Τι έφερε λοιπόν ο πρωθυπουργός από τις ΗΠΑ; Καταρχάς τη «βούλα» στη συμφωνία της κυβέρνησης για την αποστολή μίας ακόμα παρτίδας με στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία, μαζί με άλλες 19 «πρόθυμες χώρες».
Την είχε άλλωστε προαναγγείλει και ο πρόεδρος της Βουλής στην προσφώνησή του στην αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι και τους ναζί του Αζόφ, τους οποίους χειροκροτούσαν μαζί ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ προ εβδομάδων στη Βουλή, ενώ το ζήτημα είναι σταθερά όλο αυτό το διάστημα στο επίκεντρο των συνεχών συνεννοήσεων με τους Αμερικανούς, παρά τη «στάχτη στα μάτια» που επιχειρούσε τόσο καιρό να ρίξει ο υπουργός Αμυνας.
Οπως αποκάλυψε μεσοβδόμαδα ο «Ριζοσπάστης», μετά τα τυφέκια και τους εκτοξευτές που είχε στείλει στην κυβέρνηση Ζελένσκι, τώρα η κυβέρνηση ετοιμάζει και παρτίδες με βλήματα πυροβολικού των 155 χιλιοστών. Εχει καταλήξει να στείλει τα εν λόγω πυρομαχικά στην Ουκρανία μέσα στο δίμηνο Ιούνη - Ιούλη, αφού πρώτα ολοκληρωθούν μια σειρά από ασκήσεις των ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων και η καταγραφή για τα πυρομαχικά που λήγουν, προκειμένου να καμφθούν και οι αντιδράσεις για την παραπέρα αποδυνάμωση του οπλοστασίου και της άμυνας της χώρας.
Ολα αυτά ενώ οι Αμερικανοί έχουν ζητήσει κι άλλα, «τα πάντα και επίμονα» όπως τονίζουν αρμόδιοι παράγοντες με γνώση του τι συζητήθηκε στην πρόσφατη επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, εστιάζοντας στα ρωσικής κατασκευής οπλικά συστήματα που έχουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις και στα οποία είναι εκπαιδευμένοι οι Ουκρανοί (π.χ. τα αντιαεροπορικά TorM1 ή τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού Bmp1, που μάλιστα περίπου 100 - 130 απ' αυτά τα οχήματα βρίσκονται στον Εβρο και στα νησιά προς χρήση μηχανοκίνητων σχηματισμών), εξ ου και μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν άμεσα στις μάχες με τους Ρώσους. Η κυβέρνηση εμφανίζεται πρόθυμη και επ' αυτού, αρκεί οι Αμερικανοί να τα αντικαταστήσουν προηγουμένως με άλλο αντίστοιχο υλικό, κάτι που στην παρούσα φάση οι αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις φέρονται να απορρίπτουν.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση έχει έτοιμο και Τμήμα Αντιαρματικών (θα αποτελείται από μία διμοιρία με 4 στοιχεία τέτοιου όπλου συν ένα στοιχείο Τεχνικής Υποστήριξης), το οποίο θα ενταχθεί στον υπό διαμόρφωση νέο Σχηματισμό Μάχης («Βattlegroup») που το ΝΑΤΟ αποφάσισε να στήσει στη Βουλγαρία, θα υπαχθεί δε στη Δύναμη Ταχείας Απόκρισης του ΝΑΤΟ (NRF).
Eurokinissi |
Οσο για το τι σηματοδοτούν όλα αυτά και τις τεράστιες ευθύνες που επωμίζεται η κυβέρνηση, κάνοντας τον λαό στόχο των ανταγωνισμών, αξίζει να καταγραφεί το σχόλιο της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, για την ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο και την αποστολή πυρομαχικών στην Ουκρανία: Μίλησε για «επίδειξη πίστης στους κανόνες που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ» και «μια ακόμα προσπάθεια της Αθήνας να δικαιολογήσει τη βαθιά λανθασμένη απόφασή της να ενταχθεί στο αντιρωσικό μέτωπο της Δύσης, συμπεριλαμβανομένου του εφοδιασμού του Κιέβου με όπλα τα οποία χρησιμοποιούνται για καθημερινά πλήγματα εναντίον ειρηνικών αμάχων στο Ντονμπάς».
«Ειδικές αποστολές» έχουν τα μπαγκάζια από τις ΗΠΑ και σε ό,τι αφορά την ακόμα πιο αποφασιστική προώθηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια, που βρίσκονται ξανά σε φάση πολύ μεγάλης αναταραχής στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, αφού όπως έλεγε και ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ Τζ. Τσούνις την Πέμπτη από τη Θεσσαλονίκη, «έχει συγκεκριμένες ευθύνες» το να είσαι «η πρωτεύουσα των Βαλκανίων».
Ετσι, πριν καλά καλά επιστρέψει από τις ΗΠΑ, ο υπουργός Εξωτερικών ξεκίνησε την ...τουρνέ στα Δυτικά Βαλκάνια από Αλβανία (τη Δευτέρα) και Βόρεια Μακεδονία (την Τετάρτη), επαναλαμβάνοντας εκεί ότι η κυβέρνηση «στηρίζει πλήρως την άμεση έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία», στην πορεία ευρωατλαντικής ενσωμάτωσης σύσσωμης της Δυτικοβαλκανικής. Είπε χαρακτηριστικά ότι η κυβέρνηση «εργάζεται πυρετωδώς για την εμπέδωση της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Και πιστεύει ότι μοναδικός δρόμος για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι είναι η σαφής και πλήρης υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων».
Αυτά με φόντο το βέτο της Βουλγαρίας και τις «ενστάσεις» της Γαλλίας για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Β. Μακεδονίας, όπως και τις ευρωενωσιακές «επισημάνσεις» ότι «η κατάσταση αποτελεί "δώρο" για τη Ρωσία και την Κίνα».
Παραπέρα, στην Αλβανία ο υπουργός Εξωτερικών θύμισε τη διμερή συμφωνία για παραπομπή του ζητήματος της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας των δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, παρουσιάζοντάς το ως πρότυπο επίλυσης διαφορών και για άλλες χώρες της περιοχής (βλ. Τουρκία) και υπονοώντας ότι αυτή θα επιταχυνθεί (και ενώ προηγουμένως, γυρνώντας από το ταξίδι στις ΗΠΑ, είχε επισκεφτεί το ΔΔΧ). Σημειωτέον, η αλβανική πλευρά ξανάβαλε θέμα Τσάμηδων και περιουσιών τους στην Ελλάδα, συνδέοντάς το μάλιστα και με το ζήτημα του συνυποσχετικού, σε άλλο ένα δείγμα ότι στα ιμπεριαλιστικά παζάρια «τρώγοντας έρχεται η όρεξη» και πάντα σε βάρος των λαών.
Στη δε Βόρεια Μακεδονία εξέφρασε στους συνομιλητές του την ελπίδα «να είμαστε πυλώνες της ενεργειακής σας ασφάλειας, μέσω του διασυνδετήριου αγωγού και του τερματικού σταθμού αεριοποίησης φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη» και τόνισε ότι η ελληνική πλευρά «προσβλέπει» στη συμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στον Τακτικό Σχηματισμό Μάχης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, HELBROC.
Σειρά παίρνουν αμέσως μετά τα εξής: Στις 31/5 πάει Σαράγεβο, με τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη να θεωρείται λίγο πολύ το επόμενο «θερμό» μέτωπο της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσία. Στις 2/6 πάει Βελιγράδι, με τη Σερβία να έχει μπει στα «κακά στενά» των Ευρωατλαντικών για τις σχέσεις της με τη Ρωσία και την Κίνα, όπως και τη στάση της στον πόλεμο στην Ουκρανία. Και στις 7/6 πάει Ποντγκόριτσα, με το Μαυροβούνιο να θεωρείται επίσης ένας από τους «αδύναμους κρίκους» της περιοχής, ευάλωτους στη ρωσική επιρροή.
Τέλος, καθώς η κυβέρνηση τον Ιούνη παραδίδει την προεδρία του σχήματος «διαβαλκανικής συνεργασίας» «South-East European Cooperation Process» (SEECP), στις 10/6 διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της περιοχής το πρωί, και το απόγευμα Σύνοδο Κορυφής. Προγραμματίζεται δε και «Διαβαλκανική Σύνοδος» σε επίπεδο αρχηγών Ενόπλων Δυνάμεων.
Ενδεικτικά είναι τα όσα είπε την Τετάρτη ο πρωθυπουργός σε «πρόγευμα εργασίας» στο πλαίσιο του Νταβός με αντικείμενο τα Δυτικά Βαλκάνια. Στη σύσκεψη, όπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι πρωθυπουργοί της Κροατίας, του Μαυροβουνίου και του Κοσόβου και οι Πρόεδροι της Σερβίας και της Βόρειας Μακεδονίας, τόνισε τη σημασία «της σταθερότητας στα Δυτικά Βαλκάνια, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει μεγάλη παγκόσμια αναταραχή λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία» και «του σταθερού και ασφαλούς ενεργειακού εφοδιασμού των Βαλκανίων, στον οποίο η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει ακόμα σημαντικότερο ρόλο, χάρη στην ανάπτυξη κομβικών υποδομών για την υποδοχή και προώθηση ενεργειακών φορτίων», για την προώθηση του αμερικανικού LNG και τα σχέδια «απεξάρτησης» από το ρωσικό φυσικό αέριο, που ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά των ανταγωνισμών και του ιμπεριαλιστικού πολέμου που καίει ήδη τους λαούς.
Αλλωστε, και στις τοποθετήσεις του μεσοβδόμαδα στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ, έλεγε ότι υφίσταται μια «πολύ ισχυρή στρατηγική εταιρική σχέση» «η οποία δεν επικεντρώνεται μόνο στον αμυντικό τομέα. Επεκτείνεται και στην Ενέργεια», αναφέροντας το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που όπως τόνισε «αποκτά μια πολύ ισχυρή στρατηγική σημασία για τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και των Βαλκανίων».
Εσπευσε δε να τονίσει την ανάγκη «να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες όσο το δυνατόν γρηγορότερα», εστιάζοντας στις ΑΠΕ, ενώ «βραχυπρόθεσμα πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις πηγές προμήθειας υδρογονανθράκων. Και η Ελλάδα έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξει σε αυτήν τη διαδικασία, δεδομένου ότι είμαστε βασικός εταίρος στην Ανατολική Μεσόγειο. Και η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος τόσο για την Ευρώπη όσο και για τις Ηνωμένες Πολιτείες», όπως είπε, διεκδικώντας και εδώ τον ρόλο του «προτιμώμενου εταίρου» για τα σχέδια των ΕυρωΝΑΤΟικών.
Οι κολιγιές αυτές του κεφαλαίου όμως όχι μόνο δεν αποτελούν «εγγύηση ασφάλειας», αλλά αντίθετα διαμορφώνουν το πλαίσιο και επιταχύνουν την αναζήτηση επικίνδυνων συμβιβασμών και «διευθετήσεων» με την τουρκική αστική τάξη, υπό την απειλή θερμών επεισοδίων ή και σύγκρουσης (βλέπε και σελ. 6), σε βάρος των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων, για να «τρέξουν» σχέδια συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου σε Ανατ. Μεσόγειο και Αιγαίο.
Ενταγμένη σε αυτό το πλαίσιο είναι και η αναθέρμανση των σχέσεων Ισραήλ - Τουρκίας, όπως δείχνει και η επίσκεψη Τσαβούσογλου στο Ισραήλ μέσα στη βδομάδα, η πρώτη του είδους της μετά από πολλά χρόνια, στην οποία ξεκαθαρίστηκε ότι η Ενέργεια αποτελεί πεδίο ισχυρού ενδιαφέροντος για κοινή δράση και ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ υπογράμμισε ότι «στόχος είναι να σχηματιστεί και να διευρυνθεί η οικονομική και πολιτική συνεργασία μεταξύ των χωρών μας (...) για να αξιοποιήσουμε τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των δύο χωρών μας περιφερειακά και διεθνώς».
Στο μεταξύ, με φόντο τις πολύ μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ για το ζήτημα των κυρώσεων στο ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, και με τις «γκρίνιες» στην ΕΕ να αυξάνονται για το ότι η ιμπεριαλιστική ένωση επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος και σε αυτόν τον τομέα, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, που βγαίνουν κερδισμένες από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που τραβάει σε μάκρος, αξίζει να καταγραφεί και η αναφορά Μητσοτάκη από το Νταβός - «καρφώνοντας» επί της ουσίας τη Γερμανία - ότι «για πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα για μεγάλες χώρες παραγωγής, το να έχουν πρόσβαση σε πολύ φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο έκανε τη διαφορά όσον αφορά την ανταγωνιστικότητά τους. Και αυτό που επίσης γνωρίζουμε τώρα είναι ότι δεν πληρώναμε όλοι την ίδια τιμή για την ίδια ποσότητα αερίου. Τουλάχιστον αν πληρώναμε όλοι την ίδια τιμή, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι όλοι είχαμε το ίδιο όφελος. Αυτό όμως δεν ισχύει. Γι' αυτό είναι πραγματικά σημαντικό οι αποφάσεις αυτές να λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Τέλος, ενδεικτική για τη συμμετοχή στον «πόλεμο των κυρώσεων» που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τις επικίνδυνες προεκτάσεις της είναι η περίπτωση του δεξαμενόπλοιου «Pegas», πλοίου υπό ρωσική σημαία το οποίο μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο και επί σχεδόν δυο μήνες είχαν καθηλώσει οι ελληνικές αρχές στην Κάρυστο, παρότι η εταιρεία του δεν συμπεριλαμβανόταν στις κυρώσεις. Οπως αποκαλύφθηκε μέσα στη βδομάδα, το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, επικαλούμενο διμερή συμφωνία δικαστικής συνδρομής μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, ζήτησε τη δέσμευση του φορτίου του πλοίου, με το επιχείρημα ότι τα έσοδα από την πώλησή του θα χρησιμοποιούνταν «για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας», και τελικά η απάντληση του φορτίου και η μεταφορά του σε άλλο δεξαμενόπλοιο, με προορισμό τις ΗΠΑ, ξεκίνησε κατόπιν αμερικανικών πιέσεων την Τρίτη, παρότι δεν υπήρξε γραπτή, διακριτή εντολή της πολιτικής ηγεσίας και παρότι στελέχη του Λιμενικού επισήμαιναν ότι η διαδικασία μετάγγισης του πετρελαίου σε έναν κλειστό κόλπο, όπως αυτός της Καρύστου, εμπεριέχει τεράστιους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν κάλεσε για εξηγήσεις τον Ελληνα πρέσβη στην Τεχεράνη σχετικά με την κατάσχεση του φορτίου, ενώ σε ανακοίνωσή του χαρακτήρισε το
Όσο ΕΜΕΙΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΑ" ΘΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΤΟΣΟ ΤΑ ΝΤΟΠΙΑ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΩΝ ΑΓΓΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΛΑΚΕΔΟΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΣΟΔΟΜΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΜΑΣ ΓΜΑΝΕ!!!....... και ΕΜΕΙΣ θαααααα συζητάμεεεεεεε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή