Οταν δολοφονείται μέσα στη Βουλή από τους σύγχρονους Ρασπούτιν η αλήθεια, όταν αποθεώνεται η - κίβδηλη - ευημερία, όταν η παραπλάνηση κι η διαστρέβλωση της πραγματικότητας χτυπάει κόκκινο, το καράβι της ρημαγμένης χώρας δεν σταματάει να χτυπιέται στα βράχια.
Αυτοί, μάλιστα, που συναγωνίζονται στα ίσα, στο ρεσιτάλ ψεύδους και υποκρισίας, τους κυβερνητικούς εξαπατητές του λαού, είναι οι νεόκοποι εκπρόσωποι της συμπολιτευόμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Παρά τις - ερασιτεχνικής υποκριτικής - αντιπαραθέσεις τους στη Βουλή, τους «πύρινους» μεν, ασυνάρτητους δε, λόγους τους, με τα θολά αντιδεξιά καλέσματα, τους χοντροκομμένους θεατρινισμούς της «κοινωνικής ευαισθησίας» και της «προάσπισης» των λαϊκών αιτημάτων, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο να αμφισβητηθεί η σύμπλευσή τους στα μεγάλα και τα σοβαρά με την κυβέρνηση.
Καταφέρνουν να υπενθυμίζουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το μεγάλο ταλέντο της σοσιαλδημοκρατίας ήταν και είναι να δίνει πρόθυμα λύσεις στο σύστημα, να εξυπηρετεί απροκάλυπτα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Πάντα με «διάθεση συναίνεσης στα μεγάλα ζητήματα», θετικοί στην «αξιολόγηση» των εργαζομένων που φέρνει η ΝΔ, υπέρμαχοι του ευρωστρατού, της μονιμοποίησης του χαρατσιού του ΕΝΦΙΑ, πανέτοιμοι να βάλουν πλάτη σε θέματα οικονομίας, προσφυγικής κρίσης και φυσικά στα κρίσιμα «γεωπολιτικά».
Πάντα πρόθυμοι να ψηφίζουν τα νομοθετήματα της ΝΔ, αφού σε πάνω από το 50% των νομοσχεδίων της συμφοράς υπάρχει φαρδιά - πλατιά η υπογραφή του ΠΑΣΟΚ, του συνοδηγού, συνοδοιπόρου και συνεργού στις πολιτικές που υπαγορεύει η στρατηγική της ΕΕ, της αιτίας δηλαδή για τα δεινά των λαών, τη φτώχεια, τους πολέμους και τη δυστυχία.
Ταυτόχρονα, προσπαθούν πολιτικάντικα και μικροκομματικά να «θεραπεύσουν» τη «νόσο» των λαϊκών διεκδικήσεων, όπως εκείνος ο διαβόητος Ρώσος σαλτιμπάγκος «θεράπευε» με αλχημείες τον Τσάρεβιτς, μην έχοντας στην πραγματικότητα καμία γνώση, μόνο κυνισμό, συμφέρον και θράσος.
Πάντως και η «παλιά» και η «νέα» σοσιαλδημοκρατία μπορεί να μεταμφιέζονται και να μακιγιάρονται ανάλογα με τις ανάγκες που απαιτούν κάθε φορά οι ρόλοι του συστήματος, σταθερά όμως είχαν και έχουν στο DNA τους την εξαπάτηση του λαού. Κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτα.
Οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, όχι όμως και οι «Ρασπούτιν» όλων των αποχρώσεων, γιατί είναι χρήσιμοι στο σύστημα. Μπορεί να διαφοροποιούνται στην εμφάνιση, να μην έχουν δηλαδή αποκρουστική όψη, σάπια δόντια, ρυπαρές γενειάδες. Είναι όμως αδίστακτοι, καταστροφικοί μηχανισμοί, προγραμματισμένοι να εξαπατούν και να αποπροσανατολίζουν.
Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, που η παρακμή, η διαφθορά και η σήψη της σοσιαλδημοκρατίας συνδυάζεται με διακηρύξεις για ...«ανένδοτο» πόλεμο στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα της χώρας, η κωμωδία είναι μονόδρομος. Μα πόσο θράσος, από ένα κόμμα που κυβέρνησε πάνω από 20ετία, να καταγγέλλει «ισχυρά συμφέροντα» και ΜΜΕ!
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το τέλος εποχής για όλους τους «Ρασπούτιν» της ελληνικής πολιτικής σκηνής αργά ή γρήγορα θα έρθει και θα το φέρει με την πάλη του ο λαός.
Και το χειρότερο για τη ματαιοδοξία τους; Δεν πρόκειται ποτέ να ζήσουν κάτι από τη μεταθανάτια «δόξα» του ακόλαστου καλόγερου (που οι δολοφόνοι του τον ξεφορτώθηκαν, δηλητηριασμένο και πυροβολημένο, στα παγωμένα νερά του Νέβα), να γίνουν δηλαδή ντίσκο επιτυχία των Boney M, ούτε όπερα, κόμικ, manga, anime, ούτε τραγούδια μέταλ συγκροτημάτων, όπως οι Mastodon, οι Therion και οι Cavalera Conspiracy.
Ολοι αυτοί θα καταγραφούν στην πολιτική ιστορία ως απλώς γραφικοί πολιτικάντηδες, που οι επιλογές και η πρακτική τους μόνο ετεροντροπή προκάλεσαν.
Καλές γιορτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου