Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Επιταχυντής ροής φασιστών



Στην πλατεία Σαπφούς στη Λέσβο τραβήχτηκε, για την ακρίβεια σκίστηκε, η κουρτίνα της υποκρισίας των «αριστερών», η απλωμένη ιμπεριαλιστικά απ' τον Εβρο και το Καστελόριζο έως τη Λαμπεντούζα και το Γιβραλτάρ. Στην αναδιάταξη κι επαναχωροθέτηση των μονοπωλιακών, στρατιωτικά θωρακισμένων συμφερόντων, οι πρόσφυγες γίνονται χειροβομβίδες επικοινωνιακού κρότου - λάμψης. Αν συνεχιστεί, που θα συνεχιστεί δυστυχώς, κυριολεκτικά το πέταγμα με κάθε μέσο κι από κάθε χερσαία ή υδάτινη οδό, με τη σέσουλα, προσφύγων στην άθλια ευρωΝΑΤΟική σκακιέρα, τότε υπάρχει σοβαρή πιθανότητα τα hot spots να μετατραπούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης του εικοστού πρώτου αιώνα...
 
Η διαβόητη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας, που λειτούργησε ως πολιτικό placebo για τις εκλογές σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες την τελευταία χρονιά, όχι μόνο απέτυχε, αλλά χρησιμοποιείται πλέον ανοιχτά σαν το τέλειο άλλοθι ταχέος εκφασισμού των τοπικών κοινωνιών, με στόχο την εξοικείωση του συνόλου των πολιτών με τις ανθρωποθυσίες ως πολιτικό εργαλείο. Ετσι η προεκλογική Τουρκία βιομηχανοποιεί σταδιακά τη ροή κατατρεγμένων, γεφυρώνοντας με απελπισία και πτώματα το οικονομικό χάσμα των παζαριών της με τη Δύση. Με κάθε φουρνιά προσφύγων σκάει μύτη κι ένας καλά κρυμμένος μες στο πλήθος μαύρος όχλος - μοχλός, που σιγά σιγά μετατρέπεται σε ακροδεξιά φασιστική ομάδα με πολλαπλές στολές κοινωνικής παραλλαγής. Ετσι, το άσυλο πρώτα εξασφαλίζεται για τα ρατσιστικά ναζιστικά μορφώματα κι ύστερα συζητιέται ως εκβιαστική παροχή δικαιωμάτων στους κατατρεγμένους και ξεριζωμένους.
 
Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια στη Ρουάντα (εκεί όπου σε λίγες μέρες μακελεύτηκαν με ματσέτες μισό εκατομμύριο άνθρωποι και μετακινήθηκαν από χώρα σε χώρα 1,7 εκατομμύρια πρόσφυγες σε ένα τριήμερο, το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα από καταβολής κόσμου) να επιβάλλουν τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα στέρηση τροφής και νερού για εικοσιτέσσερις ώρες, επειδή μαχαιρώθηκαν δυο απελπισμένοι, που περίμεναν στην ουρά υπό τον αφρικάνικο ήλιο, όρθια ανθρώπινα φαντάσματα, επί πέντε μέρες να φτάσουν στο σημείο διανομής ενός πεντόκιλου νερού και μιας σακούλας φυτάλευρου. Τους μίσησα. 
Τώρα βλέπω το νομοσχέδιο για το άσυλο, που συζητιέται στην ελληνική Βουλή, να προβλέπει διακοπή παροχής των λεγόμενων υλικών συνθηκών υποδοχής, σε περίπτωση που κάποιος επαίτης ασύλου παραβιάζει το γεωγραφικό περιορισμό του. Τους σιχάθηκα. Ιδια όψη στο ιμπεριαλιστικό τους νόμισμα, κι απ' τις δυο πλευρές.
 
Πολιτισμός που τιμωρεί τους τρόφιμους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τα οποία ο ίδιος κατασκεύασε, προώρισται να χαθεί και θα χαθεί μόνο αν ριχτούν στην πυρά η ιδεολογία, η εργαλειοθήκη, η μέθοδος και η δράση των πολιτισμένων βαρβάρων. Στο ερώτημα τι θ' απογίνουμε χωρίς αυτούς, η απάντηση είναι άνθρωποι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου