Αυτή η παλιά επιτυχία θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της συνέντευξης του Γ. Βαρουφάκη στη σημερινή Εφημερίδα των Συντακτών, και των… συναισθημάτων που ξεχειλίζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και τι δε μάθαμε γι’ αυτή τη σχέση.
- Πως «όταν πλέον οι δρόμοι μας χώρισαν παρέμεινα ενεργός πολιτικά, αλλά όπως θα θυμάστε δεν έσπευσα να δημιουργήσω κόμμα. Περίμενα, δίνοντας ευκαιρίες στον ΣΥΡΙΖΑ … να τιμήσουν εκείνο το μεγαλειώδες “Οχι”».
Μετά από τρία χρόνια και τόσες ευκαιρίες που έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει ένα μνημόνιο -όχι το τρίτο για το οποίο προετοίμασε το έδαφος αλλά το τέταρτο όπως λέει- το 2018 το πήρε προφανώς απόφαση πως πρέπει να «προχωρήσει» παρακάτω… ο «εξαπατημένος» Βαρουφάκης.
- Μάθαμε ακόμα πως «Και βέβαια δεν πιστεύω ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδιοι. Και παρακαλώ να ανακαλέσετε ότι δήλωσα ποτέ κάτι τέτοιο. Το αντίθετο ισχύει. Τόσο στη Βουλή όσο και εκτός δηλώνω ότι είναι, ιδεολογικά, ανθρωπολογικά, ακόμα και αισθητικά, “άλλοι κόσμοι”», και γι' αυτό λέει στεναχωρήθηκε τόσο να τους βλέπει να εφαρμόζουν μνημόνια.
Δεν ξέρουμε σε ποιο βαρουφακικό κόσμο, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που οι ίδιοι οι εκπρόσωποί τους δηλώνουν ότι στα «μεγάλα και σημαντικά» δεν έχουν διαφορές, είναι «άλλοι κόσμοι». Ξέρουμε πάντως πως την ιστορία ότι οι «ράγες το τρένου» -οι δεσμεύσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ, το «υπερμνημόνιο» του Ταμείου Ανάκαμψης, η «πράσινη μετάβαση» και τόσα άλλα που όλοι μαζί υπηρετούν- μπορεί τελικά να πάνε και εκεί που δείχνει η… αισθητική των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, δεν περνάει ούτε για σενάριο σε αισθηματική κομεντί.
- Μάθαμε ακόμα πως τον ενδιαφέρει «διακαώς» το ποια κυβέρνηση θα προκύψει από τις εκλογές και πως «Ακριβώς επειδή στο Μέρα25 καιγόμασταν κυριολεκτικά να προκύψει μια κυβέρνηση που θα ανατρέψει τη “Μητσοτάκης ΑΕ” … παραμερίσαμε τις πικρίες μας, κι από τον Μάη του 2022 καλούμε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε προγραμματικό διάλογο» για τα «δύο προαπαιτούμενα της προοδευτικής διακυβέρνησης (…): ένα ελάχιστο κυβερνητικό πρόγραμμα και μια ευκαιρία ο κόσμος μας να δημιουργήσει στη βάση το λαϊκό μέτωπο που θα κληθεί να στηρίξει μια προοδευτική διακυβέρνηση».
Όχι πως είχαμε και καμία αμφιβολία πως ο «διακαής πόθος» του Μερα25 για την επόμενη κυβέρνηση είναι όχι πώς θα την πολεμήσει ως από χέρι αντιλαϊκή, αλλά το πώς θα τη στηρίξει ενσωματώνοντας λαϊκές δυνάμεις στη μούφα της «προοδευτικής διακυβέρνησης» μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Ξέρουμε πάντως πως ο λαός και η νεολαία δεν χρειάζεται τις σκουριασμένες αυταπάτες που διακινούσαν ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις το 2015 και χρεοκόπησαν τόσο πανηγυρικά σε βάρος του, σε νέο περιτύλιγμα…
Αν και για τα αισθήματα Μερα25 και ΣΥΡΙΖΑ δεν μας πέφτει λόγος, ε ένα τηλεφώνημα το αξίζει…
Ο λαός και η νεολαία πάλι αξίζουν πολλά περισσότερα, και γι’ αυτό έχουν μόνο μια επιλογή: ισχυρό ΚΚΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου