Μακέτα του Μνημείου που θα στήσει το ΚΚΕ στον χώρο του Επταπυργίου |
Το εν λόγω εύρημα προκάλεσε δέος και ρίγη συγκίνησης σε χιλιάδες λαού της χώρας. Για αυτούς που πάλευαν για το γενικότερο καλό και μέσα από αυτό τον αγώνα πάσχιζαν να καλυτερεύσουν και τη δική τους ζωή. Φυσικά υπήρξε και υπάρχει αντίδραση από τους εκπροσώπους του συστήματος και της τάξης που κυβέρνησε και κυβερνάει ακόμα και σήμερα.
Ποια είναι τα ιστορικά δεδομένα; Διεξαγόταν ένας Εμφύλιος Πόλεμος. Τη μια πλευρά εκπροσωπούσε το επίσημο κράτος των δοσίλογων, των ταγματασφαλιτών, των γερμανοντυμένων και των ξενόδουλων της λογικής «ανήκομε εις την Δύσιν».
Την άλλη πλευρά εκπροσωπούσαν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που με το όπλο στο χέρι απελευθέρωσαν την Ελλάδα από τον τριπλό κατοχικό ζυγό. Ηταν οι μαχητές του ΕΛΑΣ που εκείνη την περίοδο ήταν κυρίαρχος και παντοδύναμος. Οι δυνάμεις αυτές, πέραν της ηθικής και πολιτικής ανωτερότητας, διαθέτανε και τη συντριπτική πλειοψηφία στον ελληνικό λαό.
Ποινές
ανά έκτακτο στρατοδικείο. Ο πίνακας είναι από το συλλογικό έργο «Η
πολιτική λειτουργία της στρατιωτικής δικαιοσύνης. Τα έκτακτα
στρατοδικεία του Εμφυλίου 1946-1951» |
Σωστά ο λαός μας στάθηκε τότε μπροστά στο δίλημμα «ή τις αλυσίδες ή τα όπλα» και επέλεξε παλικαρίσια το δεύτερο. Ο εμφύλιος λοιπόν επιβλήθηκε ουσιαστικά και στηρίχτηκε από τους ιμπεριαλιστές, την ελληνική άρχουσα τάξη με τους Αγγλους αρχικά και μετέπειτα τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, με σκοπό την επιβολή της αστικής εξουσίας.
Οπως είναι γνωστό, ο εμφύλιος πόλεμος δεν περιορίστηκε μόνο στις πολεμικές συγκρούσεις. Το κράτος, ως μηχανισμός καταστολής, προσάρμοσε όλες του τις λειτουργίες σε αυτήν την κατάσταση, ώστε να μπορέσει να συντρίψει το λαϊκό κίνημα όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και πολιτικά και ιδεολογικά.
Με βάση το Γ' ψήφισμα άρχισαν να ιδρύονται στρατοδικεία. Τα πρώτα έκτακτα στρατοδικεία συγκροτήθηκαν στη Θεσσαλία, στην Ηπειρο, στη Μακεδονία και τη Θράκη. Συνολικά μέχρι το τέλος του πολέμου ιδρύθηκαν 24 έκτακτα στρατοδικεία και 6 μεραρχιακά. Στη συνέχεια ψηφίστηκε ο Ν.509 της 27/12/1947, με τον οποίο τέθηκε εκτός νόμου το ΚΚΕ και κατηγορήθηκε για «ξενοκίνητη ανταρσία που επεδίωκε πέραν των άλλων και την απόσπαση εθνικού εδάφους».
Τα έκτακτα στρατοδικεία είναι γνωστά για τη σκληρότητά τους, για τις βαριές ποινές που επέβαλλαν και την ευκολία με την οποία βγάζανε τις θανατικές καταδίκες. Ηταν δικαστήρια ταξικά. Ο βασιλικός επίτροπος ήταν υπεύθυνος για την εκκίνηση της διαδικασίας εκτέλεσης και δεν υπήρχε υποχρέωση δημοσιοποίησής τους. Δεν επιτρέπανε στους συγγενείς και τους οικείους να πάρουν τους δολοφονημένους ανθρώπους τους για να τους τιμήσουν όπως ξέρουν να τιμούν οι αγωνιστές τους νεκρούς τους.
Φοβόντουσαν πως η διαδικασία της ταφής θα γινόταν αφορμή πλήθος λαού να συγκεντρωθεί και οι χώροι ταφής τους θα μετατρέπονταν σε σημείο αναφοράς και προσκυνήματος. Αλλωστε, αυτός ο λαός ήξερε από την αρχαιότητα να τιμά τους νεκρούς του! Να τους φροντίζει! Να τους σέβεται! Οπως έγραψε και ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, «ετούτος δω ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του».
Πριν από την ίδρυση των έκτακτων στρατοδικείων λειτούργησαν τα κακουργιοδικεία, για να εκδικάσουν υποθέσεις και πράξεις που έγιναν κατά το διάστημα 1941-1945. Μέχρι το καλοκαίρι του 1945 είχαν στηθεί στην επικράτεια 45 τέτοια κακουργιοδικεία, χωρίς να έχει προηγηθεί η διοικητική εκκαθάριση του δικαστικού σώματος από τα στελέχη εκείνα, που κατά τη διάρκεια της Κατοχής η δράση τους θεωρήθηκε ύποπτη για συνεργασία με τον εχθρό. Σε αυτά παραπέμφθηκαν χιλιάδες αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως η λειτουργία τους άρχισε πολύ πιο γρήγορα από αυτή των Ειδικών Δικαστηρίων Δοσίλογων. Με βάση τα ΦΕΚ γνωρίζουμε ότι ανάμεσα στους εκτελεσμένους της περιόδου 1946-1949 βρίσκονταν και 374 που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο από τα κακουργιοδικεία.
Στα αρχεία των έκτακτων στρατοδικείων που καλύπτουν την περίοδο 1946-1951, υπάρχει μια μελέτη που καταγράφει ότι σε σύνολο 49.296 αποφάσεων το 63% ήταν αθωωτικές ή απαλλακτικές, το 28% καταδικάστηκε σε διάφορες ποινές και για το 9%, δηλαδή σε 4.759 άτομα, επιβλήθηκε η θανατική ποινή.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με αυτή τη μελέτη το 1946 δικάστηκαν από τα έκτακτα στρατοδικεία 1.313 άτομα, από τα οποία 55 καταδικάστηκαν σε θάνατο. Το 1947 δικάστηκαν 7.504 άτομα και εκδόθηκαν 671 θανατικές καταδίκες. Το 1948 εκδικάστηκαν υποθέσεις 16.494 κατηγορουμένων, από τους οποίους οι 1.676 καταδικάστηκαν σε θάνατο. Τέλος, το 1949 οι θανατικές καταδίκες αφορούσαν 2.251 άτομα σε σύνολο 21.710 παραπομπών (Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1939-1949 τόμος Β1, σελίδα 250).
Οι ήρωες που το αστικό κράτος σκότωσε και πέταξε στους λάκκους, ευελπιστώντας μάταια ότι θα λησμονηθούν, στοιχειώνουν την ιλουστρασιόν εικόνα που πασχίζουν να καλλιεργήσουν, για να αποκαταστήσουν δήθεν την εμπιστοσύνη του λαού και της νεολαίας στους βάρβαρους θεσμούς και μηχανισμούς του.
Στο κολαστήριο του Γεντί Κουλέ φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι και εκατοντάδες από αυτούς εκτελέστηκαν. Το κράτος τούς έθαψε σε ομαδικούς τάφους στα γύρω χωράφια, στα κρυφά. Οι συγγενείς τους ποτέ δεν έμαθαν πού ήταν θαμμένοι. Δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε και να γονατίσουν στον τάφο τους, να πουν το τελευταίο «αντίο». Τώρα, σχεδόν 80 χρόνια μετά, ελπίζουν ότι μπορούν και παλεύουν να τους δοθεί αυτή η δυνατότητα.
Γι' αυτό κι εδώ στο Γεντί Κουλέ θα στηθεί ένα μνημείο αντίστοιχο της προσφοράς και της θυσίας τους, ένα μνημείο εμβληματικό σύμβολο της αδούλωτης Θεσσαλονίκης. Σε αυτό θα έρχονται οι νέοι και οι νέες της πατρίδας μας, οι νέες γενιές, οι μαθητές, οι μαθήτριες, οι φοιτητές, οι φοιτήτριες, οι εργαζόμενοι νέοι και θα αποτίουν φόρο τιμής σε αυτούς τους ήρωες, που πάλεψαν για ανώτερα ιδανικά, που έδωσαν τη ζωή τους ακόμα και στο εκτελεστικό απόσπασμα, για να ανθρωπέψει επιτέλους ο άνθρωπος.
Γιατί η θυσία τους είναι δίδαγμα και θα μας εμπνέει στον αιώνα τον άπαντα! Τιμάμε λοιπόν αυτούς που δώσανε τη ζωή τους για να γυρίσει μπροστά ο τροχός της Ιστορίας, τιμάμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης. Συνεχίζουμε κάτω από την ίδια σημαία μέχρι την τελική νίκη.
Θεοδόση Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ*
* Ο Θ. Κωνσταντινίδης είναι μέλος της Επιτροπής Μνημείων της ΚΕ του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου