Αναξιοπαθούντες

 

«Φαρμακεία» τα σούπερ μάρκετ με την ακρίβεια που τσακίζει τον λαό, «φαρμάκι» και το φάρμακο - εμπόρευμα, με τις ανατιμήσεις που επέβαλε η κυβέρνηση για τα κέρδη των βιομηχάνων

Μα καλά, πώς αυγαταίνουν έτσι τα κέρδη των τραπεζών από εξάμηνο σε εξάμηνο; Τα ...κλωσάνε; Ρητορικό το ερώτημα για τραπεζικούς ομίλους όπως η Eurobank, που ανακοίνωσε 721 εκατ. ευρώ το α' εξάμηνο του 2024 και την Πειραιώς που «έγραψε» 563 εκατ. ευρώ καθαρά κέρδη την ίδια περίοδο. Διαβάζοντας στα ψιλά γράμματα των ισολογισμών τους, διαπιστώνει κανείς ότι το νέο «μπουμ» κερδοφορίας βασίστηκε κατά βάση στις εισπράξεις για τα επιτόκια και στη μείωση των λειτουργικών εξόδων, με το συνεχιζόμενο κλείσιμο καταστημάτων και απολύσεις προσωπικού (τις οποίες βαφτίζουν εθελούσιες αποχωρήσεις). Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, οι εργαζόμενοι και ο λαός είναι αυτοί που πληρώνουν τα κερδοφόρα αποτελέσματα: Με ένταση της αφαίμαξης, για δάνεια που τώρα «τρέχουν» με μεγαλύτερα επιτόκια και με «εκπαραθύρωση» υπαλλήλων της τράπεζας. Χωριά τα κέρδη από την αναμόχλευση των 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, που πληρώνει από την τσέπη του ο λαός και το μεγαλύτερο μέρος τους κατευθύνεται μέσω των τραπεζών στους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτοί είναι λοιπόν οι ...αναξιοπαθούντες τραπεζικοί όμιλοι, τους οποίους χρηματοδότησε και χρηματοδοτεί αθρόα το κράτος με λεφτά του λαού και με τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συγχώνευση Attica - Παγκρήτιας.

Μαγική εικόνα...

Σε διθυραμβικούς τόνους ήταν η ανάρτηση του πρωθυπουργού για τη στατιστική μείωση της ανεργίας τον Ιούνιο στο 9,6%, από 10,3% τον περασμένο Μάη. Ο Κυρ. Μητσοτάκης μίλησε για «ένα πολύ θετικό νέο» και ισχυρίστηκε πως οι «στοχευμένες πολιτικές» της κυβέρνησης «έχουν θετικά αποτελέσματα». Βέβαια η κατασκευασμένη εικόνα των κυβερνητικών επιτυχιών χάλασε, όταν την ίδια μέρα από τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» προέκυψε ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους κάθε μέρα έχαναν τη δουλειά τους 7.500 μισθωτοί! Ολοι αυτοί είναι ...αόρατοι για την κυβέρνηση, όπως και οι συνολικά 1.374.981 εργαζόμενοι που το ίδιο διάστημα έμειναν άνεργοι. Σε κάθε περίπτωση, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στις καταστάσεις της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) βρίσκονται σταθερά γύρω στις 800.000, δίνοντας τη μεγάλη εικόνα της αγοράς εργασίας στη χώρα μας, ελέω του αντεργατικού πλαισίου που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

... και τρίπλες

Την εικόνα αυτή δεν μπορούν να τη φτιασιδώσουν τα διάφορα κυβερνητικά τερτίπια και οι αλχημείες. Γιατί μπορεί η επίσημη στατιστική να δείχνει μείωση του ποσοστού της ανεργίας, όμως σε μεγάλο βαθμό (τουλάχιστον κατά το 1/3 της μείωσης) αυτή οφείλεται στη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού, στο γεγονός δηλαδή ότι πάνω από 300.000 εργαζόμενοι σε παραγωγική ηλικία εγκατέλειψαν την τελευταία δεκαετία τη χώρα, κυνηγώντας αλλού την τύχη τους. Αλλά και σε στατιστικές τρίπλες, καθώς τουλάχιστον 3 εκατομμύρια άτομα σε παραγωγική ηλικία βρίσκονται εκτός εργατικού δυναμικού, χωρίς να ξεκαθαρίζεται πόσοι από αυτούς είναι οικονομικά μη ενεργοί. Αυτά τα «ψιλά γράμματα» κουμπώνουν απόλυτα με την άμεση πείρα των εργαζομένων, απολυμένων και άνεργων, που βασανίζονται στην εργασιακή ζούγκλα και όχι τα κυβερνητικά παραμύθια, που μόνο στόχο έχουν να βγάλουν λάδι την πολιτική της και τη στήριξη που προσφέρει το κράτος στα μονοπώλια και στα κέρδη τους.

Παντεσπάνι

Αυξημένος καταγράφηκε ο πληθωρισμός τον περασμένο μήνα, κάνοντας σκόνη τη μαγική εικόνα που περιέγραψε ο πρωθυπουργός στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, λέγοντας ότι «στο μέτωπο της ακρίβειας έχουμε ενθαρρυντικές ειδήσεις, βελτιωμένη εικόνα πληθωρισμού, μείωση τιμών στα σούπερ μάρκετ» και ότι «τα μέτρα αρχίζουν και αποδίδουν». Επειδή όμως η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει με το κεφάλι κάτω την αβάσταχτη πραγματικότητα που ζουν τα λαϊκά νοικοκυριά με την ακρίβεια δεν αποδίδει, ήρθε ο γενικός γραμματέας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή να αποκαλύψει κυνικά το ...υπερόπλο ενάντια στην ακρίβεια: «Να σταματήσουμε να αγοράζουμε τα προϊόντα που έχουμε συνηθίσει να αγοράζουμε (...) και, αν πρέπει να γίνει, να θυσιάσουμε, αν δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, ακόμη και σε όρους ποιότητας». Πέρα από το γεγονός ότι προσπαθεί αισχρά να παρουσιάσει ως αιτία της ακρίβειας τις λεγόμενες «καταναλωτικές συνήθειες» των νοικοκυριών, «βγάζοντας λάδι» τα μονοπώλια και την πολιτική της κυβέρνησης, ας τον ενημερώσει κάποιος ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν εδώ και πολύ καιρό σταματήσει να αγοράζουν όχι μόνο προϊόντα που «είχαν συνηθίσει», αλλά και αγαθά αναγκαία για την επιβίωσή τους, που οι τιμές έχουν εκτοξευθεί, όπως κρέας, φρούτα κ.τ.λ. Οσο για την ποιότητα, τη δήλωσή του θα ζήλευε και η Μαρία Αντουανέτα: «Αφού δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι».

 

Ριζοσπάστης