Με μια σεμνή εκδήλωση, γεμάτη συγκίνηση και σεβασμό προς μια αλύγιστη στάση ζωής, μια ακάματη δράση που αποτελεί έμπνευση για το σήμερα και το αύριο, η ΚΝΕ τίμησε τον πρώτο γραμματέα του ΚΣ της Οργάνωσης, Δημήτρη Τσιάρα, με αποκαλυπτήρια μνημείου στον Πολύγυρο Χαλκιδικής.
Η ΚΝΕ ενέταξε αυτή την ξεχωριστή στιγμή στο πλαίσιο του 33ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου που αυτές τις μέρες μεταφέρει το αγωνιστικό, ανατρεπτικό, ελπιδοφόρο μήνυμα του στην Χαλκιδική. Νέες και νέοι, κρατώντας περήφανα κόκκινες σημαίες, πάνω στα χνάρια της φυλακής που υπήρχε σε εκείνο ακριβώς το σημείο, στάθηκαν ακριβώς στα ίχνη του κτίσματος, όπου διακρίνονται ακόμα τα περιγράμματα των κελιών, φτάνοντας από την κατασκήνωση για να συμμετάσχουν σε αυτή την εκδήλωση τιμής. «Ένας αιώνας αγώνα και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο Σοσιαλισμός», «Αγώνας, γνώση, τόλμη κι αντοχή, εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική» τα συνθήματα - υπόσχεση συνέχισης, όταν κάτω από την κόκκινη σημαία του ΚΚΕ αποκαλυπτόταν η τιμητική πλάκα. Σε μια συγκινητική στιγμή, από μπροστά της πέρασαν ένας ένας οι συγκεντρωμένοι αποδίδοντας φόρο τιμής.
Το «παρών» έδωσε ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος διετέλεσε Γραμματέας της ΚΝΕ, μετά τον Δημήτρη Τσιάρα. Επίσης παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΕΠ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΤΕ Χαλκιδικής του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα Θ. Βλάχο.
«Δημήτρης Τσιάρας, πρώτος γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ 1968-1972», αναγράφεται στην πλάκα.
Τιμάμε τον μαζικό λαϊκό ηρωισμό
«Στο πρόσωπό του τιμάμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που πολέμησαν με το όπλο στο χέρι τον κατακτητή, που πέρασαν ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες στις εξορίες και στις φυλακές, που κράτησαν “φωλιές νερού μέσα στις φλόγες” στα πέτρινα χρόνια, που συνέβαλαν στην ίδρυση και ανάπτυξη της ΚΝΕ μέσα στη δικτατορία, που έμειναν στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί και κατάφεραν η ψυχή τους να ναι πάντα ψυχή μαχητή», τόνισε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής στον χαιρετισμό του.
Σημείωσε: «Τιμάμε τους χιλιάδες ήρωες και ηρωίδες του Κόμματός μας. Έναν μαζικό λαϊκό ηρωισμό που μόνο η πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης μπορεί να εμπνεύσει. Μόνο το κόμμα μας, το ΚΚΕ, μπορεί να γεννήσει. Ο σύντροφος Μήτσος Τσιάρας γεννήθηκε στη Συκιά Χαλκιδικής το 1925. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία και βγήκε νωρίς στη βιοπάλη.
Ήρθε από μικρός σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες και τα ιδανικά του ΚΚΕ έχοντας θείο εξόριστο κομμουνιστή στην Ακροναυπλία και ξάδερφο στην ΟΚΝΕ. 16χρονο παιδί οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1941. Το 1942 που δημιουργήθηκε το ΕΑΜ ανέλαβε το ΕΑΜ Νέων στο χωριό του και ένα χρόνο αργότερα έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού του και υπεύθυνος των γύρω χωριών.
Το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ, στην υπόθεση του οποίου αφιέρωσε όλη του τη ζωή. Ένα χρόνο αργότερα κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ, έγινε καπετάνιος διμοιρίας.
Το καλοκαίρι του 1945, ενώ οργίαζε η λευκή τρομοκρατία, συνελήφθη, βασανίστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Πολύγυρου Χαλκιδικής. Σε αυτό ακριβώς το σημείο στεκόμαστε σήμερα. Πάνω στο έδαφος είναι χαραγμένα τα θεμέλια της φυλακής, τα όρια των κελιών.
Μετά την αποφυλάκισή του, το 1946, συνελήφθη εκ νέου και κρατήθηκε στο Μεταγωγών της Θεσσαλονίκης (Παύλου Μελά) και έπειτα στο Μεταγωγών της Λήμνου. Όπως χιλιάδες ακόμα σύντροφοι και συντρόφισσες, ο Δ. Τσιάρας φοίτησε στο μεγάλο πανεπιστήμιο των φυλακών και της εξορίας. Βγήκε όρθιος, περήφανος, νικητής.
Το Δεκέμβρη του 1947 μεταφέρθηκε στον Ξυλοσύρτη Αγίου Κήρυκου Ικαρίας, ενώ το 1949 στη Μακρόνησο και στη συνέχεια στον Αη Στράτη.
Στο Μακρονήσι βασανίστηκε άγρια στο ΒΕΤΟ, στο Β’ Ειδικό Τάγμα Οπλιτών. Ανέβηκε κι αυτός το μεγάλο ανήφορο με “τη μεγάλη πέτρα στον ώμο” και με τη “μεγάλη απόφαση στην καρδιά”. Έμεινε αλύγιστος.
Ανέλαβε υπεύθυνες κομματικές χρεώσεις στις εξορίες, όπως στην καθοδήγηση των νέων ηλικιακά εξόριστων, στη διαφώτιση, δάσκαλος ιδεολογικών μαθημάτων, υπεύθυνος για το θέατρο των εξόριστων στον Αη Στράτη και πολλά άλλα.
Όταν αφέθηκε ελεύθερος, το 1957, δούλεψε στη Νεολαία της ΕΔΑ και αργότερα στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και αναδείχτηκε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της.
Από την πρώτη μέρα της χούντας, πέρασε στην παρανομία, δούλεψε στις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ.
Τάχθηκε αποφασιστικά με τις αποφάσεις της 12ης πλατειάς ολομέλειας της ΚΕ το 1968 ενάντια στην οπορτουνιστική ομάδα που επιχείρησε να διαλύσει το Κόμμα. Τον Αύγουστο του ‘68 το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ παίρνει την ιστορική απόφαση ίδρυσης της ΚΝΕ.
Τον Σεπτέμβρη του 1968 συγκροτήθηκε το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της Οργάνωσης. Γραμματέας αναλαμβάνει ο σφ Δημήτρης Τσιάρας μέχρι και το 1972.
Στο 10ο και 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ ο Δ. Τσιάρας εκλέχτηκε στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος. Έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιούλη 1984, σε ηλικία 59 χρόνων, πριν από ακριβώς 40 χρόνια. Αυτός ήταν ο Μήτσος ο Τσιάρας. Τέτοια ήταν η μαγιά των μελών και στελεχών που ανέλαβαν το μεγάλο καθήκον να συγκροτήσουν την ΚΝΕ, καλύπτοντας το κενό που υπήρχε από την πολύχρονη απουσία επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ, μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ το 1943.
Τα σημερινά μέλη και στελέχη της ΚΝΕ αντλούμε δύναμη, εμπνεόμαστε από το παράδειγμα τους. Μελετάμε την ιστορία του Κόμματός μας, της Οργάνωσής μας για να γίνουμε ικανότεροι στον αγώνα που δίνουμε σήμερα. Συνεχίζουμε να βαδίζουμε τον δρόμο της ανατροπής μέχρι τη νίκη, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Και είμαστε σίγουροι ότι η συνάντηση των πρωτοπόρων, ανατρεπτικών ιδεών του ΚΚΕ με χιλιάδες νέους αγωνιστές και αγωνίστριες, το δυνάμωμα της ΚΝΕ μπορεί να φουντώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, να θεριέψει πάλι το γίγαντα λαό, να σπάσει δεσμά και αλυσίδες».
Ο Θ. Κωτσαντής ευχαρίστησε εκ μέρους της Οργάνωσης τον σύντροφο Αλέξανδρο Σολομωνίδη για την κατασκευή της πλακέτας. «Ας γίνει μια αφορμή οι νέοι και οι νέες του Πολύγυρου να ψάξουν και να μάθουν την ιστορία αυτού του χώρου και του συντρόφου Δ. Τσιάρα», τόνισε κλείνοντας τον χαιρετισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου