Το κύμα καύσωνα που πλήττει τις τελευταίες μέρες τη Δυτική Ευρώπη, με τα εκατοντάδες θύματα σε Ισπανία και Πορτογαλία, όπως και οι πυρκαγιές που κατακαίνε χιλιάδες στρέμματα λειτουργούν ξανά σαν τη «μεγάλη αποκάλυψη» για τον εχθρό που έχουν απέναντί τους τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ο οποίος είναι ο ίδιος σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη.
Ξεκινά μάλιστα και αυτήν τη φορά η ίδια κουβέντα: Με στόχο να πλασάρεται ως «φυσική» και «αναμενόμενη» η έκθεση των λαών σε θανάσιμους κινδύνους, στο όνομα «πρωτόγνωρων φαινομένων», γίνεται προσπάθεια να κρύβονται τα τεράστια αναξιοποίητα περιθώρια που η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας αφήνουν για την ουσιαστική υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής. Στόχος είναι να εγκλωβίζονται οι λαοί στη μιζέρια απλά περιμένοντας την «κακιά στιγμή». Να μένει στο απυρόβλητο η εγκληματική πολιτική που βάζει στη ζυγαριά του «κόστους» την ουσιαστική πρόληψη και λήψη μέτρων, με άξονα την προστασία του περιβάλλοντος και του λαού, με βάση όλα τα σύγχρονα διαθέσιμα μέσα. Αυτό βεβαιώνουν και οι εξελίξεις στις «αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης», ανάμεσα στις οποίες φιγουράρουν μέλη του G7, των πιο ισχυρών οικονομιών του κόσμου, δείχνοντας στην πράξη πόσο μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στις σύγχρονες δυνατότητες να ζουν οι λαοί καλύτερα και στη σκληρή πραγματικότητα που επιβάλλει το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.
Στην Ισπανία, υπολογίζεται ότι μόνο σε μια βδομάδα οι νεκροί από θερμοπληξία ξεπέρασαν τους 510! Ομως, είναι «φυσικό» να πεθαίνουν άνθρωποι επειδή εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες τον 21ο αιώνα; `Η είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή ως κόστος; Ηταν δηλαδή «φυσιολογικός» ο θάνατος του οδοκαθαριστή που κατέληξε στη Μαδρίτη, ενώ δούλευε στους 40 βαθμούς Κελσίου, με μια φόρμα όλη πολυεστέρα, στα 60 του χρόνια;
Η δημοτική αρχή εξέφρασε λύπη αφού δέχτηκε κριτική για τις συνθήκες δουλειάς στην περιοχή, αλλά δεν έβγαλε τσιμουδιά για την παράδοση της καθαριότητας σε υπεργολάβους. Ενας από αυτούς τους υπεργολάβους είχε προσλάβει και τον 60χρονο, απασχολώντας τον με... σύμβαση 30 ημερών, δηλαδή όμηρο μιας διαρκούς αγωνίας για το αν θα 'χει μεροκάματο και τον άλλο μήνα. Κάτω από αυτήν την πίεση είναι που ο 60χρονος, ενώ καταλάβαινε πόσο επικίνδυνο ήταν, συνέχιζε να βγαίνει να καθαρίζει, «για να αποδείξει ότι αξίζει και να του ανανεώσουν τη σύμβαση», όπως κατήγγειλε ο 21χρονος γιος του...
Στη Γαλλία, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη τις τελευταίες μέρες. Είναι όμως «φυσικό», σήμερα, εν έτει 2022, ο άνθρωπος να στέκεται θεατής μπροστά σε θυελλώδεις ανέμους ή σε πρωτόγνωρες θερμοκρασίες; Αντί να χρησιμοποιηθούν προς όφελός του τα σύγχρονα μέσα και οι γνώσεις που αντλούνται από την εξέλιξη που καλπάζει σε τόσους τομείς. Στη νοτιοδυτική επαρχία της Ζιρόντ όπου έγιναν στάχτη πάνω από 110.00 στρέμματα δάσους, στελέχη της Πυροσβεστικής κατήγγειλαν ότι «υποφέρουμε από έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και μέσων... Διαπιστώνουμε μια "απεμπλοκή" του κράτους...». Η δυνατότητα αντιμετώπισης των πυρκαγιών θα ήταν εντελώς διαφορετική - προσθέτουν - αν τα μέσα εναέριας πυρόσβεσης δεν ήταν τόσο γερασμένα και ανεπαρκή.
Ενας πιλότος σημείωσε: «Στο πάρκινγκ υπάρχουν αεροπλάνα που δεν είναι σε θέση να απογειωθούν. Από 6 "Dash", 4 από αυτά μπορούν να πετάξουν. Οσον αφορά τα "Canadair", από τα 12 μόνο τα 9 μπορούν να επιχειρήσουν». Αντίστοιχα βαραίνει και η υποσυντήρησή τους, που έχει ανατεθεί σε ιδιώτες. «Η υπηρεσία μας δεν μπορεί να επιστήσει την προσοχή στις εταιρείες που το έχουν αναλάβει, σε βάρος των φορολογουμένων. Τις πληρώνουμε για να έχουμε διαθέσιμα αεροπλάνα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει...», τόνιζαν. Επιπλέον, το κριτήριο του μέγιστου κέρδους εμποδίζει και τη διασφάλιση ανταλλακτικών. Οπως σχολίαζε άλλος πιλότος για εταιρεία που παράγει κινητήρες πυροσβεστικών αεροπλάνων, «περιμένει πρώτα να συμπληρωθούν αρκετές παραγγελίες, αλλιώς δεν ξεκινάει την παραγωγή...».
Αντίστοιχα συμπεράσματα βγαίνουν και από τον πλουσιότερο «ευρωπαϊκό βορρά». Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ακριβώς ένα χρόνο πριν, τον Ιούλη του 2021, στη Γερμανία θρηνούσαν εκατοντάδες νεκρούς μετά από καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν ιδιαίτερα τα κρατίδια της Ρηνανίας - Παλατινάτου και της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας. Τα πλάνα από τα κατεστραμμένα οδικά δίκτυα, τις γέφυρες, τους σιδηροδρόμους κ.τ.λ. θύμιζαν ότι η λογική του «κόστους - οφέλους» δεν κάνει διακρίσεις στα θύματά της.
Είναι λοιπόν μια «φυσική συνέπεια» όλα τα παραπάνω;
Αν και ένα τεράστιο ποσοστό των φυσικών πλημμυρών των τελευταίων αιώνων είχαν καταγραφεί σε αυτές τις ίδιες περιοχές, το καπιταλιστικό κράτος δεν φρόντισε έγκαιρα να οργανώσει την αντιπλημμυρική τους θωράκιση, με βάση το επίπεδο που μπορεί να διασφαλίσουν η επιστήμη και η πρόοδος και στη Γερμανία του 21ου αιώνα. Σημειωτέον, ρεπορτάζ εκείνων των ημερών παρατηρούσαν ότι οι υπηρεσίες διάσωσης (Πυροσβεστική και Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Τεχνικής Ανακούφισης) στελεχώνονται από εθελοντές, γιατί «είναι ακριβή η διατήρηση υπηρεσιών πλήρους απασχόλησης»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου