
«Η Ελλάδα βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα των χωρών της συμμαχίας», κόμπαζε ο πρωθυπουργός από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, κάνοντας προκλητικά το «παγόνι» για το γεγονός ότι ο λαός ματώνει με πάνω από 7 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, για να πιάνονται οι στόχοι των ΝΑΤΟικών πολεμικών δαπανών, κόβοντας και από τα ψίχουλα που δίνει το κράτος για Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια, αντιπλημμυρικές, αντιπυρικές και αντισεισμικές υποδομές.
Η «Ελλάδα στον σκληρό ΝΑΤΟικό πυρήνα» σημαίνει και πολλά παραπάνω, που συνυπογράφουν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωατλαντισμού (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.), που «επαυξάνουν» στην εμπλοκή της χώρας στα βρώμικα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Με τον «Στρατηγικό Διάλογο» Ελλάδας - ΗΠΑ και τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο σε βάρος άλλων λαών και ταυτόχρονα σε στόχο αντιποίνων, την ώρα που η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση κλιμακώνεται.
Από τη Σούδα - βασικός κόμβος υποστήριξης των δολοφονικών επεμβάσεων στη Μ. Ανατολή - έως τη Λάρισα - διοικητήριο των ευρωενωσιακών αποστολών στην Ερυθρά - και από την Αλεξανδρούπολη - στρατηγικό λιμάνι για τον πόλεμο στην Ουκρανία - έως τα λιμάνια Καβάλας - Θεσσαλονίκης - Βόλου, που μετατρέπονται σε ΝΑΤΟικό κέντρο logistics, δεν υπάρχει υποδομή που να μη δένει τη χώρα με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
«Στον σκληρό πυρήνα του ΝΑΤΟ» σημαίνει όπλα, συστήματα, προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων διαταγμένα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα. Εκεί που καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα οποία άλλωστε υπονομεύει απ' όλες τις πλευρές η συμμετοχή στα ΝΑΤΟικά σχέδια.
Σημαίνει φρεγάτες να «φρουρούν» τα πλοία των εφοπλιστών στην Ερυθρά, στον Περσικό, στην Ανατ. Μεσόγειο, πυροβολαρχίες να φυλάνε τους ενεργειακούς και άλλους δρόμους των ομίλων στη Σ. Αραβία, F-16 να «προβάλλουν ισχύ», εκεί όπου κατασκευαστικοί και άλλοι όμιλοι μυρίζουν το «ψητό της ανοικοδόμησης», όπως στην Ουκρανία.
Σημαίνει «πλάτες» στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, που διαπράττει γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, βομβαρδίζει και εισβάλλει απροκάλυπτα σε χώρες της περιοχής. Με αυτούς ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ έχουν «στρατηγική συμμαχία» και την επεκτείνουν παραπέρα, όπως με τις νέες αποφάσεις να γίνει η Σούδα έδρα της «επιχειρησιακής συνεργασίας» με ΗΠΑ - Ισραήλ.
Πυλώνας ΝΑΤΟικής «σταθερότητας» - δηλαδή μεγαλύτερης αστάθειας για τους λαούς - σημαίνει παζάρια επικίνδυνων «διευθετήσεων» με τη ΝΑΤΟική «σύμμαχο» Τουρκία σε Αιγαίο - Ανατ. Μεσόγειο - Κυπριακό, για να διασφαλίζεται η «ατλαντική συνοχή». Σημαίνει σχέδια συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου από τα μονοπώλια, διχοτόμηση της Κύπρου και με τη βούλα, πλήρης ΝΑΤΟποίηση του νησιού.
Σημαίνει όμως και ένταση της καταστολής ενάντια στον «εχθρό λαό», γενίκευση των 13 ωρών δουλειάς την ημέρα για να πιάνονται οι στόχοι της πολεμικής οικονομίας, ασφαλιστικά ταμεία και αποταμιεύσεις να «αλέθονται» στις μηχανές της κατασκευής όπλων.
Με δυο λόγια, για να βρίσκεται η αστική τάξη στον «σκληρό πυρήνα» των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, διεκδικώντας κέρδη, μοιρασιά από τη «λεία» των πολέμων και των εξοπλισμών, ο λαός πρέπει να βρίσκεται στο «στόχαστρο» των ανταγωνισμών, να ματώνει μεταφορικά και κυριολεκτικά, να υπομένει θυσίες χωρίς τέλος.
Τα πολύ μεγάλα συλλαλητήρια των προηγούμενων ημερών σε όλη την Ελλάδα, ο «συναγερμός» που ήχησε από την πρώτη στιγμή της νέας κλιμάκωσης του πολέμου σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, με πάνω από 150 συγκεντρώσεις, δείχνουν ότι ο λαός δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί τον ρόλο θεατή που του επιφυλάσσουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα στην επικίνδυνη εμπλοκή και στα σχέδια γενίκευσης του πολέμου.
Αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα δικαίωμα και καμία νομιμοποίηση να σέρνει τον λαό και τη χώρα στις βρώμικες ΝΑΤΟικές αποστολές και τους πολέμους. Τα συνθήματα «καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της πολεμικής εμπλοκής - καμία θυσία για τα κέρδη και τους πολέμους των καπιταλιστών, να ξεκουμπιστούν οι ΝΑΤΟικές βάσεις, να γυρίσουν πίσω οι στρατιωτικοί που βρίσκονται εκτός συνόρων» δείχνουν τον δρόμο!
Αυτός ο αγώνας χρειάζεται τώρα να δυναμώσει παντού, να γίνει πιο αποφασιστικός. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να αμφισβητηθεί στην πράξη η πολιτική που δένει τον λαό με τους κινδύνους της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής. Να βάλει ο λαός στο στόχαστρο τους πραγματικούς ενόχους για τη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και του πολέμου, παλεύοντας για την ανατροπή τους: Το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του, την ίδια την καπιταλιστική εξουσία.
- Αναδημοσίευση από την στήλη «Η Άποψη μας» του «Ριζοσπάστη», 26 Ιούνη 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου