Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Κανίβαλοι στην Ομόνοια




Μοιάζει ελπιδοφόρο τα αρρωστημένα φαινόμενα να αποδίδονται σε εξαιρέσεις. Πρόκειται για μια απέλπιδα , ωστόσο ελπίδα. Η μικροαστική βαρβαρότητα είναι ένα εξαιρετικά κανονικό φαινόμενο . Ένα φαινόμενο που αποκρυσταλλώνει την αποτύπωση της ιστορικής οπισθοχώρησης της ανθρωπότητας στα πλαίσια του σύγχρονου κανιβαλικού καπιταλισμού.

γράφει ο Χρήστος Μιάμης

Το κοινό που συγκεντρώθηκε στο κέντρο της Αθήνας , στην Ομόνοια , για να καταγράψει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την απελπισία και την απόγνωση ενός ανθρώπου δυστυχώς δεν συνιστά εξαίρεση. Πρόκειται για τα λύματα του ελληνικού καπιταλισμού , πρόκειται για ένα ιδεότυπο μικροαστού που παράγεται σωρηδόν , αποτελώντας την μαγιά διατήρησης του φασιστικού φαινομένου στην χώρα .


Ο κανιβαλισμός δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός , δεν πρόκειται εδώ για περιθωριακούς νεοναζί και φασίστες. Είναι ο φασισμός του κανονικού ανθρώπου που γεννά , αναπαράγει και διαιωνίζει τον φασισμό , την κοινωνική αναλγησία και το μαζικό μίσος για τους φτωχούς , τους απόκληρους και τους μετανάστες. Είναι η σιωπηλή κοινωνική πλειοψηφία που σιωπά απέναντι σε κάθε αδικία , όντας ωστόσο έτοιμη να λιντσάρει όσους δεν ταιριάζουν στα πλαίσια της κανονικότητας, που αυτή απαρέγκλιτα υπηρετεί.

Βρίσκεται παντού. Κρυμμένη πίσω από οθόνες , φορώντας το πρόσωπο του χαρωπού καταναλωτή , εγκλωβισμένη στην μανιέρα του ευυπόληπτου πολίτη , του αδαούς ψηφοφόρου , του ανιστόρητου ακραιφνούς πατριώτη , του θεοσεβούμενου χριστιανού, του πειθήνιου υπαλλήλου του καθεστώτος . Δεν είναι παρά η μάζα μικροαστικού όχλου που αποτελεί βασικό πυλώνα εδραίωσης του κανονιστικού ορίζοντα της καπιταλιστικής  βαρβαρότητας.

Σε συνθήκες σχετικής οικονομικής ευμάρειας η μικροαστική συναγωγή υποδύεται την ήρεμη «δημοκρατική πλειοψηφία» . Ωστόσο σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης αποκαλύπτεται ως αυτό που πραγματικά είναι : θεατής και συνοδοιπόρος στην αρένα της κυριαρχίας έτοιμη ανά πάσα στιγμή να ξεπουλήσει το άδειο τομάρι της, με ανταμοιβή « άρτο και θεάματα » .

Δεν είναι λίγοι , δεν είναι εξαίρεση. Βρίσκονται παντού. Είναι η ανερμάτιστη οχλαγωγία που πνίγει τον δημόσιο χώρο μηρυκάζοντας τις πιο άθλιες και κούφιες κοινοτυπίες , είναι οι αχόρταγοι πελάτες που καταβροχθίζουν τον κόσμο , δυο βήματα μακριά από αστέγους που επαιτούν για ένα πιάτο φαγητό , είναι τελικά ο ερεβώδης κοινωνικός αναλφαβητισμός που διυλίζει το διαθέσιμο οξυγόνο παράγοντας πτωμαΐνη σε δυσθεώρητες ποσότητες.

Το τέρας δεν αναχώρησε πότε. Για κάποια χρόνια μπουκώθηκε με χρήμα και ευδαιμονία και σιώπησε . Εδώ και καιρό , εμφανίστηκε πάλι . Είναι οι νεκρές φιγούρες που έρπονται αν και διαθέτουν άκρα, είναι το συνονθύλευμα άγνοιας , βλακείας και ανίας που παρασιτεί στο σώμα της ανθρωπότητας .

Μοιάζουν όρθιοι , άλλα σέρνονται . Κοίτα λίγο πιο προσεκτικά και θα τους δεις. Δίπλα σου είναι . . .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου