Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Ένας χρόνος επιτυχίες


Ένας χρόνος επιτυχίες

Γράφει ο Cogito ergo sum //Ατέχνως
Σίγουρα θα θυμάστε ότι πέρυσι τον Δεκέμβρη ζήσαμε ένα εθνικό δράμα με την εκλογή προέδρου δημοκρατίας και περάσαμε μέρες αγωνίας αναλογιζόμενοι το αν και κατά πόσο θα καταστρεφόταν ο τόπος αν πηγαίναμε σε εκλογές. Τότε, λοιπόν, είχα ανεβάσει στο προσωπικό μου ιστολόγιο ένα κειμενάκι, όπου έγραφα και τα εξής:

(…) ενώ η κυβέρνησή μας παρακαλάει τους τροϊκανούς να επιστρέψουν το συντομώτερο στην Αθήνα πριν πάνε στον διάολο, θα πρέπει να πάρουμε μερικά μικρά τεχνικά μέτρα (τα τελευταία των 
τελευταίων, όπως τόσο εμπνευσμένα έχει πει ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς) μέχρι να λήξει και 
η τεχνική μικροπαράταση. Συγκεκριμένα, πρέπει:

(α) να καταργήσουμε τον υπερμειωμένο συντελεστή ΦΠΑ 6,5%, ο οποίος επιβάλλεται σε φάρμακα, βιβλία, κινηματογράφους και θέατρα, ξενοδοχεία κλπ.,

(β) να καταργήσουμε τον ειδικό μειωμένο κατά 30% συντελεστή ΦΠΑ, ο οποίος ισχύει στα νησιά του Αιγαίου, επειδή οι νησιώτες τού Αιγαίου δεν είναι καλύτεροι από τους νησιώτες τού Ιονίου,


(γ) να καταργήσουμε την πρόσφατη ρύθμιση των “100 δόσεων”, επειδή “επιβραβεύει” τους ασυνεπείς φορολογούμενους,

(δ) να καταργήσουμε την πρόσφατη απόφαση του υπουργού οικονομικών για κατά 30% μείωση της -θυμίζω: προσωρινής- εισφοράς αλληλεγγύης,

(ε) να καταργήσουμε όσες φοροαπαλλαγές έχουν απομείνει (εντάξει, δεν είναι και πολλές πια),

(στ) να αυξήσουμε το ποσοστό κατάσχεσης μισθών και συντάξεων (σήμερα είναι 25% και επιβάλλεται σε ποσά άνω των 1.500 ευρώ) για χρέη προς το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς,

(ζ) να ενοποιήσουμε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς σε έναν υπεροργανισμό, με ταυτόχρονη ενοποίηση τόσο των ασφαλιστικών υποχρεώσεων των ασφαλισμένων (εννοείται: προς τα πάνω) όσο και των παρεχομένων υπηρεσιών και συντάξεων (εννοείται: προς τα κάτω),

(η) να δημιουργήσουμε μια ενιαία αρχή είσπραξης φόρων και εισφορών, ώστε να διευκολύνεται το κυνήγι όσων αποφεύγουν την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών τους,

(θ) να καταργήσουμε όλες τις ρυθμίσεις που επιτρέπουν την συνταξιοδότηση πριν τα 62,

(ι) να αναπροσαρμόσουμε τα όρια συνταξιοδότησης όσων εργάζονται σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, με ενδεχόμενη αναψηλάφηση των επαγγελμάτων τα οποία χαρακτηρίζονται ως βαρέα και ανθυγιεινά,

(ια) να ορίσουμε τα 20 χρόνια ασφάλισης (6.000 ένσημα) ως ελάχιστο όριο για την θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης (δηλαδή: όποιος δουλεύει τετράωρο, θα πρέπει να δουλεύει 40 χρόνια δίχως να χάσει μεροκάματο ώστε να δικαιούται σύνταξη),

(ιβ) να καταργήσουμε την δυνατότητα να παίρνει κάποιος μειωμένη σύνταξη αν δεν έχει καταφέρει να μαζέψει 6.000 ένσημα,

(ιγ) να καταργήσουμε το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, συμπεριλαμβάνοντάς το στις διατάξεις περί ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος,

(ιδ) να θεσμοθετήσουμε ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και για τις κύριες συντάξεις (θυμίζω: η εν λόγω ρήτρα ισχύει ήδη για τις επικουρικές), πράγμα που σημαίνει ότι το δημόσιο δεν θα εγγυάται ούτε την ελάχιστη σύνταξη των 360 ευρώ,

(ιε) να αυξήσουμε τις εισφορές του ΟΓΑ, εξισώνοντας τους αγρότες με όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες,

(ιστ) να φροντίσουμε για την κάλυψη του -αναμενόμενου- ελλείμματος της χρονιάς, επιβάλλοντας φόρο πολυτελείας σε κινητή και ακίνητη περιουσία αλλά και αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε αλκοόλ και καπνό.

Αυτά έγραφα τότε. Ευτυχώς, η βουλή δεν έβγαλε πρόεδρο, η κυβέρνηση έπεσε και ο σώφρων λαός έστειλε στην εξουσία την αριστερά για να γλιτώσει. Έναν χρόνο και δυο φορές αριστερά από τότε, μια ματιά στην παραπάνω λίστα των «16 σημείων» μας πείθει ότι τα αποτελέσματα της λαϊκής επιλογής για «αριστερή διακυβέρνηση» είναι σαφή:

(α) Ο υπερμειωμένος συντελεστής παρέμεινε σε φάρμακα, βιβλία και θέατρα αλλά μεταφέραμε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων του μειωμένου συντελεστή (13%) στον κανονικό (23%).

(β) ΟΚ

(γ) Η ρύθμιση δεν καταργήθηκε. Απλώς τροποποιήθηκε έτσι ώστε να μπορούν να είναι συνεπείς εκείνοι που έχουν λεφτά να πληρώσουν και να δώσουν όσο γίνεται περισσότερα εκείνοι που δεν έχουν.

(δ) ΟΚ

(ε) ΟΚ

(στ) Δρομολογήθηκε.

(ζ) Δρομολογήθηκε.

(η) Δρομολογήθηκε.

(θ) ΟΚ

(ι) Δρομολογήθηκε.

(ια) Συζητείται.

(ιβ) Συζητείται.

(ιγ) ΟΚ

(ιδ) Το δημόσιο εξακολουθεί να εγγυάται την «εθνική σύνταξη» αλλά προωθείται μια παραλλαγή του αρχικού σχεδίου ώστε, στην πράξη, όσοι δεν έχουν 6000 ένσημα να παίρνουν ένα χαρτζηλίκι αντί για σύνταξη που θα τους επιτρέπει να συνεχίσουν να ζουν.

(ιε) ΟΚ

(ιστ) Υλοποιήθηκε μια παραλλαγή: επιβάλαμε φόρο στο κρασί, μειώσαμε το επίδομα θέρμανσης, επεκτείναμε τον ΕνΦΙΑ ως και στα πουρναροχώραφα κλπ.

Νομίζω ότι είναι σαφές το τι πετύχαμε σε λιγώτερο από έναν χρόνο με την σοφή μας επιλογή για αριστερή διακυβέρνηση. Και μη ξεχνάμε ότι η «τεχνική παράταση», περί της οποίας μιλούσε τότε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, έγινε εξάμηνη παρατασάρα, η οποία κατέληξε σε ένα μεγαλοπρεπέστατο τρίτο μνημόνιο. Αριστερό αυτή την φορά.

Με τις υγείες μας!

Σημείωση: Αν κάποιος διαβλέψει στο παραπάνω κείμενο ότι κάνω αβάντες στην Νέα Δημοκρατία, ας κάνει μια επίσκεψη στον γιατρό του όσο το δυνατόν συντομότερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου