Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μεγαλοστομίες τους περί «μεγάλων και διατηρήσιμων» ρυθμών ανάπτυξης, η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών προβλέπουν τώρα μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης, στους οποίους θα συνεχίσουν να επιδρούν και οι επιπτώσεις από τις μεταλλάξεις του κορονοϊού.
Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του ΚΚΕ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, που βυθίστηκε σε νέα κρίση το 2020, αμέσως μετά την προηγούμενη, σχεδόν δεκαετή. Στο χρόνο και στο βάθος αυτής της κρίσης η πανδημία επιδρά καταλυτικά.
Τόσο καιρό η κυβέρνηση περνάει κατά δεκάδες τα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας και ταΐζει με τα δυο χέρια τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα να ζητάνε «περισσότερα και νωρίτερα». Ολοι μαζί υπόσχονται καλύτερες μέρες στον λαό μετά την πανδημία, ερίζοντας για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για την «πράσινη» και την «ψηφιακή» οικονομία.
Το παραμύθι τους, όμως, ξεφτίζει ολοένα και περισσότερο για τον λαό, με τα αστικά επιτελεία να ομολογούν πλέον ανοιχτά στις εκθέσεις τους αυτό που «ο κόσμος έχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»: Οτι έρχονται λουκέτα και ανεργία και ότι τα ελλείμματα, τα κρατικά χρέη και το ιδιωτικό χρέος, που «φουσκώνουν» εξαιτίας των μέτρων στήριξης των επιχειρήσεων, μετατρέπονται ξανά σε μεγάλο βραχνά, προετοιμάζοντας τους εργαζόμενους, τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους της πόλης και βιοπαλαιστές του χωριού ότι έρχεται «σοκ και δέος» και ότι θα πληρώσουν μέχρι τέλους τις κρατικές και άλλες ενισχύσεις που δόθηκαν στο κεφάλαιο.
Οτι, σε τελική ανάλυση, την προσπάθεια στήριξης της ανάκαμψης θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Γι' αυτό και η «πρεμούρα» της κυβέρνησης να περάσει με καταιγιστικούς ρυθμούς - καλοκαιριάτικα - αντιλαϊκά μέτρα, από το νόμο - έκτρωμα για την εκτίναξη της εκμετάλλευσης και τη νέα επίθεση στην Ασφάλιση, έως την ενεργοποίηση του νέου πτωχευτικού που σηματοδοτεί πογκρόμ για αυτοαπασχολούμενους και λαϊκά σπίτια. Ολα αυτά αποτελούν προϋπόθεση για να θωρακιστούν η καπιταλιστική κερδοφορία, η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Αυτά άλλωστε γράφονται «με το νι και με το σίγμα» τόσο στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή και προβλέπει ξανά ματωμένα πλεονάσματα σε βάθος δεκαετιών στις πλάτες του λαού, όσο και στο περιβόητο «Σχέδιο Ανάκαμψης», με τις εκατοντάδες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις να προστίθενται στο λογαριασμό των δισ. που θα πληρώσει ο λαός για να στηριχτεί το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας.
Σε αυτό το «ευαγγέλιο» του «νέου πράσινου ντιλ» και του Ταμείου Ανάκαμψης έχουν το χέρι τους και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν από το δικό τους μετερίζι τη συναίνεση του λαού στα «αναπτυξιακά οράματα» του κεφαλαίου.
Τον «γόρδιο δεσμό» για τον λαό και τις ανάγκες του, όμως, καμία αστική συνταγή και «γιατροσόφι» για τη θωράκιση των καπιταλιστικών κερδών δεν μπορεί να τον λύσει: Κάθε «φάρμακο» κερδοφορίας είναι «φαρμάκι» για τον λαό και τις ανάγκες του. Το απέδειξε η διαχείριση της προηγούμενης κρίσης με περικοπές και μνημόνια, το απέδειξε όμως κι αυτή που ακολούθησε, όπου τα μέτρα επεκτατικής διαχείρισης φορτώνονται ξανά, από άλλο δρόμο, στην πλάτη του λαού, ενώ κοινός παρονομαστής παραμένει η πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόβλημα να υπερασπιστεί το 3ο μνημόνιο που ψήφισε μαζί με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της ανάκαμψης από την προηγούμενη κρίση, ούτε η ΝΔ να υιοθετήσει νεοκεϊνσιανές συνταγές για τη διαχείριση αυτής που ακολούθησε.
Τον κόμπο μπορεί να τον κόψει μόνο το δυνάμωμα της οργάνωσης σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, η κοινωνική συμμαχία εργαζομένων, βιοπαλαιστών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων της πόλης, η αποφασιστική εργατική - λαϊκή πάλη απέναντι στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση, στα κόμματά του.
Ανασημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης Τετάρτη 30 Ιούνη 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου