Θυμίζουμε ότι η επιβολή του «τέλους ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων» είχε ξεσηκώσει θύελλα, αναγκάζοντας αρχικά την κυβέρνηση Σαμαρά να το μετονομάσει σε ΕΝΦΙΑ (άλλαξε ο Μανωλιός...) και στη συνέχεια να «δεσμευτεί» για την κατάργησή του. Το ίδιο είχε κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν εκλεγεί κυβέρνηση, κάνοντας τότε «σημαία» την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Τελικά ο ΕΝΦΙΑ όχι μόνο ζει και βασιλεύει επί 10 συναπτά χρόνια, αλλά πλέον με τον μανδύα του «πιο δίκαιου φόρου» ετοιμάζεται να περάσει στη δικαιοδοσία των δήμων, σπρώχνοντας ένα βήμα πιο πέρα την οικονομική τους αυτοτέλεια, με αντίστοιχη μείωση της κρατικής επιχορήγησης, που σημαίνει νέα επιβάρυνση για τον λαό. «Πιο δίκαιη» αντιλαϊκή πολιτική από νυν και επίδοξους «σωτήρες» δεν μπορεί να υπάρξει για τον λαό, που πληρώνει σταθερά το 95% των εσόδων του προϋπολογισμού για να επιδοτούνται το κεφάλαιο και οι επενδύσεις του. Ανάσα μπορούν να δώσουν μόνο οι προτάσεις του ΚΚΕ για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, μείωση της φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, μείωση στην τιμή του ρεύματος, κατάργηση των ειδικών φόρων σε πετρέλαιο και Ενέργεια.
Με αφορμή τη δολοφονία του 19χρονου στη Θεσσαλονίκη, ορισμένοι βρήκαν την ευκαιρία να βάλουν ξανά από την πίσω πόρτα ανιστόρητες και αντιδραστικές θεωρίες για τη βία, αξιώνοντας την καταδίκη της «απ' όπου κι αν προέρχεται», ρίχνοντας στάχτη στα μάτια του λαού για όσα εξελίσσονται μπροστά του. Αυτό κάνει και γνωστός αρθρογράφος των «Νέων», που γράφει στο χτεσινό του σχόλιο: «Οπουδήποτε βίαιες συμπεριφορές εκπορεύονται από συλλογικότητες στο όνομα κάποιου σκοπού (της φανέλας, της ομάδας, είτε ενός δήθεν δικαιότερου κόσμου), τα αποτελέσματα είναι ίδια: Καταστροφές και πόνος». Είναι απίθανο να μην έχει ακούσει ο συγκεκριμένος για τους οπαδικούς στρατούς, που στοιχίζονται πίσω από τα συμφέροντα του επιχειρηματία - ιδιοκτήτη της ΠΑΕ και αναπτύσσουν εγκληματική δράση στο όνομα της «ομάδας». Πόσες φορές τέτοιοι στρατοί ή μεμονωμένα μέλη τους δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, είτε πρωτοστατώντας σε μπραβιλίκια και δολοφονικά χτυπήματα, είτε στήνοντας προβοκάτσιες για να προκαλέσουν την κρατική καταστολή; Με πολλές αφορμές ο «Ριζοσπάστης» έχει παρουσιάσει αποκαλυπτικά στοιχεία για τις διασυνδέσεις τους με ναζιστικά μορφώματα ή το οργανωμένο έγκλημα, με την κάλυψη (ή την ανοχή) των συμφερόντων που διοικούν τις ΠΑΕ. Τέτοια φαινόμενα λοιπόν εκκολάπτονται στο έδαφος ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων και ανταγωνισμών, που υπηρετούνται μέσα και από τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό, κόντρα στα γνήσια φίλαθλα αισθήματα του λαού. Και αυτό δεν αλλάζει, όσες «μετάνοιες» κι αν κάνουν ορισμένοι στο σάπιο σύστημα που υπηρετούν.
Παρουσιάζοντας την εκτίναξη της ακρίβειας περίπου σαν «φυσικό φαινόμενο», η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με την πολιτική της «αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα» για την αντιμετώπισή της. Πρόκειται για μεγάλο ψέμα, απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς: Τα περί «αποκλιμάκωσης των φόρων» ισχύουν για τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως άλλωστε δείχνει και ο νέος «αναπτυξιακός» νόμος, όχι όμως για τον λαό, που θα πληρώσει φέτος πάνω από 3 δισ. ευρώ επιπλέον φόρους. Χώρια «τον παπά» που παίζει η κυβέρνηση με την υποτιθέμενη «μείωση» του ΕΝΦΙΑ, την ώρα που για χιλιάδες νοικοκυριά αυξάνονται οι αντικειμενικές αξίες, συμπαρασύροντας προς τα πάνω και τον άθλιο φόρο, ενώ στα σκαριά βρίσκονται και τα «πράσινα» χαράτσια του «Green Deal». Το ίδιο ισχύει και με την υποτιθέμενη «βοήθεια» για τα τιμολόγια ρεύματος, που δεν είναι ούτε σταγόνα στον ωκεανό των τεράστιων αυξήσεων για τον λαό, διευκολύνει όμως τους βιομήχανους και την εισπραξιμότητα των ομίλων της Ενέργειας. Αλλά και η «μείωση των ασφαλιστικών εισφορών», που επίσης διαφημίζει η κυβέρνηση, έχει για προτεραιότητα τα κέρδη της μεγαλοεργοδοσίας και ανοίγει νέες τρύπες στα ασφαλιστικά ταμεία, τις οποίες θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Οσο για την «αύξηση» του κατώτατου μισθού, με τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, η κοροϊδία «βγάζει μάτι» μέσα στο συνολικό αντεργατικό πλαίσιο, που παραμένει άθικτο και ενισχύεται, απορροφώντας με το «καλημέρα» τις αυξήσεις - ψίχουλα. Μ' αυτά και με τ' άλλα, σε συνθήκες ακρίβειας και κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής, τα μέτρα για τη δήθεν «αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος» ένα πράγμα πετυχαίνουν: Να διαμορφώνουν όρους για την παραπέρα μείωσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου