Στον αστερισμό της ...ελληνοαμερικανικής «αμυντικής συνεργασίας» ζουν από το περασμένο Σάββατο η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του «ευρωατλαντικού τόξου», μετά την επιστολή Μπλίνκεν για τα επόμενα κεφάλαια στον πολεμικό εξοπλισμό της χώρας μας από τις ΗΠΑ, μεταξύ άλλων και με την πώληση των F-35.
Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και η συναινετική στάση των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και της «Νέας Αριστεράς», φανερώνουν τη συμφωνία όλων στην ενεργότερη εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Επιβεβαιώνουν παράλληλα ότι στηρίζουν τα παζάρια για ευρύτερες διευθετήσεις στην περιοχή με ΝΑΤΟικό «καπέλο», που περιλαμβάνουν τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.
Αλλωστε, και μόνο το γεγονός ότι μέσα σε λίγα 24ωρα «ξεμπλόκαραν» η συμφωνία της Τουρκίας για ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, η πώληση F-16 από τις ΗΠΑ στην Τουρκία και ανακοινώθηκε η πώληση F-35 στην Ελλάδα, δείχνει ότι χοντραίνει το παζάρι για τη «ΝΑΤΟική συνοχή», με αγκίστρωση της Τουρκίας στο «δυτικό» στρατόπεδο και παρεμπόδιση της παραπέρα προσέγγισης με τη Ρωσία ή τους συμμάχους της στην περιοχή.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν «επιτυχία» τα F-35 που θα χρυσοπληρώσει ο λαός και διαφημίζει ως «ψήφο εμπιστοσύνης» από τις ΗΠΑ τη «δωρεά» στρατιωτικού υλικού. Ομως, τα ψιλά γράμματα της επιστολής Μπλίνκεν είναι αυτά που αποκαλύπτουν τον εγκληματικό - αντιλαϊκό χαρακτήρα της στρατηγικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ και τους πραγματικούς σκοπούς των εξοπλισμών.
Γράφει συγκεκριμένα ο Αμερικανός ΥΠΕΞ: «Η παραχώρηση αμυντικού υλικού στους συμμάχους μας στο NATO αποτελεί θεμελιώδες συστατικό των προσπαθειών μας για να τονώσουμε την ευρωπαϊκή ασφάλεια και να ενισχύσουμε τις συλλογικές αποτρεπτικές και αμυντικές δυνατότητες της Συμμαχίας».
Ο ελληνικός λαός, λοιπόν, που πέρυσι πλήρωσε από την τσέπη του πάνω από 7 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς, θα συνεχίσει να ματώνει για την υπεράσπιση των ΝΑΤΟικών συμφερόντων και όχι για τη θωράκιση της άμυνας της χώρας και την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων, που απειλούνται όσο πιο βαθιά βυθίζεται η χώρα στους ΝΑΤΟικούς πολεμικούς σχεδιασμούς.
Στην επιστολή του, ο Μπλίνκεν ομολογεί επίσης «φόρα παρτίδα» ότι η «επιχορήγηση» της Ελλάδας με αμερικανικό στρατιωτικό υλικό έχει στόχο «να ενθαρρυνθεί κρίσιμη στήριξη προς την Ουκρανία» και «περαιτέρω δωρεές». Αφήνει μάλιστα ανοιχτό να χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα με επιπλέον 200 εκατ. δολάρια για «αμυντικές δυνατότητες που θα μπορούσε να μεταβιβάσει ή να πουλήσει στην Ουκρανία».
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεσμεύεται για ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία, που την κάνει θύτη άλλων λαών και ταυτόχρονα μετατρέπει τον ελληνικό λαό σε εν δυνάμει θύμα των ανταγωνιστών του ΝΑΤΟ, την ώρα μάλιστα που μεγαλώνουν οι αντιθέσεις ακόμα και μέσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο για το αν, για πόσο και πώς θα συνεχιστεί η στήριξη στο καθεστώς Ζελένσκι.
Το «δωρεάν» λοιπόν που επικαλείται ο πρωθυπουργός για να χρυσώσει το χάπι ενός ακόμα γύρου εξοπλισμών, μόνο τέτοιο δεν είναι, αφού ο λαός πληρώνει τους εξοπλισμούς και «τοις μετρητοίς», με δισ. ευρώ στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες, και «επί πιστώσει», με μεγαλύτερη εμπλοκή σε πολέμους και δολοφονικούς σχεδιασμούς.
Αλλά και τα περί «ισορροπίας στο Αιγαίο» που αναμασά επίσης ο πρωθυπουργός, είναι επικίνδυνος εφησυχασμός και κοροϊδία. Το παζάρι με την Τουρκία, πάνω στον ΝΑΤΟικό «οδικό χάρτη», προοιωνίζεται επώδυνους συμβιβασμούς και σε ζητήματα κυριαρχικών δικαιωμάτων, είτε με, είτε χωρίς στρατιωτικές εντάσεις, για να ικανοποιηθούν πάγιες αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης και να θωρακιστεί η «ατλαντική συνοχή» στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Τον στόχο αυτόν μοιράζονται με τις ΗΠΑ και τους άλλους «συμμάχους» τους η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Γι' αυτό δεν υπάρχει «δεύτερη γνώμη» και για την επιστολή Μπλίνκεν, παρά τα «ναι μεν αλλά» περί «μεγαλύτερων ανταλλαγμάτων» που ακούγονται σκόρπια, κυρίως από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχει άλλωστε και το προηγούμενο της ομοφωνίας τους στην ψήφιση των πολεμικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, που ενσωματώνει τη συνολικότερη συμφωνία τους στην ευρωατλαντική πολιτική της αστικής τάξης, σε βάρος του λαού, είτε πρόκειται για τη συμμετοχή στους πολέμους της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, είτε την κατεύθυνση της διαπραγμάτευσης και των διευθετήσεων με την Τουρκία...
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη» Τρίτη 30 Γενάρη 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου