσωδία, καθώς δημοσιεύονται κι άλλες εικόνες, με μουχλιασμένα ψωμιά, κατσαρίδες σε σάντουιτς, ζυμαρικά με σκουλήκια, που μοιράζονται στα σχολεία. «Κοινός παρονομαστής» των παραπάνω είναι ένας: Η εργολαβοποίηση υπηρεσιών, με τη σίτιση και τη σχολική στέγη να γίνονται πεδία επιχειρηματικής δράσης. Δημόσιο σχολείο που γίνεται «αλώνι» για κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα, με το μικρότερο δυνατό κόστος και το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Σε συνδυασμό με την κρατική εγκατάλειψη, το σχολικό περιβάλλον μετατρέπεται σε «αρένα» για παιδιά και εκπαιδευτικούς. Οι εικόνες αυτές φέρουν την υπογραφή της πολιτικής ΕΕ - κυβερνήσεων και αποτελούν την άλλη όψη του «ψηφιακού σχολείου», του «ανοιχτού» στην επιχειρηματική δράση. Αυτό το αίσχος πρέπει να απορριφθεί κατηγορηματικά από γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Τόσο εκεί που προωθείται στην πράξη, απλώνοντας ασπίδα προστασίας στα μορφωτικά δικαιώματα, όσο και εκεί που σχεδιάζεται, με ΚΚΕ πιο δυνατό και στις κάλπες των ευρωεκλογών.

 

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου