Αμα χρειαστεί!

 

«Αμα χρειαστεί θα συνδράμουμε». Αυτή είναι η απάντηση που έδινε χτες ο υπουργός Υγείας, Θ. Πλεύρης, για το πολυπόθητο παιδιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με σύμβαση που είχε υπογράψει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και εξειδίκευσε η κυβέρνηση της ΝΔ, το συγκεκριμένο έργο είχε δοθεί στο Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», ώστε να το «χορηγήσει» και να λειτουργεί ως ΝΠΙΔ. Ομως, μόλις πριν λίγες μέρες, το Ιδρυμα έριξε «άκυρο» στους διαγωνισμούς, καθώς διαπίστωσε ότι η ...επένδυση έβγαινε «εκτός οικονομικού πλάνου». Τώρα η κυβέρνηση τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και δεσμεύεται ότι μέχρι το 2025 θα φτιαχτεί το νοσοκομείο, επιμένοντας βέβαια ότι θα γίνει με τους γνωστούς όρους των συμπράξεων με ιδιώτες. Οσο για το κράτος; Αυτό «αν χρειαστεί» θα ...συνδράμει! Λες και μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί ότι πρόκειται για έργο αναγκαίο για τη Βόρεια Ελλάδα, το οποίο για μια ακόμα φορά αναβάλλεται, αφού πρώτα «κρεμάστηκε» στις «χορηγίες» και στα επενδυτικά σχέδια των ιδιωτών. Η λογική του «κόστους - οφέλους», που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις και του κράτους - τροχονόμου για το μοίρασμα δουλειών στους ομίλους, αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά εγκληματική για τον λαό και τα παιδιά του. Και σηματοδοτεί ότι και για τη δημόσια και δωρεάν παιδιατρική περίθαλψη δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ανυποχώρητη αγωνιστική πίεση, απέναντι στους σχεδιασμούς της κάθε κυβέρνησης.

Επανάσταση

Τι λένε οι του ΣΥΡΙΖΑ για τους πλειστηριασμούς; Οτι δεν έγινε κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας επί ημερών τους. Οτι οι νόμοι τους προστάτευαν την πρώτη κατοικία. Οτι η «προοδευτική διακυβέρνηση» θα επαναφέρει τον νόμο Κατσέλη (ή κάτι τέτοιο). Τρεις φράσεις, κάθε λέξη και ψέμα. Λένε όμως και κάποιες αλήθειες. Οπως αυτή που είπε χτες ο Βασιλειάδης, πρώην υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σε συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ, όπου δήλωσε: «Μπήκε μια ηλεκτρονική επανάσταση στον χώρο των πλειστηριασμών»... Αυτό ακριβώς. Η κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «επανάσταση» είναι να παίρνεις το σπίτι του κοσμάκη χωρίς να το παίρνει χαμπάρι κανένας. Να προστατεύεις τις τράπεζες, τα funds και τους άλλους ομίλους από τις κινητοποιήσεις. Να μένει κόσμος στον δρόμο και να το μαθαίνει όταν έρχεται ο αστυνομικός με τον κλειδαρά να τον πετάξουν έξω... Αυτήν την «επανάσταση» την πήρε η ΝΔ, την αξιοποίησε και την πήγε ένα βήμα πιο πέρα, κατοχυρώνοντας το δόγμα ...«ουδείς εξαιρείται των πλειστηριασμών»! Σταυροβελονιά το κέντησαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο για τους πλειστηριασμούς, και αυτή η πρόκλησή πρέπει να απαντηθεί και στην κάλπη: Με ενίσχυση του ΚΚΕ, της μόνης δύναμης που στέκεται με συνέπεια απέναντι στο ξεσπίτωμα του λαού και παλεύει για το δικαίωμα στη στέγη.

Κόκκινες...

«Και εδώ πρέπει να πω ότι μπορεί να λένε ό,τι λένε στον ΣΥΡΙΖΑ (...) επί της ουσίας όμως, όταν κάνεις κουβέντα μαζί τους, επί των στρατηγικών επιλογών της χώρας δεν υπάρχουν διαφορές». Αυτά έλεγε σε συνέντευξή της η Ντ. Μπακογιάννη και δεν θέλει και πολύ μεγάλη φαντασία για να σκεφτεί κανείς πως στην ίδια «δέσμη» μπαίνουν και τα παζάρια στα Ελληνοτουρκικά, με ευρωατλαντική «ομπρέλα», η οποία «δεν είναι ταμπού» όπως είπε στην ίδια συνέντευξη, αναφερόμενη στην προοπτική σύγκλησης μιας συνόδου των χωρών της Μεσογείου με αντικείμενο τους ενεργειακούς πόρους της περιοχής.

... γραμμές

Οχι βέβαια πως χρειαζόταν την Ντ. Μπακογιάννη, αφού την ίδια ώρα ο Αλ. Τσίπρας επιχειρηματολογούσε στον Αμερικανό ΥΠΕΞ Μπλίνκεν υπέρ «μιας νέας δυναμικής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις» με «δύο σαφείς κόκκινες γραμμές»: Την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας (!) και τη μη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Τι διαφορετικό λέει όμως η κυβέρνηση, που χαρακτηρίζει «ΝΑΤΟικό έδαφος» τα νησιά και ζητάει να αναβαθμιστεί η «εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στο Αιγαίο, ως ασπίδα δήθεν στις τουρκικές διεκδικήσεις; Τα παζάρια για επώδυνες διευθετήσεις, που θα οξύνουν και δεν θα κατευνάσουν τους ανταγωνισμούς, θα «τρέξουν» με νέα ορμή μετά τις εκλογές, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση. Αυτή ήταν η διαβεβαίωση που έδωσαν τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο Τσίπρας στις συναντήσεις με τον Μπλίνκεν, γεγονός που κάνει τον λαό να κουμπώνεται και να ανησυχεί ακόμα περισσότερο.

 

Ριζοσπάστης