Κάλπικα «διλήμματα»

 

Με αφορμή την προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, τα αστικά ΜΜΕ και επιτελεία βρήκανε νέο σίριαλ με... «διλήμματα» για να μας «βομβαρδίζουν»... «Θα παραμείνει ή δεν θα παραμείνει ο Μπάιντεν υποψήφιος των Δημοκρατικών; Γιατί δεν τα πήγε καλά στο ντιμπέιτ με τον Τραμπ; Θα αντέξει άλλη μια τετραετία σε αυτήν την ηλικία; Και αν αποσυρθεί ο Μπάιντεν, ποιος θα τον αντικαταστήσει; Ποιος μπορεί να κερδίσει τον Τραμπ;...». Καταρχήν, και μόνο το γεγονός ότι για την προεδρία των ΗΠΑ αναμετρούνται ένας 81χρονος με αμφίβολη τη «διαύγειά» του με έναν 78χρονο αλλοπρόσαλλο μεγιστάνα φανερώνει τα σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της αστικής τάξης των ΗΠΑ, της «μητρόπολης του καπιταλισμού». Τι προσπαθούν όμως να βγάλουν εκτός κάδρου με ερωτήματα όπως τα παραπάνω; Οτι η αντιλαϊκή πολιτική των αμερικανικών κυβερνήσεων, εντός και εκτός συνόρων, δεν καθορίζεται από τη φυσική κατάσταση του εκάστοτε Αμερικανού Προέδρου, από το αν είναι 81 χρόνων και αν χάνει τα λόγια του όπως ο Μπάιντεν, από το αν είναι νέος και μαύρος όπως ήταν ο Ομπάμα, από το αν αμφισβητείται... ο δείκτης IQ του, όπως γινόταν με τον Μπους τζούνιορ κ.ο.κ. Η πολιτική αυτή καθορίζεται από τα ταξικά συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων, τα οποία έχουν άπειρες δικλίδες για τη διασφάλισή τους και τα οποία υπηρετεί όλο το αστικό πολιτικό σύστημα, κάτι που φάνηκε και επί διακυβέρνησης Τραμπ και επί διακυβέρνησης Μπάιντεν. Οι λαοί του κόσμου δεν έχουν κανέναν λόγο να ανησυχούν για... τις επιδόσεις στα ντιμπέιτ, τις ιατρικές εξετάσεις και τις «εναλλακτικές» των αντιλαϊκών κυβερνήσεων. Εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση μπορεί να βάλει μόνο η πάλη τους, οι αγώνες που αναπτύχθηκαν και στις ΗΠΑ, ακόμα και μέσα σε τεράστια μονοπώλια, όπως οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, η «Amazon», η UPS κ.ά., για Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις μισθών, για το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση κ.ά., αλλά και οι σημαντικές κινητοποιήσεις στα αμερικανικά πανεπιστήμια, ενάντια στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τη στήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ.

Μαύρο άσπρο

Είναι τέτοιο το θράσος της κυβέρνησης, που στην προσπάθειά της να εμφανίσει ότι τα μέτρα που παίρνει για την ακρίβεια έχουν αποτέλεσμα, δεν διστάζει να κάνει το «μαύρο άσπρο». Με αφορμή λοιπόν τα στοιχεία του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών, για τις τιμές κάποιων προϊόντων στα σούπερ μάρκετ που εμφανίζονται μειωμένες, αλλά και τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που δείχνουν μειωμένο πληθωρισμό σε σχέση με τον Μάη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος βγήκε να πει ότι αυτή η εξέλιξη είναι θετική. Και πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει να εφαρμόζει μέτρα για την αποκλιμάκωση των τιμών... Βέβαια, τα μεν στοιχεία του ΙΕΛΚΑ δείχνουν ότι οι τιμές στα ράφια είναι μειωμένες κατά μέσο όρο 1,92% (!) τον Ιούνιο, όταν το μέσο επίπεδο των τιμών των τροφίμων και βασικών καταναλωτικών αγαθών έχει αυξηθεί πάνω από 30% την τελευταία διετία! Γι' αυτό και είναι απλησίαστα για τα λαϊκά νοικοκυριά κάποια προϊόντα, γι' αυτό ο μισθός τελειώνει στις 15 του μήνα, γι' αυτό ο λαός βάζει «κόφτη» στα τρόφιμα που καταναλώνει, με αρνητικές συνέπειες για το βιοτικό του επίπεδο.

Συντριπτική άρνηση

Η αντίθεση του ελληνικού λαού απέναντι στην πολιτική της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία αποτυπώθηκε και στην τελευταία δημοσκόπηση που πραγματοποίησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων σε 15 χώρες της ΕΕ τον Μάη του 2024. Συντριπτική είναι η άρνηση σε όλες τις χώρες της ΕΕ όπου πραγματοποιήθηκε η έρευνα στην αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία, καθώς το 67% τάσσεται κατά μέσο όρο κατά, ενώ το 22% υπέρ. Στην Ελλάδα, το 85% των ερωτηθέντων απάντησαν πως δεν στηρίζουν αυτό το σενάριο και μόλις 4% υπέρ. Επίσης, το 55% στην Ελλάδα απάντησε πως είναι αρνητικό στην αύξηση των αμυντικών δαπανών, ακόμα και αν αυτό χρειαστεί περικοπές από άλλες κρατικές δαπάνες, ενώ το 36% κρίνουν αρνητικό τον ρόλο της ΕΕ στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση. Την ίδια ώρα λοιπόν που η κυβέρνηση της ΝΔ απολαμβάνει τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων στην επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, της «οικονομίας πολέμου» που αγκαλιάζει την ΕΕ, η μοναδική αντιπολίτευση από τη σκοπιά του λαού στα πολεμοκάπηλα σχέδια είναι αυτή που ασκεί το ΚΚΕ, στον δρόμο της οργάνωσης και ενίσχυσης του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.

Ο μπαξές της ΓΣΕΕ

Μέσα στη βδομάδα, το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ διοργάνωσε εκδήλωση για την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης «Ελληνική Οικονομία και Απασχόληση». Η συζήτηση, όπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων εκπρόσωποι από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε κάλλιστα να φιλοξενηθεί ωστόσο και σε κάποιο συνέδριο του ΣΕΒ. Το «παραγωγικό μοντέλο της ελληνικής οικονομίας», η «έλλειψη εργατικού δυναμικού», η «χαμηλή παραγωγικότητα», η «σύγκλιση με τους δείκτες της ΕΕ», η «βιομηχανική πολιτική» κ.ά. ήταν κάποια από τα ζητήματα που συζητήθηκαν, μακριά δηλαδή από τις αγωνίες των εργαζομένων. Αλλωστε, εκεί βρήκε βήμα ο κυβερνητικός «καλεσμένος» της ΓΣΕΕ για να κάνει συστάσεις για δουλειά μέχρι τον τάφο, για μεγαλύτερη ευελιξία ειδικά των γυναικών κ.ο.κ. Να μην αδικηθεί πάντως και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Νοτοπούλου, που θυμήθηκε την «αρχή των συλλογικών διαπραγματεύσεων». Μάλλον για αμνησία πρόκειται, αφού το κόμμα της ήταν το πρώτο που εφάρμοσε τον μνημονιακό νόμο για κυβερνητικό καθορισμό του κατώτατου μισθού, μαζί και με άλλα αντεργατικά μέτρα. Οπως και να 'χει, στον φιλόξενο «μπαξέ» της ΓΣΕΕ όλα ...ανθίζουν: Και η ωμή επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας και ο σοσιαλδημοκρατικός εμπαιγμός του λαού.

 

Ριζοσπάστης