02-06-2020
“Το ίδιο σύστημα είναι που καταπιέζει και το λαό της Ελλάδας, έχουμε κοινό εχθρό τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό”.
Ως κάτοικος η ίδια της ευρύτερης περιοχής όπου σημειώθηκε η δολοφονία, έδωσε αρχικά το γενικό πλαίσιο των γεγονότων, των αντιδράσεων και της απόλυσης των 4 αστυνομικών από το δήμο, αν κι ως τώρα μόνο στον έναν έχουν ασκηθεί διώξεις.
Αναφέρθηκε σε όλα όσα έχουν προηγηθεί σε επίπεδο αστυνομικής βίας, καθώς τα τελευταία πέντε χρόνια μόνο στη Μινεσότα έχουν δολοφονηθεί 40 άτομα από την αστυνομία και 7666 σε όλες τις ΗΠΑ, εκ των οποίων το 90% Αφροαμερικανοί. Παρότι οι πολιτικές ηγεσίες υπόσχονται διαρκώς ότι θα κάνουν κάτι για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, συνεχώς επαναλαμβάνεται το ίδιο και το ίδιο. Ανέτρεψε τις θεωρίες που διακινούν πολιτικοί αξιωματούχοι στη Μινεσότα, για δήθεν εξωτερικούς υποκινητές των διαδηλώσεων, τονίζοντας το συστημικό ρατσισμό που συνεχίζεται επί δεκαετίες, βασισμένος στο γεγονός πως η χώρα χτίστηκε πάνω στη δουλεία. Σε ό,τι αφορά τα επεισόδια στα οποία πολλοί εστιάζουν, η Horazuk είπε ότι υπάρχουν εκείνοι που επιτίθενται αδιάκριτα, αλλά ότι κατά βάση στοχοποιήθηκαν επιχειρήσεις της περιοχής συνδεόμενες περισσότερο με την καταπίεση των μαύρων και των έγχρωμων, όπως τα ενεχυροδανειστήρια και το πολυκατάστημα Target που έχει τα κεντρικά του στη Μινεάπολη, και το πρόγραμμα ασφάλειας και παρακολούθησής του στοχοποιεί τις μειονότητες αυτές. Πρόσθεσε ακόμα ότι, παρότι μεταξύ των κατοίκων υπάρχει φόβος για επέκταση των επεισοδίων έξω από την επιχειρηματική ζώνη στις γειτονιές, ο φόβος για τη δράση της αστυνομίας παραμένει μεγαλύτερος.
Στο ερώτημα για τις αντιδράσεις διάφορων πολιτικών από το Δημοκρατικό και Ρεπουμπλικανικό κόμμα, σελέμπριτις, αλλά και πολυεθνικών, η πρόεδρος του συνδικάτο αφενός υποστήριξε ό,τι για τους διάσημους, ειδικά τους Αφροαμερικανούς, έπαιξε ρόλο ότι και οι ίδιοι κάποιες φορές έχουν γνωρίσει διακρίσεις παρά τον πλούτο τους, ενώ πολιτικοί και εταιρείες αναγκάζονται να πάρουν θέση λόγω της πίεσης και των αντιδράσεων του κόσμου. Δεν κάνουν ωστόσο τίποτε για να να αντιμετωπίσουν τη ρίζα του προβλήματος που γεννά το συστημικό ρατσισμό.
Σε ό,τι αφορά την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη αυτή τη στιγμή, η Horazuk έκανε λόγο για “στρατιωτική κατοχή” της πόλης, με 24ωρη παρακολούθησε από αστυνομικά και στρατιωτικά ελικόπτερα, με παρουσία χιλιάδων αστυνομικών, αλλά και 10000 ανδρών της εθνοφρουράς. Οι διαδηλώσεις ωστόσο συνεχίζονται αμείωτες, με τη συμμετοχή πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
Ως προτεραιότητα η Horazuk θέτει τον αγώνα κατά του συστημικού ρατσισμού και την πάλη για τα αιτήματα των τοπικών κοινοτήτων, ενάντια ενάντια στις διακρίσεις την καταπίεση, την ανισότητα που υπάρχει ως αποτέλεσμα αυτού του καπιταλιστικού συστήματος. Υπενθυμίζει πως στις ΗΠΑ ο καπιταλισμός χτίστηκε σε μεγάλο βαθμό στις πλάτες των σκλάβων, και σε κλεμμένη γη των ιθαγενών.
Τόνισε πως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αντικαπιταλιστική πάλη, για ένα άλλο κοινωνικό σύστημα χωρίς τον αγώνα κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων. Σε ό,τι αφορά τη δράση του συνδικάτου των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, αναφέρθηκε στη συγκέντρωση εκατοντάδων μελών έξω από το σπίτι του τοπικού Δημοκρατικού εισαγγελέα, ζητώντας την άμεση σύλληψη και των υπόλοιπων εμπλεκόμενων αστυνομικών. Σε μια έμμεση ένδειξη για τα στενά περιθώρια πολιτικής δράσης ακόμα και των πιο προχωρημένων ταξικά συνδικάτων στις ΗΠΑ, η Horazuk επισήμανε πως ο ρόλος των τοπικών συνδικάτων είναι να απαιτούν λογοδοσία από πολιτικούς και αξιωματούχους του Δημοκρατικου Κόμματος, πολλοί από τους οποίους βασίζονται στη συνδικαλιστική στήριξη για την εκλογή τους.
Σχετικά με τη γενικότερη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, μίλησε για τη γραφειοκρατία και το χαρακτήρα ταξικού συμβιβασμού που υπάρχει σε πολλά συνδικάτα, που θεωρούν ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με εκείνα των αφεντικών. Για το λόγο αυτό και στο θέμα της δολοφονίας Φλόιντ μπορεί να έχουν βγάλει καταδικαστικές ανακοινώσεις, αλλά δεν κινητοποιούν πρακτικά τα μέλη τους. Πρόσθεσε επίσης ότι παρότι η αστυνομία στις ΗΠΑ είναι σε πολλές πολιτείες συνδικαλισμένη, δεν υπάρχει συζήτηση και με τα άλλα συνδικάτα σχετικά με το αν και πώς οφείλει να λογοδοτεί η αστυνομία για τις πρακτικές της. Πολλά συνδικάτα δεν αναγνωρίζουν την αστυνομία ως μηχανισμό καταπίεσης που υπερασπίζεται περισσότερο την ιδιοκτησία παρά τους ανθρώπους και θεωρούν ότι “οι αστυνομικοί είναι φίλοι μας”.
Στην ερώτηση για την αντίθεση που υπάρχει η πιο πλούσια χώρα στον κόσμο να έχει τόσα θύματα Αφροαμερικανούς από κορονοϊό αλλά και αστυνομικές δολοφονίες, η Horazuk αναφέρθηκε στη διαχρονικότητα του προβλήματος, αφού ακόμα πχ στη Μινεσότα ως τη δεκαετία του ’50 υπήρχαν νόμοι που απαγόρευαν την αγορά γης σε μαύρους σε πολλές περιοχές, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν λευκές και μαύρες γειτονιές. Επιπλέον την κρίση του 2008 την πλήρωσαν δυσανάλογα οι μαύροι, που είδαν και τις περισσότερες απολύσεις στο δημόσιο τομέα, όπου υπήρχαν ισχυρά συνδικάτα, ενώ τώρα πληρώνουν αντίστοιχα την πανδημία, αφού πολλοί δούλευαν στον τομέα των υπηρεσιών και απολύθηκαν ή αντίθετα εργάζονται σε “βασικούς τομείς”, οπότε αναγκάζονται να δουλέψουν ακόμα κι όταν οι συνθήκες δεν είναι ασφαλείς.
Απαντώντας σχετικά με το μήνυμα αλληλεγγύης του ΠΑΜΕ, εξέφρασε εκ μέρους όλων όσων αγωνίζονται τη βαθιά της εκτίμηση στο ΠΑΜΕ και το ελληνικό λαό και τόνισε πως “Το ίδιο σύστημα είναι που καταπιέζει και το λαό της Ελλάδας, έχουμε κοινό εχθρό τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό”, προσθέτοντας πως τα συμφέροντα μας δεν ταυτίζονται με τις εταιρίες που ξαφνικά “στηρίζουν” τον Τζορτζ Φλόιντ. “Θα είμαστε ελεύθεροι, όταν και ο λαός της Ελλάδας εξασφαλίσει την ελευθερία του, γι’αυτό η αγωνιστική αλληλεγγύη του λαού της Ελλάδας και των οργανώσεών του είναι πολύ σημαντική”, κατέληξε η Horazuk.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου