Ένας θάνατος, δεκάδες τραυματίες πολίτες και πυροσβέστες, σπίτια, αυτοκίνητα και καταστήματα κατεστραμμένα και 100.000 στρέμματα στάχτη σε περίπου 28 ώρες.
Μιας φωτιάς που ξεκίνησε από τον Βαρνάβα κι έφτασε στο Διόνυσο, στη Νέα Πεντέλη και το Πάτημα Χαλανδρίου, μετατρέποντάς την από δασική σε καθαρά αστική. Αυτός ο τραγικός απολογισμός σβήνει όποιο επιχείρημα επιστρατεύτηκε από την κυβέρνηση για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Ξέρετε, τα γνωστά περί «κακού καιρού», «πρωτόγνωρων φαινομένων» κτλ που χρησιμοποιούνται για να καλυφθεί η ευθύνη του κράτους να προστατέψει τον λαό το καλοκαίρι από τις φωτιές και το χειμώνα από τις πλημμύρες. Πόσο μάλιστα όσων προσπαθούν να μεταθέσουν τη συζήτηση για ευθύνες στο απώτερο μέλλον, μήπως έτσι και αυτό το έγκλημα ξεχαστεί.
Και αν υπάρχουν κάποιοι που αναρωτιούνται «μα καλά πώς και δεν μπόρεσε η Πυροσβεστική να την προλάβει, άσχετοι είναι;» η απάντηση είναι απλή: δεν είναι θέμα ασχετοσύνης αλλά όταν και η πυροπροστασία μπαίνει στο ζύγι του κόστους - όφελους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τότε ο λαός θα παραμένει απροστάτευτος και μόνο εκείνος θα μπορεί να σώσει το λαό. Αυτό φάνηκε και μέσα από την πυρκαγιά της βορειοανατολικής Αττικής αλλά και από όλες τις φωτιές που έχουν εκδηλωθεί όλα αυτά τα χρόνια σε όλη τη χώρα.
Με πετσοκομμένους προϋπολογισμούς, με μέσα παλιά και γερασμένα, χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης πυρκαγιών, χωρίς μέτρα πρόληψης αλλά και με ελλείψεις σε προσωπικό, οι πυροσβέστες παλεύουν σε κάθε εστία μαζί με τον λαό. Απέναντί τους λοιπόν, είναι η εμπρηστική πολιτική της κυβέρνησης, που όταν δεν τους χειροκροτεί υποκριτικά στέλνει τα ΜΑΤ να τους αντιμετωπίσει, όπως συνέβη το 2021 με πυροσβέστες έξω από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας...
Έτσι, καλούνται -όπως έγινε και σε αυτή την πυρκαγιά- οι πυροσβέστες από Λιβαδειά, Πύργο ακόμα και Φλώρινα να έρθουν στην Αθήνα για να «ξαφνιάζει» ο μεγάλος αριθμός δυνάμεων που επιχειρεί (αφήνοντας ουσιαστικά απροστάτευτες άλλες περιοχές), να «παλέψουν» με φλόγες σε περιοχές και συνθήκες που δεν έχει συνηθίσει, να «χάνονται» στους δρόμους της πρωτεύουσας, να κοιμούνται σε περβάζια εκκλησιών ή στο δρόμο. Την ίδια ώρα, πυροσβεστικά έμεναν από βλάβες, άλλα (όπως 10 τόνων) δεν καλούνταν από τους υπεύθυνους ενώ οι πυροσβέστες έδιναν οδηγίες σε συναδέλφους τους για το που θα βρουν «δυνατούς» κρουνούς προκειμένου να γεμίσουν τα οχήματά τους πιο γρήγορα προκειμένου να μπουν ξανά στη «μάχη».
Και όταν πρέπει να μετακινηθούν σε μεγάλες αποστάσεις για να συνδράμουν στην πυρόσβεση, να τους δίνεται η οδηγία «τα καύσιμα με σύνεση...»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου