Τέμπο

 

«Το τέμπο στην ευρωπαϊκή πολιτική Μετανάστευσης το δίνει η ακροδεξιά», γράφουν διάφοροι με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής στην ΕΕ και τη συμφωνία Ιταλίας - Αλβανίας. Οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις όμως σε Ισπανία και Γερμανία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα μέτρα που παίρνει η Μελόνι στο Μεταναστευτικό, ανεβάζοντας σε άλλα επίπεδα την καταστολή. Στη Γερμανία, μάλιστα, η κυβέρνηση Σολτς περηφανεύεται ότι καμιά άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να πάρει τέτοια σκληρά μέτρα εναντίον των μεταναστών, επαναφέροντας μέχρι και τους ελέγχους στα χερσαία σύνορα, που καταργήθηκαν στο πλαίσιο των «ελευθεριών» του Μάαστριχτ και της Συνθήκης Σένγκεν. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία της ευρωπαϊκής πολιτικής για τους μετανάστες, που όπως και κάθε άλλη πτυχή της υπακούει στο δόγμα «ό,τι συμφέρει το κεφάλαιο», χωρίς βέβαια να εκλείψουν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Η αύξηση των μεταναστευτικών ροών - λόγω έξαρσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων - σε συνδυασμό με την ύφεση που σκεπάζει την ευρωπαϊκή οικονομία, είναι αυτά που δίνουν το «τέμπο» στην πολιτική για τη Μετανάστευση, ανοιγοκλείνοντας τη στρόφιγγα κατά τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Σε κάθε περίπτωση, το θύμα είναι παντού και πάντα οι ξεριζωμένοι, που τρέχουν να σωθούν από τις βόμβες των ίδιων που τους κάνουν τη ζωή κόλαση ως μετανάστες και πρόσφυγες.

 

Απάντηση

Τι σημαίνει «φοροληστεία» του λαού με αριθμούς; Το 2024 αναμένεται να κλείσει για τα κρατικά ταμεία με εισπράξεις από τον ΦΠΑ που θα ξεπεράσουν τα 25 δισ. ευρώ, από 23,4 δισ. πέρυσι και 18,6 δισ. το 2022. Σ' αυτούς τους έμμεσους φόρους, προστίθενται και τα περίπου 7 δισ. από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Το 2010, το ποσοστό των έμμεσων φόρων προς το ΑΕΠ έφτανε το 12,8%. Το 2022 το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 19,4% και οι εισπράξεις από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων άγγιξαν το 5,5% του ΑΕΠ. Σε όποιον αναρωτιέται λοιπόν πού πηγαίνουν όλα αυτά τα χρήματα, αφού δεν γίνονται σχολεία και νοσοκομεία, καλύτεροι μισθοί και συντάξεις, το κράτος και η κυβέρνηση έχουν την απάντηση: Σήμερα ετοιμάζονται να ανακοινώσουν νέες «δράσεις» στο πλαίσιο του «αναπτυξιακού νόμου», ύψους 3,3 δισ. ευρώ, για τη στήριξη των «μεγάλων επενδύσεων». Δηλαδή, για τη στήριξη της κερδοφορίας των μεγάλων ομίλων.

Ατζέντης

Υποδείξεις στον Παλαιστίνιο υπουργό Υγείας να συμμορφωθεί ο Παλαιστινιακός λαός με τις επιδιώξεις και τα σχέδια του Ισραήλ έκανε ο υπουργός Υγείας, Αδ. Γεωργιάδης, όχι σε κάποιο ...πάνελ, αλλά αυτήν τη φορά «διά ζώσης», μιλώντας στο διεθνές συνέδριο για την Υγεία που πραγματοποιήθηκε στην Αίγυπτο, και ενώ προηγουμένως ο Παλαιστίνιος υπουργός είχε αναφερθεί στην ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα. Ούτε υπουργός της κυβέρνησης του Ισραήλ να ήταν ο Γεωργιάδης, που φτάνει να κουνάει το δάχτυλο στον εκπρόσωπο της Παλαιστινιακής Αρχής σε μια διεθνή εκδήλωση! Η στρατηγική συμμαχία με το κράτος - δολοφόνο, το μένος για τους Παλαιστίνιους που μάχονται για να έχουν πατρίδα, έχουν φέρει σε τέτοιο παραλήρημα την κυβέρνηση, που μετατρέπεται σε ατζέντη των Ισραηλινών ακόμα και σε τέτοιες περιστάσεις, όταν κάθε 10 λεπτά σκοτώνεται ή τραυματίζεται ένα παιδί στη Γάζα, 17.000 παιδιά έχουν χάσει τον έναν ή και τους δύο γονείς τους και μια ακόμα γενοκτονία είναι σε πλήρη εξέλιξη. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από μερικούς μήνες, σε αντίστοιχη συνάντηση με τον Ισραηλινό ομόλογό του, ο Αδ. Γεωργιάδης αποθέωνε την πολιτική του Ισραήλ, την ίδια στιγμή που νοσοκομεία στη Γάζα βομβαρδίζονταν, θάβοντας και καίγοντας ζωντανούς χιλιάδες ασθενείς. Τι άλλο να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση και έναν υπουργό που με τους νόμους τους γκρεμίζουν συθέμελα το δικαίωμα του λαού σε σύγχρονο και δωρεάν δημόσιο σύστημα Υγείας, κάνοντας συντρίμμια τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες; Βαρβαρότητα μέσα, βαρβαρότητα κι έξω, οι δύο όψεις της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Σίγουρα κέρδη

Το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, βρίθει από μηχανισμούς που εγγυώνται την κερδοφορία των ομίλων σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Οποια πέτρα και αν σηκώσεις στον λαβύρινθο της «απελευθερωμένης» αγοράς, βρίσκεις τέτοιους μηχανισμούς, που βγάζουν «μονά - ζυγά» κερδισμένο το κεφάλαιο. Οι ΑΠΕτζήδες - για παράδειγμα - που έχουν εξασφαλίσει «λειτουργικές ενισχύσεις» για τις επενδύσεις τους, αποζημιώνονται και για την παραγωγή Ενέργειας από τον «Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ» (πληρώνεται από τους λογαριασμούς ρεύματος) στις περιπτώσεις που η τιμή πώλησης στο σύστημα είναι πιο κάτω από την τιμή στην αγορά χονδρικής του ρεύματος. Οταν όμως οι τιμές είναι αρνητικές, είτε επειδή το σύστημα δεν «σηκώνει» την παραγόμενη Ενέργεια, είτε επειδή απλά δεν υπάρχει ζήτηση, οι ΑΠΕτζήδες συνεχίζουν να επιδοτούνται για την παραγωγή και μάλιστα με ακόμα περισσότερα χρήματα απ' όταν πουλάνε το ρεύμα τους! Με άλλα λόγια, τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν τις ΑΠΕ χειμώνα - καλοκαίρι, με ζέστη και με κρύο, εξασφαλίζοντας εγγυημένη κερδοφορία στους ομίλους της πράσινης Ενέργειας, την ώρα που χιλιάδες από αυτά βουλιάζουν στην ενεργειακή φτώχεια.

 

Ριζοσπάστης