«Ασκήσεις» ... σύσφιξης των σχέσεων και αγαστής συνεργασίας

 

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΝΔ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ

Σε μια περίοδο που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται να κοκορομαχούν με κάθε αφορμή και ευκαιρία, οι συνδικαλιστές τους σε μια σειρά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα επιδίδονται σε «ασκήσεις» ...σύσφιξης των σχέσεων και αγαστής συνεργασίας και μάλιστα στην εφαρμογή διατάξεων του νόμου Χατζηδάκη:

• Μαζί υπερασπίζονται τις ηλεκτρονικές διαδικασίες σε συνελεύσεις και αρχαιρεσίες, διευκολύνοντας τη γενικευμένη εφαρμογή των διατάξεων του πρόσφατου αντεργατικού νόμου, την ώρα που χιλιάδες εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους δίνουν μάχη για να τις εμποδίσουν.
• Από κοινού επιδίδονται σε μεθοδεύσεις και κολεγιές για να «νομιμοποιήσουν» με νοθείες και παρατυπίες την ανάμειξη της εργοδοσίας και των ανθρώπων της στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο αλλαγής των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων.
• Για τον ίδιο λόγο, δεν έχουν κανένα πρόβλημα - όταν και όπου χρειάζεται - να κατέβουν και σε κοινά ψηφοδέλτια στις αρχαιρεσίες και στα συνέδρια συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα, σταχυολογώντας απ' όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο μόνο διάστημα:

• Στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ έλαβε την πλέον επίσημη μορφή, με το κοινό ψηφοδέλτιο που κατέβασαν στο πρόσφατο Συνέδριο (27 και 28 Νοέμβρη). Συγκεκριμένα, οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΑΚΕ συνασπίστηκαν απέναντι στη ΔΑΣ, προκειμένου να διατηρήσουν τα ηνία της δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Είχε προηγηθεί η από κοινού προσπάθεια να εκφυλιστεί το Συνέδριο, με αποκορύφωμα τη νομιμοποίηση «σωματείων» που αποτελούν εργοδοτικούς μηχανισμούς, όπως το «Σωματείο Τροφίμων», που συμμετείχε τελικά στο Συνέδριο, μέσα από διαδικασίες - παρωδία.
• Στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου επίσης είχαμε σύμπραξη των συνδικαλιστών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ σε κοινό ψηφοδέλτιο, για να διατηρήσουν την πλειοψηφία απέναντι στη δυναμική της ΔΑΣ.
• Στις πρόσφατες εκλογές του ΕΔΟΕΑΠ, του ασφαλιστικού ταμείου των εργαζομένων στον Τύπο και στα ΜΜΕ, το ψηφοδέλτιο που κατέλαβε όλες τις θέσεις στο νέο ΔΣ στηρίχτηκε δημόσια από τον ΣΥΡΙΖΑ και «υπόγεια» από ένα τμήμα της ΝΔ, αυτό που εκπροσωπεί η σημερινή πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ. Δηλαδή, στο νέο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, την απόλυτη πλειοψηφία συγκροτούν οι κοινοί υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, που θα συνδιοικούν με τον εκπρόσωπο των εργοδοτών.
• Μια ακόμα περίπτωση είναι η πρόσφατη Γενική εκλογοαπολογιστική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, του συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων. Εκεί, η παράταξη της σημερινής προέδρου και αυτή που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν πρόταση να αλλάξει η προηγούμενη απόφαση του ΔΣ για διά ζώσης εκλογική διαδικασία και να αντικατασταθεί από «μεικτό σύστημα», δηλαδή και από ηλεκτρονική ψηφοφορία, βάζοντας από την πίσω πόρτα αντιδραστικές διατάξεις που προβλέπει ο νόμος Χατζηδάκη ενάντια στο συνδικαλιστικό κίνημα! Μπορεί τα σχέδιά τους να αποτράπηκαν από την παρέμβαση των ίδιων των εργαζόμενων δημοσιογράφων, ωστόσο οι δυο παρατάξεις συνδιοικούν εδώ και καιρό, τόσο στην Ενωση όσο και στον ΕΔΟΕΑΠ, συμπλέοντας στη γραμμή που στηρίζει τα συμφέροντα των εργοδοτών.
• Τελευταίο παράδειγμα ο Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών που προχωρά σε αρχαιρεσίες τις επόμενες μέρες. Εκεί, η πλειοψηφούσα «ανεξάρτητη» παράταξη, στην οποία συνεργάζονται στελέχη των ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΚΕ, με πρόσχημα τον κορονοϊό οργανώνει τις εκλογές «ηλεκτρονικά», με διαδικασίες που δεν προβλέπονται καν στο καταστατικό του και έχουν ήδη αποδειχθεί διάτρητες. Οι ίδιες δυνάμεις αρνούνται την εκκαθάριση του μητρώου από εργοδότες, διευθυντικά στελέχη και αυτοαπασχολούμενους.

Ο έρωτας και ο βήχας ανάμεσα σε όλες τις εκδοχές του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν κρύβονται. Αλλωστε, τι έχουν να χωρίσουν; Τα κόμματά τους είναι αυτά που ως κυβέρνηση συμπληρώνουν τους αντεργατικούς νόμους του προηγούμενου και τούμπαλιν, αφού μοιράζονται το ίδιο όραμα της «πράσινης» και ψηφιακής κερδοφορίας των ομίλων.

Η σιχαμάρα που διαπιστωμένα προκαλεί σε πολλούς τίμιους συνδικαλιστές η στάση τους μέσα στα σωματεία δεν μπορεί να μένει άλλο σε λεκτικές μόνο καταδίκες. Τώρα είναι η ώρα να κάνουν το βήμα, να κόψουν σχοινιά με το σάπιο και το παλιό, να βάλουν πλάτη στην ανασύνταξη του κινήματος, στη θωράκιση των συνδικάτων από τους «νεροκουβαλητές» της γραμμής του κεφαλαίου και των κομμάτων του.

Χ. Μ.

Ριζοσπάστης