Καρμπόν

 

Λες και διαβάζεις εφημερίδα μερικά χρόνια πίσω - τότε που «ψηνόταν» η ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών - είναι τα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο για τα Ελληνοτουρκικά. Με «επιχειρήματα» καρμπόν, δημοσιολόγοι και γνωστά κυβερνητικά payroll γράφουν για «το κόστος της ακινησίας» και για το πόσο εις βάρος της Ελλάδας κυλάει ο χρόνος. Καλούν να κάνουμε τη «διάκριση μεταξύ της πραγματικής / υφιστάμενης κυριαρχίας που ασκεί η χώρα μας στο Αιγαίο και της δυνητικής / διεκδικούμενης κυριαρχίας», ξεσπαθώνοντας κατά των «πατριωτών της φακής» στο αστικό στρατόπεδο, που λασπομαχούν με το είδωλό τους στον καθρέπτη, τον κοσμοπολιτισμό. Γράφουν ότι «πολύ σύντομα» όλα τα κόμματα θα πρέπει να τοποθετηθούν με «εθνική ευθύνη», επιστρατεύοντας τις γνωστές παραφιλολογίες για το πόσα οφέλη θα προκύψουν από μια συμφωνία, που στην ούγια γράφει «συνεκμετάλλευση με ΝΑΤΟικό καπέλο». Μιλάμε για κανονικό «ξεπατίκωμα» όσων έλεγε πριν μερικά χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τη Συμφωνία που άνοιξε τις πόρτες του ΝΑΤΟ στη Β. Μακεδονία. Το τι ασφάλεια και σταθερότητα έφερε εκείνη η συμφωνία, ούτε και λέγεται! Κρίκος των ίδιων σχεδιασμών, που έχουν στο επίκεντρο τη συνοχή και τη θωράκιση του ΝΑΤΟ, είναι και οι «διευθετήσεις» που ψήνονται στα Ελληνοτουρκικά, με όλη την ατζέντα πάνω στο τραπέζι. Γι' αυτό, ούτε έναν λαϊκό άνθρωπο δεν πρέπει να πείσουν η δηλητηριώδης προπαγάνδα και η προσπάθεια εφησυχασμού μπροστά σε επικίνδυνες εξελίξεις που επιταχύνονται.

Στα καλύτερά της

Ο γνωστός τηλεκήρυκας του ΣΚΑΪ, που κόπτεται για τη «δημοκρατία» και την «αντικειμενικότητα» στην ενημέρωση, δεν σκυλιάζει μόνο όταν βρεθεί αντιμέτωπος με εκπρόσωπο του ΚΚΕ (κάτι που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει) αλλά και όταν η πραγματικότητα που μεταδίδουν οι συνάδελφοί του από το ρεπορτάζ δεν συμφωνεί με την προπαγάνδα που ο ίδιος υπηρετεί, ως γνήσιο φερέφωνο με προβιά «δημοσιογράφου». Αυτό έγινε και πριν λίγες μέρες, όταν ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ στη Βηρυτό τόλμησε να μεταδώσει ότι το κτίριο ενός τηλεοπτικού σταθμού που βομβαρδίστηκε, μαζί με άλλους 12 μη στρατιωτικούς στόχους, δεν είχε καμία σχέση με τη Χεζμπολάχ. Τι ήταν να το ακούσει ο «ιέρακας» της λογοκρισίας! «Αυτό το κανάλι συνδέεται με αυτό που εκείνοι θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση», απάντησε στον ανταποκριτή, κάνοντάς του σινιάλο να αλλάξει το ρεπορτάζ. «Ας μη φτάνουμε στο σημείο να δικαιολογούμε χτυπήματα κατά Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης», απάντησε ο δημοσιογράφος και εκεί ήταν που το ποτήρι ξεχείλισε για τον ...πρύτανη της προπαγάνδας του Ισραήλ! «Πόλεμος γίνεται εκεί, και στον πόλεμο είσαι είτε με τη μία είτε με την άλλη πλευρά», υπέδειξε στον δημοσιογράφο που τόλμησε να μεταδώσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ξερνάνε καθημερινά οι τηλεβόες του ισραηλινού στρατού και αναπαράγουν αμάσητα τα εγχώρια παπαγαλάκια του ευρωατλαντισμού. Η «αντικειμενική δημοσιογραφία» στα καλύτερά της...

Συμβόλαια...

Τη σύναψη ενός «νέου κοινωνικού συμβολαίου» ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΕΒ στην ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου, φέρνοντας ως παράδειγμα την Ισπανία του σοσιαλδημοκράτη Σάντσεθ. Ναι, ακριβώς την κυβέρνηση - πρότυπο για τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς στη χώρα μας. Στην Ισπανία λοιπόν, όπως είπε, «η συνεννόηση κοινωνικών εταίρων και κυβέρνησης οδήγησε σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που στοχεύει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα». Για να δούμε όμως, τι «κέρδισαν» οι Ισπανοί εργαζόμενοι από τη συμφωνία που εκθειάζει ο ΣΕΒ; Μετά και την τελευταία αύξηση, ο κατώτατος μισθός στην Ισπανία διαμορφώθηκε στα 1.134 ευρώ μεικτά (14 μισθοί), από 1.080 ευρώ τον περασμένο χρόνο. Δηλαδή μια αύξηση των 50 ευρώ περίπου, που εξανεμίζεται πριν φτάσει στην τσέπη, εξαιτίας της μεγάλης ακρίβειας.

... κερδοφορίας

Επιπλέον, στο «μοντέλο» της Ισπανίας οι εργοδότες προσλαμβάνουν και απολύουν εργαζόμενους ανεξέλεγκτα, επικαλούμενοι την «τρέχουσα δραστηριότητά τους», δηλαδή τις ανάγκες της κερδοφορίας τους. Ο Μηχανισμός RED για «Ευελιξία και Σταθεροποίηση της Απασχόλησης», που εφαρμόζεται στη χώρα, προβλέπει «προσωρινή διαθεσιμότητα» και «μερική ανεργία», προκειμένου οι επιχειρήσεις να μειώνουν τις ώρες εργασίας και να αναστέλλουν συμβάσεις όταν δηλώνουν «οργανωτικά, παραγωγικά ή οικονομικά προβλήματα», απολαμβάνοντας τη στήριξη του κράτους και στέλνοντας τον λογαριασμό στον λαό. Για κερασάκι στην τούρτα, η Ισπανία είναι η τρίτη χώρα στην Ευρώπη σε εργατικά «ατυχήματα», που σημαίνει ξέφραγο αμπέλι σε μέτρα υγείας και ασφάλειας. Αυτό το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», που δεν διαφέρει απ' όσα συμβαίνουν και στην Ελλάδα, θέλει να κατοχυρώσει ο ΣΕΒ με το «κοινωνικό συμβόλαιο» που προτείνει για τη θωράκιση της κερδοφορίας του, «κρούοντας ανοιχτές πόρτες» σε κυβέρνηση και εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.

 

Ριζοσπάστης