Ρίσκο

 

«Το γεωπολιτικό ρίσκο (...) επιτείνει τη χρηματοοικονομική αβεβαιότητα και οδηγεί σε μείωση των ιδιωτικών επενδύσεων μέχρι και 1,5% εντός ενός έτους (...) οδηγεί σε απότομη αύξηση της τιμής πετρελαίου (...) πυροδοτεί πληθωριστικές πιέσεις (...)». Αυτά και άλλα πολλά (π.χ. για το πώς θα επηρεαστεί ο τουρισμός) γράφουν τα αστικά επιτελεία, «ακτινογραφώντας» τις οικονομικές συνέπειες από τη νέα κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Στο όνομα του πολέμου ετοιμάζονται να φορτώσουν στον λαό νέα δεινά και τα παρουσιάζουν περίπου ως φυσικό φαινόμενο! Ομως το «γεωπολιτικό ρίσκο» - που για τους λαούς είναι κανονικό μακελειό και καθόλου «ρίσκο» - δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που στηρίζουν το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, για να «τρέξουν» τα σχέδιά τους, σε αντιπαράθεση με τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Για τα σχέδια αυτά οι Ευρωατλαντικοί δεν έχουν κανέναν δισταγμό να πάρουν οποιοδήποτε «ρίσκο», ακόμα κι αν αυτό σημαίνει έναν γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή, στέλνοντας τον λογαριασμό στους λαούς, που πληρώνουν με βαριές θυσίες για την πολεμική οικονομία, αλλά και με το αίμα τους στα πεδία των μαχών. Καθόλου «φυσικό φαινόμενο» λοιπόν ο πόλεμος και οι συνέπειές του. Αντίθετα, οργανικό συστατικό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και των ανταγωνισμών για τα κέρδη, που η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα υπηρετούν.

Αντιπολίτευση

Εχουμε και λέμε: Στις 11 Οκτώβρη απεργούν οι διανομείς. Στις 17 οι υγειονομικοί, στις 23 οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, στις 22 και 23 σε 48ωρη απεργία κατεβαίνουν οι ναυτεργάτες, στις 6 Νοέμβρη οι οικοδόμοι και στις 20 του ίδιου μήνα προετοιμάζεται η 24ωρη πανελλαδική απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, ενώ εκφράζουν και την αντίθεσή τους στην πολεμική εμπλοκή της χώρας. Τι «περνάει» όμως απ' όλα αυτά στα αστικά ΜΜΕ και στην κρατική ΕΡΤ; Από ελάχιστα έως τίποτα! Για τέτοια «αντικειμενικότητα» μιλάμε στην ενημέρωση, την ίδια ώρα μάλιστα που μιρλίζουν από το πρωί έως το βράδυ ότι «δεν υπάρχει αντιπολίτευση». Λογικό είναι, αφού ψάχνουν την αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ και στους άλλους, που λασπομαχούν με τη ΝΔ και μεταξύ τους για τα επουσιώδη, ενώ συμφωνούν και συμπράττουν στα βασικά για το κεφάλαιο: Μαζί στην αναγνώριση του «δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», μαζί στην αποδοχή των πρωτογενών πλεονασμάτων, μαζί στον «ηγετικό ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια», μαζί στην «πράσινη μετάβαση» κ.ο.κ. Η πραγματική αντιπολίτευση είναι το εργατικό - λαϊκό κίνημα, που συγκρούεται με την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και με τη συναίνεση της συμπολιτευόμενης «αντιπολίτευσης». Οι αγώνες του είναι το πραγματικό αντίπαλο δέος και φωτίζουν την ανάγκη οι επόμενοι αγωνιστικοί σταθμοί να δυναμώσουν κι άλλο το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής.

Θράσος...

Σε νέο ρεσιτάλ προκλήσεων επιδόθηκε ο υπουργός Υγείας, αυτήν τη φορά απέναντι σε μια ανασφάλιστη καρκινοπαθή. Οταν αυτή κατήγγειλε πως αναγκάζεται με δικά της έξοδα να μετακινείται στην Αθήνα από τη Λέσβο για να κάνει ακτινοθεραπείες, ο υπουργός απάντησε πως «εάν ήσασταν ανασφάλιστη σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, λυπάμαι που θα σας το πω, θα τα πληρώνατε όλα από την τσέπη σας». Μάλιστα, ο ίδιος το πήγε ένα βήμα παραπάνω, επικαλούμενος τα ...ακόμη χειρότερα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν ήταν στις Ηνωμένες Πολιτείες η κυρία, θα είχε πεθάνει τώρα, θα ήταν στον δρόμο, θα ήταν νεκρή. Λυπούμαι που είναι έτσι». Το επιμύθιο στις νέες αθλιότητες του υπουργού ήταν ότι «το κράτος έχει κάποια όρια».

... χωρίς όρια

Πράγματι, ο λαός βιώνει σε κάθε του βήμα τα «όρια» του αστικού κράτους: Στην Υγεία με την υποχρηματοδότηση, στην Παιδεία με τα σχολεία - χρέπια και τα 25άρια τμήματα, στην ακρίβεια που κατατρώει το εισόδημα, στην ενεργειακή φτώχεια. Βέβαια, όταν είναι να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των Ευρωατλαντικών και των επιχειρηματικών ομίλων, τα όρια ξαφνικά ...διαστέλλονται και η κυβέρνηση γίνεται «ανοιχτοχέρα», φτάνοντας στο σημείο να δαπανά μισό εκατομμύριο τη μέρα για τη φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα. Οσο για τον θρασύ υπουργό Υγείας, την επόμενη φορά που θα συναντήσει μια τέτοια περίπτωση ασθενούς, ας της εξηγήσει ποια «όρια» βάζει το κράτος στη στήριξη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο, που ετοιμάζονται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά να σπάσουν τα ρεκόρ κερδοφορίας, φτάνοντας τα 5,79 δισ. ευρώ μόνο το α' εξάμηνο του 2024.

 

Ριζοσπάστης