Δεν καταπίνεται!

 

Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για την εφαρμογή των αυξήσεων που αποφάσισε η κυβέρνηση σε 800 και πλέον φάρμακα, με τη δικαιολογία ότι αν δεν γίνουν «βιώσιμα» εμπορικά, οι φαρμακοβιομηχανίες θα τα αποσύρουν και οι ασθενείς θα έχουν μεγαλύτερα προβλήματα. Ενόψει των αυξήσεων, οι οποίες φτάνουν έως και 480%, πυκνώνουν τα δημοσιεύματα για «φτηνά» φάρμακα που γίνονται όλο και πιο δυσεύρετα, για την αγορά που «δεν σηκώνει τόσο χαμηλές τιμές», για τον κίνδυνο να χάσουν ασθενείς τη θεραπεία τους. Παρουσιάζουν τις αυξήσεις ως «αναγκαίες» και ταυτόχρονα ως το «μικρότερο κακό», για να κάνουν πιο εύπεπτες τις ανατιμήσεις και να προλάβουν τις αντιδράσεις, όταν σε λίγες μέρες θα αυξηθούν οι τιμές. Το ...χάπι της προπαγάνδας τους όμως δεν καταπίνεται με τίποτα! Μιλάνε για «φτηνά» χάπια, όταν υπάρχει σκεύασμα που η τιμή του θα αυξηθεί από 0,96 σε 5,25 ευρώ (!), προκαλώντας «εγκεφαλικό» σε όποιον το χρειάζεται. Μιλάνε για τον κίνδυνο ελλείψεων στην αγορά, όταν είναι γνωστό ότι οι φαρμακοβιομηχανίες δεν διστάζουν να αποσύρουν οποιοδήποτε φάρμακο (φτηνό ή ακριβό) για να εκβιάσουν ανατιμήσεις ή για να το πουλήσουν ακριβότερα στο εξωτερικό, με τις «παράλληλες εξαγωγές». Και, βέβαια, η κυβέρνηση και όλα τα άλλα κόμματα θεωρούν πέρα από κάθε συζήτηση ότι ένα τόσο αναγκαίο αγαθό όπως το φάρμακο θα παράγεται και θα διανέμεται ως εμπόρευμα, με κριτήριο το κέρδος, που σημαίνει «πλήρωνε για να έχεις». Ο,τι και να κάνουν, δεν μπορούν να «χρυσώσουν το χάπι» του βάρβαρου συστήματος που υπηρετούν και υπερασπίζονται!

Κανένα...

Η κοροϊδία της κυβέρνησης πάνω στα αποκαΐδια μεγαλώνει την αγανάκτηση όσων ζουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες της εμπρηστικής πολιτικής της. Το ίδιο και η αστεία προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κρύψει ότι το 37% των δασών της Αττικής που κάηκαν την τελευταία 8ετία έχει και τη δική του υπογραφή, είτε ως κυβέρνηση είτε ως περιφερειακή αρχή. Σ' αυτά προστίθενται οι παρεμβάσεις των υποψηφίων για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθούν απεγνωσμένα να βγουν από το κάδρο των διαχρονικών ευθυνών και να αναβαπτιστούν σε ...«σωτήρες» του φυσικού πλούτου και του λαού της Αττικής! Από τη μια λοιπόν ο Δούκας παριστάνει τον ανήξερο για τις αιτίες των μεγάλων καταστροφών και προτείνει τη σύσταση μιας «task force» που θα εκπονήσει μελέτες «σωτηρίας της Αττικής» για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Κι από την άλλη ο Ανδρουλάκης διαφημίζει τη συμβολή του ως ευρωβουλευτής στη δημιουργία του μηχανισμού RescEU, που προβλέπει τη συνδρομή άλλων κρατών - μελών της ΕΕ για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

... συγχωροχάρτι

Τι έχει να περιμένει ο λαός από την «task force» που προτείνει ο Δούκας; Να βγάλει πόρισμα ότι η πρόληψη και η προστασία των δασών έγιναν προσάναμμα στην εγκληματική πολιτική «κόστους - οφέλους»; Να διαπιστώσει ότι οι πυροσβέστες και τα μέσα λογαριάζονται απ' όλες τις κυβερνήσεις ως «δημοσιονομική επιβάρυνση»; 'Η μήπως να καταγγείλει την «ατομική ευθύνη», που αποτελεί σημαία του αστικού κράτους στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών; Οσο για το ξέπλυμα του RescEU από τον Ανδρουλάκη, η εμπειρία επιβεβαιώνει τον ρόλο του ως εργαλείου περιορισμού του κόστους και άλλοθι για τις τεράστιες ελλείψεις στη δασοπροστασία και στην πυρόσβεση. Ακόμα και η βοήθεια που ενεργοποιήθηκε στην τελευταία πυρκαγιά έφτασε κατόπιν εορτής, όταν στην Αττική είχε καεί το πελεκούδι! Πάει πολύ λοιπόν να το παίζει το ΠΑΣΟΚ «αθώο του αίματος» για τις μεγάλες πυρκαγιές, πολλές από τις οποίες κατέκαψαν την Αττική επί δικών του κυβερνήσεων. Ο λαός του Λεκανοπεδίου έχει «τσουρουφλιστεί» από την πολιτική που αφήνει απροστάτευτα τα δάση και το βιος του. Και δεν θα δώσει συγχωροχάρτι σε κανέναν!

Μυλόπετρες

Ο λαός στενάζει από τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, αλλά ο καβγάς κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ γίνεται για την ...«εύρυθμη λειτουργία» της αγοράς, που θα ρίξει τάχα τις τιμές! Η κυβέρνηση, αφού βρήκε στην αρχή «λογικές» τις αυξήσεις στα ναύλα και στη συνέχεια μας πρότεινε να κάνουμε «φτηνότερες διακοπές» στα χωριά, τώρα παραπέμπει στην επιτροπή ανταγωνισμού για τυχόν «παρατυπίες» από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βγάλει τη μεζούρα για το πόσες εταιρείες παίρνουν μερίδιο από την «πίτα» των ακτοπλοϊκών μεταφορών και τις κρατικές ενισχύσεις. Κανείς, φυσικά, δεν λέει ότι ο «ανταγωνισμός» και οι «ρυθμιστικές αρχές» κάνουν μια χαρά τη «δουλειά» τους, στην ακτοπλοΐα και παντού: Διασφαλίζουν τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερα κέρδη στους ομίλους, σε βάρος των αναγκών του λαού. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ενέργεια, που θεωρείται μάλιστα «ρυθμισμένος» κλάδος, με «ώριμο» ανταγωνισμό: Οι ενεργειακοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη 770 εκατ. ευρώ το τρίμηνο και τα νοικοκυριά τρέμουν να ανοίξουν τους λογαριασμούς του μήνα! Στις ίδιες μυλόπετρες, της «απελευθέρωσης» της αγοράς, του καπιταλιστικού κέρδους και του ανταγωνισμού, συνθλίβεται και η ανάγκη του λαού για φτηνές, ποιοτικές και ασφαλείς μεταφορές. Αυτό το ασφυκτικό, αντιλαϊκό πλαίσιο στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα της ΕΕ, που έχουν την ευθύνη για τα πανάκριβα εισιτήρια.

 

Ριζοσπάστης