Το πρωί όργιο τρομοκράτησης και καταστολής και το βράδυ όργιο λάσπης και χολής. Αυτή ήταν η εικόνα της κυβέρνησης την Πέμπτη απέναντι στις μεγάλες κινητοποιήσεις εργαζομένων του Δημοσίου, υγειονομικών, γονιών και μαθητών, που για μια ακόμα φορά απαίτησαν μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής τους. Κι επειδή το όργιο του αυταρχισμού δεν κατάφερε να εμποδίσει τη φωνή τους να ακουστεί, επιστρατεύτηκαν το βράδυ τα διάφορα παπαγαλάκια. Οπως ο γνωστός υστερικός σχολιαστής του ΣΚΑΪ, που έσταξε χολή και «ξινίλα» για τους αγώνες, προσπάθησε να κουκουλώσει όπως όπως τα αιτήματα εργαζομένων - μαθητών και ...αγανακτώντας για την «ταλαιπωρία» των οδηγών, απαίτησε να εφαρμοστεί ο νόμος - έκτρωμα για τον περιορισμό των διαδηλώσεων! Εξέφρασε μάλιστα την απογοήτευσή του (την «πικρή αλήθεια», όπως είπε) για το γεγονός ότι δεν γίνεται να εφαρμοστεί ο νόμος, όταν διαδηλώνει τόσος κόσμος! Για το «φινάλε», επιχείρησε μια θριαμβευτική έξοδο, λέγοντας ότι «μόνο το ΠΑΜΕ» εφαρμόζει το νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, απαντώντας έτσι και στην απορία του ακροατηρίου του για το πού μπορούν να φτάσουν η ξετσιπωσιά και η βρωμιά του. Είναι πάντως «λίγος» και αυτός και το κανάλι όπου δουλεύει, για την αποστολή που έχουν αναλάβει. Ας το χωνέψουν μια και καλή: Σιωπητήριο στους αγώνες δεν πρόκειται να μπει!
«Βρήκανε παπά να θάψουνε πέντ' έξι»... Μόνο έτσι εξηγείται η σπουδή που δείχνουν διάφορα παπαγαλάκια να αξιοποιήσουν το αποτέλεσμα της δίκης της Χρυσής Αυγής, για να ξεδιπλώσουν όλη τη σαβούρα που έχουν φυλαγμένη. Και τι δεν διαβάσαμε τις τελευταίες μέρες σε αναλύσεις για το πώς «ανδρώθηκε» η εγκληματική φασιστική συμμορία, εκτός βέβαια από την πραγματική αιτία, που είναι η πολύμορφη αξιοποίηση των φασιστοειδών από το κεφάλαιο ως «δύναμη κρούσης» για την αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος. Δεν υπάρχει, βέβαια, σε τέτοιες «αναλύσεις», ούτε η στήριξή τους από το αστικό κράτος, ούτε οι σχέσεις τους με τα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα, ούτε η ανοχή που απολάμβαναν οι χρυσαυγίτες από το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ. Ενδεικτικό είναι το μαργαριτάρι που διαβάσαμε την περασμένη βδομάδα: «Η άνοδος και η πτώση της ΧΑ σηματοδοτεί την πτώση του πολιτικοοικονομικού συστήματος που οικοδομήθηκε σταδιακά από τη μεταπολίτευση: Του συστήματος "όλα τα λεφτά όλα τα κιλά", της φοροδιαφυγής (...) και του ανεξέλεγκτου καταναλωτισμού (...) Από κοντά και τα κόμματα της Αριστεράς που μόνιμα αποκαλούσαν τις παροχές "ψίχουλα"».
Τι θυμίζει αυτό; Τα ίδια που έλεγαν οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα την περίοδο της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης, για να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της και να χρεώσουν στο λαό την ευθύνη για τις περικοπές, τα άγρια μνημόνια και τα αντεργατικά μέτρα που φόρτωσαν στην πλάτη του, για να σώσουν το κεφάλαιο. Παρουσιάζουν τους εργαζόμενους και το λαό περίπου ως «κηφήνες» και λαμόγια, που συνδιαλλάσσονταν με τα κόμματα και έτρωγαν από τα «δανεικά και αγύριστα», που ήθελαν παχυλούς μισθούς και καθόλου φόρους. Στο έδαφος αυτό συκοφαντούν κάθε κατάκτηση, κάθε διεκδικητικό αγώνα για αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και αμοιβής. Εκεί είναι που τέτοιες άθλιες «λογικές» τέμνονται με τους χρυσαυγίτες. Μήπως δεν ήταν οι ναζιστές του Περάματος που έλεγαν ότι φταίνε τα σωματεία που ζητάνε ακριβά μεροκάματα και διώχνουν τις δουλειές, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι να καθαρίσουν τη Ζώνη από το ΠΑΜΕ; Μήπως δεν στάθηκαν εμπροσθοφυλακή στην επίθεση ενάντια στους ναυτεργάτες, για να απαλλαγεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο από τα βαρίδια του συνδικαλισμού; Μήπως δεν έστησαν δουλεμπορικά, για να βρίσκουν φτηνούς εργάτες στα αφεντικά, και μάλιστα «μόνο Ελληνες»; Το αστικό πολιτικό σύστημα ενοχοποιούσε το λαό, τα δικαιώματα και τις όποιες κατακτήσεις του για την κρίση. Και οι χρυσαυγίτες αναλάμβαναν να διορθώσουν το ...λάθος, με τα τάγματα εφόδου και τα μπραβιλίκια. Το ποιος τάισε επομένως τον χρυσαυγιτισμό είναι αποδεδειγμένο και δεν αλλάζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου