Δευτέρα 21 Ιουνίου 2021

Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεχόταν την Τουρκία ως «ασφαλή τρίτη χώρα» για τους πρόσφυγες

 

Οταν τα καραβάνια των κατατρεγμένων των ιμπεριαλιστικών πολέμων έφταναν από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά

Eurokinissi

Οταν τα καραβάνια των κατατρεγμένων των ιμπεριαλιστικών πολέμων έφταναν από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά
Διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ για την αυστηροποίηση των διαδικασιών αίτησης και χορήγησης ασύλου σε πρόσφυγες και μετανάστες με την πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) της κυβέρνησης της ΝΔ, με την οποία εντάσσει την Τουρκία στις «ασφαλείς τρίτες χώρες» για τους αιτούντες άσυλο από τη Συρία, τη Σομαλία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές.

Κατηγορεί τη ΝΔ ότι παίρνει αποφάσεις που δεν συνάδουν με το Διεθνές Δίκαιο, ότι μετατρέπει το Προσφυγικό σε διμερές πρόβλημα με την Τουρκία και όχι ευρωπαϊκό, εννοώντας ότι στη δεύτερη περίπτωση θα ήταν πιο θετικά τα πράγματα, τόσο για τη χώρα μας, όσο και για τους πρόσφυγες, αφού, δήθεν, η νομοθεσία της ΕΕ είναι πιο φιλική προς τους πρόσφυγες.

Υποκρισία ολκής από τον ΣΥΡΙΖΑ

Πρόκειται για υποκρισία ολκής, απ' αυτές που μας έχει συνηθίσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που προσπαθεί να αυτοαναγορευθεί ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των προσφύγων, των εργαζομένων κ.λπ., λες και δεν υπάρχουν «αποδείξεις και ονόματα» από τη διακυβέρνησή του. Εκτός και αν η διαμαρτυρία του ΣΥΡΙΖΑ αφορά αποκλειστικά και μόνο το γεγονός ότι η αναγνώριση της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» γίνεται «για πρώτη φορά με ΚΥΑ», όπως αναφέρει το πρωτοσέλιδο της «Αυγής» στις 7/6/2021.

Η έννοια της «ασφαλούς τρίτης χώρας» εισήχθη σε επίσημο νομικό κείμενο με την Οδηγία 32/2013 της ΕΕ. Πρόκειται για ένα ακόμη αντιδραστικό κατασκεύασμα της ΕΕ, που δεν στηρίζεται σε καμία πρόβλεψη της Συνθήκης της Γενεύης.

Πρακτικά σημαίνει ότι τα κράτη - μέλη μπορούν να επαναπροωθούν τους αιτούντες άσυλο όχι στην πατρίδα τους, όπου μπορεί αντικειμενικά αυτό να είναι αδύνατο, αλλά σε κάποια τρίτη χώρα - εν προκειμένω στην Τουρκία - στην οποία διέμειναν ακόμη και για μικρό χρονικό διάστημα κατά την πορεία τους προς τη χώρα προορισμού τους. Αρκεί αυτή η χώρα να έχει χαρακτηριστεί «ασφαλής τρίτη χώρα», σύμφωνα βέβαια με τα γεωπολιτικά κριτήρια και συμφέροντα της ΕΕ και των αστικών τάξεων των κρατών - μελών.

Το αίτημα για άσυλο δεν θα εξετάζεται εξατομικευμένα και επί της ουσίας, θα κρίνεται απαράδεκτο και θα απορρίπτεται με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ ο αιτών άσυλο θα εγκλωβίζεται στην Ελλάδα, φυλακισμένος στα γνωστά κολαστήρια - κέντρα κράτησης μέχρι να γίνει κατορθωτή η επαναπροώθησή του στην Τουρκία.

Είναι προφανές ότι η διαδικασία αυτή θα έχει ξανά ως θύματα τους ξεριζωμένους από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, και καμιά σχέση δεν έχει με την ανάγκη να εγκατασταθούν κλιμάκια του ΟΗΕ και της ΕΕ στην Τουρκία των 4 εκατ. προσφύγων και μεταναστών, ώστε εκεί να δρομολογούνται οι διαδικασίες ασύλου - σύμφωνες με τη Συνθήκη της Γενεύης - και με ασφάλεια να προωθούνται στις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

Οταν υπέγραφε ως κυβέρνηση την Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας

Η πιο εμβληματική αναγνώριση της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» είναι η Συμφωνία ή Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας, που υπογράφτηκε τον Μάρτη 2016, με καθοριστική συμβολή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία μάλιστα την εφάρμοσε με απαράμιλλη αφοσίωση, κάτι που συνεχίστηκε και με την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία την απέρριπτε όταν ήταν στην αντιπολίτευση και σήμερα ζητάει την απαρέγκλιτη εφαρμογή της!

Η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας προβλέπει ρητά ότι «1) Ολοι οι νέοι παράτυποι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά μέσω Τουρκίας από τις 20 Μαρτίου 2016 και έπειτα θα επιστρέφονται σε αυτήν [...] Οι μετανάστες που δεν αιτούνται άσυλο ή η αίτηση των οποίων κρίνεται αβάσιμη ή απαράδεκτη βάσει της ως άνω οδηγίας θα επιστρέφονται στην Τουρκία». Με την έννοια «παράτυποι μετανάστες» εννοεί τους πάντες, όπως φαίνεται λίγο πιο κάτω, όπου πριμοδοτείται η επαναπροώθηση στην Τουρκία των Σύρων προσφύγων.

Συγκεκριμένα αναφέρει: «2) Για κάθε επιστροφή Σύρου στην Τουρκία από τα ελληνικά νησιά, ένας άλλος Σύρος θα επανεγκαθίσταται από την Τουρκία στην ΕΕ...».

Δεν είναι τυχαίο το ότι λίγες μέρες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε για ψήφιση στη Βουλή τον μετέπειτα νόμο 4375/2016, όπου προσάρμοζε την ελληνική νομοθεσία στη Συμφωνία και ενσωμάτωνε - διόλου τυχαία - στην ελληνική νομοθεσία την παραπάνω Οδηγία 32/2013, με τις «ασφαλείς χώρες καταγωγής» και «ασφαλείς τρίτες χώρες».

Μάλιστα, μετά την ψήφιση του νόμου, ξεκίνησαν οι πρώτες απελάσεις Σύρων προσφύγων με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ και το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η Τουρκία ήταν ασφαλής χώρα για Σύρο πρόσφυγα.

Θυμίζουμε ότι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που νομοθέτησε τη συμμετοχή αρχικά ενός και στη συνέχεια δύο δικαστών στις τριμελείς Επιτροπές Προσφυγών, για να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα η Συμφωνία και η αντιδραστική νομοθεσία, για να έρθει μετά η ΝΔ και να ψηφίσει τη συγκρότηση των Επιτροπών Προσφυγών αποκλειστικά από δικαστές.

Η ΝΔ ψήφισε επίσης - μεταξύ άλλων αντιδραστικών μέτρων - τον νόμο 4636/2019, όπου ξαναενσωμάτωσε την Οδηγία 32/2013 της ΕΕ, στον οποίο και στηρίζεται η πρόσφατη ΚΥΑ.

Το ΚΚΕ είχε αναδείξει το πρόβλημα και στη σχετική συζήτηση στη Βουλή, τονίζοντας ότι οι ευρωενωσιακές Οδηγίες και η ενσωμάτωσή τους στην ελληνική νομοθεσία σηματοδοτούν μαζική απόρριψη και με συνοπτικές διαδικασίες των αιτήσεων ασύλου, καταστρατήγηση πρακτικά της Συνθήκης της Γενεύης, καθώς ουσιαστικά οδηγούν στη μη εξατομικευμένη εξέτασή τους και τελικά σε εγκλωβισμό στην Ελλάδα και σε απελάσεις, διαιωνίζοντας τα βάσανα των προσφύγων και μεταναστών, καθώς και τα προβλήματα των κατοίκων των νησιών.

Η ίδια η εμπειρία επιβεβαιώνει ότι οι νεολογισμοί περί «ασφαλών» χωρών πάνε περίπατο σε ό,τι αφορά τις ζωές και τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών, των εργαζόμενων λαών. Οταν η Τουρκία, στο πλαίσιο των γεωπολιτικών σχεδιασμών της, δεν δίνει το καθεστώς του πρόσφυγα σε μη Ευρωπαίους πολίτες, ενώ μόλις λίγο πριν την υπογραφή της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας ψήφισε τη δυνατότητα να δίνεται μια προσωρινή προστασία μόνο στους Σύρους πρόσφυγες, όχι όμως και προσφυγικό καθεστώς σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης. Οταν λόγω του εγκλωβισμού στις άθλιες συνθήκες των καταυλισμών στη χώρα μας θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές. Οταν αποδεικνύεται ότι οι καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ, καθώς και άλλες, δεν είναι παράδεισοι ασφάλειας για τους λαούς. Το αντίθετο, όπως δείχνουν και τα εκατομμύρια θύματα της πανδημίας στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.

Ξήλωμα του Διεθνούς Δικαίου

Το ξήλωμα του Διεθνούς Δικαίου για την παροχή ασύλου, που είχε δημιουργηθεί σε καλύτερους διεθνείς συσχετισμούς για τους λαούς, με την αποφασιστική συμβολή των σοσιαλιστικών κρατών, συστηματοποιείται τις τελευταίες δύο δεκαετίες από την ΕΕ, όταν ξεκίνησε και η πλημμυρίδα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ανθρώπινων ποταμών να καταφθάνει στις χώρες της ΕΕ, ως αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε μια σειρά χώρες των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

Στο ξήλωμα αυτό έχουν «βάλει το χεράκι τους» όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οι ίδιες αυτές αστικές κυβερνήσεις είναι που έχουν αναβαθμίσει τη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις, στις σφαγές άλλων λαών, οξύνοντας έτσι το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα. Που παίζουν τα γεωπολιτικά τους παιχνίδια στις πλάτες των ξεριζωμένων, εργαλειοποιώντας την ανάγκη τους να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια.

Οι πρόσφατες εικόνες με τα χιλιάδες παιδιά, τα θύματα δηλαδή των γεωπολιτικών παιχνιδιών της Ισπανίας και της ΕΕ με το Μαρόκο, να θαλασσοδέρνονται στα νερά της ισπανικής Θέουτα, είναι γροθιά στο στομάχι, όπως και τα πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο.

Το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο συνοψίζει και πάει ακόμη ένα βήμα παραπέρα όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που έχει διαμορφώσει η ΕΕ με τα κράτη - μέλη. Η πρόβλεψη για διαδικασία «προ-διαλογής» (pre-screening) όσων επιθυμούν να αιτηθούν άσυλο και μάλιστα εκτός εδάφους ΕΕ καταργεί την εξατομικευμένη εξέταση της αίτησης ασύλου. Η απόφαση της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Δανίας για κράτηση των αιτούντων άσυλο σε τρίτες χώρες εκτός ΕΕ και απαγόρευση εισόδου στη Δανία ακόμα και αναγνωρισμένων προσφύγων, όσο αντιδραστική κι αν είναι, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ, τον Ιούνη 2018, μεταξύ διάφορων απαράδεκτων μέτρων για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, αποφάσισε και τη δημιουργία κλειστών κέντρων στα κράτη - μέλη της ΕΕ για όσους διασώζονται στη θάλασσα αλλά και πλατφορμών αποβίβασης σε τρίτες χώρες, όπου θα γίνεται ο διαχωρισμός, δηλαδή η «προ-διαλογή» των αιτούντων άσυλο. Κι αν δεν μας απατάει η μνήμη μας, η κυβέρνηση που ψήφισε αυτές τις αποφάσεις ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...


Λ. Κ.
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου