Όσοι με αφορμή την πρόσκληση στον Ζελένσκι από την κυβέρνηση, να μιλήσει στην ελληνική Βουλή, ανακαλύπτουν «ελληνικά παράδοξα» στην αρνητική στάση του ΚΚΕ, μάλλον δεν άκουσαν ότι το «έθιμο» που προσπαθεί να καθιερώσει τις τελευταίες μέρες ο ευρωατλαντισμός, γυροφέρνοντας τον Ουκρανό Πρόεδρο από Κοινοβούλιο σε Κοινοβούλιο, δεν έχει την ίδια αποδοχή σε όλο τον κόσμο και προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Όχι από τίποτα «απροσάρμοστους κομμουνιστές», αλλά από αστικά κόμματα και δυνάμεις, σε χώρες που δεν τις λες και αντιΝΑΤΟικές. Για παράδειγμα, στην Αυστρία, η πρόσκληση Ζελένσκι από το φιλελεύθερο κόμμα NEOS να μιλήσει στη Βουλή «σκόνταψε» στις αντιδράσεις άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, που επικαλέστηκαν την ουδετερότητα της Αυστρίας, αλλά και το γεγονός ότι ο Ζελένσκι, με την ομιλία του, θα μεταφέρει την εικόνα «μόνο από τη μία πλευρά». Τελικά, η ομιλία δεν έγινε ποτέ...
Αλλά και στο Ισραήλ, όπου μίλησε με τηλεδιάσκεψη στο Κοινοβούλιο, προκλήθηκαν μεγάλες αντιδράσεις, ακόμα και από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Σημαντική μερίδα του αστικού Τύπου θεώρησε ότι ο Ζελένσκι υποκίνησε δυνάμεις εναντίον του Ισραήλ με την ομιλία του και τον χαρακτήρισαν «αχάριστο». Αλλα ΜΜΕ τον χαρακτήρισαν «ψεύτη» και «απατεώνα», που «έστειλε τον λαό του στην τραγωδία και μετά έκλαιγε». Ακόμα και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε ότι η κριτική του Ουκρανού Προέδρου στο Ισραήλ για τον χειρισμό του πολέμου στην Ουκρανία ήταν «άδικη και καταδικαστέα». Άλλη κυβερνητική πηγή δήλωσε ότι «η σύγκριση του ρωσικού εγκλήματος στην Ουκρανία με τα ναζιστικά εγκλήματα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αντιπροσωπεύει μια επικίνδυνη περιφρόνηση για το Ολοκαύτωμα». Με άλλα λόγια, καμιά ομοφωνία δεν υπάρχει εκεί που πάει να μιλήσει ο Ζελένσκι, ούτε βέβαια σ' αυτά που λέει όταν μιλάει, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν στην Ελλάδα τα αστικά κόμματα και επιτελεία, που ετοιμάζονται πώς και πώς να υποδεχτούν τον Ουκρανό Πρόεδρο, καταγγέλλοντας το ΚΚΕ ότι «χαλάει την πιάτσα» επειδή δεν συντάσσεται με τον ευρωατλαντικό ενθουσιασμό τους.
Η ιστορία με τον Ζελένσκι μάς θύμισε και κάτι ακόμα: Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, στις 24 Μάρτη 2021, ο δήμος Αθηναίων τίμησε τον πρωθυπουργό της Ρωσίας, Μιχαήλ Μισούστιν, με το Χρυσό Μετάλλιο Αξίας της Πόλεως των Αθηνών, με αφορμή την παρουσία του στις επετειακές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Οπως αναφερόταν τότε σε δελτίο Τύπου της δημοτικής αρχής, «το θέμα συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο (...) το οποίο ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία τη σχετική εισήγηση του δημάρχου». Αυτοί που διαφώνησαν ήταν οι εκλεγμένοι με το ΚΚΕ, που δεν νομιμοποίησαν με την ψήφο και την παρουσία τους την πολιτική της κυβέρνησης της Ρωσίας ενάντια στον λαό της. Αντίθετα, αυτοί που σήμερα παρουσιάζουν τον Πούτιν και την κυβέρνησή του ως «δικτατορία», όχι μόνο κάλεσαν τον εκπρόσωπό της στους γιορτασμούς για τα 200χρονα της Επανάστασης αλλά τον τίμησαν και με το Χρυσό Μετάλλιο της Αθήνας. Να υποθέσουμε ότι η ρωσική κυβέρνηση δεν έγινε μέσα σε μια νύχτα «αυταρχική» και «δικτατορική», όπως την αποκαλούν σήμερα όσοι συναγελάζονταν και φωτογραφίζονταν καμαρωτοί καμαρωτοί με τους εκπροσώπους της, είτε στην Αθήνα είτε στη Μόσχα.
Έτσι και τώρα, η πρόσκληση στον Ζελένσκι να μιλήσει στη Βουλή και η «έκφραση αλληλεγγύης» από την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα αστικά κόμματα, δεν αφορούν τον λαό της Ουκρανίας που σκοτώνεται και υποφέρει αλλά μια αντιδραστική κυβέρνηση, όπως αυτή του Ουκρανού Προέδρου, που στηρίζεται από το στρατόπεδο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ κι ευθύνεται, όπως και η Ρωσία, για το δράμα του ουκρανικού λαού. Αυτή η κυβέρνηση εδώ και χρόνια έχει στηρίξει και ενσωματώσει ναζιστικές οργανώσεις, διώκει και φυλακίζει κομμουνιστές, έχει θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας. Με αποφάσεις του ουκρανικού κράτους, που παραμένουν σε ισχύ από την κυβέρνηση Ζελένσκι, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής Βουλής και βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλης θεωρείται «ανεπιθύμητο πρόσωπο», γιατί έχει συμπαρασταθεί σε διωκόμενους κομμουνιστές στην Ουκρανία. Παρεμπιπτόντως, και τον Πρόεδρο της Παλαιστίνης, Μ. Αμπάς, είχαν καλέσει να μιλήσει επί ΣΥΡΙΖΑ στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Τον χειροκρότησαν όλοι «κατά ριπάς», αλλά μέχρι σήμερα, καμιά κυβέρνηση δεν έχει εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής για αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, που ψηφίστηκε την ίδια μέρα της ομιλίας του. Για τέτοια υποκρισία μιλάμε και για «αλά καρτ» αλληλεγγύη απ' όλα τα αστικά κόμματα!
Η κυβέρνηση Ζελένσκι, λοιπόν, είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης για τον λαό της Ουκρανίας, που γίνεται σάκος του μποξ στο ρινγκ των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια και τη Ρωσία από την άλλη, που τώρα τον πνίγει στο αίμα, εισβάλλοντας στη χώρα του. Το ΚΚΕ στέκεται με συνέπεια και πραγματική διεθνιστική αλληλεγγύη απέναντι στους λαούς της Ουκρανίας, της Ρωσίας και κάθε άλλης χώρας. Υπερασπίζεται τον μόνο δρόμο που μπορεί να απαλλάξει τους λαούς από κάθε λογής «Ζελένσκι» και «Πούτιν», αλλά και από κάθε «Μπάιντεν», «Μακρόν» και άλλους, από την ίδια την αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό σε κάθε χώρα. Από τους πραγματικούς υπαίτιους δηλαδή για τα δεινά των λαών σε πόλεμο και «ειρήνη»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου