Κάτω από τα χαλάσματα των σεισμών στην Τουρκία, τα αστικά επιτελεία στη χώρα μας προσπάθησαν να θάψουν την αλήθεια για την πραγματική αιτία της τραγωδίας. Λένε για παράδειγμα ότι δεν γίνονται τόσο δυνατοί σεισμοί στην Ελλάδα, αν και είναι η πρώτη σε σεισμικότητα στην Ευρώπη! Οπως αποκαλύπτεται τώρα, τα ίδια έλεγε και πριν από λίγους μήνες η τουρκική κυβέρνηση, με αφορμή έναν προηγούμενο σεισμό των 5,9 Ρίχτερ. Απαντώντας στην προσπάθεια εφησυχασμού, η Ενωση Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων της γείτονα προειδοποιούσε με ανακοίνωσή της ότι η Τουρκία «έχει αποτύχει όσον αφορά το τι πρέπει να γίνει πριν από τον σεισμό» και πως «είναι σημαντικό οι διαδικασίες σχεδιασμού, κατασκευής και επιθεώρησης να διεξάγονται με σωστό και σθεναρό τρόπο, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια των κτιρίων ενάντια σε σεισμούς». Αλήθεια, τι απ' όλα αυτά δεν ισχύει για τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, όπου ακόμα και ο πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος των δημόσιων κτιρίων έχει υλοποιηθεί μόνο στο 25%, χωρίς τα αποτελέσματα να έχουν δημοσιοποιηθεί, ενώ εγκληματικές είναι οι ελλείψεις σε μηχανικούς, προσωπικό και υποδομή σε δήμους και Περιφέρειες;
Ακούστηκε επίσης το εξής: Οτι εδώ έχουμε σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς, σε αντίθεση με την Τουρκία. Ομως «σύγχρονο» κανονισμό είχαν και στην Τουρκία, όπου ήδη από το 1997 απαιτούσε τα κτίρια να κατασκευάζονται με όλκιμο σκυρόδεμα, ένα υλικό που είναι πιο εύκαμπτο σε περίπτωση σεισμού. Τι λένε τώρα οι Τούρκοι μηχανικοί; Πως μόνο 1 στα 10 κτίρια στη χώρα πληροί τα πρότυπα, αφού τα παλιά κτίρια συχνά επαναξιοποιούνται εμπορικά αντί να ισοπεδώνονται! Αλήθεια, μήπως ο «μύθος μιλάει» και για την Ελλάδα, όπου το 60% των κτιρίων είναι κατασκευασμένα χωρίς αντισεισμικούς κανονισμούς, ή με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959, που έχει αναθεωρηθεί τέσσερις φορές από τότε; Ακόμα κι έτσι, οι Τούρκοι μηχανικοί λένε πως χιλιάδες θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν στα παλιότερα κτίρια είχαν εφαρμοστεί με ευθύνη του κράτους σύγχρονες μέθοδοι μετασκευής, «αλλά η σεισμική μετασκευή δεν προσθέτει αξία στην αγορά», όπως σημείωνε χαρακτηριστικά ένας σημαντικός Ιάπωνας σεισμολόγος σε διεθνές δίκτυο. Αλήθεια, αμφιβάλλει κανείς ότι και στη χώρα μας κριτήριο για τη δόμηση είναι η «αξία στην αγορά» και όχι οι λαϊκές ανάγκες; Να λοιπόν πού πρέπει να στοχεύσει και η πάλη του λαού για μέτρα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας: Στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του και σε όλους όσοι υλοποιούν την πολιτική για λογαριασμό τους.
Πενήντα τέσσερις (54) σιδηροδρομικές αποστολές αναχώρησαν το διάστημα Ιούλης 2020 - Δεκέμβρης 2022 από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με προορισμό τα ΝΑΤΟικά Βαλκάνια και τη Βαλτική. Αν υποθέσουμε ότι κάθε αποστολή αποτελούταν από ένα τουλάχιστον τρένο, αυτό σημαίνει πως έφευγαν κάθε μήνα σχεδόν δύο αμαξοστοιχίες φορτωμένες με πολεμικό υλικό των ΗΠΑ και άλλων. Εγιναν δηλαδή δεκάδες αποστολές για τις «πρόβες πολέμου» στη μεθόριο με τη Ρωσία πριν καν αρχίσει ο πόλεμος και επιταχύνθηκαν βέβαια μετά το ξέσπασμά του, μεταφέροντας κατά βάση όπλα στην Ουκρανία. Οι γραμμές της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αναμένεται να αυξηθούν το επόμενο διάστημα για τη χώρα μας. Μόλις ο Πάιατ επανέλαβε σε συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη τη δέσμευση των ΗΠΑ να σταθούν στην Ουκρανία «για όσο χρειαστεί», ώστε ο πόλεμος να καταλήξει σε «στρατηγική αποτυχία» για τη Ρωσία, ο γγ Μεταφορών Γιάννης Ξιφαράς, που πήρε αμέσως μετά τον λόγο, διαβεβαίωνε πως η κυβέρνηση διαθέτει «κεντρικό σχεδιασμό για την ολιστική προσέγγιση της σιδηροδρομικής ανάπτυξης» στην περιοχή. Προφανώς για να γίνει ακόμα πιο γρήγορη η πρόσβαση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στα «καυτά» σημεία της σύγκρουσης με τη Ρωσία, που πληρώνουν οι λαοί, ανάμεσά τους και ο ελληνικός, με το να γίνεται στόχος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου