Γράφει ο λογαριασμός

Eurokinissi

Από την μεγάλη πυρκαγιά στη Ρόδο που εκτός από τα χιλιάδες στρέμματα καμένης έκτασης, απείλησε αρκετούς οικισμούς, προκάλεσε σοβαρά προβλήματα ηλεκτροδότησης στο νησί αλλά και στη Χάλκη, ενώ πλησίασε και την Κοιλάδα των Πεταλούδων

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat το 28% των πολιτών της ΕΕ δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ούτε μια βδομάδα διακοπές εκτός σπιτιού, ενώ το ποσοστό σε 59,5% για άτομα με εισόδημα κάτω από το λεγόμενο «όριο κινδύνου φτώχειας», τα ψίχουλα δηλαδή που καθορίζει η ΕΕ ως «κατώφλι» της εξαθλίωσης. Ενα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η χειρότερη κατάσταση (88,9%) σε επίπεδο ΕΕ καταγράφεται στην Ελλάδα της «βαριάς τουριστικής βιομηχανίας», αλλά και σε άλλες χώρες με ανεπτυγμένο τον τουριστικό κλάδο (π.χ. η Ιταλία καταγράφει 7 εκατομμύρια άτομα που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά). Αντίστοιχα υψηλά είναι τα νούμερα και για τη Γερμανία, τη Γαλλία κ.λπ. Ο λογαριασμός λοιπόν συνεχίζει να «γράφει» για τα οφέλη από την αλματώδη ανάπτυξη των τουριστικών μονοπωλιακών ομίλων και την ιλιγγιώδη κερδοφορία τους. Οι εργαζόμενοι του κλάδου έχουν να «διαλέξουν» από καμιά δεκαριά διαφορετικές εκμεταλλευτικές εργασιακές σχέσεις, ενώ συνολικά η εργατική τάξη με το ζόρι παίρνει λίγες ανάσες ξεκούρασης μακριά από το σπίτι. Μια κατάσταση που μέσα στην πανδημία έγινε ακόμα πιο βάρβαρη, με τους εργαζόμενους να «πληρώνουν» και τις συνέπειες των υγειονομικών πρωτοκόλλων - λάστιχο, παίζοντας την υγεία τους «κορόνα - γράμματα» για να μη θιγούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου. Και, κυρίως, στοιχεία όπως τα παραπάνω καταρρίπτουν για μια ακόμα φορά τους μύθους της «ανάπτυξης για όλους», της «δίκαιης ανάπτυξης» ή όπως αλλιώς βαφτίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη οι αστικές κυβερνήσεις.

Αποστομωτική

Παραμονές του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ στη Μυτιλήνη κάποια γνωστά «παπαγαλάκια» στο νησί, που τα σιγόνταρε και ο ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να συκοφαντήσουν τη μεγάλη συνάντηση της νεολαίας, που φέτος ήταν αφιερωμένη στη φιλία και την αλληλεγγύη με τον τουρκικό λαό. Ανάμεσα στα πολλά που γράφτηκαν και ειπώθηκαν παραμονές του Διημέρου ήταν ότι το κάμπινγκ θα γινόταν εστία διασποράς του κορονοϊού, εξαιτίας της αναμενόμενης μεγάλης συμμετοχής. Οπως αποδείχθηκε για άλλη μια χρονιά, όμως, τα μέτρα που πήρε η ΚΝΕ για το ταξίδι και τη διαμονή χιλιάδων νέων στον χώρο του Διημέρου επέτρεψαν την άψογη διεξαγωγή του, χωρίς καμία επιδημιολογική επιβάρυνση του νησιού. Αυτό αποδεικνύεται και από τα στατιστικά της πανδημίας, όπου σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, έναν μήνα σχεδόν μετά την ολοκλήρωση του Διημέρου, η Λέσβος συνεχίζει να καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά θετικότητας στον κορονοϊό πανελλαδικά. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι τέτοιες μαζικές διοργανώσεις μπορούν να γίνονται με ασφάλεια, όταν υπάρχει συλλογική ευθύνη και σχεδιασμός για την ουσιαστική προστασία όσων συμμετέχουν, και βέβαια συνειδητή πειθαρχία στα μέτρα. Οπως αυτή που έδειξαν οι χιλιάδες ΚΝίτες και ΚΝίτισσες, μαζί με τους φίλους της Οργάνωσης που βρέθηκαν αρχές Ιούλη στη Λέσβο, δίνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο αποστομωτική απάντηση σε μια οικτρή μειοψηφία που προσπάθησε να αμαυρώσει τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση στο νησί, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Λέσβου, που την αγκάλιασαν θερμά.

Φύλλο...

Τη ...θλίψη τους για την «Αραβική Ανοιξη», που δεν κατάφερε να οδηγήσει σε «δημοκρατική διέξοδο» τις χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, εκφράζουν τα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι από τον οπορτουνιστικό χώρο, με αφορμή τις εξελίξεις στην Τυνησία. Αγανακτούν μάλιστα για το ότι τα νήματα της νέας πολιτικής κρίσης κινούνται από έναν «μορφωμένο» Πρόεδρο, με «ακαδημαϊκή καριέρα», και όχι από έναν «δικτάτορα», όπως ο έκπτωτος μετά τα γεγονότα του 2011 Μπεν Αλί. Πρόκειται για τους ίδιους που πριν από δέκα ακριβώς χρόνια χαρακτήριζαν ακόμα και «επανάσταση» τις διαδηλώσεις που ξεκίνησαν από την Τυνησία, με ανοιχτή παρέμβαση υπηρεσιών και κέντρων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με τη χρήση των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Στόχος τους ήταν, σε συνεργασία με τμήματα της αστικής τάξης στις χώρες αυτές, να αξιοποιήσουν τη δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση για τη φτώχεια και την περιστολή λαϊκών ελευθεριών προκειμένου να προωθήσουν αλλαγές σε καθεστώτα που στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό δεν ευθυγραμμίζονταν πλήρως με τα συμφέροντά τους.

... και φτερό

Αυτή η ωμή παρέμβαση σφράγισε τις μαζικές διαμαρτυρίες στην Τυνησία, στη Λιβύη, στην Αίγυπτο και αλλού, και αποτέλεσε το «προγεφύρωμα» ακόμα και για στρατιωτικές επεμβάσεις, που άνοιξαν νέο κύκλο συγκρούσεων στις χώρες αυτές. Οι σημερινές εξελίξεις κάνουν φύλλο και φτερό τις «θεωρίες» για τα «νέα επαναστατικά υποκείμενα» και τα «κινήματα των Μέσων Μαζικής Δικτύωσης», που μπορούν τάχα να δώσουν διέξοδο στις αγωνίες και στις διεκδικήσεις των λαών. Δίνουν όμως απάντηση και σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θέλουν τον λαό «παρακολούθημα» στις ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις και στις επιδιώξεις της μίας ή της άλλης «φτερούγας» της αστικής τάξης.

Ριζοσπάστης