Ανοίγει και πάει

«Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι» λέει ο σοφός λαός, και η έκφραση πάει γάντι στα όσα έγιναν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, εκθέτοντας και πάλι κυβέρνηση και λοιπούς «κήρυκες» του ευρωατλαντισμού. Και δεν μιλάμε μόνο για τα «χάδια» στην Τουρκία, αφού όπως έλεγαν τα ενωσιακά επιτελεία «βρισκόμαστε σε στρατηγική αλληλεξάρτηση» μαζί της, αλλά και για τα όσα δρομολογούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες ακριβώς για να επιτευχθεί η «συνοχή» του ΝΑΤΟ και να «τρέξουν» οι «αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες» ανάμεσα στις δυο μεριές. Χαρακτηριστική είναι η πληροφορία ότι ο Μπορέλ, στις επαφές που είχε με την πρόεδρο της Κομισιόν, πρότεινε ανάμεσα στα «ανταλλάγματα» προς την Τουρκία να είναι και η ικανοποίηση «αιτημάτων» που βάζει η Αγκυρα για τα λεγόμενα «μειονοτικά σχολεία» στη Θράκη. Θυμίζουμε επίσης ότι παρά τη σπουδή της κυβέρνησης να παρουσιάσει τις ΗΠΑ ως το βασικό «ανάχωμα» στην τουρκική επιθετικότητα, είναι οι ΗΠΑ που πρώτες έσυραν το χορό, όχι μόνο στο παζάρι για τις «διαφιλονικούμενες ζώνες» των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και ανοίγοντας επί της ουσίας ζήτημα συνόρων, με την πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που λέει ότι «δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα σε ό,τι αφορά την έκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας και τον αντίστοιχο εναέριο χώρο στις περιοχές αυτές». Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Οτι ανεξάρτητα από τα παχιά λόγια της κυβέρνησης, τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή έχουν προ πολλού «διευρύνει» την ατζέντα του ιμπεριαλιστικού παζαριού στις πλάτες των λαών της περιοχής, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για πολύ επικίνδυνες εξελίξεις.

Τα καλά...

Στα «καλά» της καραντίνας που απαριθμούσε όλο το προηγούμενο διάστημα ο οικονομικός Τύπος, ήταν η «μεγαλύτερη εξοικείωση των καταναλωτών» με το ηλεκτρονικό εμπόριο, που «εκτοξεύτηκε» σε όγκο παραγγελιών, εξασφαλίζοντας κέρδη στα (κλειστά) καταστήματα του λιανεμπορίου μέσα στην πανδημία, με ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού να είναι μάλιστα σε αναστολή, τουλάχιστον «στα χαρτιά». Πριν από λίγες μέρες, όμως, κι ενώ οι θρίαμβοι για τους τζίρους της «μαύρης Παρασκευής» δεν είχαν κοπάσει, η μια μετά την άλλη οι μεταφορικές άρχισαν να ανακοινώνουν ότι αδυνατούν πλέον να εξυπηρετήσουν τον όγκο των παραγγελιών και ότι μειώνουν τις υπηρεσίες τους. Είχαν προηγηθεί διάφορες αλυσίδες καταστημάτων με μεγάλη κίνηση αυτήν την περίοδο (π.χ. παιχνιδάδικα) που επίσης ανακοίνωσαν την προσωρινή παύση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών, λόγω αδυναμίας να παραδώσουν έγκαιρα και σωστά τα προϊόντα τους. Η εξήγηση που δόθηκε είναι ότι οι μεγάλες εταιρείες ταχυμεταφορών βρέθηκαν ανέτοιμες να ανταποκριθούν στη μεγάλη αύξηση του ηλεκτρονικού εμπορίου. Παρά τις επενδύσεις που έκαναν σε τεχνολογία και εξοπλισμό για να προσαρμοστούν, ξεζουμίζοντας παράλληλα τους εργαζόμενους, τώρα οι μέτοχοί τους εμφανίζονται δισταχτικοί για νέες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις, τεχνολογία, στόλο και προσωπικό, επειδή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν αυτά θα συνεχίσουν να αποδίδουν κέρδη σε λίγους μήνες, ή θα γράψουν ζημιές, αν μειωθεί η ζήτηση στο ηλεκτρονικό εμπόριο με τη σταδιακή άρση των περιορισμών της καραντίνας.

... και συμφέροντα

Κι εκεί που το πράγμα δείχνει να «στομώνει» και να οδηγεί σε αδιέξοδο το λιανεμπόριο και έναν σημαντικό κλάδο της διανομής, έρχεται το κράτος ως «από μηχανής θεός» να δώσει λύση και να διαφυλάξει την κερδοφορία αμφότερων, με πρόσχημα την ...καλύτερη εξυπηρέτηση και την προστασία της υγείας των καταναλωτών! Ετσι, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την Παρασκευή την έναρξη λειτουργίας του «click away», της υπηρεσίας που συνδυάζει την ηλεκτρονική παραγγελία με την επί τόπου παραλαβή του προϊόντος, ώστε και η πίεση στις ταχυμεταφορές να εκτονωθεί (χωρίς να θιγεί η κερδοφορία τους, αφού έχουν πολλά «υπόλοιπα» και θα συνεχίσουν να δέχονται παραγγελίες) και τα καταστήματα να συνεχίσουν να πουλάνε ανεμπόδιστα, ειδικά τις μέρες των γιορτών που αυξάνει ο τζίρος. Αυτοί που θα την «πληρώσουν» ξανά, είναι οι «αναλώσιμοι» εργαζόμενοι που θα στελεχώσουν αυτές τις νέες υπηρεσίες στο λιανεμπόριο. Και βέβαια οι καταναλωτές, αφού είναι σίγουρο ότι τις επόμενες μέρες θα δούμε «ουρές» έξω από τα σημεία παραλαβής, όπως γίνεται τώρα έξω από τις κούριερ για όσους θέλουν να παραλάβουν «επί τόπου» το δέμα τους. Σταθερά κερδισμένες είναι βέβαια και οι τράπεζες, που μέσα από τις αναγκαστικές ηλεκτρονικές πληρωμές «μαζεύουν» όλο το χρήμα από την αγορά, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Για ένα πράγμα επομένως δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς το κράτος: Πανδημία - ξεπανδημία, πάνω απ' όλα στέκουν τα συμφέροντα των ομίλων και εκεί πάνω «κουμπώνουν» όλα τα πρωτόκολλα διαχείρισης του κορονοϊού...

Ενθουσιασμός

Ο ενθουσιασμός για το «σχέδιο Πισσαρίδη», παρά τις επιμέρους ενστάσεις που καταγράφονται και αφορούν κυρίως τις κόντρες μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου για τη διανομή των ενισχύσεων και των άλλων μέτρων στήριξης, δεν είναι πρωτόγνωρος. Ούτε βέβαια το γεγονός ότι για την υπεράσπιση του αναπτυξιακού σχεδιασμού της κυβέρνησης σπεύδουν να υπερθεματίσουν παλιές και νέες καραβάνες της πολιτικής, από όλα τα αστικά κόμματα. Θυμίζουμε ωστόσο ότι ανάλογης υποδοχής είχαν τύχει και τα λεγόμενα περιφερειακά «αναπτυξιακά» συνέδρια του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στην κυβέρνηση. Στις παρουσιάσεις που γίνονταν τότε ανά περιφέρεια, πρώτο τραπέζι κάθονταν πάντα οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, «στάζοντας μέλι» για τις αναπτυξιακές ιδέες της κυβέρνησης και τα χρηματοδοτικά εργαλεία, ενώ την ίδια γνώμη είχαν και όλοι σχεδόν οι εργοδοτικοί φορείς, που έπαιρναν το λόγο στα κυβερνητικά «φόρα». Κάτι τέτοιες ομοιότητες κάνουν τον Πισσαρίδη να λέει σήμερα ότι τα αναπτυξιακά εργαλεία που προτείνει έχουν χρησιμοποιηθεί απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και δεν υπάρχει λόγος να εφευρεθεί κάτι καινούργιο, ενώ δυσκολεύεται να διακρίνει και σε τι ακριβώς εστιάζει την κριτική του ο ΣΥΡΙΖΑ στο σχέδιο της σημερινής κυβέρνησης.

Ριζοσπάστης