Μήπως όμως είναι λιγότερο καταστροφικοί για τους λαούς οι πόλεμοι που γίνονται εκτός ευρωπαϊκού εδάφους, στη Συρία, στο Ιράκ παλιότερα, στο Αφγανιστάν, στο Σαχέλ και όπου αλλού; Κι εκεί οι πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι: Οι ανταγωνισμοί, η προσπάθεια της μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης να ανακόψει την επιρροή της άλλης, να αποσπάσει μεγαλύτερο κομμάτι από τη μοιρασιά της λείας. Ιδιοι παραμένουν όμως και οι χαμένοι: Οι λαοί, που πληρώνουν ακριβά και με πολλούς τρόπους τις συνέπειες των πολέμων. Πάει πολύ λοιπόν τα κοράκια να μιλάνε για «ειρήνη» και να παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ ως «εγγυητή» της, θέλοντας να «σβήσουν σαν σφουγγάρι» ότι ο πόλεμος είναι στο DNA του σάπιου καπιταλισμού και ότι μόνο με την ανατροπή του θα «πεθάνει».
Τον «ιστορικό αναθεωρητισμό» της Ρωσίας απέναντι στην Ουκρανία δείχνουν διάφοροι αυτές τις μέρες ως το «κακό παράδειγμα» που μπορεί «να ανοίξει την όρεξη» της Τουρκίας για να επιβάλει ντε φάκτο «λύσεις» στο Αιγαίο και στο Κυπριακό. Γι' αυτό χτυπάνε καμπανάκι, να επιταχύνει η Ελλάδα τους συμβιβασμούς στα Ελληνοτουρκικά, πάνω στην ευρωατλαντική «πλατφόρμα διαλόγου», πριν βρεθεί αντιμέτωπη με ανεπίστρεπτα τετελεσμένα. Τέτοιες αναλύσεις, όσο «ιντριγκαδόρικες» κι αν είναι, βγάζουν εντελώς από το κάδρο την εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς - μαζί με τη «σύμμαχο» Τουρκία - ως τον «νούμερο ένα» κίνδυνο για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Μια ματιά να ρίξει κανείς στις τοποθετήσεις των οπαδών της «ΝΑΤΟικής συνοχής», θα καταλάβει προς τα πού θέλουν να σπρώξουν τα πράγματα. Διερωτώνται για παράδειγμα αν μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, με τη Ρωσία να προελαύνει στην Ουκρανία, είναι καλό για την Ελλάδα να παραμένει ασταθής η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, εξαιτίας των τριβών στα Ελληνοτουρκικά. `Η αν το ΝΑΤΟ μπορεί να εξασφαλίσει τη «συλλογική ασφάλεια» χωρίς την Τουρκία αγκιστρωμένη στο «δυτικό στρατόπεδο», ειδικά τώρα που η Ρωσία δείχνει τα δόντια της. Με τέτοια κάλπικα διλήμματα για τον λαό, φτιάχνουν κλίμα «κατεπείγοντος» για διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τη βαθιά υποκρισία τους για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην Ουκρανία.
Η περασμένη χρονιά έκλεισε με σχεδόν 100 νεκρούς από πυρκαγιές σε σπίτια, που οφείλονται σε ακατάλληλα θερμαντικά μέσα. Φτωχά νοικοκυριά που προσπαθούν να ζεσταθούν καταλήγουν «κάρβουνο». Η νέα χρονιά ξεκινάει με τον ίδιο μακάβριο τρόπο: Μια νεαρή μητέρα και τα δυο μικρά παιδιά της στη Θεσσαλονίκη κάηκαν ζωντανοί από φωτιά που ξέσπασε στο σπίτι τους, εξαιτίας μιας ακατάλληλης - όπως όλα δείχνουν - ηλεκτρικής συσκευής, που χρησιμοποιούσαν για να «σπάσουν το κρύο». Η είδηση πραγματικά εξοργίζει. Το 2022, που η εξέλιξη της τεχνολογίας και ο τεράστιος πλούτος που παράγεται διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για να ζει ο λαός καλύτερα, με βάση τις ανάγκες του, η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών δεν διαθέτει επαρκή και ασφαλή θέρμανση, ενώ χάνονται ακόμα και ζωές εξαιτίας της ενεργειακής φτώχειας. Και να σκεφτεί κανείς ότι στην περιοχή που έγινε το τελευταίο δυστύχημα, λειτουργεί μια από τις μεγαλύτερες ενεργειακές μονάδες του πιο κερδοφόρου ομίλου της χώρας, των ΕΛΠΕ, που παρουσιάζεται από τα αστικά κόμματα και επιτελεία ως «σημαιοφόρος» στο σχέδιο ανάδειξης της χώρας σε ενεργειακό κόμβο. Το τίμημα αυτών των μεγαλόπνοων σχεδιασμών της αστικής τάξης «πληρώνεται» μερικά τετράγωνα πιο πέρα, στα φτωχόσπιτα χωρίς θέρμανση, υπενθυμίζοντας με τον πιο τραγικό τρόπο ότι ποτέ και πουθενά τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων δεν πρόκειται να συναντηθούν με τις ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου